„Jehowa jest po mojej stronie; nie będę się bał. Cóż może mi uczynić ziemski człowiek?” (PSALM 118:6).

1. W obliczu jakich doniosłych wydarzeń stoi ludzkość?

OBECNIE ludzkość stoi w obliczu bezprecedensowych wydarzeń. Zapowiadając ich nadejście, Jezus ostrzegł swych naśladowców: „Będzie wielki ucisk, jakiego nie było od początku świata aż dotąd i już nigdy więcej nie będzie. Doprawdy, gdyby owe dni nie zostały skrócone, nie byłoby wybawione żadne ciało; ale ze względu na wybranych owe dni zostaną skrócone” (Mateusza 24:21, 22).

2. Kto powstrzymuje wybuch wielkiego ucisku?

² Wybuch tego wielkiego ucisku powstrzymują niewidzialne dla naszych oczu stworzenia niebiańskie. Powód ich działań poznał w objawieniu otrzymanym od Jezusa sędziwy apostoł Jan, który napisał: „Ujrzałem czterech aniołów stojących na czterech narożnikach ziemi, trzymających mocno cztery wiatry ziemi (...). I ujrzałem innego anioła, wstępującego od wschodu słońca i mającego pieczęć Boga żywego; i donośnym głosem zawołał do czterech aniołów, mówiąc: ‚Nie wyrządzajcie szkody ziemi ani morzu, ani drzewom, aż opieczętujemy niewolników Boga naszego na ich czołach’” (Objawienie 7:1-3).

3. Od czego się rozpocznie wielki ucisk?

³ Ostateczne pieczętowanie namaszczonych duchem „niewolników Boga naszego” dobiega końca. Czterej aniołowie są gotowi uwolnić niszczycielskie wichry. Gdy już to zrobią, co się wydarzy w pierwszej kolejności? Pewien anioł zapowiada: „Babilon, wielka metropolia, zostanie z rozmachem zrzucona i już nigdy nie będzie znaleziona” (Objawienie 18:21). Zniszczenie światowego imperium religii fałszywej wywoła w niebie nieopisaną radość (Objawienie 19:1, 2).

4. Jakie wydarzenia są jeszcze przed nami?

⁴ Potem wszystkie narody zjednoczą się przeciw ludowi Jehowy. Czy tych wiernych chrześcijan zdołają zetrzeć z powierzchni ziemi? W pierwszej chwili może się tak wydawać. Ale wojska niebiańskie pod wodzą Chrystusa Jezusa unicestwią te człowiecze armie (Objawienie 19:19-21). Na koniec Diabeł i demony zostaną wrzuceni do otchłani, symbolizującej stan nieaktywności. Utracą możliwość zwodzenia ludzi, ponieważ będą związani przez tysiąc lat. Jakąż ulgę przyniesie to wielkiej rzeszy ocalałych! (Objawienie 7:9, 10, 14; 20:1-3).

5. Jaka radość czeka tych, którzy dochowają lojalności Jehowie?

⁵ Już wkrótce staniemy się świadkami tych wspaniałych i niesamowitych wydarzeń. Wszystkie one mają związek z usprawiedliwieniem powszechnego zwierzchnictwa Jehowy, czyli Jego prawa do sprawowania władzy. Pomyślmy: jeśli pozostaniemy lojalni wobec Jehowy i Jego zwierzchniej władzy, będziemy mogli wziąć udział w uświęceniu imienia Bożego i realizacji Jego zamierzenia. Przyniesie to nam niewymowną radość!

6. Co rozważymy ze względu na zbliżające się wydarzenia?

 ⁶ Czy jesteśmy przygotowani na te doniosłe wydarzenia? Czy wierzymy w zbawczą moc Jehowy? Czy jesteśmy przeświadczeni, że udzieli On nam pomocy w słusznym czasie, i to w najlepszy sposób? Odpowiadając sobie na te pytania, miejmy w pamięci słowa, które apostoł Paweł skierował do chrześcijan w Rzymie: „Wszystko, co niegdyś napisano, napisano dla naszego pouczenia, abyśmy przez naszą wytrwałość i przez pociechę z Pism mieli nadzieję” (Rzymian 15:4). Wśród rzeczy utrwalonych dla naszego pouczenia oraz stanowiących dla nas źródło pociechy i nadziei znajduje się opis tego, jak Jehowa wyzwolił Izraelitów z jarzma egipskich ciemięzców. Uważne prześledzenie tych niezwykłych wydarzeń zapewne doda nam sporo otuchy podczas oczekiwania na szybko nadciągający wielki ucisk.

