BYŁ 49 rok n.e. Piotr, Jakub i Jan — „uważani za filary” — poruczyli apostołowi Pawłowi i współpracującemu z nim Barnabasowi pewne zadanie. Podczas prowadzenia działalności ewangelizacyjnej wśród narodów misjonarze ci mieli pamiętać o ubogich chrześcijanach (Gal. 2:9, 10). Jak wywiązywali się z tego obowiązku?

Z listów Pawła dowiadujemy się, jaką uwagę poświęcał on tej kwestii. Na przykład do chrześcijan w zborze korynckim napisał: „Jeśli chodzi o zbiórkę, tę na świętych — jak dałem nakazy zborom w Galacji, tak i wy czyńcie. Każdego pierwszego dnia w tygodniu niech każdy z was w swoim domu odkłada coś na zapas stosownie do tego, jak mu się powodzi, tak by zbiórek nie urządzano wtedy, gdy przybędę. A gdy tam dotrę, wówczas tych, których listownie uznacie za godnych, wyślę, żeby wasz życzliwy dar zanieśli do Jerozolimy” (1 Kor. 16:1-3).

W swoim drugim natchnionym liście skierowanym do Koryntian Paweł przypomniał o celu owej zbiórki pieniędzy: „Żeby dzięki wyrównaniu wasz nadmiar właśnie teraz zrekompensował ich niedostatek” (2 Kor. 8:12-15).

Kiedy Paweł około roku 56 pisał do chrześcijan w Rzymie, akcja zbierania środków materialnych była prawie ukończona. Oznajmił: „Teraz wybieram się do Jerozolimy usługiwać świętym. Gdyż ci w Macedonii i Achai chętnie się podzielili swymi rzeczami, składając datek na biednych wśród świętych w Jerozolimie” (Rzym. 15:25, 26). Apostoł wkrótce wypełnił powierzoną misję, gdyż po powrocie do Jerozolimy i aresztowaniu powiedział do rzymskiego namiestnika Feliksa: „Przybyłem (...), by przynieść mojemu narodowi dary miłosierdzia, jak również dary ofiarne” (Dzieje 24:17).

Duch, jakiego przejawiali chrześcijanie w I wieku, wyraźnie się uwidacznia w tym, co Paweł napisał o Macedończykach. Oznajmił: „Nader usilnie nas błagali, bezustannie prosząc o przywilej życzliwego dawania”. Apostoł pragnął, aby Koryntianie ich naśladowali. Zachęcał: „Niech każdy czyni tak, jak postanowił w sercu, nie z ociąganiem się albo pod przymusem, gdyż Bóg miłuje dawcę rozradowanego”. Co pobudzało zbory do okazywania takiej szczodrości? Pragnęły one, by ich usługiwanie mogło nie tylko „obficie zaspokajać dotkliwe niedostatki świętych, lecz także być bogate w wiele podziękowań Bogu” (2 Kor. 8:4; 9:7, 12). Nasza hojność może mieć podobne podłoże. Jehowa Bóg z pewnością będzie błogosławił takiej szlachetnej, niesamolubnej postawie — a Jego błogosławieństwo naprawdę wzbogaca (Prz. 10:22).

Podobnie jak to było w czasach Pawła, obecnie wiele osób „odkłada coś”, czyli wygospodarowuje jakąś sumę pieniędzy, i wrzuca w zborze do skrzynki z napisem „Ogólnoświatowa działalność” (1 Kor. 16:2). Zbory co miesiąc przesyłają te datki do Biura Oddziału, któremu podlegają. Ponadto dobrowolne datki można przekazywać bezpośrednio korporacji prawnej, którą posługują się Świadkowie Jehowy w danym kraju. Aby uzyskać informacje o niej, prosimy skontaktować się z właściwym Biurem Oddziału. Jego adres można znaleźć na stronie www.pr418.com. Poniżej wymieniono różne sposoby składania datków.

