1. Jak Jehowa zapatruje się na pracę i do czego Go to skłania?

JEHOWA wykonuje pracę, z której czerpie przyjemność (Ps. 135:6; Jana 5:17). Aby Jego inteligentne stworzenia mogły doświadczać podobnej radości i zadowolenia, Jehowa zleca im satysfakcjonujące zajęcia. Na przykład swego pierworodnego Syna zaangażował w działalność stwórczą (odczytaj Kolosan 1:15, 16). Biblia mówi, że w bycie przedludzkim Jezus był w niebie obok Boga „mistrzowskim wykonawcą” (Prz. 8:30).

2. Co wskazuje na to, że stworzenia duchowe zawsze miały ważną i satysfakcjonującą pracę?

² Z Biblii wynika, że Jehowa zawsze wyznaczał zadania swym duchowym synom. Po tym, jak Adam i Ewa zgrzeszyli i zostali wypędzeni z rajskiego domu, Bóg „po wschodniej stronie ogrodu Eden postawił cherubów i płomieniste ostrze miecza, który się stale obracał, by strzec drogi do drzewa życia” (Rodz. 3:24). A Księga Objawienia 22:6 wyjawia, że Jehowa „posłał swego anioła, aby pokazać swym niewolnikom, co ma się stać wkrótce”.

3. Jak Jezus podczas pobytu na ziemi naśladował przykład Ojca?

³ Jezus, będąc na ziemi doskonałym człowiekiem, z radością wykonywał pracę zleconą mu przez Jehowę. Wzorem  Ojca powierzył też ważne zadanie swoim uczniom. Chcąc rozbudzić w nich oczekiwanie na to, co mogli osiągnąć, oznajmił: „Zaprawdę, zaprawdę wam mówię: Kto wierzy we mnie, ten również dokona dzieł, których ja dokonuję; i dokona dzieł większych niż te, ponieważ ja idę do Ojca” (Jana 14:12). Aby podkreślić, jak pilna jest ta praca, Jezus wyjaśnił: „Dzieła tego, który mnie posłał, musimy wykonywać, póki jest dzień; nadchodzi noc, kiedy nikt nie może działać” (Jana 9:4).

4-6. (a) Dlaczego możemy być wdzięczni, że Noe oraz Mojżesz wywiązali się z tego, co zlecił im Jehowa? (b) Co wspólnego mają ze sobą wszystkie zadania, które Bóg powierza ludziom?

⁴ Ludzie otrzymywali do wykonania satysfakcjonującą pracę na długo przed czasami Jezusa. Co prawda Adam i Ewa nie wywiązali się z wyznaczonego im zadania, ale inni zrobili to, co polecił im Bóg (Rodz. 1:28). Noe dostał dokładne wskazówki, jak zbudować arkę, by ocaleć z wielkiego potopu. Starannie wykonał to, czego oczekiwał Jehowa. Dzięki sumienności Noego teraz żyjemy! (Rodz. 6:14-16, 22; 2 Piotra 2:5).

⁵ Mojżesz rzetelnie się zastosował do szczegółowych wytycznych związanych z budową przybytku i zorganizowaniem służby kapłańskiej (Wyjścia 39:32; 40:12-16). Do dzisiaj odnosimy z tego pożytek. Pod jakim względem? Apostoł Paweł wyjaśnił, że te elementy Prawa były obrazem mających nadejść dóbr (Hebr. 9:1-5, 9; 10:1).

⁶ Praca, jaką Bóg zleca swym sługom, niekiedy różni się w zależności od etapu realizacji Jego zamierzenia. Zawsze jednak przynosi ona chwałę Jehowie oraz wychodzi na dobre ludziom przejawiającym wiarę. Z całą pewnością dotyczy to dokonań Jezusa zarówno w bycie przedludzkim, jak i podczas pobytu na ziemi (Jana 4:34; 17:4). Podobnej czci przysparza Jehowie dzieło, które mamy do wykonania obecnie (Mat. 5:16; odczytaj 1 Koryntian 15:58). Dlaczego można tak powiedzieć?

7, 8. (a) W jakim dziele chrześcijanie mają zaszczyt dzisiaj uczestniczyć? (b) Jak powinniśmy reagować na wskazówki Jehowy?

⁷ To niezwykłe, że Jehowa udostępnia niedoskonałym ludziom zaszczyt usługiwania w charakterze Jego współpracowników (1 Kor. 3:9). Osoby zaangażowane we wznoszenie Sal Zgromadzeń, Sal Królestwa lub obiektów Biur Oddziałów uczestniczą w programie literalnego budowania, podobnie jak niegdyś Noe i Mojżesz. Bez względu na to, czy trudzisz się przy remoncie miejscowej Sali Królestwa, czy budujesz Biuro Główne w Warwick w stanie Nowy Jork, ceń przywilej pełnienia tego rodzaju świętej służby (zobacz ilustrację tytułową przedstawiającą wizję artystyczną). Tymczasem wszyscy chrześcijanie są zapraszani do udziału w programie duchowego budowania. Program ten również ma przynosić chwałę Jehowie oraz korzyści posłusznej ludzkości (Dzieje 13:47-49). Organizacja Boża podaje odpowiednie wskazówki, jak najlepiej wykonywać tę pracę. Niekiedy może to oznaczać, że otrzymamy nowe zadania.

