Panowanie Szatana zakończy się fiaskiem
„Niegodziwcowi wcale się nie powiedzie” (KAZN. 8:13).
1. Dlaczego świadomość bliskiego sądu nad niegodziwymi stanowi dla nas pokrzepienie?
WCZEŚNIEJ czy później niegodziwcy zostaną pociągnięci do odpowiedzialności. Będą musieli ponieść karę za swe czyny (Prz. 5:22; Kazn. 8:12, 13). Świadomość ta pokrzepia zwłaszcza osoby miłujące prawość oraz doznające niesprawiedliwości i udręk z rąk niegodziwych. Sprawiedliwość zostanie też wymierzona ojcu wszelkiego zła — Szatanowi Diabłu (Jana 8:44).
2. Dlaczego rozstrzygnięcie kwestii podniesionej w Edenie wymagało czasu?
2 W Edenie Szatan, ogarnięty wygórowanymi ambicjami, skłonił naszych prarodziców do odrzucenia zwierzchnictwa Bożego. W rezultacie poszli oni w ślady tego przeciwnika i zakwestionowali prawowitą władzę Jehowy, stając się w Jego oczach grzesznikami (Rzym. 5:12-14). Oczywiście Bóg doskonale wiedział, do czego ich doprowadzi to zuchwałe i buntownicze postępowanie. Ale te nieuchronne skutki musiały się stać oczywiste dla wszystkich stworzeń rozumnych. Dlatego rozstrzygnięcie kwestii zwierzchnictwa i wykazanie ponad wszelką wątpliwość, że buntownicy nie mieli racji, wymagało czasu.
3. Jakie jest nasze stanowisko względem człowieczych rządów?
3 Ponieważ ludzie odrzucili panowanie Jehowy, musieli stworzyć własne formy sprawowania władzy. Apostoł Paweł, pisząc do współwyznawców w Rzymie, nazwał ludzkie rządy „władzami zwierzchnimi”. W jego czasach było to cesarstwo rzymskie, w którym w latach 54-68 n.e. panował Neron. Paweł zaznaczył, że takie władze „zajmują swe względne pozycje za sprawą Boga” (odczytaj Rzymian 13:1, 2). Nie sugerował tym, że człowiecze rządy górują nad zwierzchnictwem Bożym. Chciał po prostu powiedzieć, że dopóki Jehowa dopuszcza ich istnienie, dopóty chrześcijanie powinni je respektować i w ten sposób uznawać „porządek Boży”.
Zgubna droga
4. Dlaczego ludzkie rządy skazane są na niepowodzenie?
4 Mimo to pozostaje faktem, że ludzkie władze, będące pod wpływem Szatana, są skazane na niepowodzenie. Dlaczego? Ponieważ nie opierają się na mądrości Bożej. Tylko Jehowa odznacza się doskonałą mądrością i tylko On może pokazać, na czym polega skuteczne rządzenie (Jer. 8:9; Rzym. 16:27). W przeciwieństwie do ludzi, którzy często muszą się uczyć na błędach, Jehowa zawsze wie, jakie działanie jest najwłaściwsze. Wszelkie władze, które nie uwzględniają Jego wskazówek, muszą się okazać nieudolne. Już choćby z tego powodu — nie mówiąc o samolubnych pobudkach Szatana — zainicjowane przez niego człowiecze rządy od samego początku skazane były na fiasko.
5, 6. Co najwyraźniej skłoniło Szatana do przeciwstawienia się Jehowie?
5 Rozsądny człowiek raczej nie podjąłby się przedsięwzięcia z góry skazanego na porażkę. A gdyby jednak to zrobił, szybko by się przekonał, że popełnił błąd. Historia wiele razy dowiodła, że przeciwstawianie się wszechmocnemu Stwórcy jest bezcelowe (odczytaj Przysłów 21:30). Szatan zaślepiony manią wielkości i pychą odwrócił się od Jehowy. W ten sposób wkroczył na drogę, która nieodwołalnie prowadzi do klęski.
6 Zuchwałą postawę Szatana odzwierciedlał później babiloński monarcha, który chełpliwie twierdził: „Wstąpię aż na niebiosa. Wyniosę swój tron ponad gwiazdy Boże i zasiądę na górze spotkania, w najdalszych stronach północy. Wstąpię ponad wyżyny obłoków; upodobnię się do Najwyższego” (Izaj. 14:13-15). Bezsensowne starania owego króla spełzły na niczym, a babilońską dynastię spotkał niechlubny koniec. Podobnie Szatana i jego świat wkrótce czeka całkowita klęska.
Dlaczego Bóg do tego dopuszcza?
7, 8. Jakie korzyści wynikają z tego, że Jehowa tymczasowo dopuszcza istnienie zła?
7 Niektórzy zastanawiają się, dlaczego Jehowa nie powstrzymał ludzi przed opowiedzeniem się po stronie Szatana i wejściem na drogę takiego sprawowania władzy, które musi skończyć się fiaskiem. Jako Bóg Wszechmocny z pewnością mógłby to zrobić (Wyjścia 6:3). On jednak tego nie uczynił. Kierując się mądrością, postanowił przez pewien czas nie interweniować, bo wiedział, że na dłuższą metę przyniesie to pozytywne rezultaty. W końcu zostanie w pełni wykazane, że jest prawowitym i kochającym Władcą, a Jego decyzja wyjdzie na dobre wiernym ludziom.
