WSPANIALE jest obserwować, jak zdolny gimnastyk wykonuje zręczne akrobacje! Aby mieć taką formę, musi doskonalić swoje umiejętności. Podobnie Biblia zachęca chrześcijan, by ćwiczyli swoje władze poznawcze.

Apostoł Paweł napisał w Liście do Hebrajczyków: „Pokarm stały należy się ludziom dojrzałym, tym, którzy dzięki używaniu mają władze poznawcze wyćwiczone, aby odróżniać to, co właściwe, od tego, co niewłaściwe” (Hebr. 5:14). Dlaczego Paweł zachęcał swych hebrajskich współwyznawców do ćwiczenia władz poznawczych i jak my możemy to robić?

„Powinniście być nauczycielami”

Opisawszy rolę Jezusa jako „arcykapłana na sposób Melchizedeka”, Paweł dodał: „Mamy o nim wiele do powiedzenia, lecz trudno to wyjaśnić, gdyż staliście się otępiali w słuchaniu. Bo chociaż ze względu na czas doprawdy powinniście być nauczycielami, wy znowu potrzebujecie kogoś, kto by was od początku uczył elementarnych rzeczy ze świętych oświadczeń Bożych, i staliście się jak potrzebujący mleka, a nie stałego pokarmu” (Hebr. 5:10-12).

Najwidoczniej w I wieku n.e. pewni chrześcijanie pochodzenia żydowskiego nie pogłębiali swego zrozumienia i nie robili postępów duchowych. Na przykład trudno im było zaakceptować jaśniejsze światło dotyczące Prawa Mojżeszowego i obrzezania (Dzieje 15:1, 2, 27-29; Gal. 2:11-14; 6:12, 13). Niektórzy nie potrafili też porzucić zwyczajów związanych z obchodzeniem cotygodniowego sabatu lub dorocznego Dnia Przebłagania (Kol. 2:16, 17; Hebr. 9:1-14). Dlatego Paweł nawoływał chrześcijan, aby ćwiczyli swoje władze poznawcze, dzięki czemu mogliby odróżniać to, co właściwe, od tego, co niewłaściwe, i ‛przeć do dojrzałości’ (Hebr. 6:1, 2). Zachęta ta zapewne pobudziła niejednego do przeanalizowania, jak używa swojej zdolności myślenia, i pomogła w zrobieniu duchowych postępów. A jak my możemy z niej skorzystać?

Ćwicz swoje władze poznawcze

Jak moglibyśmy ćwiczyć swe władze poznawcze z myślą o zmierzaniu do chrześcijańskiej dojrzałości? „Dzięki używaniu” — podpowiada Paweł. Aby sportowiec mógł wykonywać piękne i skomplikowane ruchy, musi poprzez trening wyrobić sobie mięśnie i odpowiednią kondycję. Podobnie jeśli chcemy odróżniać dobro od zła, powinniśmy niejako gimnastykować swą zdolność myślenia. Co ciekawe, Gene Cohen, dyrektor Centrum do spraw Starzenia, Zdrowia i Nauk Humanistycznych Uniwersytetu Jerzego Waszyngtona, mówi: „Gdy stawiamy naszym mózgom kolejne wyzwania, ich komórki wypuszczają nowe dendryty, co skutkuje większą liczbą synaps”.

Mądrze jest zatem ćwiczyć swoją zdolność myślenia i pogłębiać wiedzę ze Słowa Bożego. Dzięki temu będziemy lepiej wyposażeni do spełniania „doskonałej woli Bożej” (Rzym. 12:1, 2).

 Rozbudzaj apetyt na „pokarm stały”

Jeśli pragniemy ‛przeć do dojrzałości’, musimy zadać sobie pytania: „Czy robię postępy w zrozumieniu prawdy biblijnej? Czy inni uznają mnie za osobę dojrzałą duchowo?”. Matka z radością podaje niemowlęciu mleko lub odpowiednio rozdrobniony pokarm. Ale wyobraź sobie jej zatroskanie, gdyby mijały lata, a dziecko nadal jadłoby taką papkę. My też się cieszymy, gdy ktoś, z kim studiujemy Biblię, robi postępy, oddaje się Bogu i zostaje ochrzczony. Jak jednak byśmy się czuli, gdyby później ta osoba przestała się rozwijać pod względem duchowym? Czy nie byłoby to zniechęcające? (1 Kor. 3:1-4). Nauczyciel ma nadzieję, że nowy uczeń w odpowiednim czasie również stanie się nauczycielem.

Używanie władz poznawczych, tak by pomagały nam wyciągać właściwe wnioski w różnych kwestiach, wymaga rozmyślania, a to z kolei wiąże się z wysiłkiem (Ps. 1:1-3). Nie dopuśćmy, by takie rzeczy, jak hobby lub oglądanie telewizji, które nie wymagają zbytniego wysilania umysłu, rozpraszały nas i odciągały od rozmyślania nad istotnymi sprawami. Aby rozwinąć zdolność myślenia, musimy rozbudzić, a potem zaspokajać apetyt na studium Biblii oraz publikacji „niewolnika wiernego i roztropnego” (Mat. 24:45-47). Oprócz osobistego programu regularnego czytania Pisma Świętego, nie możemy też zapominać o wyznaczeniu czasu na wnikliwe analizowanie zagadnień biblijnych, a także wielbienie Boga w gronie rodziny.

Jerónimo, nadzorca podróżujący z Meksyku, studiuje każde wydanie Strażnicy, gdy tylko je otrzyma. Przeznacza również czas na wspólne studium z żoną. Wyjaśnia: „Mamy zwyczaj codziennie razem czytać Biblię i korzystamy z takich pomocy, jak broszura ‛Zobacz tę dobrą ziemię’”. Chrześcijanin imieniem Ronald trzyma się zborowego programu czytania Biblii. Zawsze też układa jeden lub dwa długoterminowe plany studium osobistego. Mówi: „Dzięki tym planom zawsze wyczekuję kolejnego studium”.

A co z nami? Czy poświęcamy wystarczająco dużo czasu na studium Słowa Bożego i rozmyślanie nad jego treścią? Czy ćwiczymy władze poznawcze i nabywamy doświadczenia w podejmowaniu decyzji zgodnych z zasadami biblijnymi? (Prz. 2:1-7). Oby naszym celem było osiąganie duchowej dojrzałości i rozkoszowanie się wiedzą oraz mądrością cechującą tych, którzy mają władze poznawcze wyćwiczone, aby odróżniać to, co właściwe, od tego, co niewłaściwe!

[Ilustracja na stronie 23]

Zdolność myślenia ćwiczymy „dzięki używaniu”