„Wybierzcie sobie dzisiaj, komu będziecie służyć” (JOZUEGO 24:15).

1, 2. Jakie niestosowne formy chrztu wprowadziło nominalne chrześcijaństwo?

„NIECH [dzieci] stają się chrześcijanami, gdy są w stanie poznać Chrystusa”. Słowa te napisał Tertulian pod koniec II wieku n.e. Sprzeciwił się tym samym chrzczeniu niemowląt — praktyce, którą w jego czasach upowszechniało odstępcze chrześcijaństwo. W odróżnieniu od Tertuliana i tego, co mówi Biblia, Augustyn, jeden z „ojców Kościoła”, utrzymywał, że chrzest zmywa grzech pierworodny i że dzieci, które zmarły bez chrztu, są skazane na wieczne potępienie. Zgodnie z tym poglądem zaczęto chrzcić niemowlęta, i to jak najszybciej po urodzeniu.

² Wiele głównych kościołów chrześcijaństwa do tej pory chrzci noworodki. Ponadto w ciągu dziejów różni władcy oraz przywódcy religijni krajów „chrześcijańskich” zmuszali do chrztu podbitych „pogan”. Jednakże zarówno chrzczenie niemowląt, jak i przymuszanie dorosłych do chrztu nie ma podstaw biblijnych.

Oddanie się Bogu — dobrowolna decyzja

3, 4. Dzięki czemu dzieci bogobojnych rodziców mogą z własnej woli oddać się Jehowie?

³ Biblia wskazuje, że małe dzieci „są święte” w oczach Bożych, nawet gdy chrześcijaninem jest tylko jedno z rodziców (1 Koryntian 7:14). Ale czy to oznacza, że niejako automatycznie stają się one sługami Jehowy? Nie. Oczywiście dzieci wychowywane przez bogobojnych rodziców otrzymują szkolenie, dzięki któremu z czasem mogą dobrowolnie postanowić, że też oddadzą się Jehowie. Mądry król Salomon napisał: „Przestrzegaj,  mój synu, przykazania twego ojca i nie porzucaj prawa twej matki. (...) Gdy będziesz szedł, poprowadzi cię; gdy się położysz, będzie cię strzec; a gdy się zbudzisz, zajmie się tobą. Albowiem przykazanie jest lampą, prawo zaś światłem, a upomnienia karności są drogą życia” (Przysłów 6:20-23).

⁴ Wskazówki bogobojnych rodziców mogą być dla dzieci ochroną, o ile zechcą się ich trzymać. Salomon napisał też: „Syn mądry raduje ojca, a syn głupi jest smutkiem dla swej matki”. „Ty, mój synu, słuchaj i stań się mądry, i prowadź swe serce tą drogą” (Przysłów 10:1; 23:19). Młodzi, jeśli pragniecie odnieść korzyść z rodzicielskich pouczeń, musicie chętnie przyjmować od nich rady i karcenie. Nie przychodzicie na świat mądrzy, ale możecie ‛stać się mądrzy’ i dobrowolnie kroczyć „drogą życia”.

Na czym polega ‛ukierunkowywanie umysłów’ dzieci?

5. Jakich rad udzielił Paweł dzieciom oraz ojcom?

⁵ Apostoł Paweł napisał: „Dzieci, bądźcie posłuszne waszym rodzicom w jedności z Panem, to bowiem jest prawe: ‚Szanuj swego ojca i swą matkę’; jest to pierwszy nakaz z obietnicą: ‚Aby ci się dobrze działo i abyś długo trwał na ziemi’. A wy, ojcowie, nie drażnijcie swych dzieci, ale je wychowujcie, karcąc je i ukierunkowując ich umysły zgodnie z myślami Jehowy” (Efezjan 6:1-4).

6, 7. Na czym polega ‛ukierunkowywanie umysłów zgodnie z myślami Jehowy’ i dlaczego nie oznacza to, że rodzice wywierają na dzieci zły wpływ?

⁶ Czy chrześcijańscy rodzice wywierają na dzieci niewłaściwy wpływ, gdy ‛karcą je i ukierunkowują ich umysły zgodnie z myślami Jehowy’? Skądże! Czy może ktoś krytykować rodziców, że wpajają swym dzieciom to, co uważają za słuszne i pożyteczne pod względem moralnym? Nie krytykuje się na przykład ateistów, którzy uczą swe dzieci, że Bóg nie istnieje. Katolicy czują się zobowiązani wychowywać dzieci w wierze katolickiej i też nie są za to krytykowani. Podobnie więc nikt nie powinien oskarżać Świadków Jehowy, że manipulują umysłami swych dzieci, gdy starają się im przekazać podstawowe prawdy i zasady moralne podane przez Jehowę.

