PYTANIE to cynicznie zadał Jezusowi rzymski namiestnik Poncjusz Piłat. Nie był zainteresowany odpowiedzią i nie otrzymał jej od Jezusa. Być może uważał prawdę za coś nieuchwytnego (Jana 18:38).

Takie lekceważące nastawienie do prawdy podziela dziś wielu ludzi, w tym przywódcy religijni, nauczyciele i politycy. Utrzymują oni, że prawda — zwłaszcza jeśli chodzi o jej aspekt moralny i duchowy — nie jest absolutna, lecz względna i wciąż ulega zmianom. Pogląd ten skłania ich do wniosku, że ludzie mogą samodzielnie ustalać, co jest dobre, a co złe (Izajasza 5:20, 21). Pozwala im również odrzucać — jako już nieaktualne — wartości i zasady moralne wyznawane przez minione pokolenia.

Warto jednak zwrócić uwagę na wypowiedź, która wywołała pytanie Piłata. Jezus oświadczył: „Ja się po to narodziłem i po to na świat przyszedłem, żeby dać świadectwo prawdzie” (Jana 18:37). Prawda nie była dla niego mglistym, niezrozumiałym pojęciem. Obiecał swym uczniom: „Poznacie prawdę, a prawda was wyzwoli” (Jana 8:32).

Gdzie można znaleźć taką prawdę? Pewnego razu Jezus powiedział w modlitwie do Boga: „Twoje słowo jest prawdą” (Jana 17:17). Zawiera więc ją Biblia, Księga spisana pod natchnieniem Bożym. Prawda ta obejmuje niezawodne wskazówki i daje realną nadzieję na przyszłość — widoki na życie wieczne (2 Tymoteusza 3:15-17).

Piłat z obojętnością odrzucił sposobność poznania tej prawdy. A jak ty zareagujesz na taką możliwość? Warto zapytać Świadków Jehowy, o jakiej prawdzie wspomniał Jezus. Chętnie to wyjaśnią.