1, 2. Jaką sposobność mają przyjaciele Jehowy?

„JESTEŚMY małżeństwem prawie 35 lat” — mówi chrześcijanka imieniem Monika. „Znamy się z mężem bardzo dobrze. Ale nawet po tylu latach nadal dowiadujemy się o sobie czegoś nowego!” Pod tymi słowami niewątpliwie może się podpisać mnóstwo par małżeńskich oraz bliskich przyjaciół.

² Coraz lepsze poznawanie tych, których kochamy, sprawia nam radość. Jednak ze wszystkich przyjaźni najważniejsza jest przyjaźń z Jehową. Nigdy nie poznamy Go całkowicie (Rzym. 11:33). Przez całą wieczność będziemy mieli wspaniałą sposobność pogłębiać docenianie Jego przymiotów (Kazn. 3:11).

3. Co omówimy w tym artykule?

³ Poprzedni artykuł pomógł nam bardziej docenić Bożą przystępność i bezstronność. Teraz omówmy dwa kolejne ujmujące przymioty Jehowy — szczodrość i rozsądek. Dzięki temu jeszcze lepiej pojmiemy, że „Jehowa jest dobry dla wszystkich, a jego zmiłowania są nad wszystkimi jego dziełami” (Ps. 145:9).

4. Co jest sednem prawdziwej szczodrości?

⁴ Co to znaczy być szczodrym? Odpowiedź kryje się w słowach Jezusa zacytowanych w Dziejach Apostolskich 20:35: „Więcej szczęścia wynika z dawania niż z otrzymywania”. W tej prostej sentencji Jezus uchwycił sedno szczodrości. Osoba szczodra nie szczędzi czasu, sił ani środków dla dobra drugich — i robi to z zadowoleniem. W gruncie rzeczy miarą szczodrości nie jest wielkość daru, lecz to, jakimi pobudkami kieruje się dawca (odczytaj 2 Koryntian 9:7). Nikt nie jest bardziej szczodry niż  nasz „szczęśliwy Bóg”, Jehowa (1 Tym. 1:11).

5. W jaki sposób Jehowa okazuje szczodrość?

⁵ Jak Jehowa okazuje szczodrość? Zaspokaja potrzeby wszystkich ludzi, również tych, którzy Mu jeszcze nie służą. Faktycznie, „Jehowa jest dobry dla wszystkich”. „On sprawia, że jego słońce wschodzi nad niegodziwymi i dobrymi, on też sprawia, że deszcz pada na prawych i nieprawych” (Mat. 5:45). Właśnie dlatego apostoł Paweł, przemawiając do osób niewierzących w Jehowę, mógł powiedzieć o Nim: „Czynił dobro, dając wam deszcze z nieba oraz pory urodzajne, napełniając wasze serca pokarmem i weselem” (Dzieje 14:17). A zatem cała ludzkość doświadcza Bożej szczodrości (Łuk. 6:35).

6, 7. (a) Troszczenie się o czyje potrzeby sprawia Jehowie szczególną radość? (b) Podaj przykład, jak Bóg troszczy się o swych wiernych czcicieli.

⁶ Szczególną radość sprawia Jehowie troszczenie się o potrzeby Jego wiernych czcicieli. Król Dawid stwierdził: „Byłem młodzieńcem i już się zestarzałem, lecz nie widziałem prawego, który byłby całkowicie opuszczony, ani jego potomstwa, by szukało chleba” (Ps. 37:25). Wielu wiernych chrześcijan zaznało takiej troski ze strony Jehowy. Zwróćmy uwagę na pewien przykład.

