W Biblii czytamy, że w dniu Paschy Żydom nie wolno było jeść „niczego, co jest na zakwasie”. Dlaczego więc Jezus podczas ustanawiania Pamiątki swojej śmierci posłużył się winem, które podobnie jak zakwas powstaje w wyniku fermentacji? (Wyjścia 12:20; Łukasza 22:7, 8, 14-20).

Święto Paschy, upamiętniające wyjście Izraelitów z Egiptu, wprowadzono w roku 1513 p.n.e. W związku z obchodami tego święta Jehowa polecił: „Nie wolno wam jeść niczego, co jest na zakwasie. We wszystkich waszych mieszkaniach macie jeść przaśniki” (Wyjścia 12:11, 20). Ten Boży zakaz odnosił się jedynie do chleba spożywanego w trakcie Paschy; nie było w nim mowy o winie.

Izraelici jedli wtedy przaśniki głównie z tego powodu, że opuszczali Egipt w pośpiechu. O tym ważnym wydarzeniu tak czytamy w Księdze Wyjścia: „Lud niósł ciasto, zanim się zakwasiło — mając na ramionach dzieże zawinięte w płaszcze” (Wyjścia 12:34). Nieużywanie zakwasu podczas każdej następnej Paschy miało o tym przypominać kolejnym pokoleniom.

Z czasem zaczęto postrzegać zakwas jako symbol grzechu i zepsucia. Na przykład apostoł Paweł, nawiązując do niemoralnego postępowania pewnego członka zboru, zapytał: „Czy nie wiecie, że trochę zakwasu zakwasza całe ciasto?” Po czym polecił: „Usuńcie stary zakwas, żeby być nowym ciastem, tak jak jesteście wolni od kwasu. Bo istotnie Chrystus, nasza ofiara paschalna, został ofiarowany. A zatem obchodźmy święto nie ze starym zakwasem ani też z zakwasem zła i niegodziwości, lecz z przaśnikami szczerości i prawdy” (1 Koryntian 5:6-8). Jedynie przaśny chleb mógł służyć jako symbol doskonałego ludzkiego ciała Jezusa (Hebrajczyków 7:26).

Zwyczaj spożywania wina podczas święta Paschy został wprowadzony przez Żydów znacznie później, prawdopodobnie po powrocie z niewoli babilońskiej. W Biblii nie potępiono tego nowego zwyczaju, dlatego Jezus w trakcie posiłku paschalnego też posłużył się winem. Oczywiście proces wytwarzania wina, uzyskiwanego dzięki naturalnej fermentacji, różnił się od sposobu zakwaszania ciasta. W wypadku ciasta konieczne było dodanie zaczynu, zawierającego drożdże. Natomiast winogrona nie wymagają żadnych dodatków, gdyż zawierają wszystko, co potrzebne do fermentacji. Podczas Paschy, obchodzonej wiosną, zwykły sok winogronowy nie był dostępny, ponieważ od jesiennego winobrania zdążył już sfermentować.

A zatem okoliczność, że Jezus w czasie Pamiątki posłużył się winem jako jednym z emblematów, nie pozostawała w sprzeczności z zakazem korzystania z zakwasu w trakcie Paschy. Każde czerwone wino gronowe, które nie jest dosładzane ani alkoholizowane i nie zawiera ziół bądź innych przypraw, może być użyte jako odpowiedni symbol „drogocennej krwi” Chrystusa (1 Piotra 1:19).