„Jakże więc cenne są dla mnie twe myśli! Boże, jak ogromna jest w sumie ich liczba!” (PSALM 139:17).

1, 2. Dlaczego powinniśmy cenić Słowo Boże i jak swoje docenianie wyraził psalmista?

BYŁO to sensacyjne odkrycie. Podczas naprawy świątyni Jehowy w Jerozolimie arcykapłan Chilkiasz znalazł „księgę prawa Jehowy, daną poprzez rękę Mojżesza” — najwyraźniej oryginalny manuskrypt spisany jakieś 800 lat wcześniej! Czy potrafisz sobie wyobrazić, co czuł bogobojny król Jozjasz, gdy położono przed nim ten zwój? Uznał go za coś bardzo cennego i natychmiast polecił sekretarzowi Szafanowi, żeby przeczytał go na głos (2 Kronik 34:14-18).

² Obecnie całe Słowo Boże lub jego części mogą czytać miliardy ludzi. Ale czy przez to jest ono mniej cenne, mniej ważne? Oczywiście, że nie! Przecież zawiera myśli Wszechmocnego, utrwalone dla naszego pożytku (2 Tymoteusza 3:16). Psalmista Dawid tak wyraził uczucia, którymi darzył wypowiedzi Boże: „Jakże (...) cenne są dla mnie twe myśli! Boże, jak ogromna jest w sumie ich liczba!” (Psalm 139:17).

3. Co dowodzi, że Dawid był usposobiony duchowo?

³ Dawid nigdy nie przestał cenić Jehowy, Jego Słowa oraz prawdziwego wielbienia. Swoim odczuciom dał wyraz w wielu pięknych psalmach. Na przykład w Psalmie 27:4 napisał: „O jedno poprosiłem Jehowę — właśnie tego będę wypatrywał: bym mógł mieszkać w domu Jehowy przez wszystkie dni swego życia, aby oglądać to, co jest rozkoszą Jehowy, i patrzeć z docenianiem na jego świątynię”. Hebrajski czasownik przetłumaczony na „patrzeć z docenianiem” zawiera myśl o pogrążeniu się w rozmyślaniach, dokładnym badaniu, patrzeniu z przyjemnością, upodobaniem, podziwem. Nie ulega wątpliwości, że Dawid był człowiekiem usposobionym duchowo, który naprawdę cenił dary od Jehowy i delektował się każdym kęsem wyjawianych przez Niego prawd duchowych. Dał godny naśladowania przykład wdzięczności (Psalm 19:7-11).

Bądź wdzięczny za znajomość prawdy biblijnej

4. Z jakiego powodu Jezus „rozradował się w duchu świętym”?

⁴ Zrozumienie Słowa Bożego nie zależy od zdolności intelektualnych czy świeckiego wykształcenia, mogących wbijać w pychę. Zależy natomiast od niezasłużonej życzliwości, okazywanej przez Jehowę pokornym, szczerym ludziom świadomym swych potrzeb duchowych (Mateusza 5:3; 1 Jana 5:20). Na myśl o tym, że imiona niektórych niedoskonałych osób zostały zapisane w niebiosach, Jezus „rozradował się w duchu świętym i rzekł: ‚Publicznie wysławiam cię, Ojcze, Panie nieba i ziemi, ponieważ starannie ukryłeś te rzeczy przed mędrcami i intelektualistami, a objawiłeś je niemowlętom’” (Łukasza 10:17-21).

5. Dlaczego uczniowie Jezusa nie mieli lekko traktować objawionych im prawd dotyczących Królestwa?

⁵ Po tej szczerej modlitwie Jezus zwrócił się do uczniów i rzekł: „Szczęśliwe są oczy, które widzą to, co wy widzicie. Mówię wam bowiem: Wielu proroków i królów pragnęło ujrzeć to, co wy widzicie, ale nie ujrzało, i słyszeć to, co  wy słyszycie, ale nie usłyszało”. Jezus zachęcił więc swych wiernych naśladowców, by objawionych im cennych prawd dotyczących Królestwa nie traktowali lekko. Nie wyjawiono ich wcześniejszym pokoleniom sług Bożych, a już na pewno nie „mędrcom i intelektualistom” współczesnym Jezusowi! (Łukasza 10:23, 24).

