„[Jehowa] nie opuści lojalnych wobec niego. Po czas niezmierzony będą strzeżeni” (PS. 37:28).

1, 2. (a) Jakie wydarzenia z X wieku p.n.e. wystawiły na próbę lojalność sług Bożych? (b) W jakich trzech sytuacjach Jehowa strzegł swych lojalnych sług?

JEST X wiek p.n.e. Nadszedł czas na podjęcie doniosłej decyzji. Zbuntowane północne plemiona izraelskie otrzymują pewną miarę niezawisłości, dzięki czemu udaje się uniknąć wojny domowej. Ich świeżo ustanowiony król, Jeroboam, szybko stara się umocnić swą władzę, wprowadzając nową religię państwową. Od swoich poddanych oczekuje całkowitej lojalności. Jak postąpią wierni słudzy Jehowy? Czy pozostaną lojalni wobec Boga, którego wielbią? Tysiące z nich tak czyni, a Jehowa nad nimi czuwa ze względu na ich niezłomną postawę (1 Król. 12:1-33; 2 Kron. 11:13, 14).

² Lojalność sług Jehowy jest wystawiana na próbę również w naszych czasach. Biblia ostrzega: „Zachowujcie trzeźwość umysłu, bądźcie czujni. Wasz wróg, Diabeł, krąży jak ryczący lew, starając się kogoś pożreć”. Jak możemy ‛mu się przeciwstawić, będąc stali w wierze’? (1 Piotra 5:8, 9). Rozważmy niektóre wydarzenia towarzyszące objęciu władzy przez króla Jeroboama w roku 997 p.n.e. i zobaczmy, czego możemy się z nich nauczyć. W tych trudnych czasach wierni słudzy Jehowy byli ciemiężeni. Stykali się też z odstępczymi wpływami oraz wywiązywali się z niełatwych zadań. W żadnej z tych sytuacji Jehowa nie opuścił swych lojalnych chwalców i nie zrobi tego obecnie (Ps. 37:28).

Gdy byli uciskani

3. Dlaczego panowanie Dawida nie było uciążliwe?

³ Najpierw przeanalizujmy okoliczności, w jakich Jeroboam został królem. W Księdze Przysłów 29:2 powiedziano: „Gdy władzę sprawuje niegodziwy, lud wzdycha”. Pod rządami króla Dawida Izraelici nie wzdychali. Władca ten nie był doskonały, ale pozostawał lojalny wobec Boga i Mu ufał. Nie ciemiężył poddanych. Jehowa zawarł przymierze z Dawidem, mówiąc: „Twój dom i twoje królestwo okażą się trwałe przed twoim obliczem po czas niezmierzony; twój tron utwierdzony zostanie po czas niezmierzony” (2 Sam. 7:16).

4. Od czego zależały błogosławieństwa, których zaznawali Izraelici za panowania Salomona?

⁴ W początkach rządów Salomona, syna Dawida, nastał taki pokój i dobrobyt, że okres ten obrazował przyszłe Tysiącletnie Panowanie Chrystusa Jezusa (Ps. 72:1, 17). Żadne z 12 plemion izraelskich nie miało wtedy powodu do buntu. Jednak błogosławieństwa, których zaznawał Salomon i jego poddani, były od czegoś uzależnione. Jehowa oznajmił mu: „Jeśli będziesz chodził zgodnie z moimi ustawami i wprowadzał w czyn moje sądownicze rozstrzygnięcia, i zachowasz wszystkie moje przykazania, postępując według nich, to i ja spełnię wobec ciebie moje słowo,  które wypowiedziałem do Dawida, twego ojca; i naprawdę będę przebywał pośród synów Izraela, i nie opuszczę swego ludu, Izraela” (1 Król. 6:11-13).

5, 6. Jakie skutki przyniosła nielojalność Salomona wobec Boga?

⁵ Gdy Salomon się zestarzał, okazał się niewierny wobec Jehowy i zaczął uprawiać fałszywy kult (1 Król. 11:4-6). Stopniowo porzucał prawa Jehowy i stawał się coraz większym ciemięzcą. Uciskał poddanych do tego stopnia, że ci jeszcze po jego śmierci skarżyli się na Salomona do jego syna i następcy, Rechoboama, prosząc, by ulżył ich niedoli (1 Król. 12:4). Jak na niewierność Salomona zareagował Jehowa?

