1. Dlaczego Paweł mógł powiedzieć, że ‛Chrystus to moc Boża’?

JEHOWA pokazał swą moc za pośrednictwem Jezusa Chrystusa w niezwykły sposób. W czterech Ewangeliach zawarto krzepiące wiarę szczegóły dotyczące niektórych cudów dokonanych przez Chrystusa. Rzecz jasna było ich znacznie więcej (Mat. 9:35; Łuk. 9:11). Moc Boża rzeczywiście uwidoczniła się w Jezusie. Apostoł Paweł słusznie więc mógł o nim powiedzieć: „Chrystus — moc Boża” (1 Kor. 1:24). Ale jaki wpływ cuda Jezusa mogą mieć na nasze życie?

2. Czego możemy się nauczyć z cudów Jezusa?

² Apostoł Piotr oświadczył, że Jezus podczas pobytu na ziemi dokonywał cudów (Dzieje 2:22). Te potężne dzieła były przedsmakiem jeszcze wspanialszych dobrodziejstw, które udostępni on jako panujący Król. Stanowią zapowiedź cudów, jakich Jezus dokona w Bożym nowym świecie na ogólnoziemską skalę! Sporo nam też mówią o osobowości jego samego oraz jego Ojca. Rozważmy kilka cudów Jezusa i zobaczmy, jak mogą one wpływać na nasze życie teraz i w przyszłości.

3. (a) W jakich okolicznościach Jezus dokonał pierwszego cudu? (b) Jak na uczcie w Kanie uwidoczniła się jego szczodrość?

³ Swojego pierwszego cudu Jezus dokonał na uczcie weselnej w Kanie Galilejskiej. Niewykluczone, że przybyło na nią więcej gości, niż się spodziewano. Tak czy inaczej, zabrakło wina. Wśród obecnych znalazła się Maria, matka Jezusa. Przez lata niewątpliwie rozmyślała o wszystkich proroczych obietnicach dotyczących jej syna, o którym wiedziała, że będzie nazwany „Synem Najwyższego” (Łuk. 1:30-32; 2:52). Czy sądziła, że tkwi w nim moc, której jeszcze nie pokazał? Jedno jest pewne: Maria i Jezus współczuli tym nowożeńcom i chcieli ich wybawić z kłopotliwej sytuacji. Jezus wiedział, że gościnność uważano za obowiązek. Dlatego w cudowny sposób zamienił niespełna 400 litrów wody w ‛wyborne wino’ (odczytaj Jana 2:3, 6-11). Czy musiał to zrobić? Nie. Po prostu troszczył się o ludzi i naśladował szczodrość swego niebiańskiego Ojca.

4, 5. (a) Jaką lekcję możemy wyciągnąć z pierwszego cudu Jezusa? (b) Czego cud w Kanie uczy nas w odniesieniu do przyszłości?

⁴ Jezus za pomocą cudu dostarczył wybornego wina w ilości, która wystarczyła dla sporej grupy ludzi. Czy dostrzegasz, czego możemy się z tego nauczyć? Okoliczność, iż Jezus chętnie zdobył się na tak wspaniałomyślny gest, upewnia nas, że zarówno dla niego, jak i dla jego Ojca ważne są uczucia ludzi. Ani Ojciec, ani Syn nie jest skąpy. Wyobraź sobie, jak szczodrze Jehowa użyje swej mocy, by w nowym świecie wyprawić wystawną ucztę „dla wszystkich ludów” (odczytaj Izajasza 25:6).

⁵ Pomyśl tylko! Nadchodzi czas, gdy zostaną zaspokojone stosowne potrzeby i pragnienia każdego człowieka, dotyczące na przykład pożywnego jedzenia i odpowiedniego mieszkania. Obyśmy z radością wyczekiwali obfitych darów, jakie Jehowa obiecał nam dać w ziemskim raju!