6, 7. (a) Z jakich powodów możemy być wdzięczni, że znamy prawdę Bożą? (b) Jaki kontrast widać obecnie między religią prawdziwą a fałszywą?

⁶ W naszych czasach mamy jeszcze więcej powodów do wdzięczności za znajomość prawdy Bożej, gdyż Jehowa za pośrednictwem „niewolnika wiernego i roztropnego” udostępnia swym sługom coraz lepsze zrozumienie Jego Słowa (Mateusza 24:45; Daniela 12:10). Prorok Daniel tak napisał na temat czasu końca: „Wielu będzie przebiegać i nastanie obfitość prawdziwej wiedzy” (Daniela 12:4). Czy nie przyznasz, że obecnie ‛nastała obfitość’ wiedzy o Bogu i że Jego słudzy są znakomicie odżywiani pod względem duchowym?

⁷ Jakiż kontrast możemy dostrzec między pomyślnością duchową ludu Bożego a zamętem religijnym panującym w Babilonie Wielkim! W rezultacie wiele osób rozczarowanych i zrażonych religią fałszywą zwraca się ku prawdziwemu wielbieniu Boga. Ludzie ci, przyrównani do owiec, ‛nie chcą mieć z Babilonem Wielkim udziału w jego grzechach’ ani ‛otrzymać części jego plag’. Jehowa wraz ze swymi sługami zaprasza wszystkie takie osoby do prawdziwego zboru chrześcijańskiego (Objawienie 18:2-4; 22:17).

Okazujący wdzięczność przychodzą do Boga

8, 9. Jak spełniają się dziś słowa z Aggeusza 2:7?

⁸ W odniesieniu do swego duchowego domu wielbienia Jehowa zapowiedział: „Zakołyszę wszystkimi narodami i przyjdą kosztowności wszystkich narodów; i napełnię ten dom chwałą” (Aggeusza 2:7). To zdumiewające proroctwo spełniło się za czasów Aggeusza, gdy odrodzony ostatek ludu Bożego odbudował świątynię w Jerozolimie. W naszych czasach słowa Aggeusza spełniają się w związku z wielką duchową świątynią Jehowy.

⁹ Do tej symbolicznej świątyni napłynęły już miliony ludzi, by czcić Boga „duchem i prawdą”, i każdego roku wciąż przybywają setki tysięcy „kosztowności wszystkich narodów” (Jana 4:23, 24). Na przykład ze sprawozdania z naszej ogólnoświatowej działalności w roku służbowym 2006 wynika, że swoje oddanie Jehowie usymbolizowało chrztem 248 327 osób. To oznacza, że codziennie przybywało średnio 680 nowych chwalców Boga! Ich miłość do prawdy i pragnienie służenia Jehowie w charakterze głosicieli Królestwa stanowi dowód, że faktycznie zostali pociągnięci przez Boga (Jana 6:44, 65).

10, 11. Opowiedz przeżycie ukazujące, jak ludzie zaczynają cenić prawdę biblijną.

¹⁰ Wiele z tych szczerych osób zainteresowało się prawdą, ponieważ dostrzegło „różnicę między prawym a niegodziwym, między tym, który służy Bogu, a tym, który mu nie służył” (Malachiasza 3:18). Rozważmy przeżycia  Virginii i Wayne’a, którzy należeli do jednego z kościołów protestanckich, ale na wiele pytań nie mogli znaleźć odpowiedzi. Małżonkowie ci nienawidzili wojny, toteż byli zdezorientowani i zaniepokojeni widokiem duchownych błogosławiących żołnierzy oraz broń. Z wiekiem czuli się zaniedbywani przez współwyznawców, choć Virginia szereg lat uczyła w szkółce niedzielnej. „Nikt nas nie odwiedzał ani nie interesował się naszym stanem duchowym” — wyznali. „Kościołowi chodziło jedynie o nasze pieniądze. Byliśmy zagubieni”. Jeszcze bardziej się rozczarowali, gdy ich Kościół zajął liberalne stanowisko wobec homoseksualizmu.

