1, 2. Jak Biblia podkreśla znaczenie miłości?

MIŁOŚĆ jest dominującym przymiotem Jehowy Boga (1 Jana 4:16). Jezus jako Jego pierwsze stworzenie żył z Nim w niebie przez całe wieki i poznał Jego nacechowane miłością metody działania (Kol. 1:15). Całym swoim postępowaniem — także tym na ziemi — pokazał, że w pełni rozumie, jak kochającym Bogiem jest Jehowa, i że naśladuje tę miłość. Możemy więc być pewni, że władza sprawowana przez Jehowę i Jezusa zawsze będzie oparta na miłości.

² Jezus, zapytany o największe przykazanie w Prawie, oświadczył: „‚Masz miłować Jehowę, twojego Boga, całym swym sercem i całą swą duszą, i całym swym umysłem’. To jest największe i pierwsze przykazanie. Drugie, podobne do tego, jest to: ‚Masz miłować swego bliźniego jak samego siebie’” (Mat. 22:37-39).

3. Kto jest naszym bliźnim?

³ Zauważmy, że Jezus zaraz po miłości do Jehowy wymienił miłość do bliźniego. Widać więc, jak ważne jest okazywanie tej cechy we wszystkich relacjach z innymi. Ale kto jest naszym bliźnim? Jeżeli żyjemy w związku małżeńskim,  naszym najbliższym bliźnim jest współmałżonek. Bliskie są nam też osoby tworzące zbór chrześcijański, które tak jak my wielbią prawdziwego Boga. Bliźnimi są również ludzie napotykani w służbie kaznodziejskiej. Jak zatem ci, którzy czczą Jehowę i trzymają się nauk Jego Syna, powinni okazywać miłość bliźnim?

4. Dzięki czemu małżonkowie mogą tworzyć udany związek mimo swej niedoskonałości?

⁴ Jehowa ustanowił pierwsze małżeństwo, kiedy stworzył Adama i Ewę oraz połączył ich ze sobą. Chciał, żeby tworzyli oni szczęśliwy, trwały związek i napełnili ziemię swym potomstwem (Rodz. 1:27, 28). Ale to pierwsze małżeństwo nie przetrwało, ponieważ Adam i Ewa zbuntowali się przeciw zwierzchnictwu Jehowy, czym sprowadzili grzech i śmierć na całą ludzkość (Rzym. 5:12). Mimo to małżonkowie mogą tworzyć udany związek. Najlepsze rady na ten temat zawiera Biblia, ponieważ pochodzi od Jehowy, Twórcy małżeństwa (odczytaj 2 Tymoteusza 3:16, 17).

5. Jak ważna jest miłość w małżeństwie?

⁵ Słowo Boże wskazuje, że miłość — głębokie uczucie, gorące przywiązanie do drugiej osoby — jest niezbędna, by ludzie mogli utrzymywać ze sobą serdeczne relacje. Z pewnością dotyczy to małżeństwa. Apostoł Paweł, zwracając się do zboru, powiedział: „Miłość jest wielkodusznie cierpliwa i życzliwa. Miłość nie jest zazdrosna, nie przechwala się, nie nadyma się, nie zachowuje się nieprzyzwoicie, nie szuka własnych korzyści, nie daje się rozdrażnić. Nie prowadzi rachunku krzywdy. Nie raduje się z nieprawości, ale się współraduje z prawdą. Wszystko znosi, wszystkiemu wierzy, na wszystko ma nadzieję, wszystko przetrzymuje. Miłość nigdy nie zawodzi” (1 Kor. 13:4-8). Rozmyślanie nad tymi natchnionymi słowami i wprowadzanie ich w czyn na pewno pogłębi radość w małżeństwie.

6, 7. (a) Co Biblia mówi na temat zwierzchnictwa? (b) Jak chrześcijański mąż powinien traktować żonę?

