„Słowem Jehowy zostały uczynione niebiosa, a duchem jego ust cały ich zastęp” (PS. 33:6).

1, 2. (a) Jak z biegiem czasu pogłębiała się wiedza człowieka na temat Ziemi i kosmosu? (b) Na jakie pytanie trzeba znaleźć odpowiedź?

W ROKU 1905, kiedy to Albert Einstein opublikował swą szczególną teorię względności, mnóstwo naukowców podobnie jak on uważało, że wszechświat składa się tylko z jednej galaktyki, zwanej często Drogą Mleczną. Jakże nikłe mieli oni pojęcie o rozmiarach wszechświata! Obecnie szacuje się, że w kosmosie jest ponad 100 miliardów galaktyk, a wiele z nich skupia miliardy gwiazd. W miarę jak buduje się na Ziemi lub umieszcza na jej orbicie coraz czulsze teleskopy, liczba odkrytych galaktyk wzrasta.

² Na początku XX wieku ludzie mieli ograniczoną wiedzę nie tylko o kosmosie, lecz także o naszej planecie. To prawda, że wiedzieli wówczas więcej niż ich przodkowie. Ale dzisiaj znacznie lepiej dostrzegamy piękno i złożoność życia oraz podtrzymujących je ziemskich systemów. A w przyszłości na temat Ziemi i kosmosu z pewnością poznamy jeszcze wiele szczegółów. Trzeba jednak zadać sobie pytanie: „Jak to wszystko powstało?”. Odpowiedź na nie można znaleźć tylko dlatego, że sam Stwórca objawił ją na kartach Pisma Świętego.

Cud stwarzania

3, 4. Jak Bóg stworzył wszechświat i jak Jego dzieła przysparzają Mu chwały?

³ Sposób powstania wszechświata został opisany w pierwszych słowach Biblii: „Na początku Bóg stworzył niebiosa i ziemię” (Rodz. 1:1). Gdy nie istniała jeszcze żadna materia, Jehowa użył ducha świętego — swej potężnej czynnej siły — by powołać do istnienia fizyczne niebiosa, Ziemię i wszystko, co się znajduje we wszechświecie. Jak rzemieślnik do wykonania jakiegoś przedmiotu używa rąk i narzędzi, tak Jehowa dokonuje wielkich dzieł, posługując się swoim duchem.

⁴ Biblia obrazowo nazywa ducha świętego „palcem” Bożym (Łuk. 11:20; Mat. 12:28). Z kolei „dzieło jego rąk” — czyli to, co Jehowa stworzył za pomocą owego ducha — przynosi Mu wielką chwałę. Psalmista Dawid śpiewał: „Niebiosa oznajmiają chwałę Boga, a o dziele jego rąk opowiada przestworze” (Ps. 19:1). I rzeczywiście te materialne dzieła świadczą o niezwykłej mocy świętego ducha Bożego (Rzym. 1:20). Ale w jaki sposób to robią?

Nieograniczona moc Boga

5. Co dzieła stwórcze mówią o potędze świętego ducha Jehowy?

⁵ Nasz niewyobrażalnie rozległy wszechświat dowodzi, że moc i energia Jehowy są niewyczerpane (odczytaj Izajasza 40:26). Współczesna nauka potwierdza, że materię można przekształcić w energię, a energię — w materię. Nasza najbliższa gwiazda, Słońce, jest przykładem pierwszego z tych procesów. Co sekunda około czterech milionów ton materii słonecznej zamienia się w światło widzialne oraz inne formy promieniowania. Drobna cząstka tej energii, która dociera do nas, wystarcza do podtrzymywania życia na Ziemi. A zatem stworzenie Słońca oraz miliardów innych gwiazd wymagało przeogromnej mocy i energii. Jehowa dysponuje taką energią, a nawet o wiele większymi jej zasobami.

6, 7. (a) Dlaczego możemy powiedzieć, że Bóg używał swego ducha w sposób uporządkowany? (b) Co dowodzi, że wszechświat nie powstał w wyniku przypadku?

 ⁶ Wszędzie znajdujemy dowody na to, że Jehowa używał swego świętego ducha w bardzo uporządkowany sposób. Rozważmy w związku z tym pewien przykład. Załóżmy, że w pudełku znajdują się różnokolorowe kulki. Dokładnie je mieszamy, potrząsając pudełkiem, a następnie wyrzucamy na podłogę. Czy oczekiwalibyśmy, że rozsypane kulki pogrupują się według kolorów — niebieskie z niebieskimi, żółte z żółtymi i tak dalej? Oczywiście, że nie! Efektem niekontrolowanego działania zawsze jest mniejsze uporządkowanie, a nie większy porządek. Wspomniany fakt to jedno z uznanych podstawowych praw natury *.

