„Twoja, Jehowo, jest wielkość i potęga, i piękno, i wspaniałość, i dostojeństwo (...). Twoje jest królestwo, Jehowo” (1 KRONIK 29:11).

1. Dlaczego Jehowa jest prawowitym Władcą Wszechświata?

„JEHOWA utwierdził swój tron w niebiosach, a jego królowanie objęło swą władzą wszystko” (Psalm 103:19). Te słowa psalmisty wyrażają fundamentalną prawdę dotyczącą zwierzchnictwa — Jehowa Bóg, jako Stwórca, jest prawowitym Władcą Wszechświata.

2. Jak Daniel opisał niewidzialną sferę panowania Jehowy?

² Istnienie jakiegoś zwierzchnika oznacza, że ma on swoich poddanych. Jeśli chodzi o Jehowę, rozpoczął On swe panowanie wtedy, gdy powołał do życia stworzenia duchowe — najpierw jednorodzonego Syna, a potem zastępy aniołów (Kolosan 1:15-17). Po niezliczonych wiekach prorok Daniel otrzymał wgląd w tę niewidzialną sferę rządów Jehowy. Zanotował: „Patrzyłem, aż ustawiono trony i zasiadł Istniejący od Dni Pradawnych. (...) Tysiąc tysięcy mu usługiwało, a stało przed nim dziesięć tysięcy dziesiątek tysięcy” (Daniela 7:9, 10). Przez niezmierzone czasy Jehowa, „Istniejący od Dni Pradawnych”, miał pod swoim suwerennym władaniem ogromną, zgodnie działającą rodzinę duchowych synów, którzy Mu usługiwali, wykonując Jego wolę (Psalm 103:20, 21).

3. Jak Jehowa rozszerzył zasięg swej władzy?

³ Z czasem Jehowa rozszerzył zasięg swego zwierzchnictwa, stwarzając bezbrzeżny, zdumiewający wszechświat, łącznie z naszą planetą (Hioba 38:4, 7). Obserwatorowi na ziemi może się wydawać, że uporządkowany i precyzyjny ruch ciał niebieskich nie wymaga niczyjego nadzoru. Ale psalmista oznajmił: „[Jehowa] nakazał i zostały stworzone. I sprawia, że trwają na zawsze, po czas niezmierzony. Wydał przepis i on nie przeminie” (Psalm 148:5, 6). A zatem Jehowa nieprzerwanie jest Najwyższym Władcą — ma nadzór i kontrolę nad sferą duchową oraz materialnym kosmosem (Nehemiasza 9:6).

4. Jak Jehowa sprawuje władzę nad ludźmi?

⁴ Powołując do życia pierwszych ludzi, Bóg rozporządził swą władzą w jeszcze inny sposób. Oprócz wszystkiego, czego potrzebowali, dał im też prawo do panowania nad wszelkimi niższymi formami  życia na ziemi, czyli przekazał im pewną miarę władzy (Rodzaju 1:26-28; 2:8, 9). Widać więc, że nie tylko jest łaskawy i życzliwy, ale też darzy swych poddanych szacunkiem i pozwala im cieszyć się poczuciem godności. Gdyby Adam i Ewa nie wyłamali się spod zwierzchnictwa Jehowy, mogliby żyć wiecznie w raju na ziemi (Rodzaju 2:15-17).

5. Co można powiedzieć o panowaniu Jehowy?

⁵ Wyciągnijmy wnioski. Po pierwsze, Jehowa niezmiennie rozciąga najwyższą władzę nad całym swym dziełem stwórczym. Po drugie, panuje w sposób życzliwy i pozwalający Jego poddanym cieszyć się poczuciem godności. Po trzecie, uznawanie i popieranie Jego panowania prowadzi do wiecznotrwałych błogosławieństw. Nie bez powodów więc Dawid, król starożytnego Izraela, powiedział: „Twoja, Jehowo, jest wielkość i potęga, i piękno, i wspaniałość, i dostojeństwo; bo wszystko w niebiosach i na ziemi jest twoje. Twoje jest królestwo, Jehowo, i ty wznosisz się jako głowa ponad wszystkim” (1 Kronik 29:11).

Dlaczego potrzebne jest Królestwo Boże?