⁶ Miłość jest szczególnie ważna ze względu na ustanowioną przez Boga zasadę zwierzchnictwa. Paweł wyjaśnił:  „Chcę, byście wiedzieli, że głową każdego mężczyzny jest Chrystus, a głową kobiety jest mężczyzna, a głową Chrystusa jest Bóg” (1 Kor. 11:3). Jednak zwierzchnictwo nie ma nic wspólnego z despotyzmem. Na przykład Jehowa sprawuje zwierzchnictwo nad Chrystusem w życzliwy, niesamolubny sposób, a on chętnie Mu się podporządkowuje. Docenia pełne miłości przewodnictwo Boga, gdyż oznajmił: „Miłuję Ojca” (Jana 14:31). Umiłowany Syn Boży raczej nie miałby takich odczuć, gdyby Jehowa był wobec niego surowy czy apodyktyczny.

⁷ Chociaż mąż jest głową żony, to jak uczy Biblia, powinien ‛darzyć ją szacunkiem’ (1 Piotra 3:7). Robi to, gdy między innymi bierze pod uwagę potrzeby żony i daje jej pierwszeństwo wyboru w niektórych sprawach. W Słowie Bożym czytamy: „Mężowie, wciąż miłujcie swe żony, jak też Chrystus umiłował zbór i wydał zań samego siebie” (Efez. 5:25). Jezus oddał nawet życie za swoich naśladowców. Kiedy mąż wzorem Jezusa życzliwie sprawuje zwierzchnictwo, żonie znacznie łatwiej jest go kochać i szanować oraz mu się podporządkowywać (odczytaj Tytusa 2:3-5).

8. Jak chwalcy Jehowy powinni postrzegać współchrześcijan?

⁸ Na całej ziemi miliony osób wielbi Jehowę oraz świadczy o Jego imieniu i zamierzeniu. Jak każdy chwalca Jehowy powinien postrzegać swoich współbraci? Słowo Boże odpowiada: „Wyświadczajmy dobro wszystkim, a zwłaszcza tym, którzy są z nami spokrewnieni w wierze” (Gal. 6:10; odczytaj Rzymian 12:10). Apostoł Piotr napisał: „Oczyściwszy swe dusze dzięki posłuszeństwu prawdzie, czego wynikiem jest nieobłudne uczucie braterskie, jedni drugich żarliwie, z serca miłujcie”. Polecił też współwyznawcom: „Nade wszystko darzcie jedni drugich żarliwą miłością” (1 Piotra 1:22; 4:8).

9, 10. Dlaczego wśród sług Bożych panuje jedność?

⁹ Jako słudzy Jehowy darzymy się żarliwą miłością, więc tworzymy wyjątkową ogólnoświatową organizację. A ponieważ kochamy Jehowę i przestrzegamy Jego praw, On wspiera nas najpotężniejszą siłą we wszechświecie — swym świętym duchem. Dzięki temu cieszymy się wspaniałą jednością jako prawdziwie międzynarodowa społeczność braterska (odczytaj 1 Jana 4:20, 21).

¹⁰ Kierując uwagę na potrzebę przejawiania miłości przez chrześcijan, Paweł napisał: „Przyodziejcie się w tkliwe uczucia: współczucie, życzliwość, uniżenie umysłu, łagodność i wielkoduszną cierpliwość. Dalej znoście jedni drugich i wspaniałomyślnie przebaczajcie sobie nawzajem, jeśli ktoś ma powód do uskarżania się na drugiego. Jak Jehowa wspaniałomyślnie wam przebaczył, tak czyńcie i wy. A prócz tego wszystkiego przyodziejcie się w miłość, gdyż ona jest doskonałą więzią jedności” (Kol. 3:12-14). Jakże jesteśmy wdzięczni, że bez względu na naszą przeszłość lub przynależność narodową króluje wśród nas miłość — „doskonała więź jedności”!

