„W nim są starannie skryte wszelkie skarby mądrości i poznania” (KOL. 2:3).

1, 2. (a) Co odkryto w 1922 roku i gdzie trafiły owe znaleziska? (b) Do czego zachęca każdego z nas Słowo Boże?

WIEŚCI o znalezieniu zaginionych skarbów często trafiają na pierwsze strony gazet. Na przykład w 1922 roku, po dziesiątkach lat żmudnych prac wykopaliskowych w trudnych warunkach, brytyjski archeolog Howard Carter dokonał wielkiego odkrycia. Odnalazł prawie nietknięty grobowiec faraona Tutanchamona, w którym było około 5000 przedmiotów.

² Znaleziska te trafiły do muzeów lub prywatnych kolekcji. Mają oczywiście wartość historyczną i artystyczną, ale raczej nie wywierają wpływu na nasze codzienne życie. Natomiast Słowo Boże zachęca do poszukiwania skarbów, które mogą nam przynieść rzeczywistą korzyść. Zaproszenie to zostało skierowane do wszystkich ludzi, a związana z tym nagroda jest o wiele cenniejsza niż jakiekolwiek skarby materialne (odczytaj Przysłów 2:1-6).

3. Jaką wartość mają skarby, do poszukiwania których zachęca Jehowa?

³ Zobaczmy, jaką wartość mają skarby, do poszukiwania których zachęca Jehowa. Należy do nich „bojaźń przed Jehową”, która w tych niespokojnych czasach może stanowić dla nas ochronę (Ps. 19:9). „Poznanie Boga” zapewnia to, co dla człowieka najcenniejsze — bliską, osobistą więź z Najwyższym. A dzięki mądrości, wiedzy i rozeznaniu, których udziela Bóg, zdołamy skutecznie radzić sobie z codziennymi problemami (Prz. 9:10, 11). Jak znaleźć te cenne skarby?

Poszukiwanie duchowych skarbów

4. Jaką otrzymaliśmy wskazówkę dotyczącą duchowych skarbów?

⁴ W odróżnieniu od archeologów i innych odkrywców, którzy często szukają po omacku, my dokładnie wiemy, gdzie są ukryte duchowe skarby. Słowo Boże niczym mapa z zaznaczoną lokalizacją skarbu wskazuje nam konkretne miejsce, w którym się on znajduje. Apostoł Paweł napisał o Chrystusie: „W nim są starannie skryte wszelkie skarby mądrości i poznania” (Kol. 2:3). Ale być może nasuwają ci się pytania: „Właściwie dlaczego powinniśmy szukać tych skarbów? W jakim sensie są one ‛skryte w Chrystusie’? I jak je znaleźć?”. W uzyskaniu odpowiedzi pomoże nam głębsza analiza słów apostoła.

5. Dlaczego Paweł pisał o duchowych skarbach?

⁵ Paweł skierował tę wypowiedź do współchrześcijan w Kolosach. Napisał im, że zmaga się dla ich dobra, ‛żeby ich serca zostały pocieszone i żeby byli harmonijnie zespoleni w miłości’ (odczytaj Kolosan 2:1, 2). Skąd taka troska? Najwyraźniej Paweł był świadomy, że tamtejsi bracia mogli się dostać pod wpływ osób propagujących greckie filozofie lub powrót do Prawa Mojżeszowego. Udzielił braciom dobitnej przestrogi: „Strzeżcie się: może się znaleźć ktoś, kto was uprowadzi  jako swój łup przez filozofię i puste zwodzenie według tradycji ludzkiej, według rzeczy elementarnych świata, a nie według Chrystusa” (Kol. 2:8).

