„Nasycimy się dobrem twego domu” (PSALM 65:4).

1, 2. (a) Jak wybudowanie świątyni miało wpłynąć na lud Boży? (b) Jak Dawid wsparł tę budowę?

JEDNĄ z najwybitniejszych postaci, o których mówią Pisma Hebrajskie, był Dawid. Ten pasterz, muzyk, prorok i król starożytnego Izraela bezgranicznie ufał Jehowie. Cieszył się zażyłą więzią z Bogiem, toteż zapragnął zbudować dla Niego dom, czyli świątynię, która stanowiłaby w Izraelu centrum czystego wielbienia. Dawid wiedział, że świątynia i pełniona w niej służba przysporzą radości i błogosławieństw ludowi Bożemu. Dlatego jedną z pieśni skierował do Jehowy: „Szczęśliwy ten, kogo wybierasz i kogo dopuszczasz, by przebywał na twoich dziedzińcach. Nasycimy się dobrem twego domu, świętego miejsca twojej świątyni” (Psalm 65:4).

² Jehowa nie pozwolił jednak, by budowę Jego domu prowadził Dawid. Zadanie to powierzył jego synowi Salomonowi. Dawid nie miał żalu, że upragniony przezeń zaszczyt przypadł komuś innemu. Za najistotniejszy uznał fakt, iż świątynia zostanie wzniesiona. Całym sercem wsparł to przedsięwzięcie — przekazał Salomonowi plany architektoniczne otrzymane od Jehowy. Ponadto zorganizował tysiące Lewitów do służby w różnych oddziałach, a na budowę świątyni ofiarował ogromną ilość złota i srebra (1 Kronik 17:1, 4, 11, 12; 23:3-6; 28:11, 12; 29:1-5).

3. Jakie nastawienie do prawdziwego wielbienia mają słudzy Boży?

³ Wierni Izraelici chętnie popierali prawdziwe wielbienie w tym domu Bożym. Podobnie nowożytni słudzy Jehowy wspierają wszystko, co się wiąże z oddawaniem Mu czci w ziemskiej części Jego organizacji. W ten sposób przejawiamy taką samą postawę  jak Dawid. Jesteśmy dalecy od utyskiwania. Wprost przeciwnie, bardzo sobie cenimy dobrodziejstwa zapewniane przez organizację Bożą. Czy rozmyślasz o licznych dobrych rzeczach, za które możemy być naprawdę wdzięczni? Rozważmy kilka z nich.

Wdzięczni za osoby sprawujące przewodnictwo

4, 5. (a) Jak „niewolnik wierny i roztropny” wywiązuje się ze zleconego mu zadania? (b) Co niektórzy Świadkowie Jehowy mówią na temat otrzymywanego pokarmu duchowego?

⁴ Mamy ważkie powody, by cenić „niewolnika wiernego i roztropnego”, którego Jezus Chrystus ustanowił nad swoim ziemskim mieniem. Ta klasa niewolnika, złożona z chrześcijan namaszczonych duchem Bożym, przewodzi w głoszeniu dobrej nowiny, organizuje zebrania oraz wydaje literaturę biblijną w przeszło 400 językach. Miliony osób na ziemi z wdzięcznością przyjmuje ten duchowy „pokarm we właściwym czasie” (Mateusza 24:45-47). Absolutnie nie mamy podstaw, by narzekać na tę strawę.

⁵ Z biblijnych rad zawartych w tych publikacjach od wielu lat czerpie korzyść i pociechę starsza wiekiem siostra imieniem Elfi. Powodowana głęboką wdzięcznością, napisała: „Cóż ja bym zrobiła bez organizacji Jehowy?” Również Irmgard i Peter już dziesiątki lat służą Bogu. Irmgard bardzo sobie ceni cały duchowy pokarm dostarczany przez „miłującą i troskliwą organizację Jehowy”. W jego zakres wchodzą między innymi publikacje przeznaczone dla osób o szczególnych potrzebach, na przykład dla niewidomych lub niesłyszących.

6, 7. (a) Jak jest nadzorowana działalność zborów na całym świecie? (b) Jak niektórzy głosiciele wypowiadają się o ziemskiej części organizacji Jehowy?

