„Duch bada wszystko, nawet głębokie sprawy Boże” (1 KORYNTIAN 2:10).

1. Jakie prawdy biblijne z radością odkrywają nowo zainteresowani?

CHYBA każdy w zborze chrześcijańskim pamięta radość, jaką odczuwał, gdy po raz pierwszy zetknął się z prawdą biblijną. Dowiedzieliśmy się, dlaczego imię Jehowy jest tak ważne, dlaczego Bóg dopuszcza cierpienia, dlaczego niektórzy idą do nieba i jaka przyszłość czeka ogół ludzkości. Być może już wcześniej zaglądaliśmy do Biblii, ale podobnie jak większość ludzi nie dostrzegaliśmy tych prawd. Przypominaliśmy kogoś, kto chce się przyjrzeć rafie koralowej. Jeśli spojrzy znad powierzchni wody, nie zobaczy zbyt wielu zachwycających rzeczy. Ale dzięki okularom do nurkowania lub łodzi ze szklanym dnem po raz pierwszy ujrzy fantastycznie ubarwione koralowce, ryby, ukwiały i inne formy życia. Tak samo i my, gdy ktoś pomógł nam zrozumieć Pismo Święte, po raz pierwszy dostrzegliśmy „głębokie sprawy Boże” (1 Koryntian 2:8-10).

2. Dlaczego radość z poznawania Słowa Bożego może być nieprzemijająca?

² Czy powinniśmy poprzestawać na powierzchownym przyjrzeniu się prawdzie biblijnej? Wyrażenie „głębokie sprawy Boże” wiąże się ze zrozumieniem mądrości Boga, którą On wyjawia chrześcijanom za pośrednictwem swego ducha, a którą przed innymi zakrywa (1 Koryntian 2:7). Ileż zadowolenia daje zgłębianie bezgranicznej mądrości Bożej! Nigdy jednak w pełni jej nie poznamy. Radość, którą odczuwaliśmy przy pierwszym  zetknięciu z podstawowymi naukami biblijnymi, nie przeminie, jeśli będziemy dalej badać „głębokie sprawy Boże”.

3. Do czego jest nam potrzebne dokładne zrozumienie podstaw naszych wierzeń?

³ Dlaczego musimy dobrze pojąć te „głębokie sprawy”? Jeśli rozumiemy nie tylko nasze wierzenia, ale też ich podstawy, to umacniamy swoją wiarę i zaufanie. Pismo Święte zachęca, byśmy korzystali ze swej „zdolności rozumowania” i ‛sami doświadczali, co jest dobrą i miłą, i doskonałą wolą Bożą’ (Rzymian 12:1, 2). Uświadomienie sobie, dlaczego Jehowa wymaga od nas takiego, a nie innego sposobu życia, umacnia nas w postanowieniu okazywania Mu posłuszeństwa. Dlatego wiedza o „głębokich sprawach” może nam dać siły do opierania się niegodziwym pokusom oraz pobudzić nas do ‛gorliwości w szlachetnych uczynkach’ (Tytusa 2:14).

4. Z czym się wiąże studium Biblii?

⁴ Zrozumienie głębokich spraw wymaga studiowania. Studium zaś to coś więcej niż pobieżne czytanie. Obejmuje analizę informacji i zestawianie ich z tym, co się już wie (2 Tymoteusza 1:13). Wiąże się z wychwytywaniem argumentów uzasadniających poszczególne twierdzenia. W zakres studium Biblii powinno też wchodzić rozmyślanie nad tym, jak można podane wiadomości wykorzystać do podejmowania mądrych decyzji oraz pomagania innym. A ponieważ „całe Pismo jest natchnione przez Boga i pożyteczne”, należy uwzględniać „każdą wypowiedź, która przechodzi przez usta Jehowy” (2 Tymoteusza 3:16, 17; Mateusza 4:4). Jak widać, takie studium może kosztować sporo wysiłku. Niemniej przynosi mnóstwo zadowolenia, a zrozumienie „głębokich spraw Bożych” nie przerasta naszych możliwości.