⁸ Wierni słudzy Jehowy zawsze chętnie poddają się teokratycznemu przewodnictwu (odczytaj Hebrajczyków 13:7, 17). Początkowo możemy nie do końca rozumieć powody, dla których zleconą pracę mamy wykonać w określony sposób. Jesteśmy jednak świadomi korzyści płynących ze współpracy z Jehową i akceptowania usprawnień, które uznaje za stosowne wprowadzać.

9. Jaki przykład w działalności kaznodziejskiej dają głosicielom starsi zboru?

 ⁹ Gorące pragnienie spełniania woli Jehowy jest widoczne w sposobie, w jaki starsi przewodzą w zborze (2 Kor. 1:24; 1 Tes. 5:12, 13). Są gotowi się wysilać oraz dotrzymywać kroku zmieniającym się warunkom. Chętnie wprowadzają nowe metody głoszenia o już ustanowionym Królestwie Bożym. Z początku niektórzy miewają opory, by organizować świadczenie przez telefon, w portach czy miejscach publicznych, szybko jednak dostrzegają dobre rezultaty. Na przykład czworo pionierów w Niemczech postanowiło głosić w dzielnicy handlowej, w której dawno tego nie robiono. Michael mówi: „W tej formie świadczenia nie braliśmy udziału wiele lat, dlatego szliśmy tam z bijącym sercem. Jehowa na pewno to wiedział, bo tamtego poranka mieliśmy w służbie miłe, niezapomniane przeżycia. Jakże się cieszyliśmy, że zastosowaliśmy się do wskazówek z Naszej Służby Królestwa i polegaliśmy na wsparciu Jehowy!”. Czy jesteś gotowy spróbować nowych metod świadczenia wprowadzanych na waszym terenie?

10. Jakie usprawnienia organizacyjne wprowadzono w ostatnich latach?

¹⁰ Czasami konieczne są usprawnienia organizacyjne. W ostatnich latach część Biur Oddziałów połączono z innymi. Takie posunięcia wymagają od usługujących w nich braci i sióstr dokonania pewnych zmian. Wkrótce jednak wszyscy, których one dotyczą, dostrzegają wynikające z nich korzyści (Kazn. 7:8). Ci ochoczy pracownicy ogromnie się cieszą, że mają swój udział w tworzeniu historii ludu Jehowy!

11-13. W obliczu jakich wyzwań związanych z usprawnieniami organizacyjnymi stanęli niektórzy betelczycy?

¹¹ Od osób, których bezpośrednio dotyczyło łączenie Biur Oddziałów, możemy się wiele nauczyć. Niektórzy usługiwali pełnoczasowo w poszczególnych domach Betel całe dziesięciolecia. Pewne małżeństwo z małej rodziny Betel w Ameryce Centralnej zostało poproszone o dołączenie do 30 razy większej rodziny Betel w Meksyku. Rogelio mówi: „Zostawienie krewnych i przyjaciół było bardzo trudne”. Juan, inny brat, który zgodził się przenieść do Meksyku, opowiada: „To prawie tak jakby drugi raz się urodzić; musisz nawiązać nowe relacje. Trzeba dostosować się do nowych zwyczajów oraz innego sposobu myślenia”.

¹² W obliczu podobnych wyzwań stanęli betelczycy z kilku krajów europejskich, gdy poproszono ich o przeniesienie się do Biura Oddziału w Niemczech. Każdy, kto lubi górskie widoki, zrozumie, jak trudno było osobom ze Szwajcarii rozstać się z majestatycznymi Alpami. Natomiast ci z Austrii początkowo tęsknili za spokojniejszym trybem życia, jaki tam wiedli.

¹³ Przeprowadzka do obcego kraju oznaczała, że trzeba przywyknąć do nowego mieszkania oraz pracy z nieznanymi wcześniej braćmi i siostrami; czasami trzeba się było przekwalifikować. Taka zmiana wymagała również dostosowania się do nowego zboru oraz do głoszenia na nowym terenie, niekiedy nawet w innym języku. Wszystko to bywa trudne. Jednak wielu betelczyków podjęło się tego wyzwania. Dlaczego się na to zdobyli?

