Bóg nie posługuje się klęskami żywiołowymi do karania ludzi. Nigdy tego nie robił i nigdy nie zrobi. Dlaczego? Ponieważ „Bóg jest miłością” — mówi Biblia w Liście 1 Jana 4:8.

Wszystko, co Bóg czyni, wypływa z miłości. Kto kocha, nie sprowadza cierpień na niewinnych, bo jak czytamy w Biblii, „miłość nie wyrządza bliźniemu zła” (Rzymian 13:10). Księga Hioba 34:12 zapewnia: „Bóg naprawdę nie postępuje niegodziwie”.

W Biblii rzeczywiście przepowiedziano na nasze czasy rozmaite kataklizmy, takie jak „wielkie trzęsienia ziemi” (Łukasza 21:11). Ale to nie znaczy, że Jehowa jest odpowiedzialny za spowodowane przez nie zniszczenia, tak jak synoptyk nie ponosi odpowiedzialności za skutki zapowiedzianej wichury. Skoro Bóg nie jest sprawcą klęsk żywiołowych ani związanych z nimi cierpień, to komu należałoby je przypisać?

Pismo Święte wyjawia, że „cały świat podlega mocy niegodziwca”, Szatana Diabła (1 Jana 5:19). Już od chwili buntu u zarania dziejów ludzkości jest on zabójcą (Jana 8:44). Nasze życie nie przedstawia w jego oczach większej wartości. Powodowany samolubną ambicją, stworzył globalny system oparty na egoizmie. Dzisiejszy świat przyzwala na wyzysk, toteż wiele bezbronnych osób musi żyć w miejscach narażonych na klęski wywołane przez żywioły lub człowieka (Efezjan 2:2; 1 Jana 2:16). Za niektóre nieszczęścia ponoszą winę zachłanni ludzie (Kaznodziei 8:9). Dlaczego można tak powiedzieć?

Do zaskakującej liczby kataklizmów przyczynia się sam człowiek. Pomyśl na przykład o tragedii mieszkańców Nowego Orleanu, nawiedzonego przez huragan i powódź, albo o domach zniszczonych przez lawiny błota osuwające się z nadbrzeżnych gór Wenezueli. W tych i innych wypadkach zjawiska naturalne, takie jak wiatr czy deszcz, przybierają rozmiary katastrof w dużej mierze na skutek ignorancji ekologicznej, niedbałej zabudowy, złego planowania, lekceważenia ostrzeżeń i nieudolnej biurokracji.

Weźmy pod uwagę pewien tragiczny wypadek, do którego doszło w czasach biblijnych. Za dni Jezusa nagle zawaliła się wieża, zabijając 18 osób (Łukasza 13:4). To nieszczęście mogło być rezultatem błędu człowieka, „czasu i nieprzewidzianego zdarzenia” albo jednego i drugiego — ale z całą pewnością nie była to kara Boża (Kaznodziei 9:11).

Czy Bóg kiedykolwiek zsyłał kataklizmy? Owszem, ale w przeciwieństwie do klęsk żywiołowych lub katastrof wywołanych działalnością człowieka były one wybiórcze, miały określony cel i zdarzały się niezwykle rzadko. Przykładem jest ogólnoziemski potop z czasów patriarchy Noego oraz zniszczenie Sodomy i Gomory za dni Lota (Rodzaju 6:7-9, 13; 18:20-32; 19:24). Niegodziwych ludzi dosięgła wtedy zagłada z wyroku Boga, ale ci, którzy byli prawi w Jego oczach, ocaleli.

Jehowa Bóg pragnie, potrafi i dysponuje odpowiednią władzą, by położyć kres wszelkim cierpieniom i uwolnić nas od skutków klęsk żywiołowych. O wyznaczonym przez Niego Królu, Jezusie Chrystusie, powiedziano proroczo w Psalmie 72:12: „Wyzwoli bowiem biednego wołającego o pomoc, a także uciśnionego i każdego, kto nie ma wspomożyciela”.