„PAMIĘTAJ (...) o swoim Wspaniałym Stwórcy w dniach swego wieku młodzieńczego” — napisał jakieś 3000 lat temu mądry król Salomon (Kazn. 12:1). Młodzi chrześcijanie od niedawna mogą korzystać z nowej pomocy, dzięki której łatwiej im usłuchać tej rady. Chodzi o drugi tom książki Pytania młodych ludzi — praktyczne odpowiedzi. Publikacja ta została wydana na zgromadzeniach okręgowych pod hasłem „Kierowani duchem Bożym”, które odbywały się na całym świecie od maja 2008 roku do stycznia 2009 roku.

W książce zamieszczono list od Ciała Kierowniczego skierowany do młodzieży. Czytamy w nim między innymi: „Żarliwie modlimy się o to, żeby ta książka pomogła Ci w opieraniu się naciskom i pokusom czyhającym na dzisiejszą młodzież oraz w podejmowaniu decyzji zgodnych z wolą Jehowy”.

Rodzice całkiem słusznie starają się wychowywać dzieci, „karcąc je i ukierunkowując ich umysły zgodnie z myślami Jehowy” (Efez. 6:4). A jednak gdy dzieci zaczynają dorastać, często czują się zagubione i potrzebują szczególnego kierownictwa. Jeżeli masz nastoletnie dziecko, to jak możesz mu pomóc zrobić dobry użytek z nowej publikacji? Oto kilka wskazówek.

▪ Postaraj się o własny egzemplarz książki i dokładnie się z nią zapoznaj. Nie chodzi tylko o to, żebyś ją przeczytał. Zwróć uwagę na sposób podejścia do poruszanych zagadnień. Książka ta nie ogranicza się do powiedzenia młodym, co jest dobre, a co złe; ma pomóc im rozwinąć „władze poznawcze” (Hebr. 5:14). Zawiera praktyczne rady, jak obstawać przy słusznych zasadach. Na przykład rozdział 15, zatytułowany „Jak się oprzeć presji rówieśników?”, nie tylko wyjaśnia, że w pewnych sytuacjach trzeba powiedzieć „nie”, ale  też przedstawia oparte na Biblii metody działania oraz konkretne propozycje odpowiedzi (Kol. 4:6).

▪ Rób dobry użytek z interaktywnego charakteru książki. Chociaż ćwiczenia i zadania przygotowano pod kątem potrzeb nastolatków, ty również możesz zapisywać swoje przemyślenia we własnym egzemplarzu książki *. Na stronie 16 znajdują się na przykład dwa pytania dotyczące chodzenia na randki. Pomyśl, jak byś na nie odpowiedział, gdy byłeś w wieku swojego syna lub córki. Być może zechcesz zapisać te odpowiedzi. Potem zastanów się, jak twoje poglądy na ten temat zmieniły się z upływem lat, jakiego nabyłeś doświadczenia i jak możesz skutecznie przekazać je dziecku.

▪ Szanuj prawo nastolatka do prywatności. Ćwiczenia w książce są tak pomyślane, by skłonić dziecko do wyciągania własnych wniosków i ich sprecyzowania — na piśmie lub w głowie. Twoim celem jest poznanie tego, co kryje się w jego sercu, a nie w jego książce. Dlatego w części „Do Rodziców” (strona 3) poradzono: „Szanujcie prawo dziecka do prywatności i nie zaglądajcie do jego książki. Będzie wtedy szczerze przelewało na papier swoje odczucia. Później być może samo Wam o nich opowie”.

Pomoc w prowadzeniu studium rodzinnego

Książka Pytania młodych ludzi, tom 2, świetnie nadaje się też do wykorzystania podczas wielbienia Boga w gronie rodziny. Ponieważ do poszczególnych akapitów nie ma pytań, możesz tak dostosować sposób omawiania materiału, by jak najlepiej odpowiadał potrzebom twojego dziecka.

Dobrym pomysłem jest aranżowanie scenek na podstawie „Planu taktycznego” (strony 132 i 133). Pierwsze postawione tam pytanie pomaga nastolatkowi określić, jaka presja rówieśników stanowi dla niego największe wyzwanie. Drugie pozwala przewidzieć, w jakich sytuacjach może się z nią spotkać. Kolejne pytania skłaniają, by się zastanowił, do czego prowadzi zarówno ulegnięcie, jak i oparcie się naciskom. Na koniec nastolatek planuje swoją reakcję, która może przypominać chwycenie lub odbicie piłeczki bądź też zrobienie uniku. Pomóż dziecku wykazać się inwencją i obmyślić własne odpowiedzi, których będzie mogło używać swobodnie i z pełnym przekonaniem (Ps. 119:46).

