1, 2. Jakie proroctwo dotyczące dni ostatnich zapewne zaintrygowało uczniów Jezusa i dlaczego?

PIOTR, Jakub, Jan i Andrzej wreszcie zostali z Mistrzem sami. Jego wcześniejsze słowa na temat zniszczenia świątyni wciąż zaprzątały im głowę (Marka 13:1-4). Dlatego zapytali: „Powiedz nam: Kiedy to nastąpi i co będzie znakiem twojej obecności oraz zakończenia systemu rzeczy?” (Mat. 24:1-3). Jezus zaczął im opowiadać o wydarzeniach i warunkach, które nie tylko miały poważnie odbić się na życiu ludzi, ale też poświadczać, że zbliża się kres niegodziwego szatańskiego świata. Jedna z tych rzeczy zapewne szczególnie zaintrygowała uczniów. Jezus, wymieniwszy takie udręki, jak wojny, niedobory żywności i wzrost bezprawia, podał też pozytywny element znaku dni ostatnich. Powiedział: „Ta dobra nowina o królestwie będzie głoszona po całej zamieszkanej ziemi na świadectwo wszystkim narodom; a potem nadejdzie koniec” (Mat. 24:7-14).

² Uczniowie już brali udział w głoszeniu dobrej nowiny o Królestwie — robili to razem ze swym Mistrzem (Łuk. 8:1; 9:1, 2). Być może pamiętali jego słowa: „Żniwo wprawdzie jest wielkie, lecz pracowników mało. Proście zatem Pana żniwa, aby wysłał pracowników na swe żniwo” (Łuk. 10:2). Jak więc miało do tego dojść, że „po całej zamieszkanej ziemi” będzie dawane „świadectwo wszystkim narodom”? Skąd się mieli wziąć pracownicy? Gdybyż tamtego dnia uczniowie mogli wejrzeć w przyszłość! Niewątpliwie byliby zdumieni, widząc spełnienie się owej zwięzłej wypowiedzi zapisanej w Ewangelii według Mateusza 24:14.

3. Jak dzisiaj spełniają się słowa z Łukasza 21:34 i jakiej samoanalizy powinniśmy dokonać?

 ³ Wspomniane proroctwo Jezusa spełnia się na naszych oczach. Miliony osób ramię w ramię głosi dobrą nowinę o Królestwie po całej ziemi (Izaj. 60:22). Ale Jezus wskazał też, że niektórym trudno będzie w tych dniach ostatnich koncentrować się na tym, co najważniejsze. Dadzą się pochłonąć innym sprawom, a ich serca ‛staną się ociężałe’ (odczytaj Łukasza 21:34). To proroctwo również się spełnia. Niektórzy słudzy Boży pozwalają, by różne rzeczy rozpraszały ich uwagę. Widać to w ich decyzjach dotyczących pracy zawodowej, wyższego wykształcenia, zdobywania dóbr materialnych, a także w tym, ile czasu poświęcają na sport i rozrywkę. Inni są wyczerpani stresami i troskami dnia codziennego. Zastanów się: „A co ze mną? Co moje decyzje mówią o moich priorytetach?”.

4. (a) Jakie modlitwy zanosił Paweł w trosce o współwyznawców w Filippi i dlaczego? (b) Co rozważymy w tym i następnym artykule i co będzie naszym celem?

⁴ Chrześcijanie w I wieku musieli zdobywać się na wysiłek, jeśli sprawom duchowym chcieli przyznawać właściwe miejsce. Apostoł Paweł dostrzegał potrzebę modlenia się za współwyznawców z Filippi, ‛żeby się upewniali co do rzeczy ważniejszych’ (odczytaj Filipian 1:9-11). Biorąc przykład z Pawła, większość ówczesnych chrześcijan okazywała „tym większą odwagę, by nieustraszenie mówić słowo Boże” (Filip. 1:12-14). Podobnie dziś większość z nas śmiało głosi orędzie biblijne. Z pewnością jednak warto rozważyć coś, co pomoże nam jeszcze bardziej skupiać się na tym najważniejszym dziele. Dlatego w tym artykule omówimy, jak Jehowa za pośrednictwem swej organizacji dba o spełnienie się zapowiedzi z Ewangelii według Mateusza 24:14. Przeanalizujemy, na czym się koncentruje organizacja Boża i jak może to motywować nas oraz nasze rodziny. A następny artykuł podpowie nam, jak nie popaść w znużenie i dotrzymać kroku organizacji Jehowy.

