„We wszystkim niech wasze gorące prośby zostaną przedstawione Bogu w modlitwie i błaganiu wraz z dziękczynieniem” (FILIPIAN 4:6).

1. Z kim mamy zaszczyt się komunikować i co w tym jest niezwykłego?

JAKĄ odpowiedź byś otrzymał, gdybyś poprosił o audiencję u głowy swego państwa? Zapewne byłaby uprzejma, ale odmowna. Zupełnie inaczej rzecz się ma z najwyższym Władcą i Suwerenem całego wszechświata — Jehową Bogiem. Mamy swobodny przystęp do Niego w każdym miejscu i o każdej porze. Modlitwy godne przyjęcia zawsze dotrą do Jego uszu (Przysłów 15:29). To naprawdę coś wspaniałego! Czy powodowani wdzięcznością nie powinniśmy regularnie zwracać się do ‛Tego, który wysłuchuje modlitwę’? (Psalm 65:2).

2. Co jest potrzebne, aby modlitwy podobały się Bogu?

² Nasuwa się jednak pytanie: Jakie modlitwy podobają się Bogu? Biblia tak wyjaśnia związany z tym warunek: „Bez wiary nie można się mu podobać, bo kto przystępuje do Boga, musi wierzyć, że on istnieje i że nagradza tych, którzy go pilnie szukają” (Hebrajczyków 11:6). Jak wspomniano w poprzednim artykule, kluczową rolę w przystępowaniu do Boga odgrywa wiara. Jehowa chętnie wysłuchuje tych, którzy się do Niego zwracają — ale muszą oni przejawiać wiarę, szczerość, odpowiednie nastawienie serca oraz spełniać właściwe uczynki.

3. (a) Jakie sprawy możemy poruszać w modlitwach, biorąc przykład z dawnych wiernych sług Bożych? (b) Jakie formy mogą przybierać nasze modlitwy?

³ Apostoł Paweł zachęcał współczesnych mu chrześcijan: „O nic się nie zamartwiajcie, ale we wszystkim niech wasze gorące prośby zostaną przedstawione Bogu w modlitwie i błaganiu wraz z dziękczynieniem” (Filipian 4:6, 7). Biblia wspomina o wielu osobach, które zwierzały się Bogu ze swych trosk. Należeli do nich Anna, Eliasz, Ezechiasz i Daniel (1 Samuela 2:1-10; 1 Królów 18:36, 37; 2 Królów 19:15-19; Daniela 9:3-21). Powinniśmy brać z nich przykład. Paweł wskazał, iż nasze modlitwy mogą przybierać różne formy. Wspomniał o dziękczynieniu, czyli dziękowaniu Bogu za to, co dla nas czyni. Mogą temu towarzyszyć wyrazy wysławiania. Mówił też o błaganiu, które oznacza pokorną, usilną prośbę. Ponadto możemy zanosić gorące prośby w jakiejś konkretnej sprawie (Łukasza 11:2, 3). Każdej z tych form modlitwy nasz Ojciec niebiański chętnie wysłuchuje.

4. Dlaczego powinniśmy przedstawiać Jehowie gorące prośby, mimo iż zna On nasze potrzeby?

⁴ Ktoś może jednak zapytać: „Czyż Jehowa nie zna wszystkich naszych potrzeb?” Oczywiście, że zna (Mateusza 6:8, 32). Dlaczego więc chce, abyśmy przedstawiali Mu nasze gorące prośby? Rozważmy to na przykładzie: Właściciel sklepu pragnie wręczyć niektórym klientom upominek. Ale muszą oni najpierw przyjść i poprosić o to właściciela. Osoby nieskore do takiego wysiłku pokazują, że nie cenią sobie podarunku. Tak samo pomijanie w modlitwie gorących próśb świadczyłoby, że nie cenimy tego, co Jehowa nam daje. Jezus powiedział: „Proście, a otrzymacie” (Jana 16:24). W ten sposób dowodzimy, iż polegamy na Bogu.

 Jak należy przystępować do Boga?

5. Dlaczego musimy się modlić w imię Jezusa?

⁵ Jehowa nie podał mnóstwa sztywnych przepisów co do sposobu zanoszenia modlitw. Niemniej powinniśmy się dowiedzieć, jak według Biblii należy się do Niego zwracać. Na przykład Jezus uczył swych naśladowców: „Jeżeli o coś poprosicie Ojca, da wam w imię moje” (Jana 16:23). Musimy zatem modlić się w imię Jezusa, uznając go za jedyną drogę, którą spływają na całą ludzkość błogosławieństwa Boże.

