1, 2. (a) Czego chcieli się dowiedzieć od Piotra przywódcy religijni i co on im odpowiedział? (Zobacz ilustrację tytułową). (b) Skąd wzięła się odwaga Piotra?

WKRÓTCE po śmierci Jezusa apostoł Piotr stanął przed budzącą strach, wrogo nastawioną grupą ludzi. Byli to wpływowi żydowscy przywódcy religijni — ci sami, którzy doprowadzili do śmierci Jezusa. Teraz domagali się wyjaśnień. Ponieważ Piotr uleczył mężczyznę kulawego od urodzenia, chcieli wiedzieć, jaką mocą lub w czyje imię to zrobił. Apostoł odważnie im odpowiedział: „W imię Jezusa Chrystusa Nazarejczyka, którego wyście zawiesili na palu, lecz którego Bóg wskrzesił z martwych — właśnie dzięki niemu ów człowiek stoi przed wami zdrowy” (Dzieje 4:5-10).

² Wcześniej Piotr trzy razy bojaźliwie zaparł się Jezusa (Marka 14:66-72). Skąd więc wzięła się jego odwaga, gdy stanął przed tymi przywódcami religijnymi? Kluczową rolę odegrał duch święty, ale równie ważne było przeświadczenie, że Jezus został wzbudzony z martwych. Dzięki czemu apostoł był tak pewny, że Jezus żyje? I dlaczego my możemy podzielać to przekonanie?

3, 4. (a) Jakie wskrzeszenia miały miejsce przed czasami apostołów? (b) Jakich wskrzeszeń dokonał Jezus?

³ To, że umarli mogą znowu żyć, nie było dla apostołów Jezusa niczym nowym; przypadki wskrzeszeń zdarzały się już  wcześniej, zanim się urodzili. Wiedzieli, że Bóg dał moc prorokom Eliaszowi i Elizeuszowi, by dokonali takich cudów (1 Król. 17:17-24; 2 Król. 4:32-37). Pewien człowiek powrócił do życia, gdy jego ciało po wrzuceniu do grobu dotknęło kości Elizeusza (2 Król. 13:20, 21). Pierwsi chrześcijanie wierzyli tym relacjom biblijnym i podobnie my wierzymy, że Słowo Boże jest prawdą.

⁴ Zapewne wszyscy jesteśmy bardzo poruszeni, gdy czytamy o wskrzeszeniach dokonanych przez Jezusa. Kiedy przywrócił do życia jedynego syna pewnej wdowy, musiała ona być tym niezmiernie zdumiona (Łuk. 7:11-15). Innym razem Jezus wzbudził z martwych 12-letnią dziewczynkę. Wyobraź sobie radość i zachwyt pogrążonych w żalu rodziców, gdy ujrzeli, że ich córeczka znów żyje! (Łuk. 8:49-56). I jak przejęci musieli być obserwatorzy, kiedy zobaczyli wychodzącego z grobu Łazarza — żył i miał się dobrze! (Jana 11:38-44).

5. Pod jakim względem zmartwychwstanie Jezusa różniło się od wcześniejszych?

⁵ Apostołowie zdawali sobie sprawę, że zmartwychwstanie Jezusa różniło się od wszystkich poprzednich. Ludzie, którzy wcześniej zostali przywróceni do życia w ciałach fizycznych, z czasem znów umarli. Natomiast Jezus został wskrzeszony w ciele duchowym, które jest niezniszczalne (odczytaj Dzieje 13:34). Piotr napisał, że Jezus „uśmiercony został w ciele, ale ożywiony w duchu”. Co więcej, „jest on po prawicy Bożej, gdyż poszedł do nieba, a podporządkowano mu aniołów i władze, i moce” (1 Piotra 3:18-22). Poprzednie zmartwychwstania były wspaniałe, wręcz cudowne, lecz żadne z nich nie dorównywało temu wyjątkowemu cudowi.

6. Jak zmartwychwstanie Jezusa wpłynęło na jego uczniów?

⁶ Zmartwychwstanie Jezusa wywarło ogromny wpływ na jego uczniów. Nie był on już martwy, jak sądzili wrogowie, lecz żył jako potężna osoba duchowa, której nikt z ludzi nie mógł zaszkodzić. Jego wskrzeszenie potwierdziło, że był Synem Boga, i zmieniło głęboki smutek uczniów w wielką radość. Ponadto ich strach ustąpił miejsca odwadze. Zmartwychwstanie Jezusa miało kluczowe znaczenie dla realizacji zamierzenia Jehowy oraz dla dobrej nowiny, którą uczniowie śmiało oznajmiali na rozległym terenie.

