W ROKU 1971 Carey W. Barber tak podsumował w liście swoje pierwsze 50 lat służby na rzecz prawdziwego Boga: „Lata spędzone w służbie dla Jehowy były nadzwyczaj dobre. Ścisły kontakt z Jego ludem, ochrona przed niegodziwcami z szatańskiego świata, perspektywa zwycięstwa z Barankiem, Jezusem Chrystusem, oraz dowody miłości Jehowy — wszystko to składa się na miły spokój i głęboką satysfakcję, które strzegą serca i dają niezawodną nadzieję na ostateczny triumf”.

Sześć lat później brat Barber, będący pomazańcem, został członkiem Ciała Kierowniczego Świadków Jehowy. Usługiwał w tym charakterze przez 30 lat i stale wypatrywał „zwycięstwa z Barankiem”. Cel ten osiągnął, okazując się wiernym aż do śmierci — zmarł dnia 8 kwietnia 2007 roku, przeżywszy 101 lat (1 Koryntian 15:57).

Carey Barber urodził się w roku 1905 w Wielkiej Brytanii, a ochrzczony został w roku 1921 w Winnipeg w Kanadzie. Dwa lata później wraz ze swym bliźniaczym bratem, Normanem, przeniósł się do nowojorskiego Brooklynu, by pomagać w nowym przedsięwzięciu. W tym czasie lud Jehowy miał rozpocząć samodzielną produkcję książek, aby rozprzestrzeniać dobrą nowinę o Królestwie „po całej zamieszkanej ziemi” (Mateusza 24:14). Jednym z pierwszych zadań brata Barbera była obsługa małej prasy drukarskiej. Pośród materiałów, które drukował, znajdowały się opisy spraw sądowych rozpatrywanych przez Sąd Najwyższy Stanów Zjednoczonych. Potem pracował w Dziale Służby, koncentrując się na sprawach zborowych i dziele świadczenia w kraju.

Dzięki zdobytemu doświadczeniu brat Barber był odpowiednio wykwalifikowany, gdy w roku 1948 został kaznodzieją podróżującym. Usługiwał na zgromadzeniach i odwiedzał zbory w całej zachodniej części Stanów Zjednoczonych. Mawiał, że najbardziej lubi działać na świeżym powietrzu, głosząc dobrą nowinę. Zadanie, jakie wtedy wykonywał, pozwoliło mu poznać wiele braci i sióstr. Jego bystry umysł i gorliwość okazały się bardzo przydatne, gdy później uczestniczył w zajęciach 26 klasy Biblijnej Szkoły Strażnicy — Gilead. Właśnie wtedy poznał Sydney Lee Brewer, studentkę tej samej klasy, pochodzącą z Kanady. Po ukończeniu nauki pobrali się, a w czasie swego miodowego miesiąca usługiwali zborom w rejonie Chicago. Przez dwie dekady, kiedy wspólnie odwiedzali zbory, siostra Barber okazała się cenną towarzyszką i niezawodnym źródłem wsparcia.

Ci, którzy mieli okazję spotkać brata Barbera i poznać go bliżej, gdy pełnił służbę w charakterze nadzorcy okręgu lub obwodu albo gdy przez 30 lat pracował i odbywał podróże jako członek Ciała Kierowniczego, długo będą pamiętać jego wykłady i entuzjastyczne wypowiedzi. Mamy wszelkie powody, by radować się z jego „zwycięstwa z Barankiem”.