6. Jaką postawę należy przyjąć podczas modlitwy?

⁶ Jaką postawę należy przyjąć podczas modlitwy? Z Pisma Świętego nie wynika, aby wysłuchanie jej zależało od jakiejś konkretnej pozycji ciała (1 Królów 8:22; Nehemiasza 8:6; Marka 11:25; Łukasza 22:41). Ważne jest, by modlić się do Boga szczerze i z odpowiednim nastawieniem serca (Joela 2:12, 13).

7. (a) Co znaczy słowo „amen”? (b) Jak można stosownie używać tego słowa w modlitwach?

⁷ A co powiedzieć o używaniu słowa „amen”? Biblia wskazuje, że jest to stosowne zakończenie modlitwy, zwłaszcza publicznej (Psalm 72:19; 89:52). Hebrajski wyraz ʼamén przede wszystkim znaczy „zaprawdę”. Jak wyjaśnia pewne dzieło, użyty na końcu modlitwy, stanowi „potwierdzenie tego, co powiedziano, oraz prośbę, by się to spełniło” (Cyclopedia McClintocka i Stronga). Tak więc osoba kończąca swą modlitwę słowem „amen” pokazuje, że szczerze jej zależy na tym, o czym przed chwilą mówiła. Gdy sformułowaniem tym kończy modlitwę chrześcijanin reprezentujący w niej zbór, słuchacze też mogą — w duchu lub głośno — powiedzieć „amen”, aby wyrazić swą aprobatę (1 Koryntian 14:16).

8. Pod jakim względem nasze modlitwy mogą przypominać prośby Jakuba lub Abrahama i o czym będą świadczyć?

⁸ Niekiedy Bóg pozwala, byśmy pokazali, jak bardzo zależy nam na danej sprawie. Może będziemy musieli wziąć przykład z wytrwałości patriarchy Jakuba, który przez całą noc mocował się z aniołem, by otrzymać błogosławieństwo (Rodzaju 32:24-26). A może w jakiejś sytuacji przyjdzie nam postąpić jak Abraham, który wielokrotnie wstawiał się u Jehowy za Lotem oraz innymi prawymi ludźmi mogącymi się znajdować w Sodomie (Rodzaju 18:22-33). Podobnie i my musimy nieraz gorąco prosić Jehowę o coś, co uznajemy za ważne, odwołując się do Jego sprawiedliwości, lojalnej życzliwości oraz miłosierdzia.

O co możemy prosić?

9. Co przede wszystkim należy uwzględniać w modlitwach?

⁹ Jak pamiętamy, Paweł napisał: „We wszystkim niech wasze gorące prośby zostaną przedstawione Bogu” (Filipian 4:6). A zatem osobiste modlitwy mogą dotyczyć właściwie każdej dziedziny życia. Pierwszeństwo powinniśmy w nich jednak przyznawać Jehowie. Piękny przykład pod tym względem dał Daniel. Gdy Izraelici ponosili karę za swoje grzechy, błagał on Jehowę o miłosierdzie, mówiąc: „Przez wzgląd na samego siebie nie zwlekaj, Boże mój, bo imienia twego wzywano nad twym miastem” (Daniela 9:15-19). Czy w swoich modlitwach podobnie prosimy przede wszystkim o uświęcenie imienia Jehowy i urzeczywistnienie się Jego woli?

10. Skąd wiadomo, że w modlitwach można poruszać sprawy osobiste?

¹⁰ Jednakże całkiem stosowne jest też poruszanie spraw osobistych. Możemy tak jak psalmista modlić się o lepsze pojmowanie zagadnień duchowych. Prosił on: „Obdarz mnie zrozumieniem, bym przestrzegał twego prawa i bym się go trzymał całym sercem” (Psalm 119:33, 34; Kolosan 1:9, 10). Jezus „zanosił błagania oraz gorące prośby do Tego, który mógł go wybawić od śmierci” (Hebrajczyków 5:7). W ten sposób pokazał, że w obliczu niebezpieczeństw czy przeciwności  warto prosić o siły do ich przetrwania. A w modlitwie wzorcowej, którą podał uczniom, wspomniał o sprawach dotyczących każdego osobiście, takich jak przebaczanie błędów oraz uzyskanie pożywienia na dany dzień.