Jehowa udziela zrozumienia pokornym

5. Kto może pojąć „głębokie sprawy Boże”?

⁵ Nawet jeśli w szkole nie byłeś najlepszym uczniem i nie przywykłeś do nauki, nie powinieneś myśleć, że „głębokie sprawy Boże” są dla ciebie zbyt głębokie. Gdy Jezus pełnił służbę na ziemi, Jehowa udostępniał zrozumienie swego zamierzenia nie mędrcom czy intelektualistom, lecz niewykształconym i prostym ludziom, którzy byli wystarczająco pokorni, by słuchać Jego Syna. W porównaniu z tymi, którzy kończyli ówczesne szkoły, przypominali oni „niemowlęta” (Mateusza 11:25; Dzieje 4:13). O tym, co „Bóg przygotował dla tych, którzy go miłują”, apostoł Paweł napisał do współwyznawców: „Właśnie nam Bóg to objawił przez swego ducha, bo duch bada wszystko, nawet głębokie sprawy Boże” (1 Koryntian 2:9, 10).

6. Co oznacza wypowiedź z Listu 1 do Koryntian 2:10?

⁶ Jak duch Boży „bada wszystko, nawet głębokie sprawy Boże”? Jehowa nie objawia prawdy każdemu chrześcijaninowi z osobna, lecz za pośrednictwem ducha kieruje swoją organizacją, która pomaga zjednoczonemu ludowi Bożemu zrozumieć Biblię (Dzieje 20:28; Efezjan 4:3-6). Na całym świecie zbory studiują tę Księgę według podobnego programu. W ciągu kilku lat udaje się omówić ogół nauk biblijnych. Duch święty oddziałuje za pośrednictwem zboru i pomaga ludziom wypracowywać nastawienie niezbędne do zrozumienia „głębokich spraw Bożych” (Dzieje 5:32).

 Co wchodzi w zakres „głębokich spraw Bożych”?

7. Dlaczego wielu ludzi nie rozumie „głębokich spraw Bożych”?

⁷ Nie powinniśmy mniemać, że „głębokie sprawy” siłą rzeczy trudno pojąć. Dla większości ludzi są one niezrozumiałe nie dlatego, że mądrości Bożej nie sposób objąć umysłem, ale dlatego, że dali się zwieść Szatanowi i odrzucają pomoc, którą Jehowa zapewnia poprzez swoją organizację (2 Koryntian 4:3, 4).

8. O jakich głębokich sprawach Paweł wspomniał w 3 rozdziale Listu do Efezjan?

⁸ W 3 rozdziale Listu do Efezjan apostoł Paweł wskazuje, że w zakres „głębokich spraw Bożych” wchodzą prawdy, które słudzy Boży z reguły bardzo dobrze rozumieją — na przykład o tożsamości obiecanego Potomka, o wybraniu spośród ludzi grupy z nadzieją niebiańską oraz o mesjańskim Królestwie. Paweł napisał: „Za innych pokoleń tajemnica ta nie była oznajmiona synom ludzkim, tak jak została teraz przez ducha objawiona Jego świętym apostołom i prorokom, mianowicie że ludzie z narodów mają być współdziedzicami i współczłonkami ciała, i współuczestnikami obietnicy w jedności z Chrystusem Jezusem”. Paweł dodał, że poruczono mu zadanie ‛ukazania ludziom, jak jest zarządzana święta tajemnica, od niezmierzonej przeszłości ukryta w Bogu’ (Efezjan 3:5-9).

9. Dlaczego rozumienie „głębokich spraw Bożych” jest wielkim zaszczytem?

⁹ Dalej Paweł wyjaśnił, że wolą Bożą jest również to, by „w miejscach niebiańskich dano poprzez zbór poznać wielce różnorodną mądrość Boga” (Efezjan 3:10). Aniołowie wnikają w mądrość Jehowy, obserwując Jego postępowanie ze zborem chrześcijańskim. Jakiż to zaszczyt, że możemy rozumieć rzeczy, którymi zainteresowane są nawet stworzenia niebiańskie! (1 Piotra 1:10-12). Następnie Paweł mówi, że powinniśmy dokładać starań, by ‛wraz ze wszystkimi świętymi pochwycić umysłem, czym jest szerokość i długość, i wysokość, i głębokość’ chrześcijańskiej wiary (Efezjan 3:11, 18). Przyjrzyjmy się teraz kilku przykładom głębokich zagadnień duchowych, które mogą poszerzyć nasze zrozumienie.

Przykłady „głębokich spraw Bożych”

10, 11. Kiedy według Pisma Świętego Jezus stał się głównym przedstawicielem „potomstwa” niebiańskiej „niewiasty” Bożej?

¹⁰ Wiemy, że Jezus jest głównym przedstawicielem „potomstwa” niebiańskiej „niewiasty” Bożej wspomnianej w Księdze Rodzaju 3:15. Chcąc zrozumieć to jeszcze lepiej, moglibyśmy się zastanowić: Kiedy Jezus stał się częścią tego potomstwa? W swym bycie przedludzkim? W chwili narodzin na ziemi? Podczas chrztu? A może w chwili zmartwychwstania?

