„Czuwajmy i zachowujmy trzeźwość umysłu” (1 TES. 5:6).

1, 2. Co jest konieczne, aby rodzina zachowywała duchową czujność?

NAWIĄZUJĄC do „wielkiego i napawającego lękiem dnia Jehowy”, apostoł Paweł napisał do chrześcijan w Tesalonice: „Bracia, nie jesteście w ciemności, aby ów dzień miał was zaskoczyć jak złodziei, gdyż wy wszyscy jesteście synami światła i synami dnia. Nie należymy do nocy ani do ciemności”. Następnie dodał: „A zatem już nie śpijmy jak pozostali, ale czuwajmy i zachowujmy trzeźwość umysłu” (Joela 2:31; 1 Tes. 5:4-6).

² Powyższa rada pozostaje aktualna dla chrześcijan żyjących w „czasie końca” (Dan. 12:4). W miarę zbliżania się kresu systemu rzeczy podległego Szatanowi, ów niegodziwiec wzmaga wysiłki, by jak najwięcej osób odciągnąć od służenia prawdziwemu Bogu. Uczynimy zatem mądrze, jeśli weźmiemy sobie do serca zachętę Pawła dotyczącą zachowywania czujności pod względem duchowym. Jeżeli ma się to udać chrześcijańskiej rodzinie, każdy jej członek musi się wywiązywać ze swoich biblijnych obowiązków. Co zatem powinni robić mężowie, żony i dzieci, aby przyczyniać się do zachowywania czujności w rodzinie?

Mężowie — naśladujcie Wspaniałego Pasterza

3. Co należy do obowiązków głowy rodziny zgodnie z 1 Tymoteusza 5:8?

³ W Biblii oznajmiono: „Głową kobiety jest mężczyzna” (1 Kor. 11:3). Jakie obowiązki spoczywają na głowie rodziny? Słowo Boże mówi: „Jeśli ktoś nie dba o swoich, a zwłaszcza o domowników, ten wiary się zaparł i jest gorszy niż człowiek bez wiary” (1 Tym. 5:8). Mężczyzna rzeczywiście powinien się troszczyć o potrzeby materialne rodziny. Aby jednak pomóc bliskim zachowywać czujność, musi okazać się kimś więcej niż tylko ich żywicielem. Musi budować swój dom pod względem duchowym, pomagając wszystkim członkom rodziny w umacnianiu więzi z Bogiem (Prz. 24:3, 4). Jak może to robić?

4. Dzięki czemu mężczyzna może z powodzeniem budować swój dom pod względem duchowym?

⁴ Według Pisma Świętego „mąż jest głową żony, jak i Chrystus jest głową zboru”. Dlatego żonaty mężczyzna powinien analizować i naśladować sposób, w jaki Syn Boży przewodzi zborowi (Efez. 5:23). Przyjrzyjmy się słowom opisującym więź, która łączyła Jezusa z jego uczniami (odczytaj Jana 10:14, 15). Co przede wszystkim pomoże chrześcijańskiemu mężowi z powodzeniem budować swój dom pod względem duchowym? Rozważanie tego, co Jezus mówił i czynił jako „wspaniały pasterz”, oraz ‛podążanie dokładnie jego śladami’ (1 Piotra 2:21).

5. Jaką wiedzą na temat zboru dysponuje Wspaniały Pasterz?

⁵ Relacje między literalnym pasterzem a owcami opierają się na wiedzy i zaufaniu. Pasterz wie wszystko o swoich owcach, a one go znają i mu ufają. Potrafią rozpoznać jego głos i posłusznie na niego reagują.  Jezus powiedział: „Znam moje owce, a moje owce znają mnie”. Jego wiedza o zborze nie jest powierzchowna. Grecki wyraz oddany tutaj słowem „znam” nasuwa myśl o gruntownej wiedzy na temat poszczególnych jednostek. A zatem Wspaniały Pasterz osobiście zna każdą ze swoich owiec. Jest świadomy ich indywidualnych potrzeb, a także mocnych i słabych stron. Nic nie uchodzi uwagi naszego Wzorodawcy. Z kolei owce również świetnie znają swojego pasterza i ufają jego przewodnictwu.