5, 6. (a) Dlaczego Jehowa dawał ludziom wizje niebiańskiej części swojej organizacji? (b) Co w wizji ujrzał Ezechiel?

⁵ Jest wiele zagadnień, których Jehowa postanowił nie zawierać w swoim spisanym Słowie. Na przykład nie kazał opisać, jak pracuje mózg ani jak funkcjonuje wszechświat, choć taka wiedza byłaby fascynująca. Zadbał natomiast o to, żebyśmy mieli wszelkie informacje niezbędne do zrozumienia Jego zamierzenia i dostosowania do niego swojego życia (2 Tym. 3:16, 17). Jest więc niezwykle interesujące, że poprzez Biblię daje nam wgląd w niewidzialną część swojej organizacji! Z zapartym tchem czytamy wzmianki o niej spisane przez Izajasza, Ezechiela, Daniela i Jana (Izaj. 6:1-4; Ezech. 1:4-14, 22-24; Dan. 7:9-14; Obj. 4:1-11). Czujemy się tak, jakby Jehowa uchylił zasłonę i pozwolił nam zajrzeć do nieba. Dlaczego to zrobił?

⁶ Jehowa pragnie, byśmy nigdy nie zapomnieli, że należymy do organizacji o zasięgu wszechświatowym. W związku z realizacją Jego zamierzenia dzieje się znacznie więcej, niż jesteśmy w stanie zobaczyć. Na przykład Ezechiel otrzymał wizję potężnego niebiańskiego rydwanu, wyobrażającego niewidzialną część organizacji Bożej. Rydwan ten mógł się poruszać z dużą szybkością i momentalnie zmieniać  kierunek (Ezech. 1:15-21). Za każdym obrotem kół pokonywał wielką odległość. Ezechielowi dane było też ujrzeć wyobrażenie Tego, który kierował rydwanem. Napisał: „Zobaczyłem coś jakby blask elektrum, co wyglądało jak ogień (...). Tak wyglądało podobieństwo chwały Jehowy” (Ezech. 1:25-28). Jakże niesamowitym przeżyciem musiała być dla Ezechiela ta wizja! Ujrzał Jehowę sprawującego pełną kontrolę nad swoją organizacją, kierującego nią za pośrednictwem swego świętego ducha. Cóż za niezwykłe wyobrażenie podążającej naprzód niebiańskiej części organizacji Jehowy!

7. O czym przekonuje nas wizja oglądana przez Daniela?

⁷ Również Daniel ujrzał pewną wizję, która napełnia nas ufnością. Dano mu zobaczyć Jehowę, który został przedstawiony jako „Istniejący od Dni Pradawnych”, zasiadający na płomienistym tronie. Tron ten miał koła (Dan. 7:9). Jehowa chciał w ten sposób pokazać, że Jego organizacja jest w ciągłym ruchu — niepowstrzymanie dąży do realizacji Jego zamierzenia. Daniel zobaczył ponadto, jak „ktoś podobny do syna człowieczego”, Jezus, otrzymuje „panowanie i dostojeństwo oraz królestwo”. Doskonałe rządy Jezusa nie będą trwały kilka krótkich lat. „Panowanie jego to panowanie po czas niezmierzony, które nie przeminie, a jego królestwo nie będzie obrócone wniwecz” (Dan. 7:13, 14). Wizja Daniela wzbudza w nas zaufanie do Jehowy i pomaga dostrzec, czego On dokonuje. A skoro władzę nad ziemską częścią swojej organizacji Bóg powierzył  swemu wypróbowanemu Synowi, Jezusowi — skoro mu ufa — to i my mamy wszelkie powody, by zaufać przewodnictwu Jezusa.