⁷ Według pewnego leksykonu greckie słowo przetłumaczone w Liście do Efezjan 6:4 na „ukierunkowywanie umysłu” wskazuje na „korygowanie umysłu, prostowanie tego, co niewłaściwe, uszlachetnianie usposobienia duchowego” (Theological Dictionary of the New Testament). A co wtedy, jeśli dziecko sprzeciwia się rodzicielskiemu wychowaniu, gdyż ulega presji rówieśników i chce postępować tak jak oni? Kto w takiej sytuacji wywiera zły wpływ — rodzice czy rówieśnicy? Jeżeli ci ostatni namawiają młodego człowieka do zażywania narkotyków, upijania się albo niemoralności, to czy można krytykować rodziców, że usiłują skorygować jego poglądy i pomóc mu dostrzec zgubne skutki takich zachowań?

8. Jak doszło do tego, że Tymoteusz ‛uwierzył po przekonaniu się’?

⁸ Apostoł Paweł napisał do młodego Tymoteusza: „Trwaj w tym, czego się nauczyłeś i w co po przekonaniu się uwierzyłeś, wiedząc, od jakich osób się tego nauczyłeś i że od najwcześniejszego dzieciństwa znasz święte pisma, które mogą cię uczynić mądrym ku wybawieniu przez wiarę związaną z Chrystusem Jezusem” (2 Tymoteusza 3:14, 15). Tymoteusz od wczesnego dzieciństwa korzystał z pouczeń matki i babki, które na podstawie świętych pism ugruntowały jego wiarę w Boga (Dzieje 16:1; 2 Tymoteusza 1:5). Później, gdy zostały chrześcijankami, nie narzuciły temu młodzieńcowi poglądów religijnych, lecz przekonywały go rozsądnymi wyjaśnieniami opartymi na Słowie Bożym, dzięki czemu uwierzył.

 Jehowa zachęca cię do dokonania wyboru

9. (a) Czym niezwykłym obdarzył nas Jehowa i dlaczego? (b) Jak jednorodzony Syn Boży korzystał z wolnej woli?

⁹ Jehowa mógł tak stworzyć ludzi, że przypominaliby roboty — zaprogramowane do spełniania Jego woli i niezdolne do dokonania innego wyboru. Tymczasem obdarzył nas czymś niezwykłym: wolną wolą. Pragnie, byśmy służyli Mu dobrowolnie. Raduje się, kiedy widzi, że ludzie starzy i młodzi są Mu posłuszni z miłości. Najwspanialszy przykład takiego posłuszeństwa Bogu dał Jego jednorodzony Syn, o którym Jehowa powiedział: „To jest mój Syn, umiłowany, którego darzę uznaniem” (Mateusza 3:17). Ten pierworodny Syn rzekł do Ojca: „Znalazłem upodobanie w wykonywaniu twej woli, Boże mój, a twoje prawo jest w moim wnętrzu” (Psalm 40:8; Hebrajczyków 10:9, 10).

10. Jaka służba spotyka się z uznaniem Jehowy?

¹⁰ Jehowa oczekuje, że każdy, kto Mu służy pod przewodnictwem Jezusa, także będzie się chętnie podporządkowywał Jego woli. W proroczej pieśni psalmista śpiewał: „Lud twój ochoczo się zaofiaruje w dniu twego wojska. We wspaniałościach świętości, z łona brzasku, masz swój orszak młodzieńców niczym krople rosy” (Psalm 110:3). Płynące z miłości podporządkowanie się woli Jehowy jest podstawą funkcjonowania całej Jego organizacji — zarówno jej części niebiańskiej, jak i ziemskiej.

11. Jakiego wyboru muszą dokonać młodzi ludzie wychowywani przez chrześcijańskich rodziców?

¹¹ Młodzi, powinniście zatem rozumieć, że ani rodzice, ani starsi zboru nie będą was przymuszać do chrztu. To wy sami musicie zapragnąć służyć Jehowie. W starożytności Jozue oznajmił Izraelitom: „Służcie mu [Jehowie] w nienaganności i w prawdzie, (...) wybierzcie sobie dzisiaj, komu będziecie służyć” (Jozuego 24:14-22). Wy także musicie sami zadecydować, czy zechcecie oddać się Jehowie i poświęcić życie spełnianiu Jego woli.

Spoczywa na tobie odpowiedzialność

12. (a) Czego rodzice nie mogą zrobić dla dzieci, mimo że je wychowują? (b) Kiedy młody człowiek staje się odpowiedzialny przed Jehową za podejmowane decyzje?