6. W stosunku do kogo Jezus korzystał ze swej cudownej mocy i jak pod tym względem możemy go naśladować?

⁶ Co ciekawe, kiedy Jezus był kuszony przez Diabła, by zamienił kamienie w chleby, nie wykorzystał swej cudownej mocy do zaspokojenia osobistych pragnień (Mat. 4:2-4). Używał jej natomiast z myślą o potrzebach innych. Jak możemy naśladować jego niesamolubną troskę o drugich? Jezus zachęcał sług Bożych do dawania (Łuk. 6:38). Czy możemy okazywać tę szlachetną cechę — szczodrość — i zapraszać innych do siebie na posiłek fizyczny i duchowy? Czy po zebraniu jesteśmy gotowi poświęcić komuś czas i na przykład posłuchać, jak brat ćwiczy przemówienie? A w jaki sposób moglibyśmy pomóc komuś, kto potrzebuje wsparcia w służbie? Kiedy w miarę swoich możliwości hojnie dajemy innym pod względem  materialnym i duchowym, pokazujemy, że uczymy się od Jezusa.

7. Jaka sytuacja się utrzyma, dopóki nie przeminie obecny system rzeczy?

⁷ Ubóstwo nie jest niczym nowym. Jehowa zapowiedział starożytnym Izraelitom, że ubogich „nigdy nie zabraknie w tej ziemi” (Powt. Pr. 15:11). Wiele stuleci później Jezus przyznał: „Biednych bowiem macie u siebie zawsze” (Mat. 26:11). Czy chciał przez to powiedzieć, że na ziemi zawsze będą ludzie ubodzy? Nie, chodziło mu raczej o to, że taka sytuacja się utrzyma, dopóki nie przeminie ten zepsuty system rzeczy. Jakże pokrzepiająca jest więc świadomość, że cuda Jezusa proroczo wskazują na lepsze czasy pod rządami Królestwa, kiedy wszyscy będą jedli do syta!

8, 9. (a) W jakich okolicznościach Jezus cudownie nakarmił tysiące ludzi? (b) Co cię porusza w relacji o tym cudzie?

⁸ Psalmista powiedział o Jehowie: „Otwierasz swą rękę i zaspokajasz pragnienie wszystkiego, co żyje” (Ps. 145:16). Wzorując się na swym Ojcu, ‛Chrystus, moc Boża’, często otwierał dłoń i zaspokajał potrzeby swoich naśladowców. Robił to nie dlatego, by zademonstrować swą moc, ale ze szczerej troski o innych. Rozważmy Ewangelię według Mateusza 14:14-21 (odczytaj). Uczniowie przyszli do Jezusa w sprawie jedzenia. Być może nie tylko sami odczuwali głód, lecz także byli przejęci losem zgłodniałych i zmęczonych ludzi, którzy przywędrowali za nim z miast (Mat. 14:13). Co w tej sytuacji zrobił Jezus?

⁹ Mając do dyspozycji pięć chlebów i dwie ryby, Jezus nakarmił około 5000 mężczyzn, którym towarzyszyły jeszcze kobiety i dzieci! Czyż nie porusza nas sposób, w jaki posłużył się swą cudowną mocą, by okazać współczucie i zatroszczyć się o całe rodziny, również o maleństwa? ‛Wszyscy jedli i się nasycili’. Wynika z tego, że jedzenia było pod dostatkiem. Jezus życzliwie zapewnił ludziom nie jedynie kawałek chleba, ale posiłek, dzięki któremu mieli siły przejść długą drogę do domu (Łuk. 9:10-17). Ponadto zebrano 12 koszy pozostałych porcji pokarmu!