⁷ Co widzimy, gdy kierujemy ku niebu oczy i teleskopy? Dostrzegamy ogromny i wysoce uporządkowany system galaktyk, gwiazd i planet, poruszających się z wyjątkową precyzją. Nie mógł on powstać w wyniku przypadku ani nieplanowanej i niekontrolowanej eksplozji kosmicznej. Musimy więc zadać sobie pytanie: „Jaka siła była pierwotnie wykorzystana do utworzenia tak zorganizowanego kosmosu?”. Ludzie mają ograniczone możliwości, dlatego nie są w stanie jej zidentyfikować za pomocą eksperymentów i obserwacji naukowych. Biblia wyjawia jednak, że był nią święty duch Boży — najpotężniejsza siła we wszechświecie. Psalmista tak to opiewał: „Słowem Jehowy zostały uczynione niebiosa, a duchem jego ust cały ich zastęp” (Ps. 33:6). Naszymi oczami możemy dostrzec na nocnym niebie jedynie maleńką cząstkę tego „zastępu” gwiazd!

Duch święty a Ziemia

8. Ile tak naprawdę wiemy o dziełach Jehowy?

⁸ Obecna wiedza człowieka na temat przyrody jest niczym w porównaniu do tego, czego się jeszcze musimy nauczyć. Zakres naszego poznania dzieł Jehowy dobrze opisują słowa wiernego Hioba: „Oto obrzeża jego dróg, a jakiż szept co do sprawy usłyszano o nim!” (Hioba 26:14). Wieleset lat później król Salomon, wnikliwy obserwator dzieł stwórczych, oświadczył: „Każdą rzecz [Bóg] pięknie uczynił w jej czasie. Nawet czas niezmierzony włożył w ich serce, żeby człowiek nigdy nie zgłębił dzieła, które prawdziwy Bóg uczynił od początku do końca” (Kazn. 3:11; 8:17).

9, 10. Jakiej siły używał Bóg, stwarzając Ziemię, i jak rozwijały się wydarzenia podczas pierwszych trzech dni Jego działalności stwórczej?

⁹ Jehowa jednak wyjawił niezbędne szczegóły na temat swoich dzieł. Na przykład w Biblii poinformował, że przed wiekami Jego duch czynnie działał na naszej planecie (odczytaj Rodzaju 1:2). W tamtym czasie na całej Ziemi nie było suchego lądu ani światła i najwyraźniej nie było też powietrza zdatnego do oddychania.

¹⁰ Następnie Biblia opisuje, czego Bóg dokonał w ciągu kolejnych dni stwarzania; przy czym nie chodzi o okresy 24-godzinne, ale o długie epoki. Pierwszego dnia stwarzania Jehowa zainicjował proces, dzięki któremu na powierzchnię naszego globu zaczęło docierać światło. W końcu, już w późniejszym okresie,  stały się z niej wyraźnie widoczne Słońce i Księżyc (Rodz. 1:3, 14). Drugiego dnia Bóg zaczął kształtować atmosferę (Rodz. 1:6). W rezultacie tych działań na Ziemi była już woda, światło i powietrze, ale nadal brakowało suchego lądu. Na początku trzeciego dnia Jehowa użył swego świętego ducha, by doprowadzić do pojawienia się takiego lądu — prawdopodobnie uruchomił potężne siły geologiczne, za sprawą których kontynenty wypiętrzyły się ponad powierzchnię globalnego oceanu (Rodz. 1:9). W pozostałej części trzeciego dnia i w kolejnych okresach stwórczych na naszej planecie nastąpiły dalsze zdumiewające przemiany.

Duch święty a żywe stworzenia

11. O czym świadczy złożoność, symetria i piękno organizmów żywych?

¹¹ Dzięki duchowi Bożemu powstały również niezwykle skomplikowane twory biologiczne. Posługując się tym duchem, od trzeciego do szóstego dnia Bóg ukształtował zdumiewającą różnorodność roślin i zwierząt (Rodz. 1:11, 20-25). Wśród organizmów żywych znajdujemy niezliczone przykłady złożoności, symetrii i piękna, świadczące o tym, że zostały zaprojektowane, i to z niesłychanym kunsztem.

12. (a) Jaką rolę odgrywa DNA? (b) Na co wskazuje fakt, że procesy z udziałem DNA cały czas funkcjonują poprawnie?

