Czy kiedykolwiek poproszono cię o radę? Czy na przykład usłyszałeś pytania w rodzaju: „Co mam zrobić? Czy mogę pójść na to spotkanie? podjąć tę pracę? spotykać się z tą osobą z myślą o małżeństwie?”.

Szczerzy ludzie mogą prosić cię o pomoc w podjęciu rozmaitych decyzji — i to takich decyzji, które zapewne wpłyną na ich więzi z przyjaciółmi, rodziną lub nawet Jehową. Na czym oprzesz swą odpowiedź? Jak zazwyczaj udzielasz rad innym? Niezależnie od tego, czy sprawa wydaje się błaha, czy poważna, warto pamiętać o wskazówce z Księgi Przysłów 15:28: „Serce prawego rozmyśla, żeby odpowiedzieć”. Rozważmy pięć zasad biblijnych, które pomogą nam udzielać rad.

1 Dobrze poznaj sytuację.

„Gdy ktoś odpowiada w jakiejś sprawie, zanim jej wysłucha, jest to jego głupota i upokorzenie” (PRZ. 18:13).

Aby udzielić dobrej rady, musimy poznać okoliczności i punkt widzenia osoby zwracającej się o pomoc. Zilustrujmy to przykładem: Co musiałbyś wiedzieć, żeby pomóc komuś, kto dzwoni do ciebie i prosi o wskazówki, jak dotrzeć do twego domu? Czy byłbyś w stanie pokierować go najlepszą drogą, gdybyś wcześniej nie ustalił, gdzie się akurat znajduje? Oczywiście, że nie! Podobnie aby udzielić odpowiedniej rady, trzeba ustalić obecne „położenie” danej osoby — jej sytuację i punkt widzenia. Czy jakieś szczegóły mogą wpłynąć na naszą odpowiedź? Jeżeli nie posiadamy wystarczającej wiedzy, nasza rada prawdopodobnie jeszcze bardziej zdezorientuje pytającego (Łuk. 6:39).

Ustal, co dana osoba zrobiła, aby znaleźć rozwiązanie. Komuś, kto szuka rady, warto zadać pytania: „Jak sądzisz, które zasady biblijne pasują do twojej sytuacji? Jakie mogą być zalety i wady każdego z ewentualnych rozwiązań? Co udało ci się na ten temat znaleźć? Jakiej pomocy udzielili ci już inni, na przykład starsi, rodzice albo osoba prowadząca z tobą studium?”.

Odpowiedzi na te pytania pomogą ustalić, ile wysiłku ktoś już włożył w znalezienie rozwiązania. Ponadto będziemy mogli uwzględnić zdanie drugich. Zorientujemy się też, czy dana osoba nie szuka po prostu doradcy, który ‛połechcze jej uszy’ i powie to, co chciałaby usłyszeć (2 Tym. 4:3).

  2 Unikaj pochopnego udzielania odpowiedzi.

„Każdy człowiek ma być prędki do słuchania, nieskory do mówienia” (JAK. 1:19).

W dobrej wierze moglibyśmy odpowiadać szybko. Ale czy w większości wypadków byłoby to mądre, zwłaszcza jeśli mówimy o sprawie, której nie zgłębiliśmy? Biblia ostrzega: „Widziałeś męża pochopnie wypowiadającego słowa? Więcej jest nadziei dla głupca niż dla niego” (Prz. 29:20).

Poświęć czas na upewnienie się, że twoje podejście w pełni harmonizuje z mądrością Bożą. Zastanów się: „Czy moje myślenie nie odzwierciedla świeckiego myślenia oraz ‚ducha świata’?” (1 Kor. 2:12, 13). Pamiętaj, że same dobre intencje nie wystarczą. Apostoł Piotr, dowiedziawszy się o trudnym zadaniu czekającym Jezusa, doradził mu: „Zlituj się nad sobą, Panie; los ten wcale cię nie spotka”. Czego uczy nas reakcja apostoła? Że nawet szczera osoba, jeśli nie zachowa rozwagi, może wyrazić pogląd świadczący o tym, iż ‛nie myśli po Bożemu, lecz po ludzku’ (Mat. 16:21-23). Jakież to ważne, by pomyśleć, zanim się coś powie! No bo czy nasze doświadczenie nie jest bardzo ograniczone w porównaniu z mądrością Boga? (Hioba 38:1-4; Prz. 11:2).

3 Pokornie udzielaj rad na podstawie Biblii.

„Nic nie czynię z własnej inicjatywy, ale wszystko mówię tak, jak mnie nauczył Ojciec” (JANA 8:28).

Czy skłonny jesteś odpowiadać: „Gdybym był na twoim miejscu, to...”? Nawet jeśli wydaje się oczywiste, jakiej rady udzielić, to warto wzorować się na pokorze i skromności Jezusa. Przewyższał on mądrością i doświadczeniem każdego człowieka, a mimo to oznajmił: „Nie mówiłem sam z siebie, ale to Ojciec (...) dał mi przykazanie dotyczące wszystkiego, co mam powiedzieć i co mówić” (Jana 12:49, 50). Nauki i rady Jezusa zawsze odzwierciedlały wolę Ojca.