¹¹ W tym czasie ich wnuczka, a potem także córka, zostały Świadkami Jehowy. Początkowo Virginia i Wayne byli tym zmartwieni, ale później zmienili nastawienie i zgodzili się na studium Biblii. Wayne mówi: „W ciągu zaledwie trzech miesięcy dowiedzieliśmy się z Biblii więcej niż przez minione 70 lat! Nigdy nie słyszeliśmy, że Bóg ma na imię Jehowa, nic też nie wiedzieliśmy o Królestwie i o raju na ziemi”. Wkrótce ci szczerzy ludzie zaczęli chodzić na chrześcijańskie zebrania i wyruszać do służby kaznodziejskiej. „Chcemy z każdym rozmawiać o prawdzie” — wyznała Virginia. W roku 2005, gdy oboje byli już po osiemdziesiątce, zostali ochrzczeni. Mówią: „Wreszcie mamy poczucie przynależności do prawdziwych chrześcijan”.

Ceń to, że jesteś „wyposażony do wszelkiego dobrego dzieła”

12. Co Jehowa zawsze zapewnia swym sługom i pod jakim warunkiem odniesiemy z tego pożytek?

¹² Jehowa zawsze pomaga swym sługom spełniać Jego wolę. Na przykład Noemu przekazał wyraźne, szczegółowe wskazówki dotyczące budowy arki, która od razu musiała być solidnie wykonana. I rzeczywiście była. Dzięki czemu? Dzięki temu, że „Noe zaczął czynić zgodnie ze wszystkim, co mu Bóg nakazał. Tak właśnie uczynił” (Rodzaju 6:14-22). Również dzisiaj Jehowa w pełni wyposaża swych sług do czynienia Jego woli. Naszym głównym zadaniem jest rzecz jasna głoszenie dobrej nowiny o już ustanowionym Królestwie Bożym i pomaganie szczerym ludziom w zostaniu uczniami Jezusa Chrystusa. A nasze powodzenie, podobnie jak Noego, zależy od posłuszeństwa. Musimy posłusznie stosować się do wskazówek, których Jehowa udziela za pośrednictwem swego Słowa oraz swej organizacji (Mateusza 24:14; 28:19, 20).

13. Jak Jehowa nas szkoli?

¹³ Aby wykonać to dzieło, musimy nauczyć się ‛poprawnie władać’ naszym głównym narzędziem — Słowem Bożym — które jest „pożyteczne do nauczania, do upominania, do prostowania, do karcenia w prawości, aby człowiek Boży był w pełni umiejętny, całkowicie wyposażony do wszelkiego dobrego dzieła” (2 Tymoteusza 2:15; 3:16, 17). Podobnie jak to było w I wieku, Jehowa szkoli nas za pośrednictwem zboru chrześcijańskiego. Obecnie w 99 770 zborach na całym świecie każdego tygodnia odbywają się zajęcia teokratycznej szkoły służby kaznodziejskiej oraz zebranie służby, mające nam pomóc w prowadzeniu tej działalności. Czy cenisz te ważne zebrania, regularnie na nie uczęszczając i wprowadzając w czyn to, czego się tam dowiadujesz? (Hebrajczyków 10:24, 25).

14. Jak słudzy Jehowy okazują wdzięczność za przywilej pełnienia dla Niego służby? (Wykorzystaj informacje ze stron od 27 do 30).

