Przejdź do zawartości

Przejdź do spisu treści

Jehowa ‛daje ducha świętego tym, którzy go proszą’

Jehowa ‛daje ducha świętego tym, którzy go proszą’

„Jeżeli więc wy, chociaż jesteście niegodziwi, umiecie dawać swym dzieciom dobre dary, o ileż bardziej Ojciec w niebie da ducha świętego tym, którzy go proszą!” (ŁUKASZA 11:13).

1. Kiedy w szczególności potrzebujemy ducha świętego?

„SAM sobie z tą próbą nie poradzę. Mogę ją przetrwać tylko z pomocą ducha świętego!” Czy zdarzyło ci się tak powiedzieć? Większość chrześcijan szczerze to potwierdza. Być może dowiedziałeś się, że zapadłeś na poważną chorobę. Może po latach wspólnego życia straciłeś partnera małżeńskiego. A może twoje pogodne usposobienie przyćmiły ciemne chmury depresji. W ciężkich chwilach wiedziałeś, że trwasz wyłącznie dzięki wsparciu świętego ducha Jehowy, ducha, który daje „moc wykraczającą poza to, co normalne” (2 Koryntian 4:7-9; Psalm 40:1, 2).

2. (a) Z jakimi przeciwnościami borykają się prawdziwi chrześcijanie? (b) Jakie pytania rozważymy w tym artykule?

2 Prawdziwi naśladowcy Chrystusa wciąż muszą się opierać rosnącym naciskom ze strony wrogiego, niegodziwego świata (1 Jana 5:19). Poza tym są też celem ataków samego Szatana Diabła, toczącego zajadłą walkę z tymi, którzy „przestrzegają przykazań Bożych i zajmują się świadczeniem o Jezusie” (Objawienie 12:12, 17). Nic więc dziwnego, że obecnie, bardziej niż kiedykolwiek przedtem, potrzebujemy pomocy ducha Bożego. Co powinniśmy czynić, żeby cały czas korzystać z obfitej miary tego ducha? I dlaczego możemy być pewni, że Jehowa pragnie udzielać nam sił niezbędnych do przetrwania prób? Odpowiedzi na te pytania znajdziemy w dwóch przykładach Jezusa.

Wytrwałość w modlitwach

3, 4. Jaki przykład podał Jezus i jak go powiązał z kwestią modlitwy?

3 Pewnego razu jeden z naśladowców Jezusa poprosił go: „Panie, naucz nas się modlić” (Łukasza 11:1). W odpowiedzi Jezus podał uczniom dwa przykłady. Pierwszy dotyczy gospodarza podejmującego gościa, a drugi — ojca, który spełnia prośbę syna. Przyjrzyjmy się bliżej obu tym przykładom.

4 Jezus rzekł: „Kto z was, mając przyjaciela, pójdzie do niego o północy i powie mu: ‚Przyjacielu, pożycz mi trzy chleby, gdyż prosto z drogi przyszedł do mnie mój przyjaciel, a nie mam co przed nim położyć’? Ten zaś z wewnątrz odpowie: ‚Przestań mi się naprzykrzać. Drzwi są już zamknięte i moje dziecięta są ze mną w łóżku; nie mogę wstać i dać tobie’. Mówię wam: Chociaż nie wstanie i nie da mu czegoś ze względu na to, że jest jego przyjacielem, to ze względu na jego śmiałą uporczywość na pewno wstanie i da mu, czego potrzebuje”. Następnie Jezus wyjaśnił, jaki związek ma ten przykład z modlitwą: „Toteż mówię wam: Stale proście, a będzie wam dane; ciągle szukajcie, a znajdziecie; wciąż pukajcie, a będzie wam otworzone. Bo każdy, kto prosi, otrzymuje i każdy, kto szuka, znajduje, i każdemu, kto puka, będzie otworzone” (Łukasza 11:5-10).

5. Czego omawiany przykład uczy nas o stosunku do modlitwy?

5 Ten wymowny przykład pokazuje, jaki powinniśmy mieć stosunek do modlitwy. Zauważmy: Jezus mówi, że ów człowiek otrzymał, czego potrzebował, ‛ze względu na swoją śmiałą uporczywość’ (Łukasza 11:8). Wyrażenie „śmiała uporczywość” pojawia się w Biblii tylko raz i stanowi odpowiednik greckiego słowa oznaczającego „bezwstydność”. Cecha ta jest na ogół wadą. Ale jeśli brak wstydu lub uporczywość okazywane są w słusznej sprawie, to można je uznać za zalety. Taki właśnie jest wspomniany gospodarz — nie wstydzi się uporczywie prosić o to, czego potrzebuje. A ponieważ Jezus stawia go nam za wzór, nas także powinna cechować wytrwałość w modlitwach. Jehowa chce, byśmy ‛stale prosili, ciągle szukali, wciąż pukali’. W odpowiedzi „da ducha świętego tym, którzy go proszą”.

