STWÓRCA obdarzył ludzi bezcennym darem wolnej woli. Co więcej, obficie błogosławi tym, którzy jej niesamolubnie używają, aby krzewić prawdziwe wielbienie, uświęcać Jego imię i popierać powzięte przez Niego wspaniałe zamierzenie. Jehowa nie oczekuje mechanicznego posłuszeństwa wymuszonego groźbami czy siłą. Wysoko ceni ochocze poświęcenie wynikające ze szczerej miłości i głębokiego doceniania.

Na przykład gdy Izraelici przebywali na pustkowiu Synaj, Jehowa polecił im zbudować przybytek służący oddawaniu Mu czci. Powiedział: „Zbierzcie pośród siebie daninę dla Jehowy. Niech każdy, kto jest ochoczego serca, przyniesie ją jako daninę Jehowy” (Wyjścia 35:5). Izraelita mógł ofiarować to, na co go było stać, a jego dobrowolna ofiara — bez względu na jej rodzaj czy wartość — miała być użyta w odpowiedni sposób, aby zrealizować Boży zamiar. Jaki był odzew?

„Każdy, kogo skłaniało serce” — „kto miał ochocze serce” — oraz „każdy, kogo pobudził duch”, złożył dobrowolną ofiarę. Aby można było wykonać pracę zleconą przez Jehowę, mężczyźni i kobiety chętnie przynieśli różne rzeczy: broszki, kolczyki, pierścienie, złoto, srebro, miedź, niebieskie włókno, wełnę barwioną czerwonawą purpurą, przędzę barwioną szkarłatem z czerwców, delikatny len, sierść kozią, skóry baranie farbowane na czerwono, skóry focze, drewno akacjowe, kamienie szlachetne, olejek balsamowy i oliwę. Koniec końców „materiałów wystarczyło na wykonanie całej pracy, a nawet zbywało” (Wyjścia 35:21-24, 27-29; 36:7).

Ale to nie dary materialne sprawiły Jehowie największą przyjemność, lecz ochoczy duch ludzi, którzy w ten sposób poparli czyste wielbienie. Byli oni gotowi poświęcić też swój czas i siły. Sprawozdanie biblijne mówi, że „wszystkie kobiety mądrego serca przędły swymi rękami”. Rzeczywiście „wszystkie kobiety, których serca pobudziła mądrość, przędły sierść kozią”. Ponadto Jehowa napełnił Becalela ‛mądrością, zrozumieniem i wiedzą we wszelkim rzemiośle’. To Bóg obdarzył Becalela i Oholiaba umiejętnościami potrzebnymi do wykonania wszelkiej zleconej pracy (Wyjścia 35:25, 26, 30-35).

Kiedy Jehowa poprosił Izraelitów o złożenie darów, był całkowicie przekonany, że ‛każdy, kto ma ochocze serce’, wesprze czyste wielbienie. Takim osobom szczodrze błogosławił, zapewniając im przewodnictwo i bezgraniczną radość. Jehowa pokazał, jak wyraża się Jego błogosławieństwo dla ochoczego ducha wiernych sług — potrafi zadbać o to, by nie brakowało środków materialnych ani umiejętności potrzebnych do wykonania Jego woli (Ps. 34:9). Gdy niesamolubnie służysz Jehowie, On bez wątpienia pobłogosławi twego ochoczego ducha.