⁶ W Biblii czytamy: „Jehowa rozsierdził się na Salomona, gdyż jego serce odstąpiło od (...) Boga izraelskiego, który mu się dwa razy ukazał”. Toteż Jehowa zapowiedział Salomonowi: „Ponieważ (...) nie zachowałeś mojego przymierza oraz moich ustaw, które ci nakazałem, niechybnie oderwę od ciebie królestwo i dam je twemu słudze” (1 Król. 11:9-11).

7. Jak Jehowa troszczył się o swych lojalnych sług, mimo iż odrzucił Salomona?

⁷ Następnie Jehowa posłał proroka Achijasza, by ustanowił wyzwoliciela. Okazał się nim Jeroboam, dzielny urzędnik na dworze Salomona. Jehowa pozostał lojalny wobec zawartego z Dawidem przymierza co do Królestwa, niemniej zaaprobował podział 12 plemion na dwa osobne państwa. Dziesięć plemion miało przypaść Jeroboamowi, a dwa miały pozostać w linii rodowej Dawida, reprezentowanej wówczas przez króla Rechoboama (1 Król. 11:29-37; 12:16, 17, 21). Jehowa oświadczył Jeroboamowi: „Jeżeli usłuchasz wszystkiego, co ci nakażę, i naprawdę będziesz chodził moimi drogami oraz wprowadzał w czyn to, co słuszne w moich oczach, zachowując moje ustawy i moje przykazania, tak jak czynił Dawid, mój sługa, to i ja okażę, że jestem z tobą, i zbuduję ci trwały dom, tak jak zbudowałem Dawidowi, i dam ci Izraela” (1 Król. 11:38). Jehowa ujął się za swym ludem i zadbał o wyzwolenie go z ucisku.

8. Z jakimi przeciwnościami zmagają się dzisiaj słudzy Boży?

⁸ Ucisk i niesprawiedliwość są dziś wszechobecne. W Księdze Kaznodziei 8:9 czytamy: „Człowiek panuje nad człowiekiem ku jego szkodzie”. Tu i ówdzie trudną sytuację ekonomiczną pogarsza chciwy handel i skorumpowana władza. Czołowi przedstawiciele rządu, biznesu oraz religii nierzadko dają fatalny przykład pod względem moralnym. Dlatego nowożytni słudzy Boży, podobnie jak niegdyś prawy Lot, są ‛wielce udręczeni rozpasaniem, jakiemu się oddają ludzie urągający prawu’ (2 Piotra 2:7). Ponadto gdy staramy się wieść ciche życie zharmonizowane z zasadami Bożymi, często stajemy się celem prześladowań ze strony butnych władców (2 Tym. 3:1-5, 12).

9. (a) Co Jehowa już uczynił, by wyzwolić swych sług? (b) Dlaczego możemy być pewni, że Jezus na zawsze pozostanie lojalny wobec Boga?

⁹ Jest jednak coś, czego możemy być pewni: Jehowa nie opuści swych lojalnych sług! Pomyślmy o krokach, które poczynił, by usunąć skorumpowanych świeckich władców. Ustanowił mesjańskie Królestwo Boże pod rządami Chrystusa Jezusa. Panuje on w niebie niemal 100 lat. Wkrótce zapewni całkowite wyzwolenie osobom ‛bojącym się imienia Bożego’ (odczytaj Objawienie 11:15-18). Jezus już dowiódł lojalności wobec Boga, i to aż do śmierci. W przeciwieństwie do Salomona nigdy nie zawiedzie swych poddanych (Hebr. 7:26; 1 Piotra 2:6).

10. (a) Jak możemy pokazać, że cenimy Królestwo Boże? (b) Czego możemy być pewni, napotykając rozmaite przeciwności?

¹⁰ Królestwo Boże to realny rząd, który położy kres wszelkiemu uciskowi. Pragniemy okazać się wierni Jehowie Bogu i Jego Królestwu. Pokładając pełną ufność w tym Królestwie, wyrzekamy się świeckiej bezbożności i gorliwie zabiegamy o szlachetne uczynki  (Tytusa 2:12-14). Staramy się pozostawać niesplamieni przez ten świat (2 Piotra 3:14). Bez względu na to, z jakimi przeciwnościami możemy się jeszcze zetknąć, ufamy, że Jehowa ochroni nas pod względem duchowym (odczytaj Psalm 97:10). Ponadto w Psalmie 116:15 znajdujemy zapewnienie: „Drogocenna w oczach Jehowy jest śmierć lojalnych względem niego”. Słudzy Jehowy są dla Niego tak cenni, że nie pozwoli ich zgładzić jako grupy.