6. Jak w czasach Jezusa zapatrywano się na gościnność?

6 Jezus pokazał nie tylko, jak się modlić — ze „śmiałą uporczywością” — ale też dlaczego mamy to robić. Aby właściwie to zrozumieć, zastanówmy się, jak osoby słuchające omawianego przykładu zapatrywały się na gościnność. Wiele relacji biblijnych pokazuje, że w tamtych czasach poświęcanie należytej uwagi przybyszom było bardzo ważne, zwłaszcza dla sług Bożych (Rodzaju 18:2-5; Hebrajczyków 13:2). Kto nie okazał gościnności, okrywał się hańbą (Łukasza 7:36-38, 44-46). Pamiętając o tym, powróćmy do owego przykładu.

7. Dlaczego gospodarz z przykładu Jezusa nie wstydzi się obudzić przyjaciela?

7 Jak wspomina Jezus, gość przybywa do gospodarza w środku nocy. Ten czuje się zobowiązany zapewnić mu posiłek, ale ‛nie ma co przed nim położyć’. W odczuciu gospodarza sprawa nie cierpi zwłoki! Musi zdobyć chleb, bez względu na wszystko. Dlatego idzie do przyjaciela i bez zażenowania budzi go. Mówi: „Przyjacielu, pożycz mi trzy chleby”. Nie rezygnuje, dopóki ich nie otrzyma. Dopiero mając chleb, może pełnić obowiązki dobrego gospodarza.

Więcej potrzebujemy — o więcej prosimy

8. Co pobudzi nas do wytrwałych modlitw o ducha świętego?

8 Jak ten biblijny przykład pomaga nam zrozumieć, dlaczego powinniśmy wytrwale zanosić modlitwy? Ów mężczyzna uporczywie prosił o chleby, ponieważ uważał, że są mu absolutnie niezbędne do pełnienia obowiązków gospodarza (Izajasza 58:5-7). Bez chleba nie byłby w stanie się z nich wywiązać. Jako prawdziwi chrześcijanie my również uważamy, że duch Boży jest nam absolutnie niezbędny do prowadzenia zleconego nam dzieła. Dlatego stale prosimy Boga o Jego ducha (Zachariasza 4:6). Bez niego nic byśmy nie zdziałali (Mateusza 26:41). Czy zauważyłeś, jaki istotny wniosek możemy wysnuć z tego przykładu? Jeżeli mamy przekonanie, że pilnie potrzebujemy ducha Bożego, to będziemy bardziej skłonni wytrwale o niego prosić.

9, 10. (a) Jakim przykładem można zilustrować potrzebę śmiałego i wytrwałego proszenia Boga o Jego ducha? (b) Jakie pytanie powinniśmy sobie zadawać i dlaczego?

9 Odnieśmy to do dzisiejszych warunków. Wyobraź sobie, że w środku nocy ktoś z twojej rodziny źle się poczuł. Czy obudzisz lekarza i poprosisz go o pomoc? Nie, jeśli sprawa jest błaha. Ale jeśli twój bliski ma zawał serca, na pewno wezwiesz lekarza, i to bez zażenowania. Dlaczego? Ponieważ sytuacja jest nagła. Pomoc fachowca jest absolutnie niezbędna. Niepoproszenie o nią może się skończyć tragicznie. Podobnie jest z nami. Jako prawdziwi chrześcijanie nieustannie potrzebujemy wsparcia. Przecież Szatan krąży jak „ryczący lew” i usiłuje nas pożreć (1 Piotra 5:8). Pomoc ducha świętego jest nam absolutnie niezbędna, jeśli chcemy pozostać żywi duchowo. Niezabieganie o nią może się skończyć tragicznie. Dlatego ze „śmiałą uporczywością” modlimy się do Boga o Jego ducha (Efezjan 3:14-16). Tylko dzięki temu wsparciu zachowamy siły, by ‛wytrwać do końca’ (Mateusza 10:22; 24:13).

10 Koniecznie więc co jakiś czas zadawajmy sobie pytanie: „Czy naprawdę jestem wytrwały w zanoszeniu modlitw?” Jeżeli w pełni rozumiemy, jak bardzo potrzebujemy wsparcia Jehowy, to będziemy prosić Go o ducha świętego z jeszcze większą determinacją.