⁷ Jakiś czas temu Nancy, pełniąca służbę pełnoczasową, miała kłopot. „Potrzebowałam 66 dolarów na czynsz, który musiałam opłacić do następnego dnia” — wspomina. „Nie wiedziałam, jak zdobyć te pieniądze. Pomodliłam się w tej sprawie i poszłam do pracy. Pracowałam jako kelnerka. Nie spodziewałam się zbyt wielu napiwków, ponieważ w te dni tygodnia zazwyczaj nie było dużego ruchu. Ku mojemu zaskoczeniu tamtego wieczora w restauracji zjawiło się sporo klientów. Gdy skończyłam zmianę i podliczyłam otrzymane napiwki, okazało się, że mam 66 dolarów”. Nancy jest przekonana, że to Jehowa szczodrze zatroszczył się o jej potrzeby (Mat. 6:33).

8. Co jest najhojniejszym darem Jehowy?

⁸ Najhojniejszy dar Jehowy jest dostępny dla każdego człowieka. Co to takiego? To ofiara okupu w postaci Jego Syna. Jezus oznajmił: „Bóg tak bardzo umiłował świat, że dał swego jednorodzonego Syna, aby nikt, kto w niego wierzy, nie został zgładzony, lecz miał życie wieczne” (Jana 3:16). Użyte w tym kontekście słowo „świat” odnosi się do ludzkości. I rzeczywiście z owego daru, stanowiącego największy wyraz szczodrości Jehowy, może skorzystać każdy, kto zechce go przyjąć. Osoby, które wierzą w Jezusa, otrzymają życie w obfitości — życie wieczne! (Jana 10:10). Czyż może istnieć większy dowód szczodrości Jehowy?

9. Jak możemy naśladować szczodrość Jehowy?

 ⁹ Jak możemy naśladować Jehowę w okazywaniu szczodrości? On „obficie dostarcza nam wszystkiego dla naszego pożytku [„ku naszej radości”, Komentarz żydowski do Nowego Testamentu]”; a zatem powinniśmy być „gotowi się dzielić” z drugimi, tym samym przyczyniając się do ich radości (1 Tym. 6:17-19). Z zadowoleniem korzystamy ze swych środków, żeby obdarowywać bliskich i wspierać będących w potrzebie (odczytaj Powtórzonego Prawa 15:7). Co pomoże nam nie zapominać o szczodrości? Niektórzy chrześcijanie trzymają się następującej praktycznej zasady: Za każdym razem, gdy otrzymują jakiś prezent, szukają sposobności do zrobienia prezentu komuś innemu. Zbór chrześcijański jest wspaniałym miejscem, w którym mnóstwo braci i sióstr przejawia ducha szczodrości.

10. Co jest jednym z najlepszych sposobów okazywania szczodrości?

¹⁰ Jednym z najlepszych sposobów okazywania szczodrości jest dawanie siebie. Możemy to robić zarówno słowem, jak i czynem. Z czym się to wiąże? Z poświęcaniem swojego czasu oraz sił, by wspierać i zachęcać drugich (Gal. 6:10). Chcąc sprawdzić, jacy jesteśmy pod tym względem, możemy zadać sobie kilka pytań: „Czy inni czują, że pragnę dawać im coś od siebie i chętnie słucham o ich troskach? Jeśli ktoś prosi o pomoc w jakimś zadaniu albo o jakąś przysługę, to czy zawsze, gdy tylko mogę, odpowiadam ‚tak’? Kiedy ostatnio szczerze pochwaliłem kogoś z rodziny lub ze zboru?”. Gdy jesteśmy nastawieni na dawanie, z pewnością będziemy zacieśniać więź z Jehową i naszymi przyjaciółmi (Prz. 19:17; Łuk. 6:38).

11. Między innymi na jakie sposoby możemy okazywać szczodrość Jehowie?

  ¹¹ Szczodrość możemy okazywać również samemu Bogu. Pismo Święte radzi: „Okazuj Jehowie szacunek tym, co masz wartościowego” (Prz. 3:9). A co mamy wartościowego? Czas, siły i środki, które możemy przeznaczać na służbę dla Boga. Nawet małe dzieci mogą się uczyć takiej szczodrości. Jason, który jest ojcem, opowiada: „Gdy nasza rodzina postanawia złożyć datek w Sali Królestwa, prosimy dzieci, by to one wrzuciły pieniądze do skrzynki. Sprawia im to radość, bo w ten sposób ‛dają coś Jehowie’”. Dzieci, które od najmłodszych lat zaznają takiej radości, zapewne będą dalej okazywać Jehowie szczodrość, gdy dorosną (Prz. 22:6).