¹⁴ Miliony sług Bożych na całym świecie okazuje wdzięczność za otrzymywane szkolenie, wytężając się w dziele ewangelizacji. Na przykład w roku służbowym 2006 rzesza 6 741 444 głosicieli Królestwa spędziła ogółem 1 333 966 199 godzin we wszystkich gałęziach służby, obejmującej między innymi prowadzenie 6 286 618 domowych studiów biblijnych. To zaledwie kilka z wielu ciekawych szczegółów zawartych w sprawozdaniu z naszej ogólnoświatowej działalności. Zechciej przeanalizować je dokładniej i znaleźć w nim pokrzepienie,  tak jak bracia z I wieku niewątpliwie czerpali otuchę z relacji o rozwoju dzieła głoszenia w tamtym okresie (Dzieje 1:15; 2:5-11, 41, 47; 4:4; 6:7).

15. Dlaczego nikt, kto służy Jehowie z całej duszy, nie musi czuć się przygnębiony?

¹⁵ Ten gromki okrzyk wychwalania, który każdego roku wznosi się ku chwale Boga, stanowi wyraz głębokiej wdzięczności sług Jehowy za to, że Go znają i mogą dawać o Nim świadectwo (Izajasza 43:10). To prawda, że ofiara wysławiania składana przez niektórych sędziwych, schorowanych lub niepełnosprawnych braci i siostry przypomina wdowi grosz. Pamiętajmy jednak, że Jehowa i Jego Syn bardzo sobie cenią każdego, kto służy Bogu z całej duszy, robiąc wszystko, na co go stać (Łukasza 21:1-4; Galatów 6:4).

16. Jakie pomoce do nauczania Bóg dostarczył nam w minionych latach?

¹⁶ Jehowa nie tylko szkoli nas do służby, ale za pośrednictwem swej organizacji dostarcza również skuteczne pomoce do nauczania. W minionych latach otrzymaliśmy takie książki, jak Prawda, która prowadzi do życia wiecznego, Będziesz mógł żyć wiecznie w raju na ziemi, Wiedza, która prowadzi do życia wiecznego, a ostatnio Czego naprawdę uczy Biblia? Kto rzeczywiście ceni te narzędzia, odpowiednio korzysta z nich w służbie.

Rób dobry użytek z książki Czego uczy Biblia?

17, 18. (a) Którymi fragmentami książki Czego uczy Biblia? lubisz się posługiwać w służbie? (b) Co na temat tego podręcznika napisał pewien nadzorca obwodu?

¹⁷ Wspaniałym dobrodziejstwem w służbie okazuje się książka Czego naprawdę uczy Biblia? Napisana prostym, zrozumiałym językiem, zawiera 19 rozdziałów oraz „Materiał dodatkowy”, w którym szczegółowo omówiono różne tematy. Na przykład rozdział 12, zatytułowany „Jak żyć, żeby się podobać Bogu”, wyjaśnia coś, czego zainteresowany mógł nigdy wcześniej nie brać pod uwagę albo nie uważać za rzecz realną — jak może zostać przyjacielem Boga (Jakuba 2:23). Z jakim przyjęciem spotyka się ta pomoc do studiowania Biblii?

 ¹⁸ Nadzorca obwodu z Australii napisał, że książka Czego uczy Biblia? „przykuwa uwagę i pozwala szybko wciągnąć domownika do rozmowy”. Jak nadmienił dalej, podręcznikiem tym tak łatwo się posługiwać, że „wielu głosicieli poczuło się pewniej i odzyskało radość w służbie. Nic dziwnego, że niektórzy nazywają tę książkę ‚złotym skarbem’!”

19-21. Opowiedz przeżycia ukazujące wartość książki Czego uczy Biblia?