Zachęta do zanoszenia ufnych modlitw

11. Jak Jezus odniósł przykład o ojcu i synu do kwestii modlitwy?

11 Omówiony tu przykład o natarczywym gospodarzu uwypukla postawę osoby zanoszącej modlitwy. Natomiast drugi przykład podkreśla nastawienie Tego, który słucha modlitw — Jehowy Boga. Jezus zapytał: „Istotnie, któryż to ojciec wśród was, jeśli go syn poprosi o rybę, poda mu węża zamiast ryby? Albo też jeśli poprosi o jajko, czy poda mu skorpiona?” Następnie Jezus wyjaśnił: „Jeżeli więc wy, chociaż jesteście niegodziwi, umiecie dawać swym dzieciom dobre dary, o ileż bardziej Ojciec w niebie da ducha świętego tym, którzy go proszą!” (Łukasza 11:11-13).

12. Jak przykład o ojcu spełniającym prośby swego syna uwypukla gotowość Jehowy do wysłuchiwania naszych modlitw?

12 Na przykładzie ojca spełniającego prośby syna Jezus wyjawił, jak Jehowa traktuje osoby, które się do Niego modlą (Łukasza 10:22). Najpierw zwróćmy uwagę na pewien kontrast: Mężczyzna z pierwszego przykładu niechętnie udzielił pomocy potrzebującemu, natomiast Jehowa jest jak troskliwy ojciec, który ochoczo spełnia prośby swego dziecka (Psalm 50:15). Potem Jezus jeszcze dobitniej podkreślił życzliwy stosunek Jehowy do nas. Powiedział, że skoro ziemski ojciec, choć ‛jest niegodziwy’ wskutek wrodzonej niedoskonałości, daje swemu synowi dobre dary, to o ileż bardziej możemy liczyć, że nasz łaskawy Ojciec niebiański da ducha świętego rodzinie swych czcicieli! (Jakuba 1:17).

13. O czym możemy być przekonani, gdy się modlimy do Jehowy?

13 Czego się z tego uczymy? Możemy być pewni, że gdy prosimy naszego niebiańskiego Ojca o ducha świętego, On chętnie nas wysłuchuje (1 Jana 5:14). Kiedy raz po raz zwracamy się do Jehowy w modlitwie, On nigdy nie mówi: „Przestań mi się naprzykrzać. Drzwi są już zamknięte” (Łukasza 11:7). Dlatego Jezus zachęcał: „Stale proście, a będzie wam dane; ciągle szukajcie, a znajdziecie; wciąż pukajcie, a będzie wam otworzone” (Łukasza 11:9, 10). Jehowa na pewno „odpowie nam w dniu, gdy będziemy wołać” (Psalm 20:9; 145:18).

14. (a) Jakie mylne wnioski wyciągają niektóre osoby przeżywające trudności? (b) Dlaczego w obliczu prób możemy z ufnością zwracać się do Jehowy?

14 Przykład o troskliwym ojcu uzmysławia nam coś jeszcze: Dobroć Jehowy nieporównanie góruje nad dobrocią ziemskich rodziców. Nie powinniśmy zatem mniemać, że jakieś próby czy doświadczenia są wyrazem niezadowolenia Bożego. To Szatan, nasz największy wróg, chce, byśmy tak myśleli (Hioba 4:1, 7, 8; Jana 8:44). Biblia nigdzie nie zachęca nas do potępiania samych siebie. Jehowa ‛nikogo nie doświadcza przez coś złego’ (Jakuba 1:13). Nie sprowadza na nas prób przypominających węża czy skorpiona. Ojciec niebiański daje „dobre rzeczy proszącym go” (Mateusza 7:11; Łukasza 11:13). Im wyraźniej dostrzegamy dobroć i gotowość Jehowy do niesienia nam pomocy, tym chętniej będziemy z ufnością się do Niego zwracać. Sami doświadczymy tego, co napisał psalmista: „Doprawdy, Bóg wysłuchał; zwrócił uwagę na głos mej modlitwy” (Psalm 10:17; 66:19).

Jak duch święty jest dla nas wspomożycielem

15. (a) Jaką obietnicę dotyczącą ducha świętego złożył Jezus? (b) W jaki szczególny sposób wspiera nas duch święty?