7. Co Jezus robi obecnie i jakie pytania się nasuwają?

⁷ Jako słudzy Jehowy jesteśmy w pełni świadomi, że Jezus nie był po prostu wielkim człowiekiem. On żyje i kieruje działalnością mającą związek z każdym mieszkańcem ziemi. Sprawując już władzę w niebiańskim Królestwie Bożym, wkrótce oczyści ziemię ze zła i przekształci ją w raj, w którym ludzie będą żyć wiecznie (Łuk. 23:43). Wszystko to nie mogłoby się wydarzyć, gdyby Jezus nie został wskrzeszony. Jakie zatem mamy podstawy, by wierzyć, że został wzbudzony z martwych? Co tak naprawdę jego zmartwychwstanie oznacza dla nas?

8, 9. (a) Dlaczego żydowscy przywódcy religijni poprosili o zabezpieczenie grobu Jezusa? (b) Co się wydarzyło, kiedy kobiety przyszły do grobowca?

⁸ Po tym, jak Jezus został stracony, naczelni kapłani i faryzeusze przyszli do Piłata i powiedzieli: „Panie, przypomnieliśmy sobie, że ten oszust, gdy jeszcze żył, powiedział: ‚Po trzech dniach zostanę wskrzeszony’. Dlatego każ zabezpieczyć  grób aż do trzeciego dnia, żeby czasem jego uczniowie nie przyszli i go nie wykradli, i nie powiedzieli do ludu: ‚Został wskrzeszony z martwych!’, a to ostatnie oszustwo będzie gorsze niż pierwsze”. Piłat odrzekł: „Macie straż. Idźcie go zabezpieczyć, jak umiecie”. I dokładnie tak zrobili (Mat. 27:62-66).

⁹ Ciało Jezusa zostało złożone w grobowcu wykutym w skale, który zabezpieczono dużym kamieniem. Właśnie tam chcieli widzieć Jezusa żydowscy przywódcy religijni — na zawsze martwego w grobie. Ale Jehowa zamierzył coś zupełnie przeciwnego. Kiedy trzeciego dnia Maria Magdalena wraz z drugą Marią przyszły do grobu, zobaczyły odtoczony kamień i siedzącego na nim anioła. Zachęcił on kobiety, by zajrzały do środka i zobaczyły, że grób jest pusty. Powiedział im o Jezusie: „Nie ma go tu, bo został wskrzeszony” (Mat. 28:1-6). Jezus żył!

10. Jaki dowód zmartwychwstania Jezusa przytoczył Paweł?

¹⁰ To, co się działo w ciągu następnych 40 dni, nie pozostawiło wątpliwości, że Jezus został wskrzeszony. Streszczając te wydarzenia, apostoł Paweł napisał do Koryntian: „Przekazałem wam wśród pierwszych rzeczy to, co i ja przyjąłem, że Chrystus umarł za nasze grzechy, według Pism, i że był pogrzebany, a także został wskrzeszony trzeciego dnia, według Pism, i że ukazał się Kefasowi, potem dwunastu. Potem ukazał się jednocześnie ponad pięciuset braciom, z których większość pozostaje aż dotąd, a niektórzy zapadli w sen śmierci. Potem ukazał się Jakubowi, następnie wszystkim apostołom, a ostatniemu ze wszystkich ukazał się również mnie, jak gdyby przedwcześnie urodzonemu” (1 Kor. 15:3-8).

11. Dlaczego można powiedzieć, że zmartwychwstanie Jezusa nastąpiło „według Pism”?

¹¹ Po pierwsze, wiemy, że Jezus zmartwychwstał, ponieważ nastąpiło to „według Pism”. Jego wskrzeszenie zostało przepowiedziane w Słowie Bożym. Na przykład Dawid napisał, że ‛lojalny wobec Boga’ nie pozostanie w grobie (odczytaj Psalm 16:10). W dniu Pięćdziesiątnicy 33 roku n.e. apostoł Piotr odniósł te prorocze słowa do Jezusa: „[Dawid], widząc naprzód, mówił o zmartwychwstaniu Chrystusa, że ani nie został opuszczony w Hadesie, ani jego ciało nie ujrzało skażenia” (Dzieje 2:23-27, 31).

