„Ach, Jehowo, proszę, niechaj twoje ucho zacznie zważać na modlitwę twojego sługi” (NEHEM. 1:11).

1, 2. Dlaczego warto analizować modlitwy zamieszczone w Biblii?

MODLITWA i studium Biblii są ważnymi elementami religii prawdziwej (1 Tes. 5:17; 2 Tym. 3:16, 17). Rzecz jasna Pismo Święte to nie modlitewnik, zawiera jednak wiele modlitw, zwłaszcza w Księdze Psalmów.

² W trakcie czytania i studiowania Biblii zapewne napotykasz modlitwy, które pasują do twojej sytuacji. Wykorzystując zawarte w nich myśli, wzbogacisz własne modlitwy. Czego więc można się nauczyć od osób, których prośby o pomoc zostały wysłuchane, oraz z treści ich modlitw?

Zabiegaj o kierownictwo Boże

3, 4. Co Abraham zlecił swemu słudze i czego możemy się nauczyć ze sposobu, w jaki Jehowa pokierował sprawami?

³ Studium Biblii wyraźnie nam uświadamia, że zawsze musimy zabiegać o kierownictwo Boże. Przyjrzyjmy się sytuacji, gdy patriarcha Abraham wysłał do Mezopotamii swego najstarszego sługę, prawdopodobnie Eliezera, by znalazł tam bogobojną żonę dla Izaaka. Kiedy ów sługa u celu podróży zatrzymał się przy studni, z której kobiety akurat czerpały wodę, pomodlił się: „Jehowo, (...) niechaj tak się stanie, żeby młoda kobieta, do której powiem:  ‚Zdejmij, proszę, swój dzban na wodę, abym mógł się napić’ i która wręcz powie: ‚Napij się, a ja napoję też twoje wielbłądy’, była tą, którą przeznaczysz dla twego sługi, dla Izaaka; i daj mi przez to poznać, że okazałeś lojalną miłość mojemu panu” (Rodz. 24:12-14).

⁴ Modlitwa ta została wysłuchana, o czym świadczył fakt, że Rebeka napoiła wielbłądy. Wkrótce potem w towarzystwie sługi Abrahama wyruszyła do Kanaanu i została ukochaną żoną Izaaka. Oczywiście nie możemy oczekiwać, że Bóg da nam jakiś specjalny znak. Ale niezawodnie zapewni nam w życiu kierownictwo, jeśli się o nie modlimy i pozwalamy, by nas prowadził duch Boży (Gal. 5:18).

Modlitwa niesie ulgę zatroskanym

5, 6. Czego uczy nas modlitwa, z którą Jakub zwrócił się do Boga przed spotkaniem z Ezawem?

⁵ Modlitwa może przynieść ulgę w trudnych chwilach. Gdy Jakub obawiał się swego bliźniaczego brata, Ezawa, modlił się: „Jehowo, (...) ja jestem niegodny wszelkich przejawów lojalnej życzliwości i wszelkiej wierności, którą okazywałeś swemu słudze (...). Racz mnie wyzwolić z ręki mego brata, z ręki Ezawa, gdyż lękam się go, że przybędzie i na mnie napadnie, na matkę z dziećmi. Ty przecież powiedziałeś: ‚Z całą pewnością będę ci wyświadczał dobro i potomstwo twoje uczynię jak ziarnka piasku morskiego, których z powodu mnogości nie można policzyć’” (Rodz. 32:9-12).

⁶ Jakub pomodlił się, po czym przezornie podjął odpowiednie działania i został wysłuchany — w końcu pogodzili się z Ezawem (Rodz. 33:1-4). Przyjrzyjmy się uważnie tej prośbie Jakuba. Nie poprzestał on na błaganiu o pomoc, lecz także wyraził wiarę w obiecane potomstwo i wdzięczność za lojalną życzliwość Boga. Czy trapią cię jakieś ‛wewnętrzne obawy’? (2 Kor. 7:5). Jeśli tak, to przeżycia Jakuba przypomną ci, że modlitwy niosą ulgę zatroskanym. Nie mogą jednak składać się wyłącznie z próśb — trzeba dawać w nich również wyraz swej wierze.

Módl się o mądrość

7. Dlaczego Mojżesz modlił się o poznanie Bożych dróg?

⁷ Pragnienie zaskarbienia sobie uznania Bożego powinno pobudzać nas do modlenia się o mądrość. Mojżesz bardzo chciał poznać drogi Boże; błagał Jehowę: „Oto mówisz do mnie: ‚Poprowadź ten lud’ (...). Teraz więc, proszę, jeśli znalazłem łaskę w twoich oczach, daj mi, proszę, poznać twoje drogi, (...) żebym znalazł łaskę w twoich oczach” (Wyjścia 33:12, 13). W odpowiedzi Bóg udzielił Mojżeszowi lepszego zrozumienia swojego sposobu myślenia i postępowania, co było niezbędne, aby mógł on przewodzić Izraelowi.