¹² Przychodzi w życiu taki czas, kiedy dzieci nie mogą już korzystać z ochrony zapewnianej im przez wierność rodziców (1 Koryntian 7:14). Uczeń Jakub napisał: „Jeśli zatem ktoś umie czynić to, co słuszne, a jednak tego nie czyni, jest to jego grzech” (Jakuba 4:17). Rodzice nie mogą służyć Bogu za dzieci, podobnie jak one nie mogą służyć Bogu za rodziców (Ezechiela 18:20). Czy poznałeś Jehowę i Jego zamierzenie? Czy osiągnąłeś już taki wiek, że rozumiesz to, czego się dowiedziałeś, i możesz nawiązać osobistą więź z Bogiem? Jeśli tak, to czy z Jego punktu widzenia nie jesteś zdolny do samodzielnego zadecydowania, czy będziesz Mu służył?

13. Jakie pytania powinna sobie zadać dorastająca młodzież?

¹³ Być może jesteś wychowywany przez bogobojnych rodziców i jako nieochrzczony młody człowiek uczęszczasz na zebrania, a nawet głosisz dobrą nowinę o Królestwie. Jeśli tak jest, to uczciwie odpowiedz sobie  na następujące pytania: „Dlaczego to robię? Czy chodzę na zebrania i biorę udział w służbie kaznodziejskiej dlatego, że wymagają tego rodzice, czy dlatego, że chcę się podobać Jehowie?” Czy osobiście upewniłeś się, „co jest dobrą i miłą, i doskonałą wolą Bożą”? (Rzymian 12:2).

Po co zwlekać z decyzją o chrzcie?

14. Jakie biblijne przykłady pokazują, że nie warto bez powodu zwlekać z decyzją o chrzcie?

¹⁴ „Cóż stoi na przeszkodzie, bym został ochrzczony?” Etiopczyk, który zapytał o to ewangelizatora Filipa, właśnie dowiedział się, że Jezus jest Mesjaszem. Wystarczająco jednak znał Pisma, by rozumieć, że nie powinien zwlekać z potwierdzeniem, iż pragnie odtąd służyć Jehowie jako członek zboru chrześcijańskiego. Uczynił to z wielką radością (Dzieje 8:26-39). Podobnie kobieta imieniem Lidia, która z ‛szeroko otwartym sercem zwracała uwagę na to, co mówił Paweł’, niezwłocznie dała się ochrzcić razem ze swymi domownikami (Dzieje 16:14, 15). Tak samo dozorca więzienny w Filippi, gdy wysłuchał, jak Paweł i Sylas „opowiedzieli słowo Jehowy” — „on i jego domownicy zostali bezzwłocznie ochrzczeni” (Dzieje 16:25-34). Jeśli więc zdobyłeś podstawową wiedzę o Jehowie i Jego zamierzeniu, szczerze pragniesz wykonywać Jego wolę, masz dobrą opinię w zborze, regularnie chodzisz na zebrania i bierzesz udział w głoszeniu dobrej nowiny o Królestwie — to dlaczego miałbyś zwlekać z decyzją o chrzcie? (Mateusza 28:19, 20).

15, 16. (a) Jaki niewłaściwy sposób myślenia może powstrzymywać niektórych młodych od chrztu? (b) Dlaczego oddanie się Bogu i chrzest może być dla młodzieży ochroną?

¹⁵ Czy nie odkładasz tego ważnego kroku z obawy przed odpowiedzialnością za ewentualne przewinienie, którego mógłbyś się kiedyś dopuścić? Jeżeli tak, to zastanów się: Czy bałbyś się wyrobić sobie prawo jazdy tylko dlatego, że któregoś dnia możesz mieć wypadek? Na pewno nie! W takim razie jeśli spełniasz odpowiednie wymagania, nie wahaj się zgłosić do chrztu. Gdy oddasz swe życie Jehowie i zgodzisz się spełniać Jego wolę, będziesz z większą determinacją opierać się złu (Filipian 4:13). Drodzy młodzi, nie myślcie, że dopóki jesteście nieochrzczeni, nie ponosicie odpowiedzialności. Jeżeli osiągnęliście stosowny wiek, to odpowiadacie przed Jehową za swoje czyny — bez względu na to, czy zostaliście już ochrzczeni, czy nie (Rzymian 14:11, 12).

