Jak chrześcijanin powinien się zapatrywać na polowania i na łowienie ryb?

W Biblii nie potępiono polowań ani łowienia ryb (Powtórzonego Prawa 14:4, 5, 9, 20; Mateusza 17:27; Jana 21:6). Jednakże chrześcijanie, którzy się tym zajmują, powinni rozważyć kilka zasad biblijnych.

Bóg pozwolił Noemu i jego potomkom zabijać zwierzęta i jeść ich mięso pod warunkiem, że je wykrwawią (Rodzaju 9:3, 4). Rozporządzenie to podkreślało, że życie zwierząt należy szanować, ponieważ jego Dawcą jest Bóg. Dlatego chrześcijanie nie zabijają zwierząt dla sportu lub zwykłej rozrywki ani w sposób świadczący o okrucieństwie i braku szacunku dla życia (Przysłów 12:10).

W grę wchodzi coś jeszcze. Apostołowie, którzy byli rybakami, zapewne cieszyli się z dobrych połowów. Nic jednak nie wskazuje na to, żeby przechwalali się swymi wyczynami jako rybacy czy myśliwi. Nie polowali też ani nie łowili, by rywalizować z innymi, by dowieść swej męskości czy też poczuć dreszczyk emocji towarzyszący ściganiu zwierząt, walce z nimi lub ich zabijaniu (Psalm 11:5; Galatów 5:26).

Warto się więc zastanowić: „Czy daję innym dobry przykład, szanując pogląd Jehowy na życie? Czy moje myśli albo rozmowy nie obracają się przede wszystkim wokół polowań albo wędkowania? Czy mój styl życia pokazuje, że nade wszystko kocham myślistwo lub wędkarstwo, czy raczej pozwala rozpoznać we mnie sługę Bożego? Czy takie zajęcie nie zbliża mnie do ludzi spoza zboru chrześcijańskiego i czy nie zaniedbuję przez to swojej rodziny?” (Łukasza 6:45).

Zdarza się, iż osoby, które zabijają zwierzęta dla zdobycia pożywienia, uważają, że w sezonie łowieckim lub wędkarskim odkładanie na bok spraw duchowych jest usprawiedliwione. Kto jednak naprawdę wierzy Bogu i darzy Go zaufaniem, ten nie pozwala, by cokolwiek stało się dla niego ważniejsze niż sprawy duchowe (Mateusza 6:33). Chrześcijanie są też posłuszni wszystkim prawom „Cezara” co do polowań i połowów, bez względu na to, czy władze je egzekwują, czy nie (Mateusza 22:21; Rzymian 13:1).

Aby dostosować swe życie do poglądu Jehowy na myślistwo i łowienie ryb, niektóre osoby będą musiały zmienić swój sposób myślenia (Efezjan 4:22-24). Z drugiej strony powinniśmy szanować podyktowane sumieniem decyzje innych. Usłuchajmy słusznej rady apostoła Pawła: „Nie osądzajmy się wzajemnie, lecz raczej postanówcie nie dawać bratu powodu do zgorszenia” (Rzymian 14:13). Okazywanie niesamolubnej miłości oraz szacunku przyczynia się do zachowywania pokoju w zborze i bardzo się podoba naszemu Stwórcy, Źródłu wszelkiego życia (1 Koryntian 8:13). *

[Przypis]