10. Co niebawem stanie się z ubóstwem?

¹⁰ Obecnie setki milionów ludzi nie może zaspokoić swoich podstawowych potrzeb z powodu niesprawiedliwych rządów ludzkich. Nawet niektórzy nasi bracia ledwo wiążą koniec z końcem i trudno o nich powiedzieć, że mogą się nasycić. Zbliża się jednak czas, gdy posłuszni ludzie będą mogli żyć w świecie wolnym od korupcji i ubóstwa. Gdybyś miał potrzebną do tego moc, czy nie zaspokoiłbyś potrzeb ludzkości? Bóg Wszechmocny nie tylko potrafi, ale też pragnie tak uczynić, i to wkrótce. Ulga jest już blisko! (Odczytaj Psalm 72:16).

11. Dlaczego jesteś przekonany, że wkrótce Chrystus użyje swej mocy na całej ziemi, i do czego cię to pobudza?

¹¹ Podczas pobytu na ziemi Jezus działał na stosunkowo niewielkim obszarze jedynie przez trzy i pół roku (Mat. 15:24). Ale jako wyniesiony do chwały Król, swoimi wpływami obejmie całą ziemię (Ps. 72:8). Cuda Jezusa stanowią podstawę do żywienia ufności, że on potrafi i chce niebawem wykorzystać otrzymaną władzę dla naszego dobra. Chociaż sami nie potrafimy dokonywać cudów, możemy z zapałem kierować uwagę ludzi na natchnione Słowo Boże. Jak wynika z proroctw biblijnych, przed nami są lepsze czasy. Czy jako oddani  Świadkowie Jehowy, którzy posiadają tę cenną wiedzę o przyszłości, nie czujemy się dłużnikami innych? (Rzym. 1:14, 15). Oby rozmyślanie o tym pobudzało nas do dzielenia się z drugimi dobrą nowiną o Królestwie Bożym (Ps. 45:1; 49:3).

12. Dlaczego możemy być pewni, że Jezus doskonale rozumie wszelkie procesy zachodzące na ziemi?

¹² Razem ze swym jednorodzonym Synem jako „mistrzowskim wykonawcą” Bóg stworzył ziemię oraz wszystko, co się na niej znajduje (Prz. 8:22, 30, 31; Kol. 1:15-17). Dlatego Jezus doskonale rozumie wszelkie procesy zachodzące na naszym globie. Wie, jak należy korzystać z zasobów naturalnych i właściwie nimi zarządzać.

13, 14. Podaj przykład ukazujący, że Chrystus potrafi zapanować nad siłami przyrody.

¹³ Będąc na ziemi, Jezus dowiódł, że jest „mocą Bożą”, gdyż potrafił panować nad siłami przyrody. Zobaczmy, jak pewnego razu poradził sobie z wichurą, która najwyraźniej zagroziła życiu jego uczniów (odczytaj Marka 4:37-39). Jeden z biblistów wyjaśnił: „Greckim słowem [przetłumaczonym w Marka 4:37 na ‚wicher’] określa się szalejącą burzę lub huragan. Nigdy nie odnosi się ono do pojedynczego podmuchu (...), lecz do wichury, którą przynoszą ciemne chmury burzowe i której towarzyszą gwałtowne porywy wiatru, potoki deszczu oraz wywracanie wszystkiego do góry nogami”. Mateusz opisał ten wicher jako „wielką burzę” (Mat. 8:24, Edycja Świętego Pawła).

¹⁴ Wyobraź sobie tę scenę: Chrystus jest wyczerpany po niełatwej służbie. Fale uderzają o łódź, a do środka wdziera się spieniona woda. Mimo odgłosów burzy i gwałtownego kołysania się łodzi Jezus, spragniony odpoczynku, dalej śpi. Przerażeni uczniowie wyrywają go ze snu i wołają: „Giniemy!” (Mat. 8:25). Obudzony Jezus rozkazuje wiatrowi i morzu: „Umilknij! Ucisz się!” (Marka 4:39). Jaki przyniosło to rezultat? „Wiatr ustał i nastała wielka cisza”. Cóż za przejaw mocy!