15 Krótko przed śmiercią Jezus powtórzył zapewnienie, które wcześniej wyraził w swych przykładach. Mówiąc o duchu świętym, rzekł do apostołów: „Poproszę Ojca i da wam innego wspomożyciela, aby był z wami na wieki” (Jana 14:16). Zgodnie z tą obietnicą wspomożyciel, czyli duch święty, miał w przyszłości, a więc także w naszych czasach, wspierać naśladowców Jezusa. W jaki szczególny sposób korzystamy dziś z tej pomocy? Duch święty pozwala nam trwać w obliczu rozmaitych przeciwności. Na czym polega ta pomoc? Apostoł Paweł, który też znosił próby, opisał ją w swoim liście do chrześcijan w Koryncie. Zwróćmy uwagę na jego słowa.

16. Pod jakim względem nasze trudności mogą przypominać sytuację Pawła?

16 Najpierw Paweł otwarcie wspomniał współwyznawcom, że boryka się z jakimś problemem, który nazwał ‛cierniem w ciele’. Następnie dodał: „Trzy razy upraszałem Pana [Jehowę], żeby to ode mnie odstąpiło” (2 Koryntian 12:7, 8). Chociaż Paweł błagał Boga, by od niego oddalił to utrapienie, tak się nie stało. Może i ty znajdujesz się w podobnej sytuacji? Być może tak jak Paweł wytrwale i z ufnością prosisz Jehowę, żeby odsunął od ciebie jakąś próbę. Jednak mimo wielokrotnych modlitw trudności nie ustają. Czy to znaczy, że Jehowa nie zareagował na twoje modlitwy i że nie pomaga ci za pośrednictwem ducha świętego? Wniosek taki byłby błędny (Psalm 10:1, 17). Przyjrzyjmy się dalszym słowom apostoła Pawła.

17. Jak Jehowa odpowiedział na modlitwy Pawła?

17 W odpowiedzi na modlitwy Pawła Bóg rzekł do niego: „Wystarczy ci moja niezasłużona życzliwość; bo moc moja doskonali się w słabości”. Dlatego apostoł napisał: „Najchętniej więc będę się chlubił raczej ze swoich słabości, aby moc Chrystusa pozostawała nade mną niczym namiot” (2 Koryntian 12:9; Psalm 147:5). Paweł czuł, że potężny Bóg poprzez Chrystusa zapewnia mu ochronę i jak gdyby rozpościera nad nim swój namiot. Obecnie Jehowa odpowiada na nasze modlitwy w podobny sposób, roztaczając nad nami swą ochronę niczym namiot.

18. Dzięki czemu jesteśmy w stanie znosić przeciwności?

18 Oczywiście namiot nie sprawia, że przestaje padać deszcz albo wiać wiatr. Jednak w pewnej mierze przed nimi zabezpiecza. Tak samo jest z ochroną dostępną dzięki „mocy Chrystusa” — nie usuwa ona prób i nie odwraca od nas przeciwności. Mimo to osłania nas przed szkodliwymi wpływami tego świata oraz atakami jego władcy, Szatana (Objawienie 7:9, 15, 16). A zatem jeśli zmagasz się z jakimiś problemami, które ‛nie odstępują od ciebie’, możesz być pewny, że Jehowa to widzi i że odpowiada na „głos twego krzyku” (Izajasza 30:19; 2 Koryntian 1:3, 4). Paweł napisał: „Bóg jest wierny i nie pozwoli, żebyście byli kuszeni ponad to, co możecie znieść, lecz wraz z pokusą da też wyjście, abyście zdołali przetrwać” (1 Koryntian 10:13; Filipian 4:6, 7).

19. Jakie powinniśmy mieć postanowienie i dlaczego?

19 „Dni ostatnie” tego bezbożnego świata to rzeczywiście „krytyczne czasy trudne do zniesienia” (2 Tymoteusza 3:1). Jednakże dla sług Bożych nie są to czasy niemożliwe do zniesienia. Dlaczego? Ponieważ korzystamy z pomocy i ochrony ducha świętego. Bóg daje go szczodrze i chętnie każdemu, kto wytrwale i z ufnością o niego prosi. Bądźmy zatem zdecydowani dzień w dzień prosić Boga o Jego ducha (Psalm 34:6; 1 Jana 5:14, 15).

Jak byś odpowiedział?

• Co powinniśmy czynić, by otrzymać od Boga ducha świętego?

• Dlaczego możemy być pewni, że Jehowa odpowie na nasze prośby o ducha świętego?

• Jak duch święty pomaga nam znosić próby?

[Pytania do studium]

[Ilustracja na stronie 21]

Czego uczy nas przykład Jezusa o natarczywym gospodarzu?

[Ilustracja na stronie 22]

Czy wytrwale prosisz Boga o ducha świętego?

[Ilustracja na stronie 23]

Czego się uczymy o Jehowie z przykładu o troskliwym ojcu?