12. Kto widział zmartwychwstałego Jezusa?

¹² Po drugie, wiemy, że Jezus został wskrzeszony, ponieważ mamy świadectwo wielu świadków. W ciągu 40 dni zmartwychwstały Jezus ukazywał się swoim uczniom w ogrodzie, w którym znajdował się grobowiec, jak również na drodze do Emaus i w innych miejscach (Łuk. 24:13-15). Przy tych okazjach rozmawiał z poszczególnymi osobami, na przykład z Piotrem, a także z większymi grupami. Pewnego razu ukazał się jednocześnie ponad 500 uczniom! Świadectwa tylu naocznych świadków nie sposób zlekceważyć.

13. Jak gorliwość uczniów świadczyła o ich przekonaniu, że Jezus został wskrzeszony?

¹³ Po trzecie, wiemy, że Jezus zmartwychwstał, ponieważ jego uczniowie głosili o tym z niezwykłą gorliwością. Gorliwe dawanie świadectwa o wskrzeszeniu Chrystusa sprowadziło na nich prześladowania, cierpienia, a nawet śmierć. Gdyby Jezus nie został wskrzeszony — gdyby wszystko to było mistyfikacją — to po co Piotr miałby z narażeniem życia mówić o zmartwychwstaniu Chrystusa  przywódcom religijnym, którzy go nienawidzili i ukartowali jego śmierć? Piotr i inni uczniowie robili to, bo byli pewni, że Jezus żyje i kieruje dziełem, które zlecił Bóg. Ponadto zmartwychwstanie Jezusa upewniło jego naśladowców, że i oni będą wskrzeszeni. Na przykład Szczepan poniósł śmierć, przeświadczony, że umarli powrócą do życia (Dzieje 7:55-60).

14. Dlaczego wierzysz, że Jezus żyje?

¹⁴ Po czwarte, wiemy, iż Jezus powstał z martwych, ponieważ mamy dowody, że już panuje jako Król i usługuje jako Głowa zboru chrześcijańskiego. Dzięki temu prawdziwy chrystianizm rozkwita. Czy działoby się tak, gdyby Jezus nie został wskrzeszony? Jeśliby nie zmartwychwstał, prawdopodobnie nigdy byśmy o nim nie usłyszeli. Ale mamy mocne podstawy, by wierzyć, że Jezus żyje i kieruje nami w obwieszczaniu dobrej nowiny po całej ziemi.

15. Dlaczego zmartwychwstanie Jezusa dodaje nam odwagi do głoszenia?

¹⁵ Zmartwychwstanie Chrystusa dodaje nam odwagi do głoszenia. Przez 2000 lat wrogowie Boga próbowali najróżniejszymi sposobami — odstępstwem, drwinami, atakami motłochu, zakazami, torturami i egzekucjami — położyć kres działalności ewangelizacyjnej. Jednak ‛żadna broń wykonana przeciwko nam’ nie zahamowała dzieła głoszenia o Królestwie i czynienia uczniów (Izaj. 54:17). Nie obawiamy się popleczników Szatana. Jezus jest z nami i zapewnia nam wsparcie, tak jak obiecał (Mat. 28:20). Mamy wszelkie powody, aby nie ulegać strachowi, gdyż nasi wrogowie w żaden sposób nas nie uciszą!

16, 17. (a) Jak zmartwychwstanie Jezusa uwierzytelnia prawdziwość wszystkich jego nauk? (b) Jaką władzę Bóg powierzył Jezusowi zgodnie z Jana 11:25?

¹⁶ Zmartwychwstanie Jezusa uwierzytelnia prawdziwość wszystkich jego nauk. Paweł napisał, że gdyby Chrystus nie został wskrzeszony z martwych, to wiara chrześcijan oraz ich głoszenie byłyby daremne. Pewien biblista zauważył: „Jeżeli Chrystus nie został wskrzeszony, (...) to chrześcijanie są żałosnymi naiwniakami, wciągniętymi w wielkie oszustwo”. Bez zmartwychwstania Jezusa sprawozdania ewangeliczne przypominałyby jedynie smutną historię dobrego i mądrego człowieka, który poniósł śmierć z rąk wrogów. Ale Chrystus powstał z martwych, czym potwierdził prawdziwość wszystkiego, czego nauczał, także tego, co mówił o przyszłości (odczytaj 1 Koryntian 15:14, 15, 20).