11. Po czym można rozpoznać organizację Jehowy?

¹¹ Szczera miłość i jedność, widoczne wśród sług Jehowy, pozwalają rozpoznać w nich wyznawców religii prawdziwej, gdyż Jezus powiedział: „Po tym  wszyscy poznają, że jesteście moimi uczniami, jeśli będzie wśród was miłość” (Jana 13:34, 35). Z kolei apostoł Jan napisał: „Dzieci Boga i dzieci Diabła uwidaczniają się w ten sposób: Nikt, kto nie trwa w prawości, nie pochodzi od Boga — ani ten, kto nie miłuje swego brata. Bo to jest wieść, którą słyszeliście od początku, że powinniśmy jedni drugich miłować” (1 Jana 3:10, 11). Miłość oraz wynikająca z niej jedność wyróżniają Świadków Jehowy jako prawdziwych naśladowców Chrystusa, których Bóg używa do realizacji swego zamierzenia — głoszenia dobrej nowiny o Królestwie po całej zamieszkanej ziemi (Mat. 24:14).

12, 13. Co obecnie robi „wielka rzesza” i czego wkrótce doświadczą jej członkowie?

¹² Słudzy Jehowy w większości należą do „wielkiej rzeszy (...) ze wszystkich narodów i plemion, i ludów, i języków”. Stoją „przed tronem [Boga] i przed Barankiem [Jezusem Chrystusem]”. Kim są? „To ci, którzy wychodzą z wielkiego ucisku i wyprali swoje długie szaty, i wybielili je we krwi Baranka”, ponieważ wierzą w Jezusową ofiarę okupu. Członkowie rozrastającej się „wielkiej rzeszy” kochają Jehowę i Jego Syna oraz „dniem i nocą pełnią dla niego [Boga] świętą służbę” (Obj. 7:9, 14, 15).

¹³ Bóg już wkrótce zniszczy ten niegodziwy świat w „wielkim ucisku” (Mat. 24:21; odczytaj Jeremiasza 25:32, 33). Ale powodowany miłością do swych sług, ocali ich jako grupę i wprowadzi do nowego świata. Jak zapowiedziano prawie 2000 lat temu, „otrze z ich oczu wszelką łzę i śmierci już nie będzie ani żałości, ani krzyku, ani bólu już nie będzie”. Czy tęsknisz do życia w raju, w którym „to, co poprzednie, przeminęło”? (Obj. 21:4).

14. Jak liczna stała się „wielka rzesza”?

¹⁴ Kiedy w roku 1914 rozpoczęły się dni ostatnie, na świecie było jedynie kilka tysięcy sług Jehowy. Niewielki ostatek chrześcijańskich pomazańców, pobudzany miłością do bliźnich oraz wspierany duchem Bożym, wytrwale głosił o Królestwie. W rezultacie zbierana jest wielka rzesza osób mających nadzieję ziemską. Obecnie szeregi Świadków liczą przeszło 8 000 000 osób skupionych w ponad 115 400 zborach na całym świecie. I wciąż nas przybywa. Na przykład w roku służbowym 2014 ochrzczono przeszło 275 500 nowych Świadków — czyli przeciętnie jakieś 5300 osób każdego tygodnia.

15. Na jaką skalę prowadzone jest obecnie dzieło głoszenia o Królestwie?

¹⁵ Zakres dzieła głoszenia jest zdumiewający. Literaturę biblijną wydajemy już w ponad 700 językach. Strażnica to najbardziej rozpowszechnione czasopismo na świecie — co miesiąc ukazuje się w nakładzie przeszło 52 000 000 egzemplarzy w 247 językach. Z kolei podręcznik do studiowania Pisma Świętego Czego naprawdę uczy Biblia? osiągnął nakład z górą 200 000 000 egzemplarzy w przeszło 250 językach.

16. Czemu przypisać zdumiewający rozwój ziemskiej części organizacji Jehowy?

¹⁶ Widoczny obecnie wzrost jest wynikiem naszej wiary w Boga i pełnego uznawania Biblii za Jego natchnione Słowo (1 Tes. 2:13). Szczególnie zdumiewa duchowa pomyślność, którą się cieszymy jako słudzy Jehowy mimo nienawiści i sprzeciwu Szatana, „boga tego systemu rzeczy” (2 Kor. 4:4).

17, 18. Z jakim nastawieniem słudzy Boży powinni się odnosić do osób, które nie podzielają ich przekonań religijnych?

