1, 2. (a) Dlaczego cenimy przyjaciół, którzy są lojalni i gotowi przebaczać? (b) Nad czym się teraz zastanowimy?

JAK byś opisał prawdziwego przyjaciela? Chrześcijanka imieniem Ashley mówi: „Według mnie prawdziwy przyjaciel zawsze jest przy tobie, gdy tego potrzebujesz, i przebaczy ci, gdy popełnisz błąd”. Każdy z nas ceni przyjaciół, którzy są lojalni i gotowi przebaczać. Dzięki nim czujemy się bezpieczni i kochani (Prz. 17:17).

² Jehowa to najbardziej lojalny i skory do przebaczania Przyjaciel, jakiego moglibyśmy mieć. Trafnie opisał to psalmista: „Ty, Jehowo, jesteś dobry i gotów przebaczać; i obfita jest lojalna życzliwość wobec wszystkich, którzy cię wzywają” (Ps. 86:5). Co to znaczy być lojalnym i gotowym do przebaczania? Jak Bóg przejawia te piękne przymioty? I jak my możemy Go naśladować? Gdy poznamy odpowiedzi na te pytania, jeszcze bardziej pokochamy naszego najlepszego Przyjaciela, Jehowę. Umocnimy też nasze przyjaźnie z innymi (1 Jana 4:7, 8).

3. Co to znaczy być lojalnym?

³ Lojalność to wspaniała cecha obejmująca oddanie, wierność i niezłomne przywiązanie. Osoba lojalna nie jest zmienna. Z miłością lgnie do kogoś (lub czegoś) i nie przestaje tego robić nawet w trudnych okolicznościach. Jehowa, nazwany „Lojalnym”, przejawia tę cechę w najwyższym stopniu (Obj. 16:5).

4, 5. (a) Jak Jehowa okazuje lojalność? (b) Jak rozmyślanie o przejawach Bożej lojalności może nas wzmacniać?

⁴ Jak Jehowa okazuje lojalność? Nigdy nie odstępuje swoich wiernych czcicieli. Poświadczył to jeden  z nich — król Dawid (odczytaj 2 Samuela 22:26). Gdy był w opałach, Jehowa lojalnie go prowadził, strzegł i wyzwalał (2 Sam. 22:1). Dawid wiedział, że Boża lojalność to coś więcej niż słowa. Dlaczego Jehowa lojalnie działał na jego rzecz? Ponieważ i Dawid przejawiał tę cechę. Bóg ceni lojalność swych sług i odpłaca im podobną lojalnością (Prz. 2:6-8).

⁵ Rozmyślanie o Bożych przejawach lojalności może nas wzmocnić. Wierny brat imieniem Reed mówi: „Bardzo mnie krzepi czytanie o tym, jak Jehowa w trudnych chwilach postępował z Dawidem. Nawet gdy był on uciekinierem i tułał się po jaskiniach, Jehowa zawsze go wspierał. Jest to dla mnie bardzo zachęcające! Historia ta przypomina mi, że niezależnie od okoliczności — niezależnie od tego, jak ponuro rysowałaby się sytuacja — Jehowa będzie przy mnie tak długo, jak długo ja pozostanę lojalny względem Niego”. Niewątpliwie odczuwasz to samo (Rzym. 8:38, 39).

6. W czym jeszcze przejawia się lojalność Jehowy i jaką korzyść odnoszą z tego Jego słudzy?

⁶ Jak jeszcze Jehowa okazuje lojalność? Pozostaje wierny swoim zasadom. Zapewnia: „Nawet gdy się ktoś zestarzeje, ja jestem ten sam” (Izaj. 46:4). Zawsze podejmuje decyzje na podstawie swych niezmiennych norm dobra i zła (Malach. 3:6). Ponadto jest wierny złożonym obietnicom (Izaj. 55:11). Z lojalności Boga odnoszą korzyść wszyscy Jego oddani słudzy. Jak to się dzieje? Gdy usilnie staramy się trzymać zasad Jehowy, możemy być pewni, że dotrzyma On swej obietnicy i będzie nam błogosławił (Izaj. 48:17, 18).

7. W jaki sposób możemy naśladować Bożą lojalność?

 ⁷ Jak możemy naśladować lojalność Jehowy? Na przykład działając dla dobra osób przeżywających trudności (Prz. 3:27). Czy znasz współwyznawcę, który jest zniechęcony, chociażby kłopotami ze zdrowiem, sprzeciwem rodziny lub własnymi niedociągnięciami? Spróbuj wykazać inicjatywę i pokrzepić go „dobrymi słowami, słowami pociechy” (Zach. 1:13) *. W ten sposób okażesz się lojalnym i prawdziwym przyjacielem, „bardziej przywiązanym niż brat” (Prz. 18:24).

8. Jak możemy naśladować lojalność Jehowy na przykład w małżeństwie?

⁸ Lojalność Jehowy naśladujemy też wtedy, gdy pozostajemy wierni osobom, które kochamy. Wierność taką muszą okazywać sobie na przykład małżonkowie (Prz. 5:15-18). Nie chcemy zrobić nawet jednego kroku w kierunku cudzołóstwa (Mat. 5:28). Lojalność okazujemy też współwyznawcom, gdy stronimy od plotek i oszczerstw — nie będziemy ani rozpowiadać, ani nawet słuchać takich negatywnych opinii (Prz. 12:18).