⁶ ‛Wiernego niewolnika’ reprezentuje Ciało Kierownicze Świadków Jehowy — niewielka grupa namaszczonych duchem mężczyzn pełniących służbę w Biurze Głównym w Brooklynie. Ciało Kierownicze wyznacza doświadczonych sług Jehowy do pracy w biurach oddziałów, które nadzorują działalność ponad 98 000 zborów na całym świecie. Mężczyźni spełniający biblijne wymagania usługują w tych zborach jako starsi i słudzy pomocniczy (1 Tymoteusza 3:1-9, 12, 13). Starsi sprawują przewodnictwo i życzliwie pasą powierzoną im trzodę Bożą. Jakież to dobrodziejstwo należeć do tej trzody oraz cieszyć się miłością i jednością panującą w „całej społeczności braci”! (1 Piotra 2:17; 5:2, 3).

 ⁷ O serdecznym duchowym przewodnictwie starszych poszczególni głosiciele wypowiadają się z uznaniem, a nie utyskiwaniem. Rozważmy przykład trzydziestokilkuletniej zamężnej chrześcijanki imieniem Birgit. Jako nastolatka wdała się w nieodpowiednie towarzystwo i omal nie zeszła na złą drogę. Ale dzięki wyraźnym biblijnym wskazówkom starszych oraz pomocy innych współwyznawców uniknęła potencjalnych kłopotów. Co dziś o tym sądzi? Opowiada: „Jestem bardzo wdzięczna, że nadal mogę należeć do wspaniałej organizacji Jehowy”. A 17-letni Andreas mówi: „To naprawdę organizacja Jehowy, najlepsza organizacja na świecie”. Czy nie powinniśmy być wdzięczni za dobrodziejstwa udostępniane przez ziemską część organizacji Bożej?

Sprawujący przewodnictwo są niedoskonali

8, 9. Jak postępowali niektórzy współcześni Dawidowi i jak on na to reagował?

⁸ Rzecz jasna mężczyźni wyznaczeni do przewodzenia w czystym wielbieniu są niedoskonali. Każdy z nich popełnia błędy, a niektórzy ciągle zmagają się z jakimiś słabościami. Czy powinniśmy się tym zamartwiać? Ależ nie. Przecież w starożytnym Izraelu poważne błędy popełniali nawet ludzie piastujący bardzo odpowiedzialne stanowiska. Na przykład król Saul rozkazał, by młody Dawid rozpraszał muzyką jego niepokoje. Ale później usiłował go zabić, tak iż Dawid w końcu musiał ratować się ucieczką (1 Samuela 16:14-23; 18:10-12; 19:18; 20:32, 33; 22:1-5).

⁹ Niegodziwych czynów dopuścili się też inni Izraelici. Joab, dowódca wojsk Dawida, zamordował Abnera, krewnego Saula. Syn Dawida Absalom usiłował podstępnie przejąć od niego władzę. A zaufany doradca Dawida Achitofel najzwyczajniej go zdradził (2 Samuela 3:22-30; 15:1-17, 31; 16:15, 21). Mimo to Dawid nie użalał się nad sobą ani nie porzucił prawdziwego wielbienia. Wprost przeciwnie, w trudnych chwilach lgnął do Jehowy i przejawiał równie piękne nastawienie jak wtedy, gdy uciekał przed Saulem. W ułożonej wtedy pieśni śpiewał: „Okaż mi łaskę, Boże, okaż mi łaskę, bo u ciebie się schroniła moja dusza; i w cieniu twoich skrzydeł się chronię, aż przeminą nieszczęścia” (Psalm 57:1).

10, 11. Czego doświadczyła w młodości chrześcijanka imieniem Gertrud i jak reagowała na niedociągnięcia współwyznawców?

¹⁰ Obecnie nie mamy powodu narzekać na czyjeś zdradzieckie postępowanie w organizacji Bożej. Ani Jehowa i Jego aniołowie, ani duchowi pasterze nie tolerują w zborze chrześcijańskim podstępnych, niegodziwych osób. Niemniej każdy z nas zmaga się z ludzką niedoskonałością — swoją własną oraz innych sług Bożych.

¹¹ Długoletnią czcicielkę Jehowy imieniem Gertrud pomówiono w młodości o to, że jest oszustką, a nie pełnoczasową głosicielką Królestwa. Jak przyjęła te zarzuty? Czy zaczęła szemrać z powodu takiego potraktowania? Nie. Krótko przed tym, jak w roku 2003 zmarła w wieku 91 lat, rozmyślała o swym życiu i powiedziała: „Z tamtych i późniejszych przeżyć nauczyłam się, że Jehowa kieruje swym wielkim dziełem, posługując się niedoskonałymi ludźmi, którzy popełniają błędy”. Ilekroć stykała się z przejawami niedoskonałości innych sług Bożych, żarliwie modliła się do Jehowy.