14, 15. (a) W jaki sposób wielu chrześcijan pokazało, że ceni przywilej współpracy z Jehową niezależnie od rodzaju wykonywanych zadań? (b) Pod jakim względem są oni dla nas przykładem?

¹⁴ Grethel wspomina: „Przyjęłam to zaproszenie, ponieważ w ten sposób chciałam pokazać Jehowie, że moja miłość do Niego wykracza poza kraj, budynek czy określone zadanie”. Dayska mówi: „Kiedy  uświadomiłam sobie, że to zaproszenie kieruje do mnie Jehowa, chętnie je przyjęłam”. Podobnie myślą André i Gabriela: „Dostrzegliśmy w tym sposobność dalszego służenia Jehowie i odsunięcia na bok osobistych pragnień. Powiedzieliśmy sobie: ‚Gdy od Jehowy wieje wiatr zmian, lepiej ustawić do niego swoje żagle, niż budować mury’”.

¹⁵ Z powodu łączenia Biur Oddziałów niektórzy betelczycy kierowani są do służby pionierskiej. Tak się stało w wypadku wielu osób z Biur Oddziałów w Danii, Norwegii i Szwecji, które to Biura zostały połączone w Oddział Skandynawia. Do grona pionierów dołączyli między innymi Florian i Anja, którzy powiedzieli: „Nasz nowy przydział postrzegamy jako ekscytujące wyzwanie. Wspaniale jest być narzędziem Jehowy bez względu na to, gdzie się służy. Możemy szczerze przyznać, że zaznajemy obfitych błogosławieństw!”. Chociaż większość z nas pewnie nie będzie musiała dokonywać takich zmian, to czy nie możemy naśladować gotowości tych braci i sióstr do stawiania spraw Królestwa na pierwszym miejscu? (Izaj. 6:8). Jehowa zawsze błogosławi tym, którzy cenią przywilej współpracy z Nim niezależnie od rodzaju wykonywanych zadań.

16. (a) Do czego zachęcają nas słowa z Galatów 6:4? (b) Co jest największym zaszczytem dostępnym ludziom?

¹⁶ Niedoskonali ludzie mają skłonność do porównywania się z innymi. Ale Słowo Boże radzi, byśmy koncentrowali się na tym, co sami jesteśmy w stanie robić (odczytaj Galatów 6:4). Większości z nas nie powierzono w organizacji żadnej władzy. Nie wszyscy też mogą być pionierami, misjonarzami bądź usługiwać w Betel. Bez wątpienia są to wspaniałe przywileje! Jednak nie możemy zapominać, że największy przywilej udostępniono nam wszystkim. Jest nim bycie współpracownikiem Jehowy w chrześcijańskiej  służbie. Zaszczyt ten naprawdę warto cenić!

17. Z czym musimy się liczyć w świecie Szatana, dlaczego jednak nie powinniśmy popadać w zniechęcenie?

¹⁷ Dopóki istnieje świat Szatana, nasze możliwości służenia Jehowie będą ograniczone. Możemy nie mieć wpływu na swoje zobowiązania rodzinne, zdrowie czy inne okoliczności. Ale to nie powód do popadania w zniechęcenie. Nigdy nie umniejszaj znaczenia tego, co jako współpracownik Boga możesz robić, by przy każdej okazji dawać świadectwo na rzecz Jego imienia i Królestwa. Najważniejsze jest to, że współpracujesz z nim w takim zakresie, na jaki pozwalają ci warunki, i że modlisz się, aby błogosławił On pracy braci i sióstr, którzy mogą zdziałać więcej niż ty. Pamiętaj, że każdy, kto wysławia imię Jehowy, jest cenny w Jego oczach!

18. Co powinniśmy być gotowi odłożyć na później i dlaczego?

¹⁸ Mimo naszych słabości i uchybień Jehowa chętnie posługuje się nami jako swoimi współpracownikami. Jakże cenimy wspaniałą sposobność współdziałania z Bogiem w tych dniach ostatnich! Bądźmy zatem gotowi odłożyć na później wiele osobistych dążeń, pamiętając, że w nowym świecie Jehowa pozwoli nam się cieszyć „rzeczywistym życiem” — bezkresnym życiem w szczęściu i pokoju (1 Tym. 6:18, 19).

19. Co Jehowa przygotował dla nas na przyszłość?

¹⁹ Ponieważ stoimy u progu nowego świata, pomyśl o tym, co Mojżesz powiedział Izraelitom na krótko przed ich wkroczeniem do Ziemi Obiecanej: „Jehowa, twój Bóg, sprawi, że będziesz miał więcej niż trzeba we wszelkiej pracy swych rąk” (Powt. Pr. 30:9). Po Armagedonie osoby, które współpracowały z Bogiem, posiądą obiecaną im ziemię. Wtedy skupimy się na nowym zadaniu — przekształcaniu ziemi w piękny raj!