„Stale bądźcie gotowi, gdyż Syn Człowieczy przyjdzie o godzinie, której się nie domyślacie” (ŁUK. 12:40).

1, 2. Dlaczego powinniśmy wziąć sobie do serca wezwanie Jezusa: „Stale bądźcie gotowi”?

JAKI los spotka ciebie i twoją rodzinę, „kiedy Syn Człowieczy przybędzie w swojej chwale (...) i będzie oddzielał jednych ludzi od drugich”? (Mat. 25:31, 32). Skoro ma się to wydarzyć o godzinie, której się nie domyślamy, musimy mocno wziąć sobie do serca wezwanie Jezusa: „Stale bądźcie gotowi”! (Łuk. 12:40).

² W poprzednim artykule wykazaliśmy, jak każdy członek rodziny poważnym traktowaniem swoich obowiązków pomaga jej zachowywać czujność. Teraz zastanowimy się, jak jeszcze możemy się przyczyniać do duchowej pomyślności rodziny.

 Zachowuj ‛prostolinijne oko’

3, 4. (a) Przed czym muszą się strzec chrześcijańskie rodziny? (b) Co to znaczy zachowywać ‛prostolinijne oko’?

³ Jeżeli rodziny mają być stale gotowe na przyjście Chrystusa, to muszą zachowywać ostrożność i nie mogą dać się odciągnąć od prawdziwego wielbienia. Powinny czuwać, żeby nic nie rozpraszało ich uwagi. Ponieważ niemało rodzin wpadło w pułapkę materializmu, rozważmy słowa Jezusa dotyczące zachowywania ‛prostolinijnego oka’ (odczytaj Mateusza 6:22, 23). Jak lampa oświetla nam drogę, dzięki czemu się nie potykamy, tak symboliczne ‛oczy naszego serca’ zapewniają nam światło, byśmy unikali potknięć w postępowaniu (Efez. 1:18).

⁴ Aby literalne oko mogło widzieć wyraźnie, musi poprawnie funkcjonować i skupiać się na określonym obiekcie. Tak samo jest z symbolicznymi oczami serca. Zachowywanie ‛prostolinijnego oka’ oznacza, że skupiamy się na jednym celu. Nie możemy koncentrować się na rzeczach materialnych ani na troszczeniu się wyłącznie o fizyczne potrzeby bliskich — nasze symboliczne oko musi być skierowane na sprawy duchowe (Mat. 6:33). Oznacza to, że powinniśmy zadowalać się posiadanymi środkami utrzymania i przyznawać służbie dla Boga pierwsze miejsce w swym życiu (Hebr. 13:5).

5. Jak pewna nastolatka pokazała, że jej symboliczne oczy są skupione na służbie dla Boga?

⁵ Również uczenie dzieci zachowywania ‛prostolinijnego oka’ może przynieść wspaniałe rezultaty. Pomyślmy o pewnej nastolatce z Etiopii. Była tak dobrą uczennicą, że gdy ukończyła podstawowy cykl edukacji, zaproponowano jej stypendium umożliwiające kontynuowanie nauki. Ponieważ jednak najważniejsza była dla niej służba dla Jehowy, odrzuciła propozycję. Wkrótce potem otrzymała ofertę pracy z wynagrodzeniem wynoszącym 3000 euro miesięcznie — co w porównaniu z przeciętnymi zarobkami w jej kraju stanowiło ogromną kwotę. Ale ta młoda chrześcijanka miała symboliczny wzrok skupiony na służbie pionierskiej. Nie potrzebowała porady rodziców, by odrzucić wspomnianą ofertę. Jak oni zareagowali, gdy się dowiedzieli o jej decyzji? Ucieszyli się i zapewnili, że są z niej bardzo dumni!

6, 7. Ze względu na jakie niebezpieczeństwo powinniśmy ‛mieć oczy otwarte’?