6. Jaka jest zależność między suwerenną władzą Boga a Jego Królestwem?

⁶ Skoro Jehowa cały czas dzierży władzę nad wszechświatem, to dlaczego potrzebne jest Królestwo Boże? Władcy zazwyczaj sprawują rządy za pośrednictwem jakiegoś organu ustanowionego nad poddanymi. Podobnie Królestwo Boże jest wyrazem, organem, suwerennej władzy Jehowy nad Jego stworzeniami.

7. Dlaczego Jehowa dał wyraz swej władzy w nowy sposób?

⁷ Jehowa sprawuje władzę na różne sposoby. Dlatego gdy wymagały tego okoliczności, wprowadził do swego systemu rządzenia nowy element. Stało się to konieczne, gdy jeden z duchowych synów Boga zbuntował się i jako Szatan nakłonił Adama i Ewę do wyłamania się spod władzy Jehowy. Ten bunt był atakiem na suwerenne panowanie Boga. W jakim sensie? Otóż Szatan twierdził, że Ewa po zjedzeniu zakazanego owocu ‛z całą pewnością nie umrze’. Tym samym zasugerował jej, że Jehowa nie mówi prawdy, wobec czego nie jest godny zaufania. Powiedział jeszcze: „Bóg wie, że w tym samym dniu, w którym (...) zjecie [z tego drzewa], wasze oczy na pewno się otworzą i na pewno staniecie się podobni do Boga, będziecie znali dobro i zło”. Szatan dawał do zrozumienia, że Adam i Ewa lepiej by na tym wyszli, gdyby zlekceważyli nakaz Boga i uniezależnili się od Niego (Rodzaju 3:1-6). Wysunął ciężki zarzut, że Bóg nie ma prawa do wykonywania najwyższej władzy i że nie potrafi rządzić we właściwy sposób. Jak Jehowa zareagował?

8, 9. (a) Jak ludzki władca zareagowałby na bunt w jego królestwie? (b) Co Jehowa uczynił w związku z buntem w Edenie?

⁸ Czego byśmy się spodziewali po monarsze, gdyby w jego królestwie wybuchł jawny bunt? Jak wiadomo z historii, takie rzeczy się zdarzały. Król, nawet wspaniałomyślny, nie zlekceważyłby sprawy, ale osądziłby buntowników, uznając ich za zdrajców. Taki władca zapewne wyznaczyłby kogoś do rozprawienia się z wrogami i do przywrócenia pokoju. Podobnie postąpił Jehowa. Dowiódł, że panuje nad sytuacją. Niezwłocznie podjął odpowiednie działania i wydał wyrok na buntowników. Uznał, że Adam z Ewą nie zasługują na dar życia wiecznego, toteż wypędził ich z ogrodu Eden (Rodzaju 3:16-19, 22-24).

 ⁹ Ogłaszając wyrok na Szatana, Jehowa pokazał, że w swoim systemie rządzenia zastosuje nowe rozwiązanie — ustanowi organ władzy, za którego pośrednictwem przywróci pokój i ład w całym wszechświecie. Do Szatana rzekł: „Wprowadzę nieprzyjaźń między ciebie a niewiastę i między twoje potomstwo a jej potomstwo. On rozgniecie ci głowę, a ty rozgnieciesz mu piętę” (Rodzaju 3:15). W ten sposób Jehowa objawił swój zamysł: wyznaczone „potomstwo” „rozgniecie” Szatana i jego popleczników oraz wykaże słuszność panowania Bożego (Psalm 2:7-9; 110:1, 2).

10. (a) Kto okazał się zapowiedzianym „potomstwem”? (b) Co apostoł Paweł napisał o spełnianiu się pierwszego proroctwa?

¹⁰ Wspomnianym „potomstwem” okazał się Jezus Chrystus wraz z grupą współwładców. Razem tworzą mesjańskie Królestwo Boże (Daniela 7:13, 14, 27; Mateusza 19:28; Łukasza 12:32; 22:28-30). Wszystko to jednak nie zostało wyjawione natychmiast. Spełnienie się owego pierwszego proroctwa pozostawało „świętą tajemnicą, która przez długie czasy była okryta milczeniem” (Rzymian 16:25). Przez wieki mężowie wiary wyczekiwali, kiedy Jehowa pozwoli zrozumieć tę „świętą tajemnicę” i kiedy spełni to proroctwo, usprawiedliwiając swoje zwierzchnictwo (Rzymian 8:19-21).

