„Bóg tak bardzo umiłował świat, że dał swego jednorodzonego Syna, aby nikt, kto w niego wierzy, nie został zgładzony, lecz miał życie wieczne” (Jana 3:16).

PRZESZKODY. Niektórzy mogą ci wmawiać, że Jezus nigdy nie istniał. Inni nie zaprzeczają jego istnieniu, ale utrzymują, że to zwykły człowiek, który żył i umarł dawno temu.

CO ZROBIĆ? Weź przykład z ucznia imieniem Natanael *. Jego przyjaciel Filip był przeświadczony, że znalazł Mesjasza — „Jezusa, syna Józefa, z Nazaretu”. Ale Natanael nie uznał, że skoro Filip tak mówi, to musi tak być. Spytał z powątpiewaniem: „Czy z Nazaretu może wyjść coś dobrego?”. Nie wzbraniał się jednak usłuchać Filipa, gdy ten zachęcił go, by poszedł i osobiście sprawdził fakty (Jana 1:43-51). Ty również odniesiesz pożytek z samodzielnego przeanalizowania dowodów dotyczących Jezusa. Co mógłbyś zrobić?

Zbadaj dowody historyczne potwierdzające istnienie Jezusa. O Jezusie Chrystusie jako o autentycznej postaci wspomnieli Flawiusz oraz Tacyt — dwaj cenieni historycy z I stulecia n.e. niebędący chrześcijanami. W relacji o tym, jak w roku 64 Neron oskarżył chrześcijan o podpalenie Rzymu, Tacyt napisał: „Podstawił Neron winowajców i dotknął najbardziej wyszukanymi kaźniami tych, których znienawidzono dla ich sromot, a których gmin chrześcijanami nazywał. Początek tej nazwie dał Chrystus, który za panowania Tyberiusza skazany został na śmierć przez prokuratora Poncjusza Pilatusa” (Dzieła, tłum. S. Hammer, t. I, księga XV, 44).

Dzieła różnych kronikarzy z pierwszych dwóch stuleci zawierają wzmianki o Jezusie i jego naśladowcach, co Encyclopædia Britannica (wydanie z roku 2002) podsumowuje: „Tego rodzaju niezależne doniesienia dowodzą, że w czasach starożytnych nawet przeciwnicy chrystianizmu nigdy nie powątpiewali o historyczności Jezusa. Po raz pierwszy zakwestionowano ją, i to bez dostatecznych podstaw, dopiero pod koniec XVIII wieku, a potem jeszcze w XIX i na początku XX stulecia”. W roku 2002 w artykule redakcyjnym dziennika The Wall Street Journal powiedziano: „Większość uczonych, poza nielicznymi ateistami, już uznaje Jezusa z Nazaretu za postać historyczną”.

 Przeanalizuj dowody, że Jezus został wskrzeszony. Kiedy przeciwnicy pojmali Jezusa, jego najbliżsi towarzysze opuścili go i się rozproszyli, a Piotr ze strachu wręcz się go zaparł (Mateusza 26:31, 55, 56, 69-75). Ale potem uczniowie nagle stali się bardzo aktywni. Piotr i Jan odważnie stawili czoła tym samym ludziom, którzy wcześniej doprowadzili do zamordowania Jezusa. Wszyscy uczniowie pałali taką gorliwością, że rozgłosili jego nauki po całym imperium rzymskim i nawet pod groźbą śmierci nie szli na kompromis.

Skąd taka zmiana? Apostoł Paweł wyjaśnił, że Jezus został wskrzeszony i „ukazał się Kefasowi [Piotrowi], potem dwunastu”, a „potem ukazał się jednocześnie ponad pięciuset braciom”. Większość tych osób wciąż żyła, gdy Paweł pisał powyższe słowa (1 Koryntian 15:3-7). Oświadczenie jednego czy dwóch świadków sceptycy mogliby łatwo zakwestionować (Łukasza 24:1-11). Ale jednomyślność pięciuset naocznych świadków dowodziła ponad wszelką wątpliwość, że Jezus rzeczywiście powstał z martwych.

KORZYŚCI. Kto wierzy w Jezusa i okazuje mu posłuszeństwo, może liczyć na przebaczenie grzechów i mieć czyste sumienie (Marka 2:5-12; 1 Tymoteusza 1:19; 1 Piotra 3:16-22). A gdyby umarł, Jezus zgodnie ze swą obietnicą wskrzesi go „w dniu ostatnim” (Jana 6:40).

Więcej informacji można znaleźć w książce Czego naprawdę uczy Biblia? *, w rozdziałach 4 i 5: „Kim jest Jezus Chrystus?” i „Ofiara okupu — najwspanialszy dar Boży”.

[Przypisy]

[Ilustracja na stronie 7]

Weź przykład z Natanaela i zbadaj dowody dotyczące Jezusa