⁶ W wypowiedzi Jezusa zanotowanej w Ewangelii według Mateusza 6:22, 23 kryje się ostrzeżenie przed chciwością. ‛Oku prostolinijnemu’ Syn Boży przeciwstawił ‛oko niegodziwe’. Grecki wyraz tłumaczony w tym miejscu na „niegodziwe” znaczy też „złe, zawistne”, czyli zachłanne i chciwe. Jak Jehowa ocenia taką postawę? W Biblii czytamy: „A rozpusta i wszelka nieczystość lub chciwość niech nawet nie będą wśród was wspominane” (Efez. 5:3).

⁷ Chciwość zazwyczaj łatwo dostrzec u innych, lecz trudniej u siebie. Uczynimy zatem mądrze, stosując się do rady Jezusa: „Miejcie oczy otwarte i strzeżcie się wszelkiej zachłanności” (Łuk. 12:15). Musimy więc przeanalizować, ku czemu się skłaniają nasze serca. Chrześcijańskie rodziny powinny poważnie się zastanowić, jak dużo czasu i pieniędzy przeznaczają na rozrywkę, wypoczynek i zdobywanie rzeczy materialnych.

8. Jak możesz ‛mieć oczy otwarte’, jeśli chodzi o dokonywanie różnych zakupów?

⁸ Podejmując decyzję o dokonaniu jakiegoś zakupu, nie wystarczy jedynie ocenić, czy nas na to stać. Warto rozważyć na przykład: „Czy będę miał czas, by regularnie używać danej rzeczy i o nią dbać? Jak długo będę się musiał uczyć z niej korzystać?”. Młodzi, nie wierzcie we wszystko, co widzicie w reklamach. Miejcie rozsądne oczekiwania i nie naciskajcie, by rodzice kupowali  wam drogie, markowe ubrania czy inne produkty. Uczcie się nie ulegać zachciankom. Całą rodziną zastanawiajcie się też, czy nabycie danego przedmiotu pomoże wam z gotowością czekać na przyjście Syna Człowieczego. Przejawiajcie wiarę w obietnicę daną przez Jehowę: „Nie pozostawię cię ani nie opuszczę” (Hebr. 13:5).

Zmierzaj do celów duchowych

9. Co zyskuje rodzina, która zmierza do celów duchowych?

⁹ Rodzice i dzieci mogą umacniać swoją wiarę i przyczyniać się do budowania całej rodziny, wytyczając sobie cele duchowe i do nich zmierzając. Wówczas będą dostrzegać, jakie robią postępy w zabieganiu o uznanie Boże i jakim sprawom powinni dawać pierwszeństwo (odczytaj Filipian 1:10).

10, 11. Do jakich celów duchowych zmierzacie całą rodziną i jakie jeszcze cele chcielibyście sobie wytyczyć?

¹⁰ Obieranie sobie nawet pomniejszych celów, będących w zasięgu prawie każdego członka rodziny, przynosi wiele korzyści. Na przykład dzięki systematycznemu rozważaniu tekstu dziennego głowa rodziny może orientować się po wypowiedziach poszczególnych domowników, jaki jest ich stan duchowy. Inny cel — regularne czytanie Biblii w gronie całej rodziny — pomoże dzieciom udoskonalić umiejętność czytania i lepiej zrozumieć treść tej Księgi (Ps. 1:1, 2). Czy naszym celem nie powinno być też podnoszenie jakości modlitw? Kolejnym mogłoby być coraz obfitsze wydawanie owoców ducha (Gal. 5:22, 23). Pomyślmy również o okazywaniu współczucia ludziom, którym  głosimy. Jeżeli będzie się w tym wysilać cała rodzina, takie nastawienie rozwiną w sobie dzieci i jest bardziej prawdopodobne, że zapragną pełnić służbę pionierską lub misjonarską.

¹¹ Dlaczego nie mielibyście ustalić, do jakich konkretnie celów mogłaby zmierzać wasza rodzina? Może zechcecie spędzać więcej czasu w służbie kaznodziejskiej? Może też spróbujecie pokonać obawy przed świadczeniem przez telefon, na ulicy lub w dzielnicach handlowych? A co ze służbą na terenach, gdzie potrzeba więcej głosicieli Królestwa? Czy ktoś z waszej rodziny nie mógłby się nauczyć nowego języka, aby dzielić się dobrą nowiną z cudzoziemcami?