¹¹ Bóg obiecał, że niebiańska część Jego organizacji, określona w proroctwie mianem „niewiasty”, wyda potomstwo, które zmiażdży głowę węża. Ale mijały tysiące lat, a niewiasta Boża nie wydawała na świat żadnego potomstwa zdolnego zniszczyć Szatana i zniweczyć jego dzieła. Dlatego Izajasz w swym proroctwie nazwał ją „niepłodną” i „zbolałą na duchu” (Izajasza 54:1, 5, 6). W końcu w Betlejem przyszedł na świat Jezus. Ale dopiero po jego chrzcie — gdy narodził się z ducha i stał duchowym synem Boga — Jehowa mógł oznajmić: „To jest mój Syn” (Mateusza 3:17; Jana 3:3). Nareszcie pojawił się główny przedstawiciel „potomstwa” niewiasty. Później również naśladowcy Jezusa zostali namaszczeni duchem świętym i zrodzeni za jego sprawą. „Niewiasta” Jehowy, tak długo przypominająca kobietę, ‛która nie rodziła’, mogła w końcu ‛wykrzyknąć z radości’ (Izajasza 54:1; Galatów 3:29).

12, 13. Jakie wersety biblijne pokazują, że wszyscy pomazańcy na ziemi stanowią „niewolnika wiernego i roztropnego”?

¹² Drugim przykładem głębokich zagadnień, które nam wyjawiono, może być zamierzenie  Boże dotyczące wybrania spośród ludzkości szczególnego grona liczącego 144 000 osób (Objawienie 14:1, 4). Uznajemy, że wszyscy pomazańcy żyjący w danym okresie na ziemi stanowią klasę „niewolnika wiernego i roztropnego”, który zgodnie ze słowami Jezusa miał dostarczać jego domownikom „pokarm we właściwym czasie” (Mateusza 24:45). Jakie wersety biblijne potwierdzają, że takie rozumowanie jest właściwe? Czy Jezus mógł mieć na myśli każdego chrześcijanina, który buduje swych braci pod względem duchowym?

¹³ Bóg powiedział narodowi izraelskiemu: „Wy jesteście moimi świadkami (...) moim sługą, którego wybrałem” (Izajasza 43:10). Ale dnia 11 Nisan 33 roku n.e. Jezus oznajmił przywódcom Izraela, że Bóg odrzucił ten naród jako swego sługę. Zapowiedział: „Królestwo Boże będzie wam zabrane, a dane narodowi wydającemu jego owoce”. Zgromadzonym tłumom Jezus rzekł: „Oto wasz dom jest wam pozostawiony” (Mateusza 21:43; 23:38). Izrael jako sługa Jehowy nie był ani wierny, ani roztropny (Izajasza 29:13, 14). Kiedy później tego samego dnia Jezus zapytał: „Kto rzeczywiście jest niewolnikiem wiernym i roztropnym?”, w zasadzie pytał o to, jaki naród odznaczający się roztropnością zajmie miejsce Izraela i będzie wiernym sługą Bożym. Odpowiedź podał apostoł Piotr, który wyjaśnił członkom chrześcijańskiego zboru pomazańców: „Wy jesteście (...) ‚narodem świętym, ludem na szczególną własność’” (1 Piotra 1:4; 2:9). Ten duchowy naród, „Izrael Boży”, stał się nowym niewolnikiem Jehowy (Galatów 6:16). Podobnie jak wszyscy członkowie starożytnego Izraela tworzyli „sługę”, tak ogół namaszczonych duchem chrześcijan żyjących w danym okresie na ziemi stanowi „niewolnika wiernego i roztropnego”. Jakiż to przywilej otrzymywać „pokarm” za pośrednictwem tego Bożego niewolnika!

Studium osobiste może być przyjemne

14. Dlaczego wnikliwe studium Biblii sprawia przyjemność?

¹⁴ Gdy udaje nam się zrozumieć jakąś naukę biblijną, niewątpliwie czujemy radość, bo w ten sposób umacniamy swoją wiarę. Właśnie dlatego studium Biblii — coś więcej niż tylko pobieżne jej czytanie — może być tak przyjemne. W trakcie lektury chrześcijańskich publikacji zastanawiaj się: Jak w świetle tego wyjaśnienia wygląda moje dotychczasowe zrozumienie? Jakimi jeszcze wersetami biblijnymi lub argumentami mógłbym poprzeć wnioski przedstawione w tym artykule? Jeśli trzeba zajrzeć do dodatkowych materiałów, zapisz sobie to zagadnienie i poszukaj odpowiedzi w późniejszym czasie.