15. Jak Bóg Wszechmocny pokazał, że panuje nad siłami natury?

¹⁵ Źródłem mocy Chrystusa jest sam Jehowa, możemy więc ufać, że Bóg Wszechmocny w pełni panuje nad siłami natury. Rozważmy kilka przykładów. Przed potopem Jehowa oświadczył: „Już za siedem dni sprawię, że deszcz będzie padał na ziemię przez czterdzieści dni i czterdzieści nocy” (Rodz. 7:4). W Księdze Wyjścia 14:21 czytamy: „Jehowa zaczął cofać morze silnym wiatrem wschodnim”. A w Księdze Jonasza 1:4 powiedziano: „Jehowa zesłał na morze wielki wiatr i rozpętała się na morzu wielka nawałnica; i statek był bliski rozbicia”. To pokrzepiające, że Jehowa potrafi panować nad żywiołami. Przyszłość naszej planety leży w dobrych rękach.

16. Dlaczego świadomość, że nasz Stwórca i Jego pierworodny Syn mają władzę nad siłami natury, dodaje otuchy?

¹⁶ Rozmyślanie o zdumiewającej mocy naszego Stwórcy i Jego „mistrzowskiego wykonawcy” dodaje otuchy. Kiedy przez 1000 lat będą Oni w pełni zwracać uwagę na naszą planetę, nikomu z ludzi nic nie zagrozi. Przerażające klęski żywiołowe odejdą w zapomnienie. W nowym świecie znikną powody do obaw, że ktoś ucierpi na skutek huraganów, tsunami, wybuchów wulkanów czy trzęsień ziemi. Jakże wspaniale jest wybiegać myślą do czasów, gdy żadna siła przyrody już nikogo nie zabije ani nie okaleczy, ponieważ ‛namiot Boga będzie  z ludźmi’! (Obj. 21:3, 4). Możemy być pewni, że podczas Millennium Chrystus dzięki mocy Bożej będzie panował nad siłami przyrody.

17. W jaki sposób już teraz możemy naśladować Boga i Chrystusa?

¹⁷ Chociaż w przeciwieństwie do Jehowy i Jezusa nie potrafimy zapobiegać klęskom żywiołowym, to jednak mamy pewną miarę mocy. Jak z niej korzystamy? Jednym ze sposobów jest stosowanie się do rady z Księgi Przysłów 3:27 (odczytaj). Gdy nasi bracia przeżywają trudności, możemy ich pocieszyć oraz zapewnić im wsparcie fizyczne, emocjonalne i duchowe (Prz. 17:17). Możemy na przykład pomóc komuś, kogo dotknęła klęska żywiołowa. Pewna wdowa, której dom został poważnie uszkodzony przez nawałnicę, tak się wyraziła: „Jestem ogromnie wdzięczna, że należę do organizacji Jehowy. Dziękuję nie tylko za pomoc fizyczną, ale i duchową”. Inna samotna siostra na widok swego domu uszkodzonego przez burzę poczuła się bezradna i przytłoczona. Kiedy otrzymała pomoc, powiedziała: „Trudno to opisać! Zupełnie nie potrafię wyrazić tego, co czuję (...). Dziękuję, Jehowo!”. Cieszymy się, że jesteśmy częścią społeczności braterskiej, która naprawdę troszczy się o potrzeby innych. Jeszcze większą radością napawa nas fakt, że Jehowa i Jezus Chrystus naprawdę troszczą się o swój lud.

18. Co pobudzało Jezusa do dokonywania cudów?

¹⁸ W czasie swojej ziemskiej służby Jezus udowodnił, że jest „mocą Bożą”. Ale co go do tego pobudzało? Nigdy nie używał swej mocy dla własnej korzyści ani po to, żeby zrobić na innych wrażenie. Cuda, których dokonywał, ukazują jego miłość do rodzaju ludzkiego. Zagadnienie to omówimy w następnym artykule.