8. Jakie korzyści można odnieść z rozmyślania nad wypowiedzią z 1 Królów 3:7-14?

⁸ Również Dawid błagał: „Daj mi poznać twe drogi, Jehowo” (Ps. 25:4). A jego syn Salomon upraszał Boga o mądrość potrzebną do wywiązywania się z obowiązków króla Izraela. Jehowa z uznaniem wysłuchał modlitwy Salomona i dał mu nie tylko to, o co zabiegał, lecz  również bogactwo i chwałę (odczytaj 1 Królów 3:7-14). Jeśli więc w zborze powierzono ci przywileje służby, które zdają się przerastać twoje siły, módl się o mądrość i przejawiaj pokorę. Wtedy Bóg pomoże ci zdobyć odpowiednią wiedzę i mądrość, abyś mógł wykonywać te zadania właściwie i w duchu miłości.

Módl się z głębi serca

9, 10. Czego na temat znaczenia serca możemy się nauczyć z okolicznościowej modlitwy Salomona?

⁹ Aby modlitwa została wysłuchana, musi płynąć z głębi serca. Taką modlitwę, skierowaną do Boga przez Salomona, zanotowano w 8 rozdziale Księgi 1 Królów. W 1026 roku p.n.e. do Jerozolimy przybyły tłumy z okazji oddania do użytku świątyni. Gdy w Miejscu Najświętszym umieszczono Arkę Przymierza, obłok od Jehowy napełnił świątynię, a król zaczął publicznie wysławiać Boga.

¹⁰ Przeczytajmy uważnie modlitwę Salomona i wyszukajmy w niej wzmianki dotyczące serca. Król przyznał, że tylko Jehowa zna serce człowieka (1 Król. 8:38, 39). Dowiadujemy się również, że istnieje nadzieja dla grzesznika, który ‛wraca do Boga całym swym sercem’. Salomon był też przekonany, że gdyby jakiś wróg ciemiężył sług Jehowy, ich błagania odniosą skutek, jeśli ich serca będą niepodzielne wobec Jehowy (1 Król. 8:48, 58, 61). Z pewnością więc nasze modlitwy zawsze powinny płynąć z serca.

Jak Psalmy mogą wzbogacić twoje modlitwy

11, 12. Czego nauczyłeś się z modlitwy Lewity, który przez jakiś czas nie mógł chodzić do sanktuarium Boga?

¹¹ Studium Księgi Psalmów może wzbogacić twoje modlitwy i pomóc ci czekać na odpowiedź Jehowy. Zastanówmy się nad cierpliwością Lewity przebywającego na wygnaniu. Mimo że przez pewien czas nie mógł chodzić do sanktuarium, śpiewał: „Czemu rozpaczasz, duszo moja, i czemu się burzysz we mnie? Wyczekuj Boga, bo jeszcze będę go sławił jako wspaniałe wybawienie mej osoby i jako mego Boga” (Ps. 42:5, 11; 43:5).

¹² Czego możemy się nauczyć od tego Lewity? Jeśli ze względu na swoją prawość zostałeś uwięziony i nie możesz zgromadzać się ze współwyznawcami w miejscu wielbienia, cierpliwie czekaj, aż Bóg zacznie działać na twoją rzecz (Ps. 37:5). Rozmyślaj o radościach, które przeżywałeś w służbie w przeszłości, i módl się o wytrwałość, bez względu na to, jak długo przyjdzie ci czekać, aż Bóg przywróci ci możliwość spotykania się z braćmi.

Módl się z wiarą

13. Dlaczego w myśl słów z Jakuba 1:5-8 trzeba modlić się z wiarą?

¹³ Niezależnie od okoliczności zawsze módl się z wiarą. Jeśli na próbę wystawiona jest twoja lojalność, pójdź za radą ucznia Jakuba. Zwróć się do Jehowy w modlitwie i nie wątp, że On potrafi udzielić ci mądrości potrzebnej do sprostania trudnej sytuacji (odczytaj Jakuba 1:5-8). Bóg zna wszystkie twoje udręki i za pośrednictwem swego ducha może cię pocieszyć oraz wskazać ci odpowiednią drogę. Z pełną wiarą, „nic nie wątpiąc”, otwórz przed Jehową swoje serce i poddaj się kierownictwu Jego ducha oraz uwzględnij rady zawarte w Jego Słowie.

14, 15. Co świadczy o tym, że Anna modliła się i postępowała z wiarą?