12. Co to znaczy być rozsądnym?

¹² Kolejnym ujmującym przymiotem Jehowy jest rozsądek. Co to za przymiot? Wyraz, który w Przekładzie Nowego Świata jest zazwyczaj tłumaczony na „rozsądny”, dosłownie znaczy „ustępliwy” (Tyt. 3:1, 2). Osoba rozsądna nie zawsze obstaje przy literze prawa, nie jest przesadnie poważna, nie jest też surowa ani szorstka. Stara się raczej być delikatna w kontaktach z drugimi i brać pod uwagę ich sytuację. Jest gotowa słuchać. Gdy to stosowne, chętnie ustępuje innym, uwzględniając ich życzenia, i koryguje swoje oczekiwania.

13, 14. (a) Jak Jehowa przejawia rozsądek? (b) Czego o rozsądku uczymy się z tego, jak Bóg postąpił z Lotem?

¹³ Jak Jehowa okazuje rozsądek? Życzliwie uwzględnia uczucia swoich sług i często godzi się spełnić ich prośby. Przypatrzmy się, jak postąpił wobec prawego Lota. Gdy postanowił zniszczyć Sodomę i Gomorę, wyraźnie polecił mu uciekać w góry. Ale z jakiegoś powodu Lot błagał o zgodę na udanie się w inne miejsce. Pomyślmy, w gruncie rzeczy prosił, by Jehowa zmienił swoje polecenie! (Odczytaj Rodzaju 19:17-20).

¹⁴ Łatwo byłoby uznać Lota za słabego albo nieposłusznego. Przecież gdziekolwiek by się znalazł, Jehowa na pewno zachowałby go przy życiu. Nie miał więc powodów się bać. Ale się bał — czuł, co czuł, i Jehowa mu ustąpił. Pozwolił Lotowi uciec do miasta, które wcześniej zamierzał zniszczyć (odczytaj Rodzaju 19:21, 22). Wyraźnie więc widać, że Jehowa nie jest ani srogi, ani sztywny. Jest ustępliwy i rozsądny.

15, 16. Jak Prawo Mojżeszowe odzwierciedlało rozsądek Jehowy? (Zobacz ilustrację tytułową).

¹⁵ Zwróćmy też uwagę na przykład rozsądku Jehowy widoczny w Prawie Mojżeszowym. Izraelita, który był zbyt biedny, żeby złożyć w ofierze owieczkę lub kózkę, mógł ofiarować dwie turkawki albo dwa gołębie. A co, jeśli był tak biedny, że nie stać go było nawet na dwa gołębie? Wtedy Jehowa pozwalał mu ofiarować trochę mąki. Zauważmy jednak istotny szczegół: Nie mogła to być jakakolwiek mąka, lecz „wyborna mąka” — taka, z której przyrządza się coś dla ważnych gości (Rodz. 18:6). Dlaczego jest to istotne? (Odczytaj Kapłańską 5:7, 11).

¹⁶ Wyobraź sobie, że jesteś ubogim Izraelitą. Przychodzisz do przybytku z mąką na ofiarę i widzisz bogatszych rodaków, którzy przyprowadzili zwierzęta. Mógłbyś czuć się zawstydzony swoją zdawałoby się niewiele wartą ofiarą. Wtedy przypominasz sobie, że w oczach Jehowy twój dar jednak ma wartość. Dlaczego? Bo Jehowa oczekiwał, by mąka była wysokiej jakości. Tym samym  niejako mówił biedniejszemu Izraelicie: „Rozumiem, że nie jesteś w stanie ofiarować tyle, co inni, ale jednocześnie wiem, że dajesz mi coś najlepszego”. Jehowa rzeczywiście okazuje rozsądek — bierze pod uwagę ograniczenia i warunki swoich sług (Ps. 103:14).