9, 10. (a) Zwłaszcza wobec kogo chcemy pozostawać lojalni? (b) Dlaczego czasem niełatwo jest stosować się do poleceń Jehowy?

⁹ Nade wszystko pragniemy pozostawać lojalni względem Jehowy. Jak to robić? Na każdą sprawę chcemy patrzeć z Jego punktu widzenia — kochać to, co On kocha, i nienawidzić tego, czego On nienawidzi — i zgodnie z tym postępować (odczytaj Psalm 97:10). Im bardziej nasze myśli i uczucia harmonizują z myślami i uczuciami Jehowy, tym bardziej będziemy skłonni przestrzegać Jego nakazów (Ps. 119:104).

¹⁰ To prawda, że nie zawsze łatwo jest stosować się do Bożych poleceń. Dochowanie  lojalności może wymagać szczerych wysiłków. Na przykład niektórzy chrześcijanie chcieliby zawrzeć związek małżeński, ale nie znaleźli jeszcze odpowiedniej osoby wśród czcicieli Jehowy (1 Kor. 7:39). Załóżmy, że świeckie koleżanki z pracy wciąż próbują zapoznać naszą siostrę z jakimś potencjalnym kandydatem na męża. Chrześcijance tej może doskwierać uczucie samotności. Ale jest ona zdecydowana pozostać lojalna Jehowie. Czyż nie cenimy takich wspaniałych wzorów lojalności? Jehowa na pewno nagrodzi wszystkich, którzy mimo trudności pozostają Mu wierni (Hebr. 11:6).

11. Czym jest przebaczanie?

¹¹ Do najbardziej ujmujących przymiotów Jehowy należy Jego gotowość do przebaczania. Czym jest przebaczanie? Krótko mówiąc, chodzi o darowanie winy, gdy istnieje ku temu słuszna podstawa. Nie oznacza to ani akceptowania zła, ani zaprzeczania, że je wyrządzono. Przebaczyć to świadomie wyzbyć się urazy. Pismo Święte uczy, że Jehowa jest „gotów przebaczać” tym, którzy okazują szczerą skruchę (Ps. 86:5).

12. (a) Jak Jehowa okazuje gotowość do przebaczania? (b) Co to znaczy, że czyjeś grzechy ‛zostają zmazane’?

¹² Jak Jehowa okazuje gotowość do przebaczania? Kiedy przebacza, robi to hojnie — zarówno całkowicie, jak i trwale (Izaj. 55:7). Skąd wiemy, że Jego przebaczenie jest całkowite? Rozważmy zapewnienie z Dziejów Apostolskich 3:19 (odczytaj). Apostoł Piotr zachęcił słuchaczy, by ‛okazali skruchę i się nawrócili’. Gdy grzesznik jest szczerze skruszony, to głęboko żałuje swego złego postępowania. Postanawia też nie powtórzyć błędu (2 Kor. 7:10, 11). Pobudzony prawdziwą skruchą nawraca się, czyli porzuca złe postępowanie i obiera drogę, która cieszy się uznaniem Boga.  Co zyskaliby słuchacze Piotra, gdyby okazali taką szczerą skruchę? Jak wyjaśnił apostoł, ich grzechy ‛zostałyby zmazane’. W języku greckim występuje tu słowo pochodzące od czasownika znaczącego „wyczyścić, zetrzeć”. Gdy więc Jehowa przebacza, niejako kasuje rejestr naszych przewinień. Odpuszcza winę całkowicie (Hebr. 10:22; 1 Jana 1:7).

13. O czym upewniają nas słowa: „Ich grzechu już więcej nie wspomnę”?

¹³ A skąd wiemy, że przebaczenie Jehowy jest trwałe? Rozważmy proroctwo Jeremiasza dotyczące nowego przymierza, zawartego z namaszczonymi chrześcijanami. Na podstawie tego przymierza osoby wierzące w okup mogą dostąpić prawdziwego przebaczenia (odczytaj Jeremiasza 31:34). Jehowa mówi: „Przebaczę ich przewinienie, a ich grzechu już więcej nie wspomnę”. A zatem Bóg zapewnia nas, że gdy raz przebaczy jakieś grzechy, nigdy w przyszłości nie podejmie w związku z nimi działań przeciwko nam. Nie wraca do naszych grzechów po to, by ponownie nas oskarżać lub karać. Przebacza je i niejako rzuca za siebie — raz na zawsze (Rzym. 4:7, 8).