¹⁶ Mnóstwo Świadków Jehowy na całym świecie przyznaje, że decyzja o chrzcie podjęta w młodym wieku naprawdę wyszła im na dobre. Przykładem może być pewien 23-letni brat z Europy Zachodniej. Został ochrzczony, gdy miał 13 lat, i jak wspomina, właśnie dzięki temu skutecznie opierał się „pragnieniom przydarzającym  się w młodości” (2 Tymoteusza 2:22). Bardzo wcześnie postanowił sobie, że podejmie służbę pełnoczasową. Obecnie z radością usługuje w jednym z biur oddziałów Świadków Jehowy. Wszystkich młodych, którzy decydują się służyć Jehowie, czekają obfite błogosławieństwa. Ty także możesz ich zaznać!

17. W jakich dziedzinach życia trzeba stale sobie uświadamiać, co jest wolą Jehowy?

¹⁷ Oddanie się Bogu i chrzest to początek życia, w którym zawsze chcemy uwzględniać wolę Jehowy. Trzymanie się tej drogi wymaga ‛wykupywania czasu’. Z czym się to wiąże? Zamiast mitrężyć czas, przeznaczamy go na wnikliwe studium Biblii, regularne uczęszczanie na zebrania oraz jak najpełniejszy udział w głoszeniu „dobrej nowiny o królestwie” (Efezjan 5:15, 16; Mateusza 24:14). Oddanie się Jehowie i pragnienie spełniania Jego woli ma pozytywny wpływ na każdą dziedzinę naszego życia — na sposób korzystania z wolnego czasu, na zwyczaje związane z jedzeniem i piciem oraz na dobór słuchanej muzyki. Staraj się wybierać takie formy rozrywki, którymi będziesz mógł się cieszyć przez całą wieczność. Tysiące szczęśliwych młodych Świadków potwierdza, że istnieje mnóstwo stosownych rodzajów rozrywki pozostających w zgodzie z „wolą Jehowy” (Efezjan 5:17-19).

„Pójdziemy z wami”

18. Jakie pytanie powinni zadać sobie młodzi ludzie?

¹⁸ Od roku 1513 p.n.e. do Pięćdziesiątnicy 33 roku n.e. Jehowa posługiwał się zorganizowanym narodem, którego członkowie mieli oddawać Mu cześć i być Jego świadkami (Izajasza 43:12). Młodzi Izraelici należeli do tego wybranego ludu od urodzenia. W dniu Pięćdziesiątnicy 33 roku Jehowa utworzył na ziemi nowy „naród” — Izrael duchowy, „lud dla swego imienia” (1 Piotra 2:9, 10; Dzieje 15:14; Galatów 6:16). Jak napisał apostoł Paweł, Chrystus ‛oczyścił dla siebie lud będący w szczególnym sensie jego własnością, gorliwy w szlachetnych uczynkach’ (Tytusa 2:14). Wy, młodzi, możecie sami się przekonać, gdzie jest ten lud. Kto dzisiaj tworzy „prawy naród, który trwa w wiernym postępowaniu” — żyje zgodnie z zasadami biblijnymi, lojalnie świadczy o Jehowie i obwieszcza, że Jego Królestwo jest jedyną nadzieją dla ludzkości? (Izajasza 26:2-4). Popatrzcie na kościoły chrześcijaństwa oraz inne religie i porównajcie ich postępowanie z tym, co Biblia nakazuje prawdziwym sługom Bożym.

19. O czym przekonały się już miliony ludzi na całej ziemi?

¹⁹ Miliony ludzi na całej ziemi — a wśród nich wielu młodych — nabrało przekonania, że wspomnianym „prawym narodem” jest dziś ostatek namaszczonych duchem Świadków Jehowy. Dlatego mówią do tych duchowych Izraelitów: „Pójdziemy z wami, bo słyszeliśmy, że z wami jest Bóg” (Zachariasza 8:23). Młodzi, modlimy się za was i szczerze ufamy, że zapragniecie znaleźć się pośród ludu Bożego i w ten sposób ‛wybierzecie życie’ — bezkresne życie w nowym świecie obiecanym przez Jehowę! (Powtórzonego Prawa 30:15-20; 2 Piotra 3:11-13).

Powtórka

• Na czym polega ‛ukierunkowywanie umysłów’ dzieci?

• Jaka służba podoba się Jehowie?

• Jaką decyzję muszą podjąć wszyscy młodzi wychowywani przez rodziców oddanych Bogu?

• Dlaczego nie należy bez powodu zwlekać z decyzją o chrzcie?

[Pytania do studium]

[Ilustracje na stronie 26]

Kogo będziesz słuchać?

[Ilustracja na stronie 28]

Dlaczego oddanie się Bogu i chrzest może być dla ciebie ochroną?

[Ilustracja na stronie 29]

Co cię powstrzymuje przed zgłoszeniem się do chrztu?