8. Jak wizje od Jehowy wpłynęły na Ezechiela i Izajasza i jak powinny wpływać na nas?

⁸ Jak powinny na nas wpływać te informacje o niewidzialnej części organizacji Bożej? Zapewne wzorem Ezechiela kornie podziwiamy dokonania Jehowy (Ezech. 1:28). I tak jak Izajasz, czujemy się pobudzeni do działania. Kiedy prorok ten usłyszał o możliwości opowiadania innym o poczynaniach Jehowy, bez wahania stawił się do dyspozycji (odczytaj Izajasza 6:5, 8). Był przekonany, że z pomocą Boga pokona wszelkie przeciwności. Jakimż bodźcem do czynu jest rozmyślanie o niebiańskiej części organizacji Jehowy, która wciąż podąża naprzód, bez reszty zaangażowana w realizację Jego zamierzenia!

9, 10. Dlaczego potrzebna jest widzialna część organizacji Jehowy?

⁹ Za pośrednictwem swojego Syna Jehowa utworzył tu na ziemi strukturę organizacyjną, która współpracuje z niebiańską częścią Jego organizacji. Dlaczego do wykonania pracy opisanej w Ewangelii według Mateusza 24:14 potrzebna była taka struktura? Rozważmy trzy powody.

¹⁰ Po pierwsze, zgodnie z zapowiedzią Jezusa jego uczniowie mieli dotrzeć z dobrą nowiną „do najodleglejszego miejsca na ziemi” (Dzieje 1:8). Po drugie, głosiciele ci mieli korzystać z pokarmu duchowego i odpowiedniego przewodnictwa (Jana 21:15-17). Po trzecie, mieli się wspólnie spotykać, żeby wielbić Jehowę i uczyć się, jak realizować dzieło ewangelizacji (Hebr. 10:24, 25). Celów tych nie dałoby się osiągnąć przypadkowo. Dlatego naśladowcy Chrystusa musieli być dobrze zorganizowani.

11. W jaki sposób możemy pokazać, że popieramy organizację Bożą?

¹¹ Jak pokazujemy, że popieramy organizację Jehowy? Między innymi istotne jest, byśmy ufali braciom, którym Jehowa i Jezus powierzają nadzór nad działalnością kaznodziejską. Jest mnóstwo spraw w tym świecie, którymi tacy bracia mogliby się zajmować. Na czym jednak konsekwentnie koncentruje się widzialna część organizacji Bożej?

12, 13. Jak starsi nadzorujący działalność ewangelizacyjną w różnych krajach wywiązują się ze swoich obowiązków i dlaczego jest to dla ciebie zachęcające?

¹² Do nadzorowania dzieła głoszenia o Królestwie i nadawania mu rozmachu w poszczególnych krajach na całym świecie są wyznaczani doświadczeni chrześcijańscy starsi. Przed podjęciem decyzji bracia ci szukają wskazówek w Słowie Bożym, czyniąc je ‛lampą dla swej stopy i światłem na swoim szlaku’, oraz żarliwie modlą się o kierownictwo Jehowy (Ps. 119:105; Mat. 7:7, 8).

¹³ Starsi nadzorujący dzisiaj działalność ewangelizacyjną, podobnie jak mężczyźni przewodzący zborowi w I wieku, koncentrują się na „usługiwaniu słowem” (Dzieje 6:4). Ogromnie się cieszą, gdy obserwują rozwój dzieła głoszenia zarówno na miejscowym terenie, jak i w skali świata (Dzieje 21:19, 20). Nie tworzą niezliczonych przepisów ani procedur. Kiedy ustalają jakieś wytyczne niezbędne do kontynuowania działalności, szukają wskazówek  w Piśmie Świętym i zabiegają o kierownictwo ducha Bożego (odczytaj Dzieje 15:28). Postępując w ten sposób, ci odpowiedzialni bracia dają dobry przykład innym członkom poszczególnych zborów (Efez. 4:11, 12).