Na przykład w Ewangelii według Łukasza 22:49 czytamy, że gdy Jezus miał zostać pojmany, uczniowie oczekiwali wskazówki, czy mają walczyć. Jeden z nich nawet użył miecza. Z równoległej relacji z Ewangelii według Mateusza 26:52-54 wynika, że mimo tak trudnych okoliczności Jezus poświęcił czas, by wyjaśnić temu uczniowi, jaka jest wola Jehowy. Świadomy zasad kryjących się w Księdze Rodzaju 9:6 oraz proroctw zawartych w Psalmie 22 i w rozdziale 53 Księgi Izajasza, Jezus mógł udzielić mądrej rady, która niewątpliwie ratowała życie i cieszyła się uznaniem Jehowy.

  4 Korzystaj z biblioteczki teokratycznej.

„Kto rzeczywiście jest niewolnikiem wiernym i roztropnym, którego pan ustanowił nad członkami czeladzi swojej, aby im dawał pokarm we właściwym czasie?” (MAT. 24:45).

Jezus ustanowił zaufaną klasę niewolnika, która rozdziela życiodajny pokarm duchowy. Gdy masz udzielić rady lub sugestii w ważnych sprawach, czy poświęcasz czas na wnikliwe przeanalizowanie pod tym kątem publikacji biblijnych?

Dzięki Skorowidzowi do publikacji Towarzystwa Strażnica oraz programowi Watchtower Library mamy w zasięgu ręki mnóstwo jasnych informacji *. Jakimż błędem byłoby pomijanie tego bogactwa wiedzy! Znajdujemy tam tysiące zagadnień i artykułów, które okazują się praktyczne, gdy trzeba komuś doradzić. Jak dalece umiesz pomagać drugim w poszukiwaniu zasad biblijnych i wyciąganiu wniosków ze Słowa Bożego? Tak jak urządzenie GPS może pomóc człowiekowi ustalić jego pozycję i pokierować go do celu, tak wspomniane narzędzia do studium pozwolą mu dostrzec, na jakiej jest ścieżce i jak ma się trzymać drogi prowadzącej do życia.

Wielu starszych szkoli głosicieli, by szukali różnych artykułów przy użyciu Skorowidza lub programu Watchtower Library, i tym samym pomaga braciom i siostrom znajdować odpowiedzi w Słowie Bożym. Dzięki temu członkowie zboru nie tylko szybko odnajdują potrzebne wskazówki, ale też rozwijają nawyk analizowania rozmaitych materiałów i polegania na duchowych darach od Jehowy. W rezultacie „mają władze poznawcze wyćwiczone, aby odróżniać to, co właściwe, od tego, co niewłaściwe” (Hebr. 5:14).

5 Unikaj podejmowania decyzji za kogoś.

„Każdy bowiem poniesie swój własny ciężar” (GAL. 6:5).

Ostatecznie każda osoba musi postanowić sama, którą wskazówkę wybierze. Jehowa wszystkim pozwala swobodnie decydować, czy chcą się podporządkowywać Jego zasadom, czy nie (Powt. Pr. 30:19, 20). Do niektórych sytuacji odnosi się kilka zasad biblijnych i osoba szukająca rady musi w końcu sama podjąć decyzję. W zależności od charakteru problemu oraz wieku osoby, która zwraca się o radę, być może musimy zadać sobie pytanie: „Czy rzeczywiście mam prawo wypowiadać się w tej kwestii?”. Niektóre sprawy najlepiej powierzyć starszym zboru, a jeśli o radę prosi młody człowiek — skierować go do jego rodziców.

[Przypis]

[Ramka i ilustracja na stronie 8]

Zadanie na studium

W ramach studium spróbuj poszukać odpowiedzi na pytania, które zadano ci w ostatnim okresie. Jakie artykuły i zasady biblijne potrafiłbyś wskazać pytającemu? Załóżmy na przykład, że brat lub siostra prosi cię o radę w kwestii umawiania się na randki z myślą o małżeństwie. Najpierw za pomocą Skorowidza lub programu Watchtower Library poszukaj materiału najbardziej bezpośrednio związanego z tematem. Możesz zajrzeć w Skorowidzu chociażby do hasła „Randki” lub „Małżeństwo”. Następnie w podhasłach poszukaj odpowiednich artykułów. Zwróć uwagę, czy pod głównym hasłem znajduje się wskazówka „Zobacz też” — może ona kierować do haseł jeszcze bliżej związanych z interesującą cię kwestią.

[Ramka na stronie 9]

Dzięki temu, co Jehowa zapewnia nam przez swoją organizację, możemy zarówno dawać, jak i otrzymywać najlepsze rady. W Księdze Kaznodziei 12:11 czytamy: „Słowa mędrców są jak ościenie, a do wbitych gwoździ podobni są ci, którzy się zajmują zbiorami wypowiedzi; dał je jeden pasterz”. Tak jak „ościenie” — zaostrzone kije służące do kierowania zwierzętami pociągowymi — życzliwe, rozsądne rady kierują szczere osoby we właściwą stronę. „Wbite gwoździe” gwarantują stabilną, trwałą konstrukcję. Podobnie odpowiednie rady mogą przynieść dobry, trwały rezultat. Mądrzy ludzie ‛zajmują się zbiorami wypowiedzi’, czyli z przyjemnością oddają się rozmyślaniu o mądrości ich „jednego pasterza”, Jehowy.

Gdy udzielasz wskazówek, mów głosem Pasterza. Jakiż to przywilej być skorym słuchaczem i pomocnym doradcą, kiedy tylko to możliwe! Jeżeli nasze rady faktycznie będą oparte na zasadach biblijnych, to okażą się rozsądne i mogą przysporzyć słuchaczowi wiecznotrwałych korzyści.