Jehowa ratuje swój lud

7. Jaka napięta sytuacja powstaje w roku 1513 p.n.e. w Egipcie?

⁷ Jest rok 1513 p.n.e. Jehowa zesłał już na Egipt dziewięć plag. Po ostatniej z nich faraon pośpiesznie odprawia Mojżesza, mówiąc: „Precz ode mnie! Strzeż się! Nie próbuj znowu ujrzeć mego oblicza, ponieważ w dniu, gdy ujrzysz moje oblicze, umrzesz”. Mojżesz na to: „Tak powiedziałeś. Nie będę już próbował ujrzeć twego oblicza” (Wyjścia 10:28, 29).

8. Jakie wskazówki dotyczące ocalenia otrzymują Izraelici i jaki skutek przynosi zastosowanie się do nich?

⁸ Teraz Jehowa wyjawia Mojżeszowi, że ześle na faraona i wszystkich Egipcjan jeszcze jedną, ostatnią już plagę. Czternastego dnia miesiąca Abib (Nisan) każdy pierworodny Egipcjanin i każde pierworodne zwierzę poniesie śmierć. Izraelici mogą tego uniknąć, jeśli skrupulatnie zastosują się do wskazówek, które Bóg przekazał przez Mojżesza. Mają wziąć nieco krwi baranka i opryskać nią oba węgary oraz nadproże swych domów i w ogóle z nich nie wychodzić. Co się dzieje tej nocy? Mojżesz tak to opisuje: „O północy Jehowa ugodził każdego pierworodnego w ziemi egipskiej”. Faraon reaguje natychmiast. Wezwawszy Mojżesza i Aarona, mówi im: „Wstańcie, wyjdźcie spośród mojego ludu (...) i idźcie, służcie Jehowie, tak jak oświadczyliście”. Toteż Izraelici — przypuszczalnie w liczbie przeszło trzech milionów — odchodzą, a z nimi niezliczona „ogromna mieszana społeczność” nie-Izraelitów (Wyjścia 12:1-7, 29, 31, 37, 38).

9. Jaką drogą Bóg wyprowadza Izraelitów z Egiptu i dlaczego?

⁹ Najbliższy szlak, który Izraelici mogą obrać, biegnie brzegiem Morza Śródziemnego i przez ziemię  filistyńską. Ale jest to terytorium wroga. Dlatego Jehowa, prawdopodobnie nie chcąc narażać swego ludu na walkę zbrojną, prowadzi go drogą przez pustkowie nad Morzem Czerwonym. Chociaż to mrowie ludzkie liczy kilka milionów, nie porusza się bezładnie. W Biblii czytamy: „Synowie Izraela wyszli z ziemi egipskiej w szyku bojowym” (Wyjścia 13:17, 18).

‛Oglądajcie wybawienie, które zgotuje Jehowa’

10. Dlaczego Bóg każe Izraelitom rozłożyć się obozem pod Pi-Hachirot?

¹⁰ Następnie wydarzenia przybierają zaskakujący obrót. Jehowa mówi Mojżeszowi: „Powiedz synom Izraela, żeby zawrócili i rozłożyli się obozem pod Pi-Hachirot, między Migdol a morzem, naprzeciw Baal-Cefon”. Gdy ta liczna rzesza postępuje zgodnie z wytycznymi, zostaje zamknięta między górami a odnogą Morza Czerwonego. Sytuacja staje się pozornie bez wyjścia. Ale Jehowa wie, co robi. Oznajmia Mojżeszowi: „Pozwolę, by serce faraona zacięło się w uporze, i będzie ich ścigał, a ja okryję się chwałą w związku z faraonem i wszystkimi jego wojskami; i Egipcjanie poznają, że ja jestem Jehowa” (Wyjścia 14:1-4).

11. (a) Co postanawia zrobić faraon i jak na to reagują Izraelici? (b) Jak Mojżesz odpowiada na skargi rodaków?

¹¹ Faraon, uznawszy wypuszczenie Izraelitów z Egiptu za błąd, bierze 600 rydwanów wojennych i rusza w szaleńczy pościg. Na widok armii egipskiej przerażeni Izraelici wołają do Mojżesza: „Czy to dlatego, że w Egipcie nie ma grobowców, wziąłeś nas tu, byśmy pomarli na pustkowiu?” Mojżesz, przekonany o tym, że Jehowa ich ocali, odpowiada: „Nie lękajcie się. Stójcie niewzruszenie i oglądajcie wybawienie, które Jehowa dziś wam zgotuje. (...) Jehowa będzie za was walczył, a wy będziecie milczeć” (Wyjścia 14:5-14).