15. Co uwzględniać w planie studium, by czerpać z niego radość i trwałe korzyści?

¹⁵ Co uwzględniać w planie studium, by zaznać radości wynikającej ze zgłębiania prawd biblijnych? Bardzo pouczająca może być wnikliwa analiza różnych przymierzy zawieranych przez Boga z ludźmi. Wiarę może także umocnić zaznajamianie się z proroctwami dotyczącymi Jezusa Chrystusa lub rozważanie werset po wersecie jednej z proroczych ksiąg biblijnych. Poza tym wiarę krzepi zapoznawanie się ze współczesną historią Świadków Jehowy z pomocą książki Świadkowie Jehowy — głosiciele Królestwa Bożego. * Z kolei analizowanie „Pytań czytelników” opublikowanych  w Strażnicy pozwoli ci lepiej zrozumieć niektóre fragmenty Pisma Świętego. Zwracaj szczególną uwagę na sposób rozumowania, który prowadził do podanych wniosków. Pomoże ci to ćwiczyć „władze poznawcze” i rozwijać rozeznanie (Hebrajczyków 5:14). Podczas studium rób notatki we własnym egzemplarzu Biblii lub na osobnej kartce papieru, dzięki czemu zdobyta wiedza przyniesie trwały pożytek tobie oraz tym, którym będziesz pomagać.

Pomagaj dzieciom czerpać radość ze studium

16. Jak sprawić, by studium Biblii było przyjemne dla młodych?

¹⁶ Rodzice mogą wiele zrobić, by rozbudzić apetyt duchowy w swych dzieciach. Nie lekceważ ich zdolności do pojmowania głębokich spraw. Proś dzieci o wyszukiwanie na studium rodzinne materiałów na dany temat, a potem daj im możliwość zaprezentowania tego, co znalazły. W ramach studium rodzinnego można przygotowywać i przedstawiać scenki, by dzieci umiały bronić swej wiary i wykazywać, że to, czego się dowiadują, jest prawdą. Posługuj się broszurą ‛Zobacz tę dobrą ziemię’, * by uczyć je geografii biblijnej i pokazywać miejsca, na których nazwy natrafiacie podczas cotygodniowego czytania Biblii.

17. Dlaczego potrzebna jest równowaga, jeśli chodzi o program studium osobistego?

¹⁷ Samodzielne zgłębianie różnych zagadnień biblijnych niewątpliwie umacnia wiarę i może być naprawdę fascynującym zajęciem, trzeba jednak uważać, by nie zepchnęło na dalszy plan przygotowywania się do zebrań zborowych. Stanowią one jeszcze inny sposób, w jaki Jehowa szkoli nas za pośrednictwem „niewolnika wiernego i roztropnego”. Niemniej wyszukiwanie dodatkowych materiałów może się przyczynić do ulepszenia twoich komentarzy — na przykład podczas zborowego studium książki lub gdy podczas zajęć szkoły teokratycznej omawiane są ciekawe myśli z fragmentu Biblii czytanego w danym tygodniu.

18. Dlaczego wysiłek związany z badaniem „głębokich spraw Bożych” nie jest daremny?

¹⁸ Głębokie osobiste studium Słowa Bożego pomoże ci przybliżać się do Jehowy. O wartości takich rozważań Biblia wypowiada się następująco: „Mądrość służy ochronie, tak jak ochronie służą pieniądze; lecz korzyść z wiedzy jest ta, że mądrość zachowuje przy życiu tych, którzy ją posiadają” (Kaznodziei 7:12). A zatem wysiłek związany z pogłębianiem zrozumienia spraw duchowych nie jest daremny. Każdemu, kto nie ustaje w takich staraniach, Biblia obiecuje: „Znajdziesz poznanie Boga” (Przysłów 2:4, 5).

[Przypisy]

Czy potrafisz wyjaśnić?

• Czym są „głębokie sprawy Boże”?

• Dlaczego trzeba ciągle pogłębiać wiedzę biblijną?

• Dlaczego każdy chrześcijanin może zaznawać radości ze zrozumienia „głębokich spraw Bożych”?

• Jak mógłbyś odnosić jeszcze większy pożytek z „głębokich spraw Bożych”?

[Pytania do studium]

[Ilustracja na stronie 28]

Kiedy Jezus stał się obiecanym Potomkiem?

[Ilustracja na stronie 31]

Rodzice mogą angażować dzieci w przygotowywanie materiałów na studium rodzinne