Skąd wiadomo, że opis mądrości z Księgi Przysłów 8:22-31 odnosi się do Jezusa Chrystusa w jego bycie przedludzkim?

W natchnionym opisie mądrości zawartym w Księdze Przysłów czytamy: „Jehowa mnie utworzył jako początek swej drogi, najwcześniejsze ze swych dawnych dzieł. (...) Zanim zostały osadzone góry, jeszcze przed wzgórzami, zostałam wydana na świat jakby w bólach porodowych (...). Kiedy przygotowywał niebiosa, ja tam byłam; (...) wtedy ja byłam obok niego mistrzowskim wykonawcą i byłam kimś, kogo dzień w dzień szczególnie miłował, ja zaś wciąż się przed nim weseliłam, (...) a rzeczy, które miłowałam, były u synów ludzkich”.

Fragment ten nie może dotyczyć tylko Bożej mądrości lub mądrości w sensie ogólnym. Dlaczego? Ponieważ mowa tutaj o mądrości, która została ‛utworzona’ jako początek drogi Jehowy. Bóg Jehowa istnieje od zawsze i zawsze odznaczał się mądrością (Psalm 90:1, 2). Jego mądrość nie miała więc początku; nie została stworzona. Nie była „wydana na świat jakby w bólach porodowych”. Ponadto mądrość opisana w Księdze Przysłów mówi i działa, z czego wypływa wniosek, że chodzi o osobę (Przysłów 8:1).

Z tej księgi biblijnej dowiadujemy się również, że mądrość od dawien dawna była u boku Jehowy, Stwórcy, jako „mistrzowski wykonawca”. Z pewnością dotyczy to Jezusa. Na długo przed przyjściem na ziemię współpracował on z Jehową tak blisko, że w Biblii powiedziano: „On też jest przed wszystkim innym i za jego pośrednictwem wszystko inne zostało powołane do istnienia” (Kolosan 1:17; Objawienie 3:14).

Syna Bożego słusznie przedstawiono jako mądrość, ponieważ to on objawiał mądre zamierzenia i wolę Jehowy. W swym bycie przedludzkim był Słowem Boga, Jego Rzecznikiem (Jana 1:1). Napisano o nim, że jest „mocą Bożą i mądrością Bożą” (1 Koryntian 1:24, 30). Cóż za wspaniały opis Syna Bożego, który kierując się miłością, oddał swe życie na okup za ludzkość! (Jana 3:16).

[Ilustracja na stronie 31]

„Zanim zostały osadzone góry, (...) zostałam wydana na świat”