11. Jak modlitwa pomaga oprzeć się pokusom?

¹¹ Ponadto w modlitwie wzorcowej Jezus zawarł prośbę: „Nie wystawiaj nas na pokusę, ale nas wyzwól od niegodziwca” (Mateusza 6:9-13). Później podał radę: „Czuwajcie i wciąż się módlcie, żebyście nie wpadli w pokusę” (Mateusza 26:41). Modlitwa odgrywa zatem istotną rolę, gdy napotykamy pokusy. W pracy lub szkole możemy odczuwać chęć lekceważenia zasad biblijnych. Zdarza się, że osoby niebędące Świadkami Jehowy zachęcają nas, byśmy uczestniczyli z nimi w czymś, co dla chrześcijan jest nie do przyjęcia. Bywamy nakłaniani do zrobienia czegoś sprzecznego z zasadami Bożymi. W takich sytuacjach powinniśmy zastosować się do rady Jezusa i zarówno przed pojawieniem się pokusy, jak i w jej obliczu prosić Boga, by pomógł nam ją odeprzeć.

12. Jakie troski mogą nas pobudzić do zanoszenia modlitw i czego możemy oczekiwać od Jehowy?

¹² W dobie dzisiejszej słudzy Boży przeżywają różne naciski i zmartwienia. Dla wielu źródłem poważnych trosk bywają choroby oraz napięcia emocjonalne. Stresów przysparza też szerząca się wokół przemoc. Wskutek kłopotów finansowych trudno związać koniec z końcem. Jakże pociesza nas świadomość, że Jehowa wysłuchuje swych sług, którzy zwierzają Mu się ze swoich zmartwień!  W Psalmie 102:17 powiedziano o Nim: „Zwróci się ku modlitwie ogołoconych ze wszystkiego i nie wzgardzi ich modlitwą”.

13. (a) Jakie sprawy osobiste są stosownym tematem modlitw? (b) Podaj przykład takiej modlitwy.

¹³ W modlitwie całkiem słusznie możemy poruszać wszystko, co ma wpływ na naszą służbę dla Jehowy lub więź z Nim (1 Jana 5:14). Jeśli masz powziąć decyzję dotyczącą małżeństwa, zatrudnienia lub poszerzenia zakresu służby, bez wahania przedstaw tę sprawę Bogu, prosząc o kierownictwo. Na przykład młoda siostra mieszkająca na Filipinach chciała podjąć służbę pełnoczasową, ale była bez pracy. Opowiada: „Pewnej soboty modliłam się do Jehowy, konkretnie wspominając o służbie pionierskiej. Jeszcze tego samego dnia podczas głoszenia spotkałam nastolatkę, której zaproponowałam książkę. W trakcie rozmowy dziewczyna niespodziewanie powiedziała: ‚W poniedziałek rano powinna pani pójść do mojej szkoły’. Kiedy zapytałam o powód, wyjaśniła, że jest tam wolny etat, który musi być jak najszybciej obsadzony. Udałam się do tej szkoły i od razu zostałam przyjęta. Wszystko działo się tak szybko”. Podobne przeżycia ma wielu Świadków Jehowy na całym świecie. Nie wahaj się więc przedstawiać Bogu w modlitwie swych szczerych, gorących próśb!

Co wtedy, gdy popełniliśmy grzech?

14, 15. (a) Dlaczego ktoś, kto zgrzeszył, nie powinien przestać się modlić? (b) Co jeszcze może pomóc grzesznikowi odzyskać zdrowie duchowe?

¹⁴ Jak modlitwa może pomóc komuś, kto popełnił grzech? Zdarza się, że zawstydzony winowajca przestaje się modlić. Ale takie postępowanie nie jest mądre. Rozpatrzmy to na przykładzie. Jeżeli pilot zejdzie z właściwego kursu, może się zwrócić o pomoc do pracowników kontroli ruchu lotniczego. Ale co by się stało, gdyby zażenowany powstałą sytuacją, miał opory przed nawiązaniem takiego kontaktu? Mogłoby się to skończyć katastrofą! Podobnie ten, kto zgrzeszył i krępuje się modlić do Boga, może ponieść dalsze szkody. Uczucie wstydu wywołane grzechem nie powinno nikogo powstrzymywać od rozmowy z Jehową. Tych, którzy poważnie zbłądzili, On wręcz zaprasza, by się do Niego modlili. Prorok Izajasz zachęcał współczesnych sobie grzeszników, żeby wzywali Jehowy, „gdyż hojnie przebaczy” (Izajasza 55:6, 7). Rzecz jasna dana osoba musi ‛ułagodzić Jego oblicze’, zmiękczając swe serce, porzucając grzeszne postępowanie i okazując szczerą skruchę (Psalm 119:58; Daniela 9:13).