DAROWIZNY

• Można przekazać pieniądze, biżuterię lub inne wartościowe przedmioty.
• Należy przy tym dołączyć krótkie oświadczenie, że jest to darowizna.

DAROWIZNY UWARUNKOWANE

• Można powierzyć pewną sumę pieniędzy, zastrzegając sobie możliwość jej wycofania.
• Należy przy tym dołączyć krótkie oświadczenie, że jest to darowizna uwarunkowana.

INNE FORMY WSPARCIA FINANSOWEGO

Oprócz przekazywania pieniędzy i wartościowych przedmiotów istnieją inne sposoby wspierania ogólnoświatowego dzieła Królestwa. Dalej je wyszczególniono. Niezależnie od tego, z jakiej metody lub metod chciałbyś skorzystać, prosimy o wcześniejsze skontaktowanie się z Biurem Oddziału w celu ustalenia, jakie sposoby są dostępne w twoim kraju. Ponieważ wymogi prawne i przepisy podatkowe się zmieniają, trzeba omówić te kwestie z kompetentnymi doradcami, zanim wybierze się najlepszy sposób przekazania środków materialnych.

Ubezpieczenia. Ofiarodawca może upoważnić korporację prawną, którą posługują się Świadkowie Jehowy, do odbioru sumy ubezpieczenia na życie lub kapitału zgromadzonego w ramach programu emerytalno-rentowego.

Rachunki bankowe. Środki zgromadzone na rachunkach bankowych lub indywidualnym koncie emerytalnym oraz certyfikaty depozytowe można przekazać umową powiernictwa lub zapisać w testamencie korporacji prawnej, którą posługują się Świadkowie Jehowy, zgodnie z miejscowymi uregulowaniami bankowymi.

Akcje i obligacje. Korporacji prawnej, którą posługują się Świadkowie Jehowy, można je przekazać w formie darowizny lub zapisać w testamencie.

Nieruchomości. Wspomnianej korporacji prawnej nieruchomość nadającą się do sprzedaży można przekazać od razu, a zamieszkaną — z zastrzeżeniem jej dożywotniego użytkowania.

Darowizna powiązana z coroczną rentą dożywotnią. Pieniądze lub papiery wartościowe można przekazać korporacji prawnej, którą posługują się Świadkowie Jehowy, na takiej zasadzie, że ofiarodawca lub ktoś przez niego wyznaczony będzie otrzymywał ustaloną kwotę raz w roku do końca jego życia. W roku zawarcia takiej umowy ofiarodawca może nieraz skorzystać z ulgi podatkowej.

Testamenty i powiernictwa. Korporacji prawnej, którą posługują się Świadkowie Jehowy, można zapisać w testamencie albo powierzyć w ramach umowy powiernictwa nieruchomości lub pieniądze. W niektórych krajach taka darowizna stanowi podstawę do ubiegania się o ulgi podatkowe.

Powyższe formy wsparcia finansowego zazwyczaj wymagają od ofiarodawcy poczynienia pewnych planów. Aby pomóc tym, którzy chcieliby wesprzeć w ten sposób ogólnoświatową działalność Świadków Jehowy, wydano broszurę zatytułowaną Jak wspierać finansowo ogólnoświatowe dzieło Królestwa (dostępna tylko w USA, w języku angielskim i hiszpańskim). Zawiera ona informacje o różnych formach darowizn przekazywanych od razu lub odroczonych w czasie, takich jak zapis testamentowy. Informacje te mogą nie w pełni odpowiadać możliwościom w twoim kraju ze względu na różnice w prawie podatkowym lub innych przepisach. Dlatego nawet po zapoznaniu się z ową broszurą powinieneś się skonsultować z własnym radcą prawnym lub doradcą podatkowym. Takie formy składania datków pozwalają wielu osobom wspierać naszą ogólnoświatową działalność religijną i humanitarną, a jednocześnie maksymalnie wykorzystywać przysługujące ulgi podatkowe.

Dodatkowe wskazówki można uzyskać, kontaktując się z Biurem Oddziału nadzorującym dany kraj.