¹⁹ Gdy pewną mieszkankę Gujany odwiedził pionier, usłyszał z jej ust słowa: „Musiał pana przysłać Bóg”. Niedawno mężczyzna, z którym była związana, zostawił ją z dwójką małych dzieci. Brat otworzył książkę Czego uczy Biblia? na pierwszym rozdziale i odczytał akapit 11 pod śródtytułem „Stosunek Boga do dzisiejszej niesprawiedliwości”. Pionier opowiada: „Myśli te poruszyły ją do głębi. Wstała, wyszła na zaplecze sklepu i się rozpłakała”. Zgodziła się na regularne studium Biblii z miejscową siostrą i robi piękne postępy.

²⁰ José z Hiszpanii stracił w wypadku samochodowym żonę. Ukojenia szukał w narkotykach. Korzystał też z fachowej pomocy psychologów, jednak nie otrzymał od nich odpowiedzi na najbardziej nurtujące go pytanie: „Dlaczego Bóg pozwolił mojej żonie zginąć?” Pewnego dnia spotkał Francesca, pracującego w tej samej firmie, który zaproponował, by omówili 11 rozdział książki Czego uczy Biblia?, zatytułowany „Dlaczego Bóg dopuszcza cierpienia?” José był pod ogromnym wrażeniem wyjaśnień biblijnych oraz podanego tam przykładu o nauczycielu i uczniu. Zaczął pilnie studiować, był obecny na zgromadzeniu obwodowym, a teraz chodzi na zebrania do miejscowej Sali Królestwa.

²¹ Roman, 40-letni Polak, zawsze miał szacunek dla Słowa Bożego. Ponieważ jednak bardzo często wyjeżdżał w sprawach zawodowych, prowadzone z nim studium biblijne odbywało się nieregularnie. Ale gdy przybył na zgromadzenie okręgowe i otrzymał tam egzemplarz książki Czego uczy Biblia?, jego nastawienie do studium zmieniło się na lepsze. Wyjaśnia: „Dzięki tej książce prawdy biblijne zaczynają mi się układać w jeden spójny obraz, niczym puzzle pasujące do siebie nawzajem”. Teraz systematycznie studiuje Biblię i robi piękne postępy.

Wciąż pogłębiaj wdzięczność

22, 23. Jak możemy wciąż okazywać wdzięczność za przyświecającą nam nadzieję?

²² Jak wyjaśniono w programie elektryzujących zgromadzeń okręgowych pod hasłem „Wyzwolenie jest blisko!”, prawdziwi chrześcijanie pragną „wiecznotrwałego wyzwolenia”, obiecanego przez Boga i możliwego dzięki przelanej krwi Jezusa Chrystusa. Nie ma lepszego sposobu na okazanie szczerej wdzięczności za tę cenną nadzieję niż pozostawanie oczyszczonym ‛z martwych uczynków, aby pełnić świętą służbę dla Boga żywego’ (Hebrajczyków 9:12, 14).

²³ W obliczu niespotykanego dotąd nacisku, by skupiać się na sobie, ponad sześć milionów głosicieli Królestwa wiernie pełni służbę dla Boga, co jest doprawdy cudem. Stanowi to również dowód, że słudzy Jehowy głęboko cenią zaszczyt służenia Bogu, wiedząc, że ich „trud w związku z Panem nie jest daremny”. Obyś i ty wciąż pogłębiał tę wdzięczność (1 Koryntian 15:58; Psalm 110:3).

Jak byś odpowiedział?

• Czego na temat doceniania Boga i Jego darów duchowych uczymy się od psalmisty?

• Jak obecnie spełniają się słowa z Aggeusza 2:7?

• Jak Jehowa wyposaża swych sług do skutecznego pełnienia dla Niego służby?

• Jak możesz okazać wdzięczność za dobroć Jehowy?

[Pytania do studium]

 [Tabela na stronach 27-30]

SPRAWOZDANIE Z DZIAŁALNOŚCI ŚWIADKÓW JEHOWY NA CAŁYM ŚWIECIE W ROKU SŁUŻBOWYM 2006

 [Patrz publikacja]

[Ilustracje na stronie 25]

Jehowa w pełni wyposaża nas do spełniania Jego woli