17. Jaką służbę Jehowa z pewnością ceni?

 ¹⁷ Może pokrzepiać nas świadomość, że w swym rozsądku Jehowa z uznaniem patrzy na naszą służbę pełnioną z całej duszy (Kol. 3:23). Constance, starsza wiekiem siostra z Włoch, wyznała: „Mówienie innym o Stwórcy było zawsze moim ulubionym zajęciem. Dlatego wciąż głoszę i prowadzę studia biblijne. Czasami ubolewam, że z powodu słabego zdrowia nie mogę dać z siebie więcej. Ale wiem, że Jehowa zna moje ograniczenia, kocha mnie i ceni to, co jestem w stanie robić”.

18. Podaj przykład, jak rodzice mogą naśladować Jehowę.

¹⁸ Jak możemy naśladować rozsądek Jehowy? Wróćmy do historii Lota. Co prawda to Bóg miał prawo wydawać rozkazy, ale życzliwie wysłuchał, co Lot mówił o swoich odczuciach. I przychylił się do jego prośby. Jeśli jesteś ojcem lub matką, to czy możesz naśladować Jehowę? Czy potrafisz słuchać próśb swych dzieci i gdy to stosowne, spełniać je? W tym duchu w Strażnicy z 1 września 2007 roku napisano, że rodzice mogą przedyskutować z dziećmi zasady obowiązujące w rodzinie. Załóżmy, że ustalili godzinę, o której dzieci powinny już być w domu. Oczywiście mają do tego prawo. Ale nawet wówczas mogą słuchać opinii dzieci. Niewykluczone, że w niektórych sytuacjach zechcą zmienić wyznaczoną godzinę, jeśli nie narusza to zasad biblijnych. Rodzice zapewne zauważą, że gdy w kwestii reguł obowiązujących w domu liczą się ze zdaniem dzieci, one lepiej je rozumieją i chętniej się im podporządkowują.

19. Jak nadzorcy mogą starać się naśladować rozsądek Jehowy?

¹⁹ Nadzorcy w zborze starają się naśladować rozsądek Jehowy, uwzględniając warunki współwyznawców. Przypomnijmy sobie, że Jehowa cenił ofiary nawet biedniejszych Izraelitów. Analogicznie niektórzy chrześcijanie mają bardzo ograniczone możliwości angażowania się w służbę, chociażby z powodu słabego zdrowia albo podeszłego wieku. A co, jeśli ci drodzy bracia i siostry czują się przygnębieni swoimi ograniczeniami? Starsi mogą życzliwie upewniać takie osoby, że Jehowa je kocha, gdyż dają Mu to, co mają najlepszego (Marka 12:41-44).

20. Czy bycie rozsądnym oznacza, że w służbie dla Boga możemy się oszczędzać? Wyjaśnij to szerzej.

²⁰ Oczywiście nigdy nie chcemy pomylić rozsądku z oszczędzaniem się w służbie dla Boga, ze zwyczajnym litowaniem się nad sobą (Mat. 16:22). Nie chcemy sobie pobłażać, a potem bronić takiej postawy, twierdząc, że jesteśmy rozsądni. Każdy z nas musi ‛wytężać siły’ na rzecz Królestwa (Łuk. 13:24). Chodzi o to, żeby zrównoważyć dwie zasady. Z jednej strony wysilamy się w służbie, nie ociągamy się. A z drugiej strony pamiętamy, że Jehowa nigdy nie oczekuje, byśmy forsowali się ponad siły. Gdy dajemy Mu wszystko, na co nas stać, możemy być pewni, że darzy nas uznaniem. Czy cieszymy się, że nasz Pan tak wspaniale okazuje docenianie i rozsądek? W następnym artykule omówimy dwie kolejne ujmujące cechy Jego osobowości (Ps. 73:28).