Pomoc w pielęgnowaniu wymiany myśli

Książka ta zachęca młodych do wymiany myśli z rodzicami. Ramki „Jak z rodzicami  rozmawiać o seksie?” (strony 63 i 64) oraz „Porozmawiaj z rodzicami!” (strona 189) zawierają praktyczne wskazówki dotyczące tego, jak poruszać delikatne tematy. Pewna 13-latka napisała: „Dzięki tej książce ośmieliłam się porozmawiać z rodzicami o sprawach, które mnie nurtowały — nawet o tym, co przeskrobałam”.

W pielęgnowaniu swobodnej wymiany myśli pomaga też ramka „Zastanów się”, kończąca każdy rozdział. Postawione w niej pytania nie mają jedynie charakteru powtórki, ale mogą też posłużyć za punkt wyjścia do dyskusji w gronie rodziny. Poza tym pod koniec każdego rozdziału znajduje się ramka „Plan działania!”, w której nastolatek może zanotować, jak zdobyte informacje zamierza wykorzystać w praktyce. Ostatnie zdanie do uzupełnienia w tej ramce brzmi: „Sprawy, o które zapytam rodziców”. Zachęca to młodych, by po cenne rady zwracali się do ojca lub matki.

Trafiaj do serca!

Jako rodzic postaw sobie za cel trafianie dziecku do serca. Omawiana książka może ci w tym wydatnie pomóc. Zobaczmy, jak udaje się to pewnemu ojcu.

„Mamy z moją córką Rebeką parę ulubionych miejsc, gdzie chodzimy na spacery, jeździmy rowerem albo samochodem. Zauważyłem, że w takim przyjemnym otoczeniu chętniej otwiera przede mną serce.

„Najpierw omówiliśmy list od Ciała Kierowniczego, a potem część ‚Do Rodziców’. Zależało mi na tym, by wiedziała, że zgodnie z radą ze strony 3 nie będę zaglądać do jej książki, więc może pisać w niej bez skrępowania.

„Zaproponowałem Rebece, by wybrała rozdziały, które ją najbardziej interesują, i zadecydowała, w jakiej kolejności będziemy je omawiać. Jeden z jej pierwszych wyborów padł na rozdział ‚Co myśleć o grach elektronicznych?’. Nigdy bym nie pomyślał, że tak ciekawi ją ten temat! Okazało się jednak, że zdecydowała się na niego nie bez przyczyny. Jej koledzy pasjonowali się pewną przerażającą grą. Nie miałem pojęcia, że w tej grze jest tyle przemocy i wulgaryzmów! W każdym razie wszystko to wypłynęło, gdy omawialiśmy ramkę ‚Plan działania!’ ze strony 251. Ramka ta pomogła też Rebece przygotować odpowiedź na wypadek, gdyby ktoś namawiał ją do tej gry.

„Teraz Rebeka nie ma oporów, by powiedzieć mi, co zanotowała w swojej książce. Nasze studium to nieustająca rozmowa. Czytamy akapity na zmianę, a potem Rebeka chce wszystko omówić, także ilustracje i ramki. Opowiadam jej, jak różne sprawy wyglądały, gdy ja byłem w jej wieku, po czym ona opowiada mi, jak to jest dzisiaj. Chce dzielić się ze mną wszystkim!”

Jeżeli jesteś ojcem lub matką, z pewnością bardzo się ucieszyłeś z wydania tej nowej publikacji. Rób z niej dobry użytek. Ciało Kierownicze żywi głęboką nadzieję, że książka Pytania młodych ludzi — praktyczne odpowiedzi, tom 2, okaże się dla twojej rodziny prawdziwym dobrodziejstwem i że wszystkim, a zwłaszcza naszej kochanej młodzieży, pomoże ‛stale postępować według ducha’ (Gal. 5:16).

[Przypis]

[Ramka na stronie 30]

Co mówią młodzi

„To książka, którą trzeba czytać uważnie i z ołówkiem w ręku. Dzięki temu, że ma formę osobistego pamiętnika, pozwala snuć refleksje z myślą o jak najlepszym pokierowaniu własnym życiem” (Nicola).

„Ludzie ciągle mnie namawiają, często w dobrej wierze, bym zaczęła z kimś chodzić. Pierwsza część tej książki utwierdziła mnie w przekonaniu, że bez względu na to, co mówią inni, nie jestem jeszcze gotowa umawiać się na randki” (Katrina).

„Gdy przeczytałam ramkę ‚Czy myślisz o chrzcie?’, krok ten nabrał dla mnie jeszcze większego znaczenia. Poczułam się zmotywowana do przeanalizowania swojego podejścia do studium i modlitwy” (Ashley).

„Jestem od dzieciństwa wychowywana w chrześcijańskiej rodzinie, ale książka ta skłoniła mnie, żebym samodzielnie przemyślała, jak pokierować swoim życiem. Pomogła mi również zdobyć się na większą otwartość w kontaktach z rodzicami” (Zamira).

[Ilustracja na stronie 31]

Rodzice, dobrze zapoznajcie się z tą książką

[Ilustracja na stronie 32]

Postawcie sobie za cel trafianie dziecku do serca