¹² Przyjrzyjmy się DNA (kwasowi deoksyrybonukleinowemu), substancji chemicznej biorącej udział w przekazywaniu z pokolenia na pokolenie typowych cech genetycznych. Wszystkim żywym organizmom — drobnoustrojom, trawom, słoniom, płetwalom błękitnym czy ludziom — do reprodukcji niezbędne jest DNA. Chociaż stworzenia na naszej planecie bardzo się od siebie różnią, kod, który decyduje o wielu ich cechach, jest bardzo stabilny i od pradawnych czasów służy zachowaniu  odmienności podstawowych rodzajów roślin i zwierząt. Dzięki temu różnorodne ziemskie organizmy nieprzerwanie spełniają wyznaczone przez Jehowę funkcje w skomplikowanej sieci życia (Ps. 139:16). Ten bardzo efektywny i precyzyjny mechanizm stanowi kolejny dowód, że wszystko, co istnieje, zostało uczynione „palcem” Boga, czyli Jego świętym duchem.

Ukoronowanie ziemskiego dzieła stwórczego

13. Jak Bóg stworzył człowieka?

¹³ Po upływie wielu wieków, w trakcie których Bóg powołał do istnienia niezliczone twory ożywione i nieożywione, Ziemia nie była już „bezkształtna i pusta”. Ale Jehowa jeszcze nie przestał używać swego ducha w celach stwórczych. Teraz zamierzał uczynić najwspanialsze ziemskie stworzenie. Pod koniec szóstego symbolicznego dnia ukształtował człowieka. Jak to zrobił? Posłużył się swym świętym duchem i pierwiastkami zawartymi w „prochu ziemi” (Rodz. 2:7).

14. Pod jakim istotnym względem ludzie różnią się od zwierząt?

¹⁴ W Księdze Rodzaju 1:27 czytamy: „Bóg przystąpił do stworzenia człowieka na swój obraz, na obraz Boży go stworzył; stworzył ich jako mężczyznę i kobietę”. Okoliczność, iż człowiek został uczyniony na obraz Boży, oznacza, że Jehowa uzdolnił nas do okazywania miłości, korzystania z wolnej woli, a nawet utrzymywania z Nim osobistej więzi. Dlatego też ludzie swoim umysłem niezmiernie przewyższają zwierzęta. Jehowa zaprojektował umysł ludzki w taki sposób, żebyśmy przez całą wieczność mogli z radością pogłębiać wiedzę o Stwórcy i Jego dziełach.

15. Jakie perspektywy roztaczały się przed Adamem i Ewą?

¹⁵ Bóg u zarania dziejów ludzkości powierzył naszą planetę oraz wszystkie znajdujące się na niej cudowne twory Adamowi i jego żonie, Ewie, by mogli je poznawać i się nimi cieszyć (Rodz. 1:28). Zapewnił im rajski dom, a w nim obfitość żywności. Ci pierwsi ludzie mieli możliwość żyć wiecznie i stać się ukochanymi rodzicami miliardów doskonałych potomków. Niestety, sprawy potoczyły się inaczej.

Uznawanie roli ducha świętego

16. Jaką nadzieję możemy żywić pomimo buntu naszych prarodziców?

¹⁶ Zamiast z wdzięcznością okazywać posłuszeństwo swemu Stwórcy, Adam i Ewa samolubnie się zbuntowali. W rezultacie całe ich potomstwo zmaga się z niedoskonałością i doznaje cierpień. Ale w Biblii wyjaśniono, jak Bóg naprawi wszystkie tragiczne konsekwencje grzechu naszych prarodziców. Powiedziano też, że Jehowa zrealizuje swoje pierwotne zamierzenie. Ziemia stanie się rajem pełnym szczęśliwych, zdrowych ludzi, pobłogosławionych bezkresnym życiem (Rodz. 3:15). Aby zachowywać wiarę w te krzepiące obietnice, potrzebujemy pomocy świętego ducha Bożego.

17. Jakiego sposobu myślenia musimy się strzec?

¹⁷ Powinniśmy się modlić do Jehowy o ducha świętego (Łuk. 11:13). Dzięki temu utwierdzimy się w przekonaniu, że to, co nas otacza, jest dziełem Bożej ręki. Obecnie zalewa nas coraz większa fala ateistycznych i ewolucjonistycznych poglądów, które opierają się na błędnym, bezpodstawnym rozumowaniu. Nie możemy pozwolić, by to spaczone myślenie wzbudzało w nas wątpliwości lub nas onieśmielało. Wszyscy chrześcijanie muszą być gotowi do opierania się takim atakom i związanej z nimi presji otoczenia (odczytaj Kolosan 2:8).