6. W jaki sposób mężowie mogą naśladować Wspaniałego Pasterza?

⁶ Aby naśladować Chrystusa w sposobie sprawowania zwierzchnictwa, mąż musi się nauczyć myśleć o sobie jak o pasterzu, a o domownikach — jak o owcach. Powinien starać się dogłębnie poznać swoją rodzinę. Czy naprawdę jest to możliwe? Tak, jeżeli będzie miał dobry kontakt ze wszystkimi jej członkami oraz będzie się wczuwał w ich problemy i przewodził w różnych zajęciach. Musi też podejmować właściwe decyzje dotyczące między innymi rodzinnego wielbienia, obecności na zebraniach, służby kaznodziejskiej, a także wypoczynku i rozrywki. Kiedy chrześcijanin, który jest głową domu, zna nie tylko Biblię, ale również osoby powierzone jego pieczy, rodzina mu ufa, a on czerpie satysfakcję z tego, że wszyscy w jedności oddają cześć Bogu.

7, 8. Jak mężowie mogą naśladować Wspaniałego Pasterza w okazywaniu tkliwych uczuć domownikom?

⁷ Dobry pasterz kocha swoje owce. Nasze serca przepełnia wdzięczność, kiedy rozważając ewangeliczne opisy życia i służby Jezusa, dowiadujemy się, jak tkliwymi uczuciami darzył on swoich uczniów. Był gotowy nawet ‛dać swą duszę za owce’. Mąż powinien traktować domowników w podobny sposób. Jeżeli zależy mu na uznaniu Bożym, nie zacznie się odnosić do żony szorstko, lecz niezmiennie będzie ją kochał, „jak też Chrystus umiłował zbór” (Efez. 5:25). Będzie zwracał się do żony życzliwie i taktownie, gdyż jest ona godna szacunku (1 Piotra 3:7).

⁸ Pouczając syna lub córkę, ojciec musi stanowczo trzymać się zasad Bożych. Nie może jednak przestać odnosić się do dzieci czule. Gdy wymagają skarcenia, udzieli go z miłością. Niektóre młode osoby potrzebują więcej czasu niż inne, by zrozumieć, czego się od nich oczekuje. W takim wypadku trzeba wobec nich zdobyć się na większą cierpliwość. Mężczyźni stale naśladujący Chrystusa sprawiają, że dom jest zaciszną przystanią. Ich rodziny cieszą się wówczas duchowym bezpieczeństwem, o jakim śpiewał psalmista (odczytaj Psalm 23:1-6).

9. Do czego, podobnie jak niegdyś Noe, są zobowiązani chrześcijańscy mężowie i ojcowie? Co pomoże im sprostać temu zadaniu?

⁹ Noe żył w czasie końca ówczesnego świata. Jehowa ‛ocalił Noego z siedmiorgiem innych, gdy sprowadził potop na świat ludzi bezbożnych’ (2 Piotra 2:5). Ten prawy człowiek był zobowiązany pomóc swojej rodzinie przetrwać potop. Podobna odpowiedzialność spoczywa na głowach chrześcijańskich rodzin w obecnych dniach ostatnich (Mat. 24:37). Jakież to zatem ważne, by mężowie i ojcowie analizowali przykład Wspaniałego Pasterza i nieustannie go naśladowali!

Żony — ‛budujcie swój dom’

10. Co oznacza dla żony podporządkowanie się mężowi?

¹⁰ Apostoł Paweł napisał: „Żony niech będą podporządkowane swoim mężom jak Panu” (Efez. 5:22). Wypowiedź ta wcale nie sugeruje, jakoby zajmowały one gorszą pozycję. Zanim Bóg stworzył pierwszą kobietę, Ewę, oznajmił: „Człowiekowi nie jest dobrze pozostawać samemu. Uczynię  dla niego pomoc jako jego uzupełnienie” (Rodz. 2:18). Żona jako ‛pomoc i uzupełnienie’ wspiera męża, by ułatwić mu wywiązywanie się z obowiązków rodzinnych. Rola ta jest naprawdę zaszczytna.