¹⁷ Jakie nastawienie powinni przejawiać słudzy Jehowy wobec tych, którzy nie oddają czci jedynemu prawdziwemu Bogu? W działalności kaznodziejskiej spotykamy się z różnymi reakcjami — niektóre są przychylne, a inne wrogie. Jednak bez względu na to, jak reagują ludzie, musimy się trzymać standardu, który wyznacza nam Słowo Boże: „Niech wasza wypowiedź zawsze będzie wdzięczna, przyprawiona solą, abyście wiedzieli, jak powinniście każdemu odpowiedzieć” (Kol. 4:6). Kiedy podejmujemy się ‛obrony wobec każdego, kto od nas żąda uzasadnienia nadziei’, robimy to „w łagodnym usposobieniu i z głębokim respektem”, ponieważ kierujemy się miłością do bliźnich (1 Piotra 3:15).

¹⁸ Taką miłość okazujemy nawet wtedy, gdy rozgniewany domownik odrzuci nasze orędzie i nas zwymyśla. Bierzemy wtedy wzór z Jezusa: „Gdy go obrzucano obelgami, nie odwzajemniał się obelgami. Gdy cierpiał, nie groził, ale poruczał siebie temu [Jehowie], który sądzi w sposób nacechowany prawością” (1 Piotra 2:23). Niezależnie od tego, czy mamy do czynienia ze współwyznawcami czy innymi osobami, przejawiamy pokorę i stosujemy się do rady: ‛Nie odpłacajcie krzywdą za krzywdę ani obelgą za obelgę, lecz przeciwnie, błogosławcie’ (1 Piotra 3:8, 9).

19. Jaką zasadę dotyczącą traktowania przeciwników podał Jezus?

¹⁹ Zachowywanie pokory pomaga nam przestrzegać ważnej zasady, którą podał Jezus w Kazaniu na Górze: „Słyszeliście, że powiedziano: ‚Masz miłować swego bliźniego i nienawidzić swego nieprzyjaciela’. Ja jednak wam mówię: Miłujcie swych nieprzyjaciół i módlcie się za tych, którzy was prześladują, żebyście się okazali synami waszego Ojca, który jest w niebiosach, ponieważ on sprawia, że jego słońce wschodzi nad niegodziwymi i dobrymi, on też sprawia, że deszcz pada na prawych i nieprawych” (Mat. 5:43-45). A zatem jako słudzy Boży, powinniśmy uczyć się ‛miłować swych nieprzyjaciół’ bez względu na ich postawę wobec nas.

20. Skąd wiadomo, że miłość do Boga i bliźnich napełni nowy świat? (Zobacz ilustrację tytułową).

²⁰ We wszystkich dziedzinach życia powinniśmy pokazywać swoim nastawieniem i czynami, że miłujemy Jehowę oraz bliźnich. Miłość przejawiamy nawet wobec kogoś, kto nie reaguje przychylnie na orędzie Królestwa, a znajduje się w potrzebie. Apostoł Paweł napisał: „Nikomu nie bądźcie nic winni oprócz wzajemnej miłości; bo kto miłuje bliźniego, wypełnił prawo. Gdyż kodeks prawny: ‚Nie wolno ci cudzołożyć. Nie wolno ci mordować. Nie wolno ci kraść. Nie wolno ci pożądać’ — i jakiekolwiek jest inne przykazanie — streszcza się w tym słowie, mianowicie: ‚Masz miłować swego bliźniego jak samego siebie’. Miłość nie wyrządza bliźniemu zła; dlatego wypełnieniem prawa jest miłość” (Rzym. 13:8-10). Jako Świadkowie Jehowy, okazujemy szczerą miłość w tym podzielonym, złym i pełnym przemocy świecie, podległym Szatanowi (1 Jana 5:19). Gdy on sam, demony oraz buntowniczy ludzie zostaną już usunięci, miłość niewątpliwie zdominuje wszelkie poczynania w nowym świecie. Jakież to będzie cudowne, gdy wszyscy mieszkańcy ziemi będą miłować Boga i bliźnich!