¹⁴ Anna, jedna z dwóch żon Lewity Elkany, modliła się i postępowała z wiarą. Ponieważ była bezdzietna, stała się obiektem drwin ze strony Peninny, drugiej żony, mającej kilkoro dzieci. W przybytku Anna ślubowała, że jeśli urodzi syna, odda go Jehowie. W trakcie modlitwy jej wargi drżały, więc arcykapłan Heli pomyślał, że jest pijana. Ale gdy się przekonał, że jest inaczej, powiedział: „Oby Bóg Izraela przychylił się do twej gorącej prośby”. Chociaż Anna nie wiedziała dokładnie, jak potoczą się wypadki, wierzyła, że jej modlitwa zostanie wysłuchana. Dlatego „jej twarz już więcej nie była zatroskana”. Przestała się smucić i zadręczać (1 Sam. 1:9-18).

 ¹⁵ Anna urodziła Samuela. Gdy tylko odstawiła chłopca od piersi, zaprowadziła go do przybytku, by pełnił tam świętą służbę (1 Sam. 1:19-28). Poświęć czas na przemyślenie tego, co Anna powiedziała w modlitwie również przy tej okazji. Wzbogacisz wtedy swoje własne modlitwy i wyraźniej dostrzeżesz, jak zwracanie się do Jehowy z wiarą, że cię wysłucha, pomaga przezwyciężyć przygnębienie wywołane dręczącym cię problemem (1 Sam. 2:1-10).

16, 17. Jaki rezultat przyniosło to, że Nehemiasz modlił się i działał z wiarą?

¹⁶ Także Nehemiasz, prawy człowiek żyjący w V wieku p.n.e., modlił się i postępował z wiarą. Błagał: „Ach, Jehowo, proszę, niechaj twoje ucho zacznie zważać na modlitwę twojego sługi i na modlitwę twych sług, którzy mają upodobanie w bojaźni przed twoim imieniem; proszę też, poszczęść dzisiaj twojemu słudze i wzbudź dla niego litość u tego męża”. Jakiego „męża” miał na myśli? Perskiego króla Artakserksesa, u którego sam służył jako podczaszy (Nehem. 1:11).

¹⁷ Gdy Nehemiasz dowiedział się, że Żydzi uwolnieni z niewoli babilońskiej „są w bardzo złej sytuacji i w pohańbieniu, a mur Jerozolimy jest zburzony”, z wiarą modlił się całymi dniami (Nehem. 1:3, 4). Prośby te zostały wysłuchane w sposób przerastający jego oczekiwania — król Artakserkses pozwolił mu wyruszyć do Jerozolimy i odbudować jej mur (Nehem. 2:1-8). Wkrótce potem udało się osiągnąć ten cel. Modlitwy Nehemiasza nie pozostały bez odpowiedzi, ponieważ koncentrowały się na prawdziwym wielbieniu i były zanoszone z wiarą. Czy tak samo jest z twoimi modlitwami?

Pamiętaj o wychwalaniu i dziękczynieniu

18, 19. Z jakich powodów słudzy Jehowy powinni Go wychwalać i Mu dziękować?

¹⁸ Pamiętajmy również, by w modlitwach wysławiać Jehowę i Mu dziękować. Mamy ku temu tak wiele powodów! Na przykład Dawid z zapałem opiewał królewską władzę Jehowy (odczytaj Psalm 145:10-13). Czy twoje modlitwy pokazują, że cenisz sobie zaszczyt rozgłaszania Królestwa Jehowy? Słowa psalmistów mogą ci też pomóc wyrażać płynącą z serca wdzięczność za zebrania i większe zgromadzenia (Ps. 27:4; 122:1).

¹⁹ Również szczere docenianie wyjątkowej więzi z Bogiem może cię pobudzić do zwrócenia się do Niego podobnie jak jeden z psalmistów: „Będę cię sławił pośród ludów, Jehowo; będę ci grał wśród grup narodowościowych. Bo twoja lojalna życzliwość jest wielka, aż do niebios, a twa wierność wobec prawdy — aż do nieba. Bądź wywyższony, Boże, nad niebiosa; chwała twoja niech będzie nad całą ziemią” (Ps. 57:9-11). Jakże radosnym uczuciom dano tu wyraz! Czy nie przyznasz, że takie poruszające słowa zawarte w Psalmach mogą wzbogacić twoje modlitwy?

Zwracaj się do Boga z szacunkiem

20. Jak Maria dała wyraz swemu oddaniu dla Boga?

²⁰ Z naszych modlitw powinien przebijać respekt dla Boga. Pełne pokory słowa, które wyrzekła Maria na wieść o tym, że zostanie matką Mesjasza, przypominały słowa Anny oddającej  młodego Samuela na służbę w przybytku. Szacunek Marii dla Boga jest wyraźnie widoczny w wypowiedzi: „Dusza moja wywyższa Jehowę, a duch mój nie może się powstrzymać od niewymownego radowania się w Bogu, moim Wybawcy” (Łuk. 1:46, 47). Czy nie mógłbyś wyrażać w modlitwach podobnych uczuć? Nic dziwnego, że bogobojna Maria została wybrana na matkę obiecanego Mesjasza!