12. (a) Jaki zły przykład dali niektórzy chrześcijanie w I wieku? (b) Na czym powinniśmy się koncentrować?

¹² Nawet najbardziej lojalni i oddani Bogu chrześcijanie też są niedoskonali, więc gdy ktoś z zamianowanych braci popełni błąd, dalej ‛czyńmy wszystko bez szemrań’  (Filipian 2:14). Jakie przykre by to było, gdybyśmy poszli za złym przykładem niektórych członków zboru wczesnochrześcijańskiego! Uczeń Juda napisał, że ówcześni fałszywi nauczyciele ‛lekceważyli zwierzchnictwo i mówili obelżywie o chwalebnych’, a także ‛szemrali i skarżyli się na swój los w życiu’ (Judy 8, 16). Nie naśladujmy utyskiwaczy, ale koncentrujmy się na wybornych rzeczach, które nam daje ‛wierny niewolnik’. Ceńmy dobrodziejstwa zapewniane przez organizację Jehowy i ‛czyńmy wszystko bez szemrań’.

„Mowa ta jest szokująca”

13. Jak niektórzy zareagowali na pewne nauki Jezusa Chrystusa?

¹³ W I wieku niektórzy szemrali przeciwko zamianowanym sługom, inni zaś przeciwko samym naukom Jezusa. Jak czytamy w Ewangelii według Jana 6:48-69, Jezus oznajmił: „Kto spożywa moje ciało i pije moją krew, ten ma życie wieczne”. „Wielu jego uczniów, usłyszawszy to, rzekło: ‚Mowa ta jest szokująca; któż może jej słuchać?’” Jezus wiedział, że „jego uczniowie na to szemrają”. Ponadto „z tego powodu wielu (...) [z nich] odeszło do tego, co za nimi, i już z nim nie chodziło”. Ale nie wszyscy uczniowie szemrali. Gdy Jezus zapytał 12 apostołów: „Czyż i wy chcecie pójść?”, Piotr odrzekł: „Panie, do kogo odejdziemy? Ty masz wypowiedzi życia wiecznego; a myśmy uwierzyli i poznali, że ty jesteś Świętym Bożym”.

14, 15. (a) Dlaczego pewne osoby są niezadowolone z niektórych nauk chrześcijańskich? (b) Czego możemy się nauczyć z przykładu Emanuela?

¹⁴ W czasach nowożytnych nieliczni słudzy Boży popadają w niezadowolenie z powodu którejś z chrześcijańskich nauk i zaczynają szemrać przeciwko ziemskiej części organizacji Jehowy. Dlaczego tak się dzieje? Takie szemranie często wynika z braku zrozumienia sposobu postępowania Stwórcy. Prawdę objawia On swemu ludowi stopniowo. Dlatego nasze zrozumienie Pisma Świętego wymaga od czasu do czasu skorygowania. Ogromna większość sług Jehowy cieszy się z takich uściśleń. Ale pewne jednostki stają się ‛nazbyt prawe’ i oburzają się na te zmiany (Kaznodziei 7:16). Powodem utyskiwania bywa duma, a ten i ów wpada w sidło niezależnego myślenia. Szemranie takie, niezależnie od przyczyny, jest niebezpieczne, ponieważ może nas zepchnąć na bezdroża tego świata.

¹⁵ Na przykład Emanuel, będący Świadkiem Jehowy, krytykował pewne treści zawarte w publikacjach „niewolnika wiernego i roztropnego” (Mateusza 24:45). Przestał czytać naszą literaturę i w końcu oświadczył starszym w miejscowym zborze, że już nie chce być Świadkiem. Wkrótce jednak uświadomił sobie, że nauki głoszone przez organizację Jehowy są poprawne. Nawiązał kontakt z braćmi, przyznał się do błędu i został przyłączony do społeczności Świadków Jehowy. Teraz znowu czuje się szczęśliwy.