¹⁷ Jezus powiedział: „Ja jestem zmartwychwstaniem i życiem. Kto we mnie wierzy, ten choćby nawet umarł, ożyje” (Jana 11:25). Ta zdumiewająca wypowiedź spełni się niezawodnie. Jehowa powierzył Jezusowi władzę, by wskrzesił on nie tylko powołanych do duchowego życia w niebie, ale też miliardy tych, którzy mają powstać z martwych z perspektywą bezkresnego życia na ziemi. Przebłagalna ofiara Jezusa i jego zmartwychwstanie oznaczają, że śmierci już nie będzie. Czy ta wiedza nie dodaje ci sił do znoszenia wszelkich przeciwności, a nawet do odważnego stawienia czoła śmierci?

18. Gwarancją czego jest zmartwychwstanie Jezusa?

¹⁸ Zmartwychwstanie Jezusa upewnia nas, że mieszkańcy ziemi będą sądzeni według słusznych zasad Jehowy. Zwracając się do grupy mężczyzn i kobiet w starożytnych Atenach, Paweł powiedział  o Bogu: „Zamierza w prawości sądzić zamieszkaną ziemię przez męża, którego wyznaczył, udzielił też gwarancji wszystkim ludziom przez wskrzeszenie go z martwych” (Dzieje 17:31). Jezus jest więc Sędzią ustanowionym przez Boga i możemy mieć pewność, że jego osąd będzie sprawiedliwy i oparty na miłości (odczytaj Izajasza 11:2-4).

19. Jak wiara w zmartwychwstanie Jezusa wpływa na nas?

¹⁹ Wiara w zmartwychwstanie Jezusa pobudza nas do spełniania woli Bożej. Gdyby nie jego ofiarna śmierć i zmartwychwstanie, ciążyłoby na nas przekleństwo grzechu i śmierci (Rzym. 5:12; 6:23). Jeśliby Jezus nie zmartwychwstał, równie dobrze moglibyśmy powiedzieć: „Jedzmy i pijmy, bo jutro pomrzemy” (1 Kor. 15:32). Nie skupiamy się jednak na przyjemnościach życia. Cenimy sobie nadzieję na zmartwychwstanie i mamy wszelkie powody, by we wszystkim uwzględniać kierownictwo Jehowy.

20. Jak zmartwychwstanie Jezusa poświadcza wielkość Boga?

²⁰ Zmartwychwstanie Chrystusa jest niemym, lecz wymownym świadectwem wielkości Jehowy, który ‛nagradza każdego, kto go pilnie szuka’ (Hebr. 11:6). Jakąż moc i mądrość zademonstrował Jehowa, gdy wskrzesił Jezusa do nieśmiertelnego życia w niebie! Co więcej, dowiódł w ten sposób, że potrafi urzeczywistnić wszystkie swe obietnice. Dotyczy to także proroczej zapowiedzi wskazującej na to, że pewne szczególne „potomstwo” miało odegrać kluczową rolę w rozstrzygnięciu kwestii spornej co do powszechnego zwierzchnictwa. Zrealizowanie tej obietnicy wymagało, żeby Jezus umarł i został wskrzeszony do życia (Rodz. 3:15).

21. Co dla ciebie oznacza nadzieja na zmartwychwstanie?

²¹ Czy nie jesteś wdzięczny Jehowie, który dał nam niezawodną nadzieję na zmartwychwstanie? W Piśmie Świętym znajdujemy zapewnienie: „Oto namiot Boga jest z ludźmi i On będzie przebywać z nimi, a oni będą jego ludami. I będzie z nimi sam Bóg. I otrze z ich oczu wszelką łzę, i śmierci już nie będzie ani żałości, ani krzyku, ani bólu już nie będzie. To, co poprzednie, przeminęło”. Tę wspaniałą wizję ukazano wiernemu apostołowi Janowi, któremu polecono: „Napisz, ponieważ słowa te są wierne i prawdziwe”. Od kogo Jan otrzymał to natchnione objawienie? Od zmartwychwstałego Jezusa Chrystusa (Obj. 1:1; 21:3-5).