Gdy się stykali z odstępczymi wpływami

11. Jak Jeroboam stał się nielojalny?

¹¹ Król Jeroboam mógł przynieść sługom Bożym pewną miarę ulgi. Tymczasem swymi działaniami jedynie wystawił ich lojalność wobec Boga na dalszą próbę. Nie zadowolił się otrzymanym zaszczytem, lecz zaczął szukać sposobu na umocnienie swej pozycji. Rozumował w sercu: „Jeżeli ten lud dalej będzie chodził, aby składać ofiary w domu Jehowy w Jerozolimie, to i serce tego ludu na pewno wróci do ich pana, Rechoboama, króla Judy; i zabiją mnie, i wrócą do Rechoboama, króla Judy”. Jeroboam wprowadził więc nową religię opartą na kulcie dwóch złotych cielców. „Umieścił jednego w Betel, a drugiego postawił w Dan. I rzecz ta stała się przyczyną grzechu, i lud zaczął chodzić przed tego jednego — aż do Dan. I zaczął on wznosić dom wyżyn i ustanawiać kapłanów spośród ogółu ludzi, którzy nie byli z synów Lewiego”. Wprowadził nawet własne „święto dla synów Izraela i składał dary ofiarne na ołtarzu, aby zamieniać ofiary w dym” (1 Król. 12:26-33).

12. Co zrobili lojalni słudzy Boży z północnego królestwa, gdy Jeroboam wprowadził tam kult cielca?

¹² Co w tej sytuacji mieli robić lojalni czciciele Boga z północnego królestwa? Lewici mieszkający w miastach przydzielonych im na tym terytorium zareagowali błyskawicznie, tak jak niegdyś ich wierni przodkowie (Wyjścia 32:26-28; Liczb 35:6-8; Powt. Pr. 33:8, 9). Opuścili swoje dziedziczne miejsca zamieszkania i przenieśli się z rodzinami na południe, do Judy, gdzie mogli dalej bez przeszkód wielbić Jehowę (2 Kron. 11:13, 14). Inni Izraelici przebywający w Judzie tymczasowo postanowili osiąść tam na stałe i nie wracać w ojczyste strony (2 Kron. 10:17). Jehowa zadbał więc, żeby droga powrotu do czystego wielbienia pozostała otwarta, dzięki czemu przedstawiciele późniejszych pokoleń z północnego królestwa mogli porzucić kult cielca i udać się do Judy (2 Kron. 15:9-15).

13. Na jakie odstępcze wpływy narażeni są nowożytni słudzy Boży?

 ¹³ Odstępcy i ich wpływy zagrażają również dzisiejszym sługom Bożym. Niektórzy władcy usiłowali wprowadzić własną formę religii państwowej, zmuszając poddanych do jej przyjęcia. Kler chrześcijaństwa i inni zuchwalcy próbowali podszywać się pod „królewskie kapłaństwo”. My jednak wiemy, że tworzą je osoby rzeczywiście namaszczone duchem, które można znaleźć tylko wśród prawdziwych chrześcijan (1 Piotra 2:9; Obj. 14:1-5).

14. Jak powinniśmy reagować na odstępcze poglądy?

¹⁴ Dzisiejsi lojalni słudzy Boży wzorem wiernych Lewitów z X wieku p.n.e. nie dają się zwieść odstępczej propagandzie. Pomazańcy oraz ich chrześcijańscy towarzysze bez wahania się jej przeciwstawiają (odczytaj Rzymian 16:17). Chociaż chętnie podporządkowujemy się władzom w sprawach świeckich, to jednak zachowujemy neutralność w konfliktach tego świata i pozostajemy lojalni wobec Królestwa Bożego (Jana 18:36; Rzym. 13:1-8). Odrzucamy fałszywe twierdzenia osób, które rzekomo służą Bogu, a zarazem znieważają Go swoim postępowaniem (Tyt. 1:16).

15. Dlaczego „niewolnik wierny i roztropny” zasługuje na naszą lojalność?

¹⁵ Pomyślmy też o tym, jak Jehowa pozwala ludziom o szczerych sercach niejako wydostać się z tego niegodziwego świata i wejść do utworzonego przezeń raju duchowego (2 Kor. 12:1-4). Mając serca przepełnione wdzięcznością, trzymamy się „niewolnika wiernego i roztropnego, którego pan ustanowił nad członkami czeladzi swojej, aby im dawał pokarm we właściwym czasie”. Chrystus ustanowił tego niewolnika „nad całym swoim mieniem” (Mat. 24:45-47). Jeśli zatem jako jednostki nie w pełni rozumiemy stanowisko klasy niewolnika w jakiejś sprawie, nie jest to powód, by je odrzucać lub wracać do szatańskiego świata. Lojalność skłoni nas do okazywania pokory i czekania, aż Jehowa udzieli dodatkowych wskazówek.

Gdy wykonywali zadania zlecone przez Boga

16. Jakie zadanie otrzymał pewien prorok z Judy?

¹⁶ Jehowa potępił Jeroboama za jego odstępstwo. Pewnemu prorokowi z Judy polecił udać się na północ do Betel, stanąć przed królem pełniącym obowiązki przy swoim ołtarzu i przedstawić mu straszliwe sądownicze orędzie. Niewątpliwie było to niełatwe zadanie (1 Król. 13:1-3).

17. Jak Jehowa ochronił swego posłańca?

¹⁷ Na wieść o potępiającym wyroku Jehowy Jeroboam wpadł we wściekłość. Wyciągnął rękę w kierunku przedstawiciela Bożego i krzyknął do stojących w pobliżu sług: „Chwyćcie go!”. Ale zanim ktokolwiek zdążył zareagować, „uschła mu ręka, którą wyciągnął przeciwko tamtemu, i nie mógł jej cofnąć do siebie. A ołtarz się rozpadł, tak iż tłusty popiół rozsypał się z ołtarza”. Jeroboam musiał poprosić proroka, by ułagodził oblicze Jehowy i modlił się o uzdrowienie uschłej ręki. Prorok tak zrobił i ręka została uleczona. W ten oto sposób Jehowa zapewnił ochronę swemu posłańcowi (1 Król. 13:4-6).

18. W jaki sposób Jehowa strzeże nas, gdy nieustraszenie pełnimy dla Niego świętą służbę?

¹⁸ Gdy lojalnie bierzemy udział w dziele głoszenia o Królestwie i czynienia uczniów,  czasami napotykamy nieprzychylne, a nawet wrogie reakcje ludzi (Mat. 24:14; 28:19, 20). Nigdy jednak nie powinniśmy pozwolić, by strach przed odrzuceniem stłumił naszą gorliwość w służbie. Podobnie jak nieznany z imienia prorok z czasów Jeroboama, otrzymaliśmy od Boga „przywilej nieustraszonego pełnienia (...) świętej służby z lojalnością” (Łuk. 1:74, 75) *. Chociaż w dobie obecnej nie spodziewamy się żadnej cudownej interwencji Jehowy, On w dalszym ciągu zapewnia nam jako swym Świadkom ochronę i wsparcie za pośrednictwem ducha świętego i aniołów (odczytaj Jana 14:15-17; Objawienie 14:6). Nigdy nie opuści tych, którzy nieustraszenie głoszą Jego słowo (Filip. 1:14, 28).

Jehowa będzie strzegł swych lojalnych sług

19, 20. (a) Dlaczego możemy być pewni, że Jehowa nigdy nas nie opuści? (b) Co omówimy w następnym artykule?

¹⁹ Jehowa to Bóg odznaczający się lojalnością (Obj. 15:4; 16:5). Jest „lojalny we wszystkich swoich dziełach” (Ps. 145:17). W Biblii znajdujemy też obietnicę: „Strzec będzie drogi lojalnych wobec niego” (Prz. 2:8). Gdy lojalni słudzy Jehowy napotykają przeciwności, stykają się z odstępczymi poglądami albo gdy mają do wykonania jakieś trudne zadanie, mogą ufać, że On zapewni im kierownictwo i wsparcie.

²⁰ Każdy z nas powinien jednak przeanalizować następujące pytanie: Co mi pomoże dochować lojalności Jehowie bez względu na czekające mnie trudności lub pokusy? Innymi słowy, jak mogę umocnić swoją lojalność wobec Boga?

[Przypis]

Jak byś odpowiedział?

• Jak Jehowa dowiódł, że nie opuszcza swych lojalnych sług doznających ucisku?

• W jaki sposób powinniśmy reagować na odstępców i ich poglądy?

• Jak Jehowa strzeże swój lud lojalnie uczestniczący w chrześcijańskiej służbie?

[Pytania do studium]

[Mapa i ilustracja na stronie 5]

[Patrz publikacja]

KRÓLESTWO PÓŁNOCNE (Jeroboam)

Dan

SZECHEM

Betel

KRÓLESTWO POŁUDNIOWE (Rechoboam)

JEROZOLIMA

[Ilustracja]

Gdy Jeroboam wprowadził kult cielca, Jehowa nie opuścił swych lojalnych sług

[Ilustracja na stronie 3]

Błogosławieństwa, których zaznawał Salomon i jego poddani, były od czegoś uzależnione