14, 15. (a) Jaka praca jest wykonywana na rzecz dzieła ewangelizacji na całym świecie? (b) Jak oceniasz swój wkład w popieranie działalności kaznodziejskiej?

¹⁴ Choć na co dzień może o tym nie myślimy, nieprzerwanie wykonywana jest ogromna praca związana z przygotowywaniem duchowego pokarmu w postaci publikacji oraz programów zebrań i zgromadzeń. Żeby jak najwięcej ludzi mogło dowiadywać się „o wspaniałych rzeczach Bożych”, tysiące ochotników niestrudzenie tłumaczy literaturę biblijną na przeszło 600 języków (Dzieje 2:7-11). Młodzi bracia i siostry obsługują szybkobieżne maszyny drukarskie i urządzenia introligatorskie. Następnie literatura jest dostarczana do zborów nawet w najdalszych zakątkach świata.

¹⁵ Abyśmy mogli skupiać się na głoszeniu dobrej nowiny ze zborem, wdrażanych jest wiele przedsięwzięć. Na przykład tysiące ochotników pomaga przy budowach Sal Królestwa i Sal Zgromadzeń, niesie pomoc ofiarom klęsk żywiołowych albo osobom potrzebującym nagłej interwencji medycznej, organizuje zgromadzenia, prowadzi teokratyczne szkolenia — a przecież to zaledwie część podejmowanych działań. Jaki cel przyświeca temu wszystkiemu? Chodzi o ułatwienie rozgłaszania dobrej nowiny, dbanie o duchową pomyślność głosicieli i krzewienie czystego wielbienia Boga. Czy ziemskiej części organizacji Jehowy udaje się koncentrować na „rzeczach ważniejszych”? Nie ma co do tego cienia wątpliwości!

16. Przeanalizowanie jakiego materiału mogłoby przynieść pożytek tobie i twojej rodzinie?

¹⁶ Czy od czasu do czasu rozmyślamy o dokonaniach organizacji Jehowy? Niektórzy postanowili poszukać informacji na ten temat i przeanalizować je w ramach wielbienia Boga w gronie rodziny albo studium osobistego. Pasjonującym materiałem do takich rozważań mogą być wizje dane Izajaszowi, Ezechielowi, Danielowi i Janowi. Mógłbyś też skorzystać z książki Świadkowie Jehowy — głosiciele Królestwa Bożego oraz innych publikacji dostępnych w twoim języku, na przykład z filmów.

17, 18. (a) Jaką korzyść odniosłeś z analizy tego artykułu? (b) Nad jakimi pytaniami powinniśmy się zastanowić?

¹⁷ Odnosimy wiele korzyści z rozmyślania o tym, czego Jehowa dokonuje za pośrednictwem swej wspaniałej organizacji. Obyśmy wraz z nią zawsze koncentrowali się na „rzeczach ważniejszych”. Pomoże nam to naśladować postawę Pawła, który napisał: „Mając to usługiwanie stosownie do okazanego nam miłosierdzia, nie dajemy za wygraną” (2 Kor. 4:1). Swoich współpracowników zachęcał też: „Nie ustawajmy w czynieniu tego, co szlachetne, bo w stosownej porze będziemy żąć, jeśli się nie znużymy” (Gal. 6:9).

¹⁸ Czy jako jednostki albo rodziny powinniśmy wprowadzić jakieś zmiany, żeby w codziennym życiu ‛upewniać się co do rzeczy ważniejszych’? Czy moglibyśmy coś uprościć albo wyeliminować coś, co nas rozprasza, by móc poświęcać więcej uwagi najważniejszej działalności — głoszeniu? W następnym artykule omówimy pięć czynników, które pomogą nam dotrzymywać kroku organizacji Jehowy.