12. Jak Jehowa ratuje swój lud?

¹² Zgodnie z zapewnieniem Mojżesza do akcji wkraczają nadludzkie siły. Anioł Jehowy w cudowny sposób przesuwa na tyły obozu izraelskiego słup obłoku, który dotychczas ich prowadził. Wskutek tego po stronie Egipcjan zapada ciemność, a wśród Izraelitów jest jasno (Wyjścia 13:21, 22; 14:19, 20). Następnie Mojżesz na rozkaz Boga wyciąga rękę. W sprawozdaniu biblijnym czytamy: „Jehowa zaczął cofać morze silnym wiatrem wschodnim, wiejącym przez całą noc (...). W końcu synowie Izraela przeszli środkiem morza po suchej ziemi, podczas gdy wody były dla nich murem po prawej i po lewej stronie”. Egipcjanie wznawiają pościg, ale Jehowa chroni swój lud. W obozie egipskim wywołuje zamieszanie, po czym mówi Mojżeszowi: „Wyciągnij rękę nad morze, żeby wody wróciły na Egipcjan, ich rydwany wojenne i jeźdźców”. Wojsko faraona dosięga całkowita zagłada — przy życiu nie pozostaje ani jeden żołnierz! (Wyjścia 14:21-28; Psalm 136:15).

Nauka wypływająca z wybawienia zgotowanego Izraelitom

13. Jak Izraelici zareagowali na zgotowane im wybawienie?

¹³ Jaki wpływ to cudowne wybawienie wywarło na ocalałych? Mojżesz i synowie Izraela spontanicznie zaintonowali pieśń wysławiającą Jehowę: „Zaśpiewam Jehowie, bo wielce się wywyższył. (...) Jehowa będzie królował po czas niezmierzony, na  zawsze” (Wyjścia 15:1, 18). Najpierw pomyśleli o tym, by wysławiać Boga. W tej konkretnej sytuacji Jehowa dowiódł swej zwierzchniej władzy.

14. (a) Czego o Jehowie uczą nas przeżycia Izraelitów? (b) Jak brzmi myśl przewodnia na rok 2008?

¹⁴ Jaką naukę, pociechę oraz nadzieję możemy czerpać z tych zachwycających wydarzeń? Jehowa niewątpliwie potrafi sobie poradzić z każdą przeciwnością, którą napotkają Jego słudzy. Potrafi też wskazać wyjście z każdej sytuacji, w jakiej by się znaleźli. Morze Czerwone przestało stanowić dla Izraelitów przeszkodę, gdy Jehowa sprowadził silny wiatr wschodni. Ponadto sprawił, że wody tego morza stały się grobem dla armii faraona. Rozmyślając o tym, możemy powtórzyć za psalmistą: „Jehowa jest po mojej stronie; nie będę się bał. Cóż może mi uczynić ziemski człowiek?” (Psalm 118:6). Możemy także czerpać pociechę ze słów Pawła, zanotowanych w Liście do Rzymian 8:31: „Jeśli Bóg jest za nami, któż będzie przeciwko nam?” Jakąż ufnością napełniają nas te natchnione wypowiedzi! Rozpraszają wszelkie obawy i wątpliwości, które mogą nas nachodzić, oraz napełniają nas nadzieją. Jakże stosowna jest więc biblijna myśl przewodnia na rok 2008: ‛Stójcie niewzruszenie i oglądajcie wybawienie, które zgotuje Jehowa’! (Wyjścia 14:13).

15. Jakie znaczenie w wybawieniu Izraelitów z Egiptu miało posłuszeństwo i jak ważne jest ono obecnie?

¹⁵ Czego jeszcze uczymy się z relacji o wyjściu Izraelitów z Egiptu? Otóż powinniśmy okazywać posłuszeństwo Jehowie we wszystkim, czego od nas oczekuje. Izraelici zastosowali się do szczegółowych wytycznych dotyczących przygotowania Paschy. W nocy 14 Nisan posłusznie pozostali w domach. A gdy opuszczali Egipt, musieli iść „w szyku bojowym” (Wyjścia 13:18). Obecnie niezwykle ważne jest, żebyśmy respektowali wskazówki otrzymywane od „niewolnika wiernego i roztropnego”! (Mateusza 24:45). Musimy bardzo uważnie słuchać dobiegających z tyłu słów Boga: „‚To jest ta droga. Chodźcie nią’ — gdybyście poszli w prawo lub gdybyście poszli w lewo” (Izajasza 30:21). W miarę zbliżania się wybuchu wielkiego ucisku możemy otrzymywać jakieś szczegółowe wskazówki. To, czy bezpiecznie przetrwamy te trudne dni, będzie zależeć od współdziałania z innymi lojalnymi sługami Jehowy.