18. Dlaczego w rozmyślaniach nad pochodzeniem wszechświata i ludzkości pomijanie wpływu inteligentnego Stwórcy świadczyłoby o ignorowaniu faktów?

¹⁸ Szczera analiza dowodów dotyczących stwarzania niewątpliwie umacnia wiarę w Biblię i w samego Boga. Zastanawiając się nad pochodzeniem wszechświata i ludzkości, wielu woli pomijać wpływ jakiejkolwiek siły spoza dziedziny materialnej. Gdybyśmy jednak tak  podeszli do sprawy, nie ocenialibyśmy wszystkich dowodów obiektywnie. Ponadto igonorowalibyśmy fakt, że „bez liku” jest stworzeń, wśród których rzuca się w oczy uporządkowanie i celowość (Hioba 9:10; Ps. 104:25). Jako chrześcijanie mamy pewność, że wszystko zostało stworzone dzięki temu, iż Jehowa w inteligentny sposób posłużył się swoją czynną siłą — duchem świętym.

Duch święty a nasza wiara w Boga

19. Co przekonuje nas o istnieniu Boga i działaniu Jego świętego ducha?

¹⁹ Nie musimy wiedzieć wszystkiego na temat stwarzania, aby wierzyć w Boga, kochać Go i darzyć głębokim szacunkiem. Podobnie jak przyjaźń między ludźmi nie pojawia się jedynie wskutek usłyszenia na czyjś temat suchych faktów, również wiara w Jehowę wymaga czegoś więcej. Więź między przyjaciółmi staje się tym silniejsza, im lepiej poznają oni swoją osobowość. I tak samo wiara w Boga wzrasta, gdy coraz lepiej poznajemy, jaki On jest. Namacalnie przekonujemy się o Jego istnieniu, gdy otrzymujemy odpowiedzi na nasze modlitwy lub zauważamy pozytywne rezultaty stosowania w życiu Jego zasad. Zbliżamy się do Jehowy, gdy widzimy niezaprzeczalne dowody tego, że nami kieruje i nas chroni, że błogosławi naszym wysiłkom w służbie dla Niego i zaspokaja nasze potrzeby. Wszystko to jest dobitnym potwierdzeniem istnienia Boga i działania Jego świętego ducha.

20. (a) Dlaczego Bóg stworzył wszechświat i ludzi? (b) Jakie korzyści przyniesie poddawanie się kierownictwu świętego ducha Bożego?

²⁰ Biblia jest wyjątkowym przykładem korzystania przez Jehowę z Jego czynnej siły, ponieważ pisarze tej Księgi „mówili od Boga, uniesieni duchem świętym” (2 Piotra 1:21). Wnikliwe studium Pisma Świętego może zbudować naszą wiarę w Boga jako tego, który stworzył wszystko (Obj. 4:11). Jehowa stał się Stwórcą, czym okazał ujmujący przymiot, jakim jest miłość (1 Jana 4:8). Nie szczędźmy więc starań, by pomagać innym poznać naszego kochającego niebiańskiego Ojca i Przyjaciela. A jeśli osobiście będziemy się poddawać kierownictwu Jego ducha, otrzymamy zaszczyt uczenia się o Jehowie po wieczne czasy (Gal. 5:16, 25). Oby każdy z nas dalej poznawał Jehowę i Jego wspaniałe dzieła oraz rozmyślał o bezkresnej miłości, jaką On nam okazał, gdy posługując się swoim świętym duchem, stworzył niebo, Ziemię i człowieka.

[Przypis]

Czy potrafisz wyjaśnić?

• Czego o duchu świętym i sposobie wykorzystania go przez Boga uczy nas istnienie nieba i Ziemi?

• Jakie mamy możliwości dzięki temu, że zostaliśmy uczynieni na obraz Boży?

• Dlaczego powinniśmy analizować dowody na stwarzanie?

• Jak możemy zacieśniać więź z Jehową?

[Pytania do studium]

[Ilustracja na stronie 7]

O czym świadczy porządek widoczny we wszechświecie?

[Prawa własności]

Gwiazdy: Anglo-Australian Observatory/​David Malin Images

[Ilustracja na stronie 8]

Jaką rolę, wspólną dla wszystkich organizmów, odgrywa DNA?

[Ilustracja na stronie 10]

Czy jesteś przygotowany, by bronić swej wiary?