11. Jak przykładna żona „buduje swój dom”?

¹¹ Przykładna żona działa dla dobra wszystkich domowników (odczytaj Przysłów 14:1). W przeciwieństwie do kobiety głupiej, która lekceważy zasadę zwierzchnictwa, mądra kobieta respektuje to postanowienie. Nie przejawia ducha nieposłuszeństwa i niezależności, który dominuje w dzisiejszym świecie, lecz jest podporządkowana swojemu mężowi (Efez. 2:2). Głupia żona nie waha się mówić o swoim mężu niepochlebnie, natomiast mądra stara się pogłębiać szacunek, jakim darzą go dzieci i inne osoby. Wystrzega się dyskredytowania małżonka przez wypowiadanie złośliwych uwag lub wszczynanie kłótni. A co z gospodarnością? Niemądra kobieta szybko trwoni ciężko zarobione pieniądze. Ale oddana żona tak nie postępuje. Raczej współpracuje z mężem w kwestiach finansowych. Jest rozsądna i gospodarna. Nie nalega, by mąż zostawał w pracy po godzinach.

12. Jak żona może pomagać rodzinie w zachowywaniu czujności?

¹² Dobra żona pomaga rodzinie zachowywać czujność, dbając razem z mężem o rozwój duchowy dzieci (Prz. 1:8). Współdziała w organizowaniu rodzinnego wielbienia Boga. Popiera też męża, gdy ten udziela dzieciom rad lub je karci. Jakże się różni od żony niechętnej do współpracy, której dzieci cierpią zarówno pod względem fizycznym, jak i duchowym!

13. Dlaczego to ważne, aby żona wspierała męża, gdy angażuje się on w sprawy teokratyczne?

¹³ W jaki sposób oddana żona zapatruje się na to, że jej mąż bierze na siebie dodatkowe zadania w organizacji Bożej? Odczuwa szczerą radość! Niezależnie od tego, czy jest on sługą pomocniczym, starszym, członkiem Komitetu Łączności ze Szpitalami czy Regionalnego Komitetu Budowlanego, żona cieszy się z piastowanego przez niego przywileju. Aby aktywnie wspierać męża słowami i czynami, z pewnością będzie musiała zdobywać się na poświęcenia. Zdaje sobie jednak sprawę, że jego zaangażowanie w działalność teokratyczną pomaga całej rodzinie zachowywać czujność duchową.

14. (a) Co czasami stanowi trudność dla przykładnej żony i jak może ona temu sprostać? (b) W jaki sposób żona przyczynia się do pomyślności całej rodziny?

¹⁴ Przykładne popieranie męża może być dla żony trudne zwłaszcza wtedy, gdy nie  zgadza się ona z jego decyzją. Ale nawet wówczas będzie przejawiała „cichego i łagodnego ducha” i włączy się w realizację postanowień męża (1 Piotra 3:4). Dobra żona stara się naśladować wspaniałe przykłady wiernych kobiet z dawnych czasów, takich jak Sara, Rut, Abigail czy Maria, matka Jezusa (1 Piotra 3:5, 6). Wzoruje się też na współczesnych dojrzałych chrześcijankach, które „sprawują się w sposób bogobojny” (Tyt. 2:3, 4). Okazując mężowi miłość i szacunek, wiele wnosi do ich związku oraz przyczynia się do pomyślności całej rodziny. Jej dom to przytulne i bezpieczne miejsce. Dla duchowo usposobionego mężczyzny taka oddana żona jest bezcenna! (Prz. 18:22).

Młodzi — ‛miejcie oczy zwrócone na to, co niewidoczne’

15. Jak osoby młode mogą współpracować z rodzicami, aby rodzina pozostawała czujna duchowo?

¹⁵ Jeśli jesteś młodą osobą, jak możesz współpracować z rodzicami, aby wasza rodzina pozostawała czujna pod względem duchowym? Pomyśl o nagrodzie, którą Jehowa chce ci udostępnić. Być może od wczesnego dzieciństwa rodzice pokazywali ci ilustracje przedstawiające raj. Z czasem prawdopodobnie zaczęli posługiwać się też Biblią i chrześcijańskimi publikacjami, żebyś oczyma wyobraźni mógł ujrzeć, jak będzie wyglądało życie wieczne w nowym świecie. Jeżeli skupisz się na służbie dla Jehowy i dostosujesz do niej swoje życiowe plany, pomoże ci to zachowywać czujność.

16, 17. Jak młodzi powinni biec, aby zwyciężyć w wyścigu po życie?

