JEZUS nałożył na oczy niewidomego rozmiękczoną glinę i polecił mu: „Idź, umyj się w sadzawce Siloam”. Człowiek ten usłuchał go i „wrócił, widząc” (Jana 9:6, 7). Gdzie znajdowała się ta sadzawka? Nowe światło na tę sprawę rzucają niedawne odkrycia archeologiczne.

Wielu turystów zwiedzających w Jerozolimie obiekt zwany sadzawką Siloam jest przekonanych, że właśnie o tym miejscu mówi Ewangelia według Jana 9:7. Znajduje się ono przy ujściu tunelu Ezechiasza — konstrukcji o długości 530 metrów, pochodzącej z VIII wieku p.n.e. Jednakże zbiornik ten istnieje od IV wieku n.e. i został wykonany przez bizantyjskich „chrześcijan”, którzy błędnie założyli, że sadzawka wspomniana w Ewangelii według Jana powinna się znajdować przy ujściu tunelu Ezechiasza.

W roku 2004 archeolodzy odkryli coś, co ich zdaniem jest autentyczną sadzawką Siloam z czasów Jezusa. Leży ona jakieś 100 metrów na południowy wschód od miejsca mylnie dotąd uznawanego za tę sadzawkę. Jak dokonano tego odkrycia? Władze miasta planowały na tym terenie naprawę rury kanalizacyjnej. Wysłano robotników z ciężkim sprzętem. Pracujący w pobliżu archeolog obserwował prowadzone wykopy i w pewnym momencie zauważył dwa stopnie. Roboty wstrzymano. Izraelski urząd ochrony zabytków zezwolił archeologom na zbadanie  tego terenu. Do tej pory odsłonięto już dwa narożniki sadzawki oraz jeden bok długości około 70 metrów.

Znaleziono tam również monety z drugiego, trzeciego i czwartego roku powstania żydowskiego przeciw Rzymianom w latach 66-70 n.e. Monety te poświadczają, że sadzawka była w użyciu do roku 70, kiedy to Rzymianie zburzyli Jerozolimę. W czasopiśmie Biblical Archaeology Review wysnuto następujący wniosek: „Sadzawka była zatem używana do końca powstania, po czym została porzucona. Ta część Jerozolimy, najniżej położona, nie była zamieszkana aż do okresu bizantyjskiego. Każdego roku w porze zimowej deszcze spływające po zboczach doliny nanosiły do sadzawki kolejną warstwę mułu. Po zburzeniu miasta przez Rzymian sadzawki już nie czyszczono. Przez wieki nagromadziło się w niej sporo osadów, które w końcu ją zakryły. Miejscami, jak zauważyli archeolodzy, warstwa mułu nad sadzawką miała prawie trzy metry”.

Dlaczego szczerzy badacze Biblii interesują się położeniem sadzawki Siloam? Otóż dzięki takiej wiedzy dokładniej poznają topografię ówczesnej Jerozolimy, tak często wspominanej w ewangelicznych relacjach o życiu i działalności Jezusa.

[Ilustracja na stronie 7]

Nowo odkryta sadzawka Siloam

[Prawa własności]

© 2003 BiblePlaces.com