12. Co może robić głowa domu, aby rodzina wzrastała duchowo?

¹² Jako głowa domu musisz rozpoznać dziedziny, w których twoi bliscy mogą poczynić duchowe postępy. Następnie wytycz cele, które pozwolą wam się rozwijać. Powinny one być realistyczne, dostosowane do waszych warunków i zdolności (Prz. 13:12). Oczywiście praca ta będzie wymagała czasu. Wykupujcie więc go, na przykład rezygnując z oglądania telewizji na rzecz zajęć duchowych (Efez. 5:15, 16). Usilnie starajcie się realizować cele, które sobie wyznaczyliście (Gal. 6:9). W ten sposób wasz postęp stanie się „jawny dla wszystkich” (1 Tym. 4:15).

Regularne wielbienie Boga w gronie rodziny

13. Jaką zmianę wprowadzono w cotygodniowym planie zebrań zborowych i jakie pytania warto sobie zadać?

¹³ Cenną pomocą umożliwiającą rodzinom wyczekiwanie z gotowością na przyjście Syna Człowieczego jest zmiana w cotygodniowym planie zebrań, którą wprowadzono 1 stycznia 2009 roku. Od tamtej pory nie poświęcamy już osobnego wieczora na zborowe studium książki. Zostało ono połączone ze szkołą teokratyczną i zebraniem służby. Chodziło o to, by chrześcijańskie rodziny mogły każdego tygodnia przeznaczać jeden wieczór na wspólne wielbienie Boga i w ten sposób umacniać się duchowo. Ponieważ od tej reorganizacji minęły już ponad dwa lata, każdy z nas powinien zadać sobie pytania: „Czy czas, który w ten sposób otrzymałem, wykorzystuję na rodzinne wielbienie lub studium osobiste? Czy osiągam cel, dla którego wprowadzono tę zmianę?”.

14. (a) Co jest głównym celem rodzinnego wielbienia lub studium osobistego? (b) Dlaczego przeznaczanie czasu na studium jest bardzo ważne?

¹⁴ Głównym celem rodzinnego wielbienia lub studium osobistego jest przybliżanie się do Boga (Jak. 4:8). Kiedy poświęcamy czas na regularne analizowanie Biblii i nabywamy wiedzy o naszym Stwórcy, zacieśniamy z Nim więź. Im jest ona ściślejsza, tym bardziej pragniemy miłować Boga „całym swym sercem i całą swą duszą, i całym swym umysłem, i całą swą siłą” (Marka 12:30). Z pewnością chcemy być Mu posłuszni i Go naśladować (Efez. 5:1). A systematyczne przeznaczanie czasu na rodzinne wielbienie jest kluczowym warunkiem tego, by wszyscy domownicy byli stale gotowi na zapowiedziany „wielki ucisk” (Mat. 24:21). To niezbędny warunek przeżycia.

15. Jak wspólne wielbienie w gronie rodziny może wpłynąć na wzajemne relacje jej członków?

¹⁵ Cotygodniowe wielbienie w gronie rodziny ma też inny cel — pomaga jej członkom zbliżyć się do siebie. Kiedy spędzają ze sobą czas, rozważając duchowe zagadnienia, umacnia się więź między nimi. Jakże zespala to małżonków, gdy dostrzegają u siebie nawzajem radość wynikającą z tego, że razem odnajdują duchowe skarby! (Odczytaj Kaznodziei 4:12). Jeżeli rodzice i dzieci wspólnie wielbią Boga, z pewnością połączy ich miłość, która „jest doskonałą więzią jedności” (Kol. 3:14).

16. Opisz, jaką korzyść odnoszą trzy duchowe siostry z tego, że przeznaczyły określony wieczór na wspólne studium Biblii.