¹⁶ Weź sobie do serca słowa apostoła Pawła z Listu 1 do Koryntian 9:24 (odczytaj). Biegnij w wyścigu po życie tak, aby zwyciężyć. Wybierz taką drogę, która zapewni ci nagrodę życia wiecznego. Wielu pozwoliło, aby pogoń za dobrami materialnymi ich rozproszyła i odciągnęła uwagę od tej nagrody. Jakież to nierozsądne! Żaden człowiek, który koncentruje się na zdobywaniu bogactwa, nie zazna prawdziwego szczęścia. Rzeczy, które można kupić za pieniądze, są tylko tymczasowe. A więc ‛miej oczy zwrócone na to, co niewidoczne’. Dlaczego? Ponieważ „to, co niewidoczne, jest wieczne” (2 Kor. 4:18).

¹⁷ Do „tego, co niewidoczne”, zaliczają się błogosławieństwa Królestwa Bożego. Zaplanuj swoje życie w taki sposób, aby ich dostąpić. Prawdziwe szczęście osiąga się dzięki podejmowaniu wysiłków w służbie dla Jehowy. Można wtedy realizować wiele krótko- i długoterminowych celów duchowych *. Gdy będziesz wytyczał sobie takie rozsądne cele, pozostaniesz skoncentrowany na służbie dla Boga i w perspektywie zyskasz nagrodę bezkresnego życia (1 Jana 2:17).

18, 19. Jak młoda osoba może ustalić, czy stoi po stronie prawdy?

¹⁸ Młodzi, pierwszy krok na drodze do życia wymaga, abyście stanęli po stronie prawdy. Czy już to uczyniliście? Zadajcie sobie pytania: „Czy rzeczywiście jestem osobą duchową, czy raczej biorę udział w chrześcijańskiej  działalności, bo tak robią moi rodzice? Czy rozwijam cechy, które podobają się Bogu? Czy staram się regularnie studiować i modlić do Niego, uczęszczać na zebrania, wyruszać do służby kaznodziejskiej i na inne sposoby Go wielbić? I czy zacieśniam osobistą więź z Bogiem?” (Jak. 4:8).

¹⁹ Pomyślcie o Mojżeszu. Chociaż był wychowywany w obcej kulturze, tak pokierował życiem, aby inni widzieli w nim chwalcę Jehowy, a nie syna córki faraona (odczytaj Hebrajczyków 11:24-27). Młodzi, wy także musicie być zdecydowani wiernie służyć Bogu. Wówczas osiągniecie prawdziwe szczęście, będziecie prowadzić najlepsze życie, jakie obecnie da się osiągnąć, i ‛mocno uchwycicie się rzeczywistego życia’ (1 Tym. 6:19).

20. Kto otrzyma nagrodę w biegu po życie?

²⁰ Podczas starożytnych igrzysk w wyścigu zwyciężał tylko jeden zawodnik. W biegu po życie jest inaczej. Bóg pragnie, „by ludzie wszelkiego pokroju zostali wybawieni i doszli do dokładnego poznania prawdy” (1 Tym. 2:3, 4). W tym biegu wielu już odniosło sukces, a inni wciąż jeszcze biegną razem z tobą (Hebr. 12:1, 2). Nagroda przypadnie wszystkim tym, którzy się nie poddadzą. Bądź więc zdecydowany zwyciężyć!

21. Co omówimy w następnym artykule?

²¹ ‛Nadejście wielkiego i napawającego lękiem dnia Jehowy’ jest nieuniknione (Malach. 4:5). Chrześcijańskie rodziny nie mogą pozwolić, aby ten dzień je zaskoczył. Wszyscy ich członkowie powinni się wywiązywać ze swoich biblijnych obowiązków. Co jeszcze możesz robić, żeby zachowywać czujność i umacniać więź z Bogiem? W następnym artykule zostaną omówione trzy czynniki mające wpływ na duchową pomyślność całej rodziny.

[Przypis]

Czego się dowiedziałeś?

• Dlaczego chrześcijańskie rodziny muszą zachowywać czujność?

• W jaki sposób mąż może naśladować Wspaniałego Pasterza?

• Jak przykładna żona będzie wspierać męża?

• Jak młodzi mogą przyczyniać się do tego, żeby rodzina zachowywała czujność?

[Pytania do studium]

[Ilustracja na stronie 9]

Dla duchowo usposobionego mężczyzny wspierająca go żona jest bezcennym skarbem