16. Co pomoże nam rozwiać wątpliwości dotyczące pewnych nauk chrześcijańskich?

¹⁶ A co wtedy, gdy odczuwamy pokusę, by szemrać z powodu wątpliwości co do nauk powszechnie uznawanych przez lud Jehowy? Uzbrójmy się w cierpliwość. Być może ‛wierny niewolnik’ z czasem opublikuje coś, co odpowie na nasze pytania i rozwieje wątpliwości. Mądrze jest też zwrócić się o pomoc do chrześcijańskich starszych (Judy 22, 23). W wyzbyciu się wątpliwości i pełniejszym docenianiu krzepiących wiarę prawd biblijnych, które poznaliśmy dzięki ustanowionemu przez Jehowę kanałowi łączności, pomoże nam także modlitwa, studium osobiste i towarzystwo duchowo usposobionych współwyznawców.

 Zachowuj pozytywne nastawienie

17, 18. Jakie nastawienie powinniśmy przejawiać, zamiast szemrać, i dlaczego?

¹⁷ To prawda, że niedoskonali ludzie mają odziedziczoną skłonność do grzechu, toteż niektórych wręcz ciągnie do nieuzasadnionego narzekania (Rodzaju 8:21; Rzymian 5:12). Gdybyśmy jednak nabrali zwyczaju szemrania, narazilibyśmy na szwank swoją więź z Jehową Bogiem. Powinniśmy zatem poskramiać tę skłonność.

¹⁸ Zamiast narzekać na sytuację w zborze, pielęgnujmy pozytywne nastawienie i miejmy mnóstwo pracy, dzięki czemu będziemy postępować w sposób bogobojny i zrównoważony oraz zachowamy radość i zdrową wiarę (1 Koryntian 15:58; Tytusa 2:1-5). Jehowa ma pod kontrolą wszystko, co się dzieje w Jego organizacji; również Jezus zna sytuację w każdym zborze, podobnie jak ją znał w I wieku (Objawienie 1:10, 11). Cierpliwie czekaj na Boga oraz Chrystusa, będącego Głową zboru. W razie potrzeby uporządkują sprawy za pośrednictwem odpowiedzialnych pasterzy (Psalm 43:5; Kolosan 1:18; Tytusa 1:5).

19. Na czym powinniśmy się koncentrować, dopóki Królestwo nie przejmie pełnej władzy nad sprawami ludzkości?

¹⁹ Niebawem teraźniejszy niegodziwy system rzeczy dobiegnie końca, a pełną władzę nad sprawami ludzkości przejmie mesjańskie Królestwo. Jakie to więc ważne, by już teraz każdy z nas pielęgnował pozytywne nastawienie! Pomoże to nam koncentrować się na zaletach, a nie na wadach współwyznawców. Dzięki skupianiu się na ich mocnych stronach zaznamy szczęścia. Nie będziemy wtedy wyczerpani szemraniem, lecz poczujemy się pokrzepieni i zbudowani pod względem duchowym.

20. Jakich dobrodziejstw zaznamy dzięki przejawianiu pozytywnego nastawienia?

²⁰ Pozytywne nastawienie pomoże nam też pamiętać o licznych dobrodziejstwach, których zaznajemy dzięki pozostawaniu w łączności z ziemską częścią organizacji Jehowy. Jest to jedyna organizacja na świecie lojalna wobec Władcy Wszechświata. Co o niej sądzisz? Jak się zapatrujesz na zaszczyt oddawania czci jedynemu prawdziwemu Bogu, Jehowie? Obyś przejawiał takie usposobienie jak Dawid, który śpiewał: „Ty, który wysłuchujesz modlitwę — do ciebie przyjdzie wszelkie ciało ludzkie. Szczęśliwy ten, kogo wybierasz i kogo dopuszczasz, by przebywał na twoich dziedzińcach. Nasycimy się dobrem twego domu” (Psalm 65:2, 4).

Czy sobie przypominasz?

• Dlaczego powinniśmy cenić osoby przewodzące w zborze?

• Jak winniśmy reagować, gdy odpowiedzialni bracia popełniają błędy?

• Jak się zapatrywać na uściślenia w zrozumieniu Pisma Świętego?

• Co może pomóc chrześcijaninowi w przezwyciężeniu wątpliwości?

[Pytania do studium]

[Ilustracja na stronie 20]

Dawid przekazał Salomonowi plany budowy świątyni i całym sercem popierał prawdziwe wielbienie

[Ilustracja na stronie 23]

Chrześcijańscy starsi chętnie śpieszą z pomocą duchową