JEZUS CHRYSTUS zapowiedział, że w przyszłości „nadejdzie koniec”. Oświadczył, że w tym czasie „będzie wielki ucisk, jakiego nie było od początku świata aż dotąd i już nigdy więcej nie będzie” (Mateusza 24:14, 21).

Wypowiedzi Jezusa oraz inne fragmenty Biblii dotyczące końca nasuwają kilka istotnych pytań. Zachęcamy cię do sprawdzenia we własnym egzemplarzu Pisma Świętego, jak wyjaśnia ono te kwestie.

1 Co się skończy?

Biblia wcale nie uczy, że zagładzie ulegnie nasza planeta. „[Bóg] założył ziemię na jej ustalonych miejscach” — zanotował psalmista. „Nic nią nie zachwieje po czas niezmierzony, na zawsze” (Psalm 104:5). Poza tym Słowo Boże nie uczy, że wskutek jakiejś globalnej pożogi przestanie istnieć tutaj życie (Izajasza 45:18). Sam Jezus wskazał, że pewni ludzie przetrwają zapowiedziany koniec (Mateusza 24:21, 22). Co w takim razie ma się skończyć?

Skończą się nieudolne rządy ludzkie. Pod wpływem natchnienia od Boga prorok Daniel napisał: „Bóg nieba ustanowi królestwo, które nigdy nie zostanie obrócone wniwecz. I to królestwo nie przejdzie na żaden inny lud. Zmiażdży ono wszystkie owe królestwa i położy im kres, lecz samo będzie trwać po czasy niezmierzone” (Daniela 2:44).

Skończą się wojny i niszczenie środowiska. W Psalmie 46:9 tak przedstawiono przyszłe działania Stwórcy: „Sprawia, że wojny ustają aż po kraniec ziemi. Łamie łuk i kruszy włócznię, wozy pali w ogniu”. Z Biblii dowiadujemy się też, że Bóg ‛doprowadzi do ruiny tych, którzy rujnują ziemię’ (Objawienie 11:18).