¹⁵ Gdy w grę wchodzi grzech, modlitwa jest ważna jeszcze z jednego powodu. Uczeń Jakub tak napisał o kimś, kto potrzebuje duchowej pomocy: „Niech przywoła starszych zboru i niech się modlą nad nim, (...) i Jehowa go podniesie” (Jakuba 5:14, 15). Tak więc winowajca oprócz wyznania swego grzechu Jehowie może też poprosić starszych, by modlili się za niego. To pomoże mu odzyskać zdrowie duchowe.

Odpowiedzi na modlitwy

16, 17. (a) Jak Jehowa odpowiada na modlitwy? (b) Jakie przeżycia wskazują na ścisły związek między modlitwami a dziełem głoszenia?

¹⁶ Jak Bóg odpowiada na modlitwy? Nieraz udziela szybkiej i wyraźnej odpowiedzi (2 Królów 20:1-6). Ale może ją również dać po jakimś czasie i w sposób mniej rzucający  się w oczy. Jak wynika z Jezusowego przykładu o wdowie, która wciąż nachodziła sędziego, niekiedy trzeba w jakiejś sprawie modlić się wielokrotnie (Łukasza 18:1-8). Możemy jednak być pewni, że jeśli nasze prośby są zgodne z wolą Jehowy, On nigdy nam nie powie: „Przestań mi się naprzykrzać” (Łukasza 11:5-9).

¹⁷ O tym, że Bóg wysłuchuje modlitwy, raz po raz przekonują się Jego słudzy. Nierzadko uwidacznia się to w służbie kaznodziejskiej. Na przykład dwie głosicielki rozpowszechniały literaturę biblijną w odległym rejonie Filipin. Kiedy pewnej kobiecie wręczyły traktat, w jej oczach pojawiły się łzy. Powiedziała: „Ostatniej nocy prosiłam Boga, żeby przysłał kogoś, kto by mnie uczył z Biblii, i myślę, że to odpowiedź na moją modlitwę”. Wkrótce potem owa kobieta zaczęła uczęszczać na zebrania do Sali Królestwa. W innej części Azji Południowo-Wschodniej pewien brat obawiał się głosić w budynku strzeżonym. Pomodlił się jednak do Jehowy i odważnie wszedł do środka. Gdy zapukał do jednego z mieszkań, w drzwiach pojawiła się młoda kobieta. Wyjaśnił więc cel swej wizyty, a wtedy domowniczka się rozpłakała. Wyznała, że szukała Świadków Jehowy i nawet modliła się o pomoc w ich odnalezieniu. Głosiciel z radością skontaktował tę kobietę z miejscowym zborem.

18. (a) Jak powinniśmy przyjmować odpowiedzi na nasze modlitwy? (b) Czego możemy być pewni, jeśli modlimy się przy każdej okazji?

¹⁸ Modlitwa to naprawdę wspaniały dar. Jehowa chętnie nadstawia ucha na nasze modlitwy i nie pozostawia ich bez odpowiedzi (Izajasza 30:18, 19). Niemniej musimy być spostrzegawczy — nie każda odpowiedź będzie się pokrywać z naszymi oczekiwaniami. Kiedy jednak dostrzegamy kierownictwo Jehowy, zawsze Mu za nie dziękujmy i Go wysławiajmy (1 Tesaloniczan 5:18). Ponadto wciąż pamiętajmy o zachęcie apostoła Pawła: „We wszystkim niech wasze gorące prośby zostaną przedstawione Bogu w modlitwie i błaganiu wraz z dziękczynieniem”. A zatem przy każdej okazji rozmawiajmy z Bogiem. Dzięki temu nadal będziemy zaznawać tego, czego w myśl słów Pawła dostępują osoby, których modlitwy są wysłuchiwane: „Pokój Boży, który przewyższa wszelką myśl, będzie strzegł waszych serc i władz umysłowych” (Filipian 4:6, 7).

Czy potrafisz odpowiedzieć?

• Jakie formy mogą przybierać nasze modlitwy?

• Jak należy się modlić?

• Jakie sprawy możemy poruszać w modlitwach?

• Jaką rolę odgrywa modlitwa, gdy popełnimy grzech?

[Pytania do studium]

[Ilustracje na stronie 29]

Szczera modlitwa pomaga oprzeć się pokusom

[Ilustracje na stronie 31]

W modlitwie wyrażamy Bogu wdzięczność oraz przedstawiamy swoje troski i gorące prośby