21. Jak modlitwy Jezusa dowodzą jego szacunku i wiary?

²¹ Jezus modlił się z szacunkiem i głęboką wiarą. Na przykład tuż przed wskrzeszeniem Łazarza „wzniósł oczy ku niebu i rzekł: ‚Ojcze, dziękuję ci, żeś mnie wysłuchał. Wiedziałem (...), że zawsze mnie wysłuchujesz’” (Jana 11:41, 42). Czy w twoich modlitwach da się dostrzec taki respekt i wiarę? Przeanalizuj podaną przez Jezusa modlitwę wzorcową, a zauważysz, że najistotniejsze jest uświęcenie imienia Jehowy, przyjście Jego Królestwa i realizacja Jego woli (Mat. 6:9, 10). A teraz pomyśl o swoich modlitwach. Czy widać w nich, że jesteś szczerze zainteresowany sprawami Królestwa Jehowy, spełnianiem się Jego woli i uświęceniem Jego wzniosłego imienia? Właśnie tak powinno być.

22. Dlaczego możesz być pewien, że Jehowa doda ci odwagi do obwieszczania dobrej nowiny?

²² Z powodu prześladowań lub innych prób często prosimy Jehowę o pomoc w służeniu Mu z odwagą. Kiedy członkowie Sanhedrynu zabronili Piotrowi i Janowi ‛nauczać z powoływaniem się na imię Jezusa’, apostołowie ci odważnie odmówili zastosowania się do tego zakazu (Dzieje 4:18-20). Po wyjściu na wolność opowiedzieli o wszystkim swym współwyznawcom. Następnie wspólnie upraszali Boga, by pomógł im śmiało głosić Jego słowo. Jakże emocjonująca musiała być chwila, gdy Jehowa wysłuchał tej modlitwy — obecni „zostali napełnieni duchem świętym i ze śmiałością oznajmiali słowo Boże”! (Odczytaj Dzieje 4:24-31). W rezultacie całe rzesze przyłączyły się do wielbienia prawdziwego Boga. Również tobie modlitwa może dodać sił do odważnego obwieszczania dobrej nowiny.

Stale wzbogacaj swoje modlitwy

23, 24. (a) Podaj jeszcze inne przykłady, jak studium Biblii może wzbogacić twoje modlitwy. (b) Co zrobisz, by wzbogacić swoje modlitwy?

²³ Istnieje jeszcze wiele przykładów ukazujących, że czytanie i studiowanie Biblii może wzbogacić twoje modlitwy. Podobnie jak Jonasz możesz przyznawać w modlitwie, że „wybawienie należy do Jehowy” (Jon. 2:1-10). Jeśli dręczy cię myśl o popełnionym ciężkim grzechu i szukałeś już pomocy u starszych zboru, treści zawarte w modlitwach Dawida mogą ci ułatwić wyrażenie skruchy, gdy osobiście będziesz zwracał się do Boga (Ps. 51:1-12). Możesz też wysławiać Jehowę, jak to robił Jeremiasz (Jer. 32:16-19). A jeśli szukasz kandydata na współmałżonka, przeanalizowanie modlitwy z 9 rozdziału Księgi Ezdrasza, połączone z osobistymi błaganiami, umocni twoje postanowienie poślubienia kogoś „tylko w Panu” (1 Kor. 7:39; Ezd. 9:6, 10-15).

²⁴ Dalej więc czytaj i studiuj Biblię. Staraj się odnajdywać elementy, które warto zawrzeć we własnych modlitwach. Będziesz mógł wtedy wpleść biblijne myśli w osobiste prośby, dziękczynienia i wyrazy wysławiania Boga. Wzbogacając modlitwy przez studium Biblii, z pewnością jeszcze bardziej zbliżysz się do Jehowy.

Jak byś odpowiedział?

• Dlaczego trzeba zabiegać o kierownictwo Boże i uwzględniać je w swoim życiu?

• Co powinno nas pobudzać do modlenia się o mądrość?

• Jak Księga Psalmów może wzbogacić nasze modlitwy?

• Dlaczego powinniśmy się modlić z wiarą i zbożnym szacunkiem?

[Pytania do studium]

[Ilustracja na stronie 8]

Czy tak jak sługa Abrahama prosisz Boga o kierownictwo?

[Ilustracja na stronie 10]

Wielbienie Boga w gronie rodziny może wzbogacić twoje modlitwy