8 Gdyby nasi prarodzice dali odpór Szatanowi i nie wybrali niezależności od Boga, oszczędziliby sobie i swoim potomkom mnóstwa nieszczęść. Jednakże okoliczność, iż Jehowa postanowił pozwolić ludziom przez jakiś czas rządzić się samodzielnie, miała swoje dobre strony. Szczerym jednostkom uzmysłowiła, że słuchanie Boga i poleganie na Nim świadczy o mądrości. Przez całe stulecia ludzie eksperymentowali z najróżniejszymi formami władzy, ale żadna z nich nie okazała się idealna. Ugruntowuje to czcicieli Boga w przekonaniu, że najlepsze jest zwierzchnictwo Jehowy. Owszem, przyzwolenie na tymczasowe sprawowanie władzy przez Szatana przyniosło ludzkości — również wiernym sługom Boga — niemało cierpień. Ale tym ostatnim przysporzyło też pewnych korzyści.
Bunt, który w efekcie przysporzył chwały Jehowie
9, 10. W jakim sensie panowanie Szatana przysporzyło chwały Bogu?
9 To, że Jehowa dopuścił, by ludzie podlegali wpływom Szatana i mogli sami się rządzić, w żaden sposób nie zdyskredytowało zwierzchniej władzy Bożej. Wręcz przeciwnie! Jak dowodzi historia, Jeremiasz miał rację, gdy pod natchnieniem napisał, że ludzie nie potrafią kierować swoimi krokami (odczytaj Jeremiasza 10:23). Poza tym szatańska rebelia dała Jehowie sposobność jeszcze wyraźniejszego ujawnienia Jego wspaniałych przymiotów. Jak to rozumieć?
10 Na tle fatalnych rządów Szatana doskonałe przymioty Jehowy stają się jeszcze lepiej widoczne. Dzięki temu Jehowa jest wywyższany w oczach tych, którzy Go kochają. Może zabrzmi to paradoksalnie, ale panowanie Szatana przyczyniło się w gruncie rzeczy do wyrazistszego ukazania chwały Boga. Uwypukliło, w jaki niezrównany sposób zareagował On na wyzwanie rzucone Jego zwierzchnictwu. Aby to zilustrować, przeanalizujmy, jak niegodziwe rządy Szatana skłaniają Jehowę do przejawiania niezwykłych przymiotów w jeszcze większym zakresie.
11. Jak się uwidoczniła miłość Jehowy?
11 Miłość. Pismo Święte mówi, że „Bóg jest miłością” (1 Jana 4:8). Wyrazem Jego miłości było już samo stworzenie ludzi. Ale świadczy o niej również to, jak cudownie nas uczynił. Poza tym Jehowa życzliwie zapewnił ludziom piękny dom, wyposażony we wszystko, co niezbędne do prowadzenia szczęśliwego życia (Rodz. 1:29-31; 2:8, 9; Ps. 139:14-16). Jednakże gdy na ziemi pojawiło się zło, Jehowa znalazł nowe sposoby na wyrażenie swej miłości. Jakie? Apostoł Jan zapisał następujące słowa Jezusa: „Bóg tak bardzo umiłował świat, że dał swego jednorodzonego Syna, aby nikt, kto w niego wierzy, nie został zgładzony, lecz miał życie wieczne” (Jana 3:16). Czy można sobie wyobrazić lepszy dowód miłości do ludzi niż posłanie na ziemię jednorodzonego Syna, by złożył okup za grzeszników? (Jana 15:13). Ten wielki przejaw miłości posłużył też za wzór dla nas wszystkich — możemy odzwierciedlać ofiarną miłość Boga w codziennym życiu, tak jak to robił Jezus (Jana 17:25, 26).
12. W jaki sposób uwidacznia się moc Jehowy?
12 Moc. Wyłącznie Bóg Wszechmocny dysponuje mocą pozwalającą stwarzać życie (Ps. 36:9; Obj. 11:17). W chwili narodzin człowiek ma niejako czyste konto. Gdy umiera, pozostawia na nim zapisane różne decyzje, uczynki i doświadczenia całego życia, które ukształtowały jego osobowość. Jehowa może przechowywać te informacje w swej pamięci, a w stosownym czasie wskrzesić dokładnie tę samą osobę, ze wszystkimi dotyczącymi jej szczegółami (Jana 5:28, 29). Dlatego śmierć, choć nie była elementem pierwotnego zamierzenia Boga względem ludzi, daje Mu sposobność pokazania, że jest od niej potężniejszy. Jehowa to rzeczywiście Bóg Wszechmocny.
