CZY słyszałeś kiedyś o ponownym narodzeniu? Na całym świecie miliony osób należących do różnych kościołów wierzy, że ponowne narodzenie jest cechą prawdziwych chrześcijan oraz warunkiem zbawienia. Ludzie ci zgadzają się z teologami takimi jak Robert C. Sproul, który napisał: „Jeśli ktoś nie narodzi się ponownie, (...) nie jest chrześcijaninem”.

Jeżeli uważasz, że od ponownego narodzenia zależy zbawienie, to na pewno chciałbyś, żeby dostąpili go również twoi krewni i przyjaciele. Ale żeby tak się stało, musieliby najpierw zrozumieć, jaka jest różnica między człowiekiem narodzonym ponownie a tym, który czegoś takiego nie doświadczył. Jak byś im to wyjaśnił?

Wiele osób sądzi, że wyrażenie „narodzony ponownie” odnosi się do kogoś, kto przeszedł radykalną przemianę duchową i uroczyście oddał się Bogu i Chrystusowi. W pewnym współczesnym słowniku powiedziano, że zwykle chodzi o „chrześcijanina, który odnawia lub potwierdza swe oddanie dla wiary, zwłaszcza po jakimś intensywnym przeżyciu religijnym” (Merriam-Webster’s Collegiate Dictionary — Eleventh Edition).

Czy byłbyś zaskoczony, gdybyś usłyszał, że Biblia przedstawia tę sprawę inaczej? A czy chciałbyś wiedzieć, jak? Warto zbadać to bliżej. Dlaczego? Bo dokładne zrozumienie kwestii ponownego narodzenia może zmienić twoje życie i twoje spojrzenie na przyszłość.

Czego uczy Biblia?

Bezpośrednia wzmianka o ‛ponownym narodzeniu’ * występuje w Biblii tylko w Ewangelii według Jana 3:1-12 — w relacji z intrygującej rozmowy między Jezusem a Nikodemem, żydowskim dostojnikiem religijnym z Jerozolimy. Cały ten fragment przytaczamy w ramce. Zachęcamy cię do uważnego przeczytania go.

W rozmowie tej Jezus zwrócił uwagę na kilka aspektów ponownego narodzenia. Jego wyjaśnienia pomogą nam znaleźć odpowiedzi na pięć istotnych pytań:

▪ Jak ważne jest ponowne narodzenie?

▪ Czy zależy od osobistej decyzji każdego człowieka?

▪ Jaki ma cel?

▪ W jaki sposób się odbywa?

▪ Co zmienia w stosunkach z Bogiem?

Rozważmy kolejno te pytania.

[Przypis]

 [Ramka i ilustracja na stronie 4]

„Musicie się ponownie narodzić”

„A był człowiek spośród faryzeuszy, imieniem Nikodem, jeden z władców żydowskich. Ten przyszedł do niego w nocy i rzekł mu: ‚Rabbi, wiemy, że jako nauczyciel przyszedłeś od Boga; bo nikt nie mógłby dokonywać tych znaków, których ty dokonujesz, gdyby Bóg nie był z nim’. Odpowiadając, Jezus rzekł do niego: ‚Zaprawdę, zaprawdę ci mówię: Jeżeli ktoś nie narodzi się ponownie, nie może ujrzeć królestwa Bożego’. Nikodem powiedział do niego: ‚Jak człowiek może się narodzić, gdy jest stary? Przecież nie może po raz drugi wejść do łona swej matki i się narodzić?’ Jezus odpowiedział: ‚Zaprawdę, zaprawdę ci mówię: Jeżeli ktoś nie narodzi się z wody i ducha, nie może wejść do królestwa Bożego. Co się narodziło z ciała, jest ciałem, a co się narodziło z ducha, jest duchem. Nie dziw się, że ci powiedziałem: Musicie się ponownie narodzić. Wiatr wieje, gdzie chce, i słyszysz jego odgłos, ale nie wiesz, skąd przychodzi i dokąd idzie. Tak jest z każdym, kto się narodził z ducha’. Odpowiadając, Nikodem rzekł do niego: ‚Jak to się może stać?’ Na to Jezus mu rzekł: ‚Jesteś nauczycielem Izraela, a tego nie wiesz? Zaprawdę, zaprawdę powiadam ci: Mówimy to, co wiemy, i świadczymy o tym, co widzieliśmy, ale nie przyjmujecie naszego świadectwa. Jeżeli wam mówiłem o sprawach ziemskich, a nie wierzycie, to jakże uwierzycie, jeśli będę wam mówił o sprawach niebiańskich?’” (Jana 3:1-12).