Stopniowe odsłanianie „świętej tajemnicy”

11. Co Jehowa wyjawił Abrahamowi?

¹¹ Z upływem wieków Jehowa stopniowo odsłaniał różne aspekty „świętej tajemnicy królestwa Bożego” (Marka 4:11). Pozwolił je zrozumieć między innymi Abrahamowi, który został nazwany „przyjacielem Jehowy” (Jakuba 2:23). Obiecał mu, że uczyni z niego „wielki naród”. Później oznajmił mu: „Od ciebie będą się wywodzić królowie”; „poprzez twoje potomstwo na pewno będą sobie błogosławić wszystkie narody ziemi” (Rodzaju 12:2, 3; 17:6; 22:17, 18).

12. Kto po potopie należał do potomstwa Szatana?

¹² Już przed czasami Abrahama ludzie usiłowali rządzić drugimi. Na przykład o Nimrodzie, prawnuku Noego, Biblia mówi: „On pierwszy stał się mocarzem na ziemi. Okazał się potężnym łowcą na przekór Jehowie” (Rodzaju 10:8, 9). Bez wątpienia Nimrod i inni samozwańczy władcy byli marionetkami w rękach Szatana. Razem ze swymi poplecznikami należeli do jego potomstwa (1 Jana 5:19).

13. Co Jehowa zapowiedział za pośrednictwem Jakuba?

¹³ Mimo starań Szatana, ustanawiającego coraz to nowych władców ludzkich, Jehowa konsekwentnie realizował swoje zamierzenie. Poprzez Jakuba, wnuka Abrahama, zapowiedział: „Nie oddali się berło od Judy ani laska rozkazodawcy  spomiędzy jego stóp, aż przyjdzie Szilo; i jemu będzie się należeć posłuszeństwo ludów” (Rodzaju 49:10). Słowo „Szilo” znaczy „ten, którego to jest; ten, do którego to należy”. A zatem wspomniane proroctwo wskazywało, że pojawi się ktoś uprawniony do otrzymania „berła” i „laski rozkazodawcy”, symbolizujących władzę, i będzie panował nad „ludami”, czyli całą ludzkością. Kto miał nim być?

„Aż przyjdzie Szilo”

14. Jakie przymierze Jehowa zawarł z Dawidem?

¹⁴ Spośród potomków Judy pierwszym królem wybranym przez Jehowę do panowania nad Jego ludem był pasterz Dawid, syn Jessego (1 Samuela 16:1-13). * Mimo popełnionych błędów i grzechów Dawid cieszył się uznaniem Boga, ponieważ lojalnie popierał Jego zwierzchnictwo. Jehowa zawarł z nim przymierze i wyjawił mu dalsze szczegóły związane z pierwszym proroctwem wypowiedzianym w Edenie. Rzekł: „Wzbudzę po tobie twojego potomka, który wyjdzie z twego wnętrza; i utwierdzę jego królestwo”. Jednak dotyczyło to nie tylko Salomona, będącego synem i następcą tronu Dawida. Bóg oznajmił: „Utwierdzę tron jego królestwa po czas niezmierzony”. Przymierze z Dawidem jasno wskazywało, że obiecane „potomstwo” w przyszłości wyłoni się właśnie z jego linii rodowej (2 Samuela 7:12, 13).

15. Dlaczego można powiedzieć, że królestwo judzkie było proroczym odpowiednikiem mesjańskiego Królestwa?

¹⁵ Dawid zapoczątkował dynastię królów, którzy byli namaszczani świętym olejkiem. Władców tych można więc było nazwać pomazańcami, czyli mesjaszami (1 Samuela 16:13; 2 Samuela 2:4; 5:3; 1 Królów 1:39). Zasiadali na tronie Jehowy — ‛jako królowie dla Jehowy’ w Jerozolimie (2 Kronik 9:8). W tym sensie królestwo judzkie było proroczym odpowiednikiem mesjańskiego Królestwa i reprezentowało suwerenną władzę Boga.