14. Jak możemy czerpać otuchę z rozmyślania o tym, że Jehowa jest skory do przebaczania? Podaj przykład.

¹⁴ Rozmyślanie o tym, że Bóg jest skory przebaczać, napawa otuchą. Zastanówmy się nad pewnym przykładem. Wiele lat temu siostra, którą nazwiemy Elaine, została wykluczona. Po kilku latach powróciła do zboru. Opowiada: „Chociaż powtarzałam sobie i innym, że wierzę, iż Jehowa mi przebaczył, to zawsze czułam jakiś dystans do Niego; miałam wrażenie, że dla innych jest On kimś bliższym, bardziej realnym”. Elaine zaznała jednak pokrzepienia, gdy czytała i rozmyślała o biblijnych obrazach słownych opisujących Boże przebaczenie. „Jak nigdy wcześniej uświadomiłam sobie miłość i czułość Jehowy” — wyznaje. Szczególnie poruszyła ją myśl, że gdy Bóg przebacza nam grzechy, nie musimy się obawiać, iż pozostaniemy nimi splamieni przez całe życie *. Elaine wspomina: „Zdałam sobie sprawę, że nie wierzyłam, iż Jehowa może całkowicie mi przebaczyć; sądziłam, że będę dźwigać to brzemię przez resztę życia. Pewnie trochę to potrwa, ale zaczynam się przekonywać, że naprawdę mogę się zbliżyć do Jehowy, i czuję, jakby zdjęto ze mnie ciężar”. Służymy Bogu, który rzeczywiście kocha i wybacza! (Ps. 103:9).

15. Jak możemy naśladować Bożą gotowość do przebaczania?

¹⁵ Bożą gotowość do przebaczania naśladujemy wtedy, gdy przebaczamy sobie nawzajem, jeśli tylko istnieją ku temu podstawy (odczytaj Łukasza 17:3, 4). Jak pamiętamy, kiedy Jehowa przebacza, to zapomina nasze grzechy w tym sensie, że nigdy ich nam nie wypomni. Tak samo my zapominajmy o sprawie — przechodźmy nad nią do porządku i w przyszłości do niej nie wracajmy.

16. (a) Czy gotowość do przebaczania oznacza, że godzimy się na zło lub krzywdę? Wyjaśnij to szerzej. (b) Co sami musimy robić, żeby korzystać z przebaczenia Bożego?

 ¹⁶ Gotowość do przebaczania nie oznacza akceptowania zła lub krzywdy. Oznacza, że postanawiamy nie żywić urazy. Warto jednak podkreślić, że jeśli sami chcemy korzystać z przebaczenia Boga, musimy tak jak On chętnie przebaczać  innym (Mat. 6:14, 15). Jehowa wczuwa się w nasze położenie i pamięta, „żeśmy prochem” (Ps. 103:14). Czyż taka empatia nie powinna pobudzać i nas do wyrozumiałego znoszenia błędów bliźnich i przebaczania im z całego serca? (Efez. 4:32; Kol. 3:13).

17. Co może nam pomóc, jeśli skrzywdził nas współwyznawca?

 ¹⁷ Oczywiście nie zawsze łatwo jest przebaczyć. Nawet niektórym pomazańcom w I wieku najwyraźniej trudno było zażegnywać spory (Filip. 4:2). Co może nam pomóc, jeśli skrzywdził nas współwyznawca? Pomyślmy o Hiobie. Czuł się on do głębi zraniony, gdy jego „przyjaciele” — Elifaz, Bildad i Cofar — wysuwali przeciw niemu bezpodstawne zarzuty (Hioba 10:1; 19:2). Koniec końców Jehowa zganił tych fałszywych oskarżycieli. Polecił im pójść do Hioba i złożyć ofiarę za grzechy (Hioba 42:7-9). Ale Bóg oczekiwał też czegoś od samego Hioba. Czego? Polecił mu modlić się za owych oskarżycieli. Hiob tak zrobił i za tę gotowość do przebaczania Jehowa mu pobłogosławił (odczytaj Hioba 42:10, 12, 16, 17). Jaka to lekcja dla nas? Szczera modlitwa na rzecz kogoś, kto wyrządził nam krzywdę, może nam pomóc wyzbyć się urazy.

18, 19. Jak możemy pogłębiać docenianie ujmującej osobowości Jehowy?

¹⁸ Nie ulega wątpliwości, że omówienie różnych aspektów ujmującej osobowości Jehowy bardzo nas pokrzepiło. Przekonaliśmy się, że Bóg jest przystępny, bezstronny, szczodry, rozsądny, lojalny i gotowy przebaczać. Oczywiście to zaledwie rąbek wiedzy o Nim. Radości z uczenia się o Jehowie możemy zaznawać przez całą wieczność (Kazn. 3:11). Podzielamy zachwyt apostoła Pawła, który napisał: „O głębokości Bożego bogactwa i mądrości, i wiedzy” — a cóż dopiero powiedzieć o miłości czy sześciu przymiotach, które ostatnio omówiliśmy! (Rzym. 11:33).

¹⁹ Oby każdy z nas coraz bardziej cenił ujmującą osobowość Jehowy. Takie docenianie rozwijamy wtedy, gdy lepiej poznajemy Jego przymioty, rozmyślamy o nich i naśladujemy je we własnym życiu (Efez. 5:1). Jeżeli to robimy, potęgują się w nas uczucia wyrażone przez psalmistę, który śpiewał: „Mnie zaś dobrze jest przybliżać się do Boga” (Ps. 73:28).