Według sprawozdania z Księgi Jozuego 6:10-15, 20 Izraelici maszerowali wokół Jerycha raz dziennie przez sześć dni. Siódmego dnia obeszli je siedem razy, po czym Bóg sprawił, że jego potężne mury runęły. Pozwoliło to izraelskim żołnierzom wkroczyć do miasta i je zdobyć. Czy dowody archeologiczne potwierdzają, że — jak wynika z Biblii — oblężenie Jerycha trwało krótko?

W starożytności najeźdźcy atakujący ufortyfikowane miasto zazwyczaj je oblegali. Niezależnie od tego, ile czasu trwało takie oblężenie, po zdobyciu miasta grabili znajdujące się w nim bogactwa, również pozostałą żywność. Tymczasem w ruinach Jerycha archeolodzy odkryli spore jej zapasy. W pewnym czasopiśmie tak to skomentowano: „Oprócz wyrobów garncarskich najczęstszym znaleziskiem w gruzach [Jerycha] było ziarno. (...) To wyjątkowe w annałach archeologii palestyńskiej. Zdarzało się znaleźć jeden lub dwa dzbany ziarna, ale natrafić na tak ogromną ilość to już coś niebywałego” (Biblical Archaeology Review).

Jak czytamy w relacji biblijnej, Izraelici nie zabrali z Jerycha zapasów ziarna z ważnego powodu — zabronił im tego Jehowa (Joz. 6:17, 18). Przypuścili oni atak wiosną, zaraz po żniwach, kiedy w mieście zgromadzono już spore ilości zboża (Joz. 3:15-17; 5:10). Okoliczność, iż w Jerychu pozostało go tak wiele, wskazuje, że izraelskie oblężenie trwało krótko, tak jak to opisano w Biblii.