16. Jak się skończyły rządy królów judzkich?

¹⁶ Gdy król i cały naród podporządkowywali się władzy Jehowy, cieszyli się Jego ochroną i błogosławieństwem. Wyjątkowe pod tym względem okazały się rządy Salomona. Nastał wtedy okres bezprecedensowego pokoju i dobrobytu. Był to przedsmak panowania Królestwa Bożego, które usunie wszelki wpływ Szatana i usprawiedliwi zwierzchnictwo Jehowy (1 Królów 4:20, 25). Niestety, większość królów z dynastii Dawida nie spełniało wymagań Jehowy, a lud popadał w bałwochwalstwo i niemoralność. W końcu Jehowa pozwolił, by w roku 607 p.n.e. królestwo to zostało zniszczone przez Babilończyków. Wydawało się, że Szatan osiągnął sukces w kompromitowaniu suwerennej władzy Jehowy.

17. Co dowodzi, że Jehowa czuwał nad biegiem spraw mimo upadku królestwa Dawidowego?

¹⁷ Upadek królestwa Dawidowego — a wcześniej północnego królestwa Izraela — bynajmniej nie negował słuszności panowania Jehowy, lecz uwypuklał żałosne skutki oddziaływania Szatana oraz niezależności człowieka (Przysłów 16:25; Jeremiasza 10:23). Jehowa, chcąc pokazać, że w dalszym ciągu sprawuje suwerenną władzę, oznajmił przez proroka Ezechiela: „Usuń zawój i zdejmij koronę. (...) Ruinę, ruinę, ruinę z tego uczynię. A co się jej [korony] tyczy, niechybnie stanie się niczyja, aż przyjdzie ten, do którego należy tytuł prawny, i jemu to dam” (Ezechiela  21:26, 27). Ze słów tych wynika, że przyjście obiecanego „potomstwa”, czyli „tego, do którego należy tytuł prawny”, miało nastąpić w przyszłości.

18. Co anioł Gabriel zapowiedział Marii?

¹⁸ Przenieśmy się teraz mniej więcej do roku 2 p.n.e. Do żydowskiej dziewicy Marii mieszkającej w Nazarecie, galilejskim mieście w północnej Palestynie, przybył anioł Gabriel. Oznajmił jej: „Oto poczniesz w swym łonie i urodzisz syna, i masz mu nadać imię Jezus. Ten będzie wielki i zostanie nazwany Synem Najwyższego, a Jehowa Bóg da mu tron Dawida, jego ojca, i będzie on królował nad domem Jakuba na wieki, a jego królestwu nie będzie końca” (Łukasza 1:31-33).

19. Jakie niezwykłe wydarzenia miały się rozegrać po narodzinach Jezusa?

¹⁹ Nareszcie przybliżał się czas na odsłonięcie „świętej tajemnicy”. Wkrótce miał się pojawić główny przedstawiciel „potomstwa” (Galatów 4:4; 1 Tymoteusza 3:16). Potem należało się spodziewać, że Szatan ‛rozgniecie mu piętę’, natomiast on ‛rozgniecie Szatanowi głowę’, czyli zupełnie pozbawi możliwości działania Diabła oraz jego hordy. Ponadto będzie rozgłaszał, że Królestwo Boże usunie wszelkie skutki panowania Szatana i usprawiedliwi suwerenną władzę Jehowy (Hebrajczyków 2:14; 1 Jana 3:8). Jak Jezus miał tego dokonać? Jaki pozostawił nam przykład? Na te pytania odpowiada następny artykuł.

[Przypis]

Czy potrafisz wyjaśnić?

• Dlaczego Jehowa jest prawowitym Władcą Wszechświata?

• Dlaczego Jehowa postanowił utworzyć Królestwo Boże?

• Jak Jehowa odsłaniał „świętą tajemnicę”?

• Co dowodzi, że Jehowa czuwał nad biegiem spraw mimo upadku królestwa Dawidowego?

[Pytania do studium]

[Ilustracja na stronie 23]

Co Jehowa zapowiedział przez Abrahama?

[Ilustracja na stronie 25]

Dlaczego upadek królestwa Dawidowego nie negował słuszności panowania Jehowy?