6. Dlaczego powinniśmy wziąć sobie do serca radę Pawła?

⁶ W dzisiejszych czasach Szatan i jego nikczemny system wywiera podobny wpływ. Sposób myślenia, wartości moralne, cele i styl życia ludzi są kształtowane przez prądy filozoficzne odrzucające Boga, na przykład przez humanizm i ewolucjonizm. Kluczową rolę w wielu popularnych świętach odgrywa religia fałszywa. Przemysł rozrywkowy odwołuje się do grzesznych skłonności upadłego ciała, a zawartość wielu stron internetowych stanowi prawdziwe zagrożenie dla ludzi w każdym wieku. Ciągłe wystawianie się na takie wpływy łatwo może się odbić na naszych uczuciach i nastawieniu do kierownictwa zapewnianego przez Jehowę oraz sprawić, że przestaniemy mocno trzymać się rzeczywistego życia (odczytaj 1 Tymoteusza 6:17-19). A zatem jeśli nie chcemy paść ofiarą niecnych zamysłów Szatana, musimy dobrze pojąć znaczenie słów Pawła skierowanych do Kolosan i wziąć je sobie do serca.

7. Jakie dwie rzeczy miały pomóc Kolosanom?

⁷ Po wyrażeniu troski o pomyślność Kolosan apostoł podkreślił dwie rzeczy, dzięki którym mieli zaznać pocieszenia i być zjednoczeni w miłości. Najpierw wspomniał o „zupełnej pewności ich zrozumienia”. Kolosanie musieli być całkowicie przekonani, że poprawnie rozumieją Pisma i że dzięki temu swoją wiarę opierają na niezawodnym fundamencie (Hebr. 11:1). Następnie Paweł napisał o „dokładnym poznaniu świętej tajemnicy Bożej”. Konieczne było więc zdobycie jasnego zrozumienia głębokich spraw Bożych, a nie tylko podstawowych prawd (Hebr. 5:13, 14). Jest to ważna rada również dla nas! Ale jak możemy zdobyć taką pewność i dokładne poznanie? Kluczową wskazówkę zawierają słowa Pawła dotyczące Jezusa Chrystusa: „W nim są starannie skryte wszelkie skarby mądrości i poznania”.

Skarby ‛skryte w Chrystusie’

8. W jakim sensie duchowe skarby są ‛skryte w Chrystusie’?

⁸ Stwierdzenie, iż ‛wszelkie skarby mądrości i poznania są skryte w Chrystusie’, nie oznacza, że nie mamy do nich dostępu, że są poza naszym zasięgiem. Aby je znaleźć, musimy zdobyć się na wysiłek i skupić uwagę na Jezusie Chrystusie. Pokrywa się to z tym, co on sam powiedział o sobie: „Ja jestem drogą i prawdą, i życiem. Nikt nie przychodzi do Ojca inaczej, jak tylko przeze mnie” (Jana 14:6). Chcąc zatem poznać Boga, musimy skorzystać z pomocy i kierownictwa Jezusa.

9. Jaką rolę odgrywa Jezus?

⁹ Jezus jest nie tylko „drogą”, lecz także „prawdą i życiem”. A zatem jego rola nie polega wyłącznie na umożliwieniu ludziom przystępu do niebiańskiego Ojca. Wypełnia on również inne zadania, których znajomość odgrywa kluczową rolę w zrozumieniu prawdy biblijnej i uzyskaniu życia wiecznego. W Chrystusie rzeczywiście ukryte są duchowe perły niezrównanej wartości, czekające na odkrycie przez wnikliwych badaczy Biblii. Przyjrzyjmy się niektórym takim klejnotom, mającym bezpośredni związek z naszymi widokami na przyszłość oraz naszą więzią z Bogiem.

10. Czego się dowiadujemy o Jezusie z Kolosan 1:19 i 2:9?

¹⁰ „W nim mieszka cieleśnie cała pełnia boskości” (Kol. 1:19; 2:9). Przebywając niezliczone wieki z niebiańskim Ojcem, Jezus najlepiej poznał Jego osobowość i wolę. Podczas swej ziemskiej służby uczył innych tego, co mu przekazał Bóg, a swymi czynami  odzwierciedlał Jego przymioty. Właśnie dlatego mógł powiedzieć: „Kto mnie ujrzał, ujrzał też Ojca” (Jana 14:9). Wszelka mądrość i poznanie Boga są więc ‛skryte w Chrystusie’, czyli się w nim mieszczą, dlatego najlepszym sposobem zdobywania wiedzy o Jehowie jest pilne uczenie się wszystkiego o Jezusie.