16. Czego możemy się nauczyć ze sposobu, w jaki Bóg pokierował biegiem wypadków, by wybawić Izraelitów?

 ¹⁶ Zauważmy też, że Jehowa pokierował Izraelitów w miejsce, które z pozoru stanowiło pułapkę — z jednej strony mieli góry, a z drugiej Morze Czerwone. Nie wyglądało to na słuszne posunięcie. Ale Jehowa panował nad sytuacją. Wszystko przebiegło tak, by Jemu przyniosło to chwałę, a Jego ludowi wybawienie. Obecnie może nie zawsze rozumiemy, dlaczego jakieś sprawy organizacyjne załatwia się tak, a nie inaczej, niemniej mamy wszelkie powody, by ufać kierownictwu, które Jehowa zapewnia przez swój kanał łączności. Niekiedy nasi przeciwnicy zdają się zyskiwać nad nami przewagę. Wskutek swoich ograniczeń czasem nie potrafimy dostrzec pełnego obrazu sytuacji. Ale Jehowa jest w stanie w odpowiednim momencie umiejętnie pokierować biegiem wypadków, tak jak zadziałał na rzecz Izraelitów (Przysłów 3:5).

Pokładaj ufność w Jehowie

17. Dlaczego możemy bezgranicznie ufać kierownictwu Bożemu?

¹⁷ Czy potrafisz sobie wyobrazić, jakie zaufanie budził w Izraelitach słup obłoku towarzyszący im za dnia i słup ognia w nocy? Mieli dowód, że wiedzie ich „anioł prawdziwego Boga” (Wyjścia 13:21, 22; 14:19). W dobie obecnej możemy ufać, że Jehowa jest ze swoim ludem, by go prowadzić, chronić i wybawiać. Powinniśmy wziąć sobie do serca obietnicę: „[Jehowa] nie opuści lojalnych wobec niego. Po czas niezmierzony będą strzeżeni” (Psalm 37:28). Nigdy nie zapominajmy, że dzisiejszych sług Bożych wspierają potężne siły anielskie. Dzięki ich pomocy możemy ‛stać niewzruszenie i oglądać wybawienie, które zgotuje Jehowa’ (Wyjścia 14:13).

18. Dlaczego powinniśmy ‛nałożyć całą zbroję od Boga’?

¹⁸ Co nam pomoże ‛stać niewzruszenie’ na drodze prawdy? Noszenie duchowej zbroi, którą Paweł opisał w Liście do Efezjan. Zauważmy, że radził ‛nałożyć całą zbroję od Boga’. Czy mamy na sobie wszystkie jej elementy? Byłoby dobrze, gdyby w nowym roku kalendarzowym każdy z nas przeanalizował, czy poszczególne elementy tej zbroi znajdują się na swoim miejscu i są odpowiednio dopasowane. Nasz przeciwnik Szatan zna nasze słabości i próbuje nas zaskoczyć lub trafić w czuły punkt. Zmagamy się z niegodziwymi siłami duchowymi. Ale dzięki sile od Jehowy możemy odnieść zwycięstwo! (Efezjan 6:11-18; Przysłów 27:11).

19. Co będzie naszym udziałem, jeśli wytrwamy?

¹⁹ Jezus powiedział swoim naśladowcom: „Dzięki swej wytrwałości zyskacie wasze dusze” (Łukasza 21:19). Obyśmy należeli do tych, którzy wiernie znoszą wszelkie przeciwności i dzięki niezasłużonej życzliwości Bożej będą mogli ‛stać niewzruszenie i oglądać wybawienie zgotowane przez Jehowę’.

Jak byś odpowiedział?

• Jakie niezwykłe wydarzenia już wkrótce się rozegrają?

• Jak w roku 1513 p.n.e. Jehowa dowiódł swej zbawczej mocy?

• Co jesteś zdecydowany czynić w przyszłości?

[Pytania do studium]

[Napis na stronie 20]

Myśl przewodnia na rok 2008 brzmi: ‛Stójcie niewzruszenie i oglądajcie wybawienie, które zgotuje Jehowa’ (Wyjścia 14:13)

[Ilustracja na stronie 17]

„Wszystko, co niegdyś napisano, napisano dla naszego pouczenia”

[Ilustracja na stronie 18]

Swoim uporem faraon sprowadził na Egipt nieszczęście

[Ilustracja na stronie 19]

Izraelici ocaleli, bo uczynili wszystko, co nakazał Jehowa