13. Dlaczego ofiara Jezusa była wyrazem doskonałej sprawiedliwości Jehowy?
13 Sprawiedliwość. Jehowa nigdy nie kłamie ani nie postępuje niesprawiedliwie (Powt. Pr. 32:4; Tyt. 1:2). Zawsze trzyma się najwyższych mierników prawdy i sprawiedliwości, nawet jeśli z pozoru nie leży to w Jego interesie (Rzym. 8:32). Jakże bolesny musiał być dla Niego widok ukochanego Syna umierającego na palu męki niczym wiarołomny bluźnierca! Ale z miłości do niedoskonałych ludzi był gotów do tego dopuścić, chciał bowiem uczynić zadość własnym doskonałym normom sprawiedliwości (odczytaj Rzymian 5:18-21). Niegodziwy świat daje Jehowie sposobność pokazania, że On sam jest na wskroś sprawiedliwy.
14, 15. Jak między innymi uwidacznia się niedościgniona mądrość i cierpliwość Jehowy?
14 Mądrość. Gdy Adam i Ewa zgrzeszyli, Jehowa natychmiast wyjawił, jak zniweczy wszystkie tragiczne następstwa ich buntu (Rodz. 3:15). Podejmując bezzwłoczne działanie oraz stopniowo objawiając swoim sługom szczegóły tego zamierzenia, wyraźnie ukazał swą mądrość (Rzym. 11:33). Nic nie może Mu przeszkodzić w realizacji Jego zamiarów. W świecie zdominowanym przez niemoralność, wojny, brak rozsądku, nieposłuszeństwo, okrucieństwo, stronniczość i obłudę Jehowa ma aż nadto sposobności, by pokazać swym stworzeniom, na czym polega prawdziwa mądrość. Uczeń Jakub powiedział: „Mądrość z góry jest przede wszystkim nieskalanie czysta, następnie usposobiona pokojowo, rozsądna, gotowa okazać posłuszeństwo, pełna miłosierdzia i dobrych owoców, nie czyni stronniczych wyróżnień, nie jest obłudna” (Jak. 3:17).
15 Cierpliwość. Cierpliwość Jehowy nie byłaby tak dostrzegalna, gdyby nie miał On do czynienia z ludzką niedoskonałością, grzechami i niedociągnięciami. Bóg od tysięcy lat chętnie przejawia ten wspaniały przymiot, co dowodzi, że odznacza się nim w stopniu doskonałym. Powinniśmy Mu być za to głęboko wdzięczni. Apostoł Piotr słusznie radził: „Cierpliwość naszego Pana uważajcie za wybawienie” (2 Piotra 3:9, 15).
16. Dlaczego gotowość Jehowy do przebaczania przysparza nam ogromnej radości?
16 Gotowość do przebaczania. Wszyscy jesteśmy grzesznikami i każdy z nas często się potyka (Jak. 3:2; 1 Jana 1:8, 9). Jakże powinniśmy być wdzięczni, że Jehowa jest gotów ‛hojnie przebaczać’! (Izaj. 55:7). Pomyślmy o czymś jeszcze: Ponieważ rodzimy się niedoskonali i grzeszni, z własnego życia wiemy, jaka to radość, gdy Bóg przebacza nasze przewinienia (Ps. 51:5, 9, 17). Doświadczanie na sobie przejawów tego ujmującego przymiotu Jehowy pogłębia naszą miłość do Niego i zachęca do naśladowania Go w relacjach z innymi (odczytaj Kolosan 3:13).
Dlaczego świat choruje?
17, 18. Pod jakim względem panowanie Szatana zawiodło?
17 Cały obecny system rzeczy — rezultat panowania Szatana — od stuleci boleśnie zawodzi. W 1991 roku na łamach tygodnika The European napisano: „Czy świat jest chory? Nie ulega wątpliwości, że tak, ale (...) nie z winy Boga — ową chorobę wywołali sami ludzie”. Trudno się z tym nie zgodzić! Pod wpływem Szatana nasi prarodzice, zamiast podporządkować się Bogu, postanowili działać niezależnie od Niego. Zainicjowali sposób sprawowania władzy z góry skazany na niepowodzenie. Ból i cierpienia, jakich doznają mieszkańcy całej ziemi, dowodzą ponad wszelką wątpliwość, że ludzkie rządy toczy straszliwa choroba.
18 Szatański system rządzenia odwołuje się do egoizmu. Egoizm nigdy jednak nie pokona miłości, która leży u podstaw zwierzchnictwa Jehowy. Panowanie Szatana nie zapewniło stabilizacji, szczęścia ani bezpieczeństwa. Tym samym została w pełni wykazana słuszność Bożego sposobu sprawowania władzy! Czy mamy jakieś współczesne dowody, które o tym świadczą? Zostaną one przedstawione w następnym artykule.
Czego o władzy uczymy się z...
• Kolosan 3:13?
[Pytania do studium]
[Ilustracje na stronie 25]
Panowanie Szatana nigdy nie przyniosło ludziom korzyści
[Prawa własności]
Zdjęcie: U.S. Army
Zdjęcie: WHO, P. Almasy
[Ilustracja na stronie 26]
Jehowa jest potężniejszy niż śmierć
[Ilustracja na stronie 27]
Ofiara Syna Bożego ukazała głębię miłości i sprawiedliwości Jehowy