 ¹⁶ Zobaczmy, jak trzy starsze owdowiałe chrześcijanki odnoszą pożytek z przeznaczania określonego wieczora na studium. Co prawda nie są ze sobą spokrewnione, ale mieszkają w tym samym mieście i od wielu lat się przyjaźnią. Chcąc się ze sobą częściej spotykać z myślą o korzyściach duchowych, a nie tylko towarzyskich, przeznaczają konkretny wieczór na wspólne studium Biblii. Rozpoczęły od książki zatytułowanej ‛Składajmy dokładne świadectwo o Królestwie Bożym’. Jedna z sióstr mówi: „Spędzanie czasu w ten sposób sprawia nam tyle radości, że studium trwa zwykle dłużej niż godzinę. Próbujemy sobie wyobrażać sytuacje, w których się znaleźli nasi bracia w I wieku, i zastanawiamy się, jak my byśmy się zachowały w podobnych okolicznościach. Potem to, czego się nauczyłyśmy, próbujemy zastosować w służbie. Dzięki temu głoszenie o Królestwie Bożym i nauczanie innych stało się tak przyjemne i efektywne, jak nigdy dotąd”. Podczas tych spotkań siostry umacniają się duchowo, a ponadto zacieśniają łączące je więzy przyjaźni. Mówią: „Bardzo sobie cenimy to nowe postanowienie”.

17. Jakie czynniki wpłyną na to, że rodzinne wielbienie spełni swój cel?

¹⁷ A jak to wygląda u ciebie? Jaki pożytek daje ci przeznaczanie wieczora na rodzinne wielbienie lub studium osobiste? Jeżeli robisz to nieregularnie, nie odnosisz pełnej korzyści z tego postanowienia. Wszyscy domownicy powinni więc być gotowi do studium o wyznaczonej porze. Mniej ważne sprawy nie mogą zakłócić tego planu. Ponadto materiał musi być tak dobrany, aby był praktyczny dla waszej rodziny. A jak możesz uprzyjemnić studium? Stosuj skuteczne metody nauczania oraz dbaj o przyjazną i spokojną atmosferę (Jak. 3:18) *.

Rodziny — zachowujcie czujność i stale bądźcie gotowe

18, 19. Jak świadomość tego, że wkrótce przyjdzie Syn Człowieczy, powinna wpływać na twoją rodzinę?

¹⁸ Pogarszające się warunki światowe nie pozostawiają wątpliwości, że od roku 1914 trwają dni ostatnie niegodziwego systemu rzeczy Szatana. Nawałnica Armagedonu nie może więc być zbyt daleko. Syn Człowieczy wkrótce przybędzie i wykona wyrok Jehowy na bezbożnych ludziach (Ps. 37:10; Prz. 2:21, 22). Czyż świadomość tego nie powinna wpływać na ciebie i twoją rodzinę?

¹⁹ Czy stosujesz się do rady Jezusa, by mieć ‛prostolinijne oko’? Czy twoja rodzina zmierza do celów duchowych, mimo iż ludzie w tym świecie uganiają się za bogactwem, sławą i władzą? Czy wdrożyłeś postanowienie dotyczące rodzinnego wielbienia lub studium osobistego? Czy osiągasz cele, jakim ma ono służyć? Czy w myśl poprzedniego artykułu wszyscy w waszym domu — mąż, żona i dzieci — wywiązują się ze swoich biblijnych obowiązków, pomagając całej rodzinie zachowywać czujność? (1 Tes. 5:6). Jeśli tak, to stale będziecie gotowi na przyjście Syna Człowieczego.

[Przypis]

Czego się dowiedziałeś?

• Wyjaśnij, jak chrześcijańskie rodziny mogą być stale gotowe dzięki...

zachowywaniu ‛prostolinijnego oka’.

wytyczaniu sobie celów duchowych i zmierzaniu do nich.

regularnemu przeznaczaniu czasu na wspólne wielbienie Boga.

[Pytania do studium]

[Ilustracja na stronie 13]

Dzięki ‛prostolinijnemu oku’ nie pozwolimy, by cokolwiek w tym świecie rozproszyło naszą uwagę