11. Jaki zachodzi związek między Jezusem a proroctwami biblijnymi?

¹¹ „Świadczenie o Jezusie jest natchnieniem do prorokowania” (Obj. 19:10). Powyższe słowa uświadamiają nam, że Jezus odgrywa główną rolę w spełnieniu jakże licznych proroctw biblijnych. Prorocze zapowiedzi — od pierwszej, zanotowanej w Księdze Rodzaju 3:15, aż po chwalebne wizje z Księgi Objawienia — można dobrze zrozumieć tylko wówczas, gdy się uwzględni rolę Jezusa w mesjańskim Królestwie. Wyjaśnia to, dlaczego sporo proroctw zapisanych w Pismach Hebrajskich pozostaje zagadką dla tych, którzy nie uznają Jezusa za obiecanego Mesjasza. Nie dziwi nas też, dlaczego ludzie, którzy nie cenią Pism Hebrajskich i zawartych w nich proroctw mesjańskich, widzą w Jezusie co najwyżej wybitnego człowieka. Wiedza o nim umożliwia sługom Bożym zrozumienie znaczenia proroctw biblijnych, które mają się spełnić w przyszłości (2 Kor. 1:20).

12, 13. (a) W jakim sensie Jezus jest „światłem świata”? (b) Jaki obowiązek spoczywa na naśladowcach Chrystusa uwolnionych z duchowych ciemności?

¹² „Ja jestem światłem świata” (odczytaj Jana 8:12; 9:5). Na długo przed narodzinami Jezusa prorok Izajasz oznajmił: „Lud, który chodził w ciemności, ujrzał wielkie światło. Nad mieszkającymi w krainie głębokiego cienia zajaśniało światło” (Izaj. 9:2). Apostoł Mateusz wyjaśnił, że Jezus spełnił to proroctwo, gdy zaczął głosić i nawoływać: „Okazujcie skruchę, bo przybliżyło się królestwo niebios” (Mat. 4:16, 17). Służba Jezusa przyniosła ludziom duchowe oświecenie i uwolnienie z niewoli fałszywych nauk religijnych. On sam powiedział: „Przyszedłem  na ten świat jako światło, żeby nikt, kto we mnie wierzy, nie pozostawał w ciemności” (Jana 1:3-5; 12:46).

¹³ Wiele lat później Paweł napisał do współwyznawców: „Niegdyś (...) byliście ciemnością, ale teraz jesteście światłem w związku z Panem. Dalej chodźcie jako dzieci światła” (Efez. 5:8). Chrześcijanie uwolnieni z ciemności duchowych mają obowiązek kroczyć jako „dzieci światła”. Jezus powiedział o tym w Kazaniu na Górze: „Niech wasze światło świeci przed ludźmi, żeby widzieli wasze szlachetne uczynki i wychwalali waszego Ojca, który jest w niebiosach” (Mat. 5:16). Czy duchowe skarby, które znalazłeś w Jezusie, cenisz na tyle, by zalecać je innym — zarówno słowem, jak i przykładnym chrześcijańskim postępowaniem?

14, 15. (a) Jaką rolę w prawdziwym wielbieniu odgrywały w czasach biblijnych owce i inne zwierzęta? (b) Dlaczego Jezus jako „Baranek Boży” jest niezrównanym skarbem?

¹⁴ Jezus jest „Barankiem Bożym” (Jana 1:29, 36). Biblia często wspomina o owcach w związku z uzyskaniem odpuszczenia grzechów i przystępowaniem do Boga. Na przykład gdy Abraham dowiódł, że jest gotów złożyć na ofiarę swego syna Izaaka, usłyszał polecenie, by nie czynił mu krzywdy, a w zamian ofiarował barana (Rodz. 22:12, 13). Kiedy Izraelici mieli zostać wyzwoleni z Egiptu, nakazano im spożyć owcę w czasie „Paschy Jehowy” (Wyjścia 12:1-13). Poza tym Prawo Mojżeszowe przewidywało składanie ofiar z różnych zwierząt, w tym z owiec i kóz (Wyjścia 29:38-42; Kapł. 5:6, 7).

¹⁵ Żadna z tych ani innych ofiar składanych przez ludzi nie mogła zapewnić trwałego oswobodzenia od grzechu i śmierci (Hebr. 10:1-4). Natomiast Jezus jest „Barankiem Bożym, który usuwa grzech świata”. Już sam ten fakt sprawia, że Jezus jest skarbem przewyższającym swą wartością wszystkie znalezione kiedykolwiek materialne skarby. Warto zatem uważnie analizować temat okupu i przejawiać wiarę w to wspaniałe postanowienie. W ten sposób ubiegamy się o wielkie błogosławieństwa i nagrodę — „mała trzódka” o chwałę i zaszczyt przebywania z Chrystusem w niebie, a „drugie owce” o życie wieczne w raju na ziemi (Łuk. 12:32; Jana 6:40, 47; 10:16).

16, 17. Dlaczego musimy rozumieć rolę Jezusa jako „Naczelnego Pełnomocnika i Udoskonaliciela naszej wiary”?

¹⁶ Jezus jest „Naczelnym Pełnomocnikiem i Udoskonalicielem naszej wiary” (odczytaj Hebrajczyków 12:1, 2). W 11 rozdziale Listu do Hebrajczyków apostoł Paweł po mistrzowsku rozwija temat wiary. Najpierw zwięźle definiuje to pojęcie, a potem przedstawia szereg mężczyzn i kobiet odznaczających się wyjątkową wiarą, między innymi Noego, Abrahama, Sarę i Rachab. Na koniec zachęca nas, byśmy ‛uważnie wpatrywali się w Naczelnego Pełnomocnika i Udoskonaliciela naszej wiary, Jezusa’. Dlaczego powinniśmy to czynić?

¹⁷ Osoby wymienione w 11 rozdziale Listu do Hebrajczyków przejawiały silną wiarę w Bożą obietnicę, ale nie znały wszystkich szczegółów dotyczących tego, jak Bóg ją spełni, posługując się Mesjaszem i Królestwem.  W tym sensie ich wiara była niekompletna. Nawet mężczyźni, którymi Jehowa posłużył się do spisania proroctw mesjańskich, nie pojmowali w pełni ich znaczenia (1 Piotra 1:10-12). Tylko poprzez Jezusa wiara może zostać wydoskonalona, stać się kompletna. Jakież to zatem ważne, byśmy dobrze rozumieli i uznawali rolę Jezusa jako „Naczelnego Pełnomocnika i Udoskonaliciela naszej wiary”!

Nie ustawaj w poszukiwaniach

18, 19. (a) Jakie jeszcze inne duchowe klejnoty są ‛skryte w Chrystusie’? (b) Dlaczego nie należy ustawać w poszukiwaniu duchowych skarbów związanych z Chrystusem?

¹⁸ Rozważyliśmy zaledwie kilka powierzonych Jezusowi zadań związanych z zamierzeniem Bożym dotyczącym wybawienia ludzkości. Ale w Chrystusie kryje się więcej duchowych klejnotów. Odnajdywanie ich sprawi nam przyjemność i przyniesie liczne korzyści. Na przykład apostoł Piotr nazwał Jezusa „Naczelnym Pełnomocnikiem w sprawie życia” oraz wschodzącą „jutrzenką” (Dzieje 3:15; 5:31; 2 Piotra 1:19). W Biblii w odniesieniu do Jezusa użyto też tytułu „Amen” (Obj. 3:14). Czy wiesz, co oznaczają i jaką wagę mają te określenia? Zgodnie z jego słowami powinniśmy ‛ciągle szukać, a znajdziemy’ (Mat. 7:7).

¹⁹ Nikt inny w historii nie wiódł życia tak sensownego i tak ściśle związanego z naszą wieczną pomyślnością jak Jezus. W nim skryte są duchowe skarby, pozostające jednak w zasięgu każdego, kto z całego serca ich poszukuje. Obyśmy zaznawali radości, odnajdując te duchowe skarby.

Czy sobie przypominasz?

• Do poszukiwania jakich skarbów zachęcono chrześcijan?

• Dlaczego rada, której Paweł udzielił Kolosanom, jest przydatna także dla nas?

• Wymień i objaśnij niektóre duchowe klejnoty ‛starannie skryte w Chrystusie’.

[Pytania do studium]

[Ilustracje na stronie 5]

Biblia niczym mapa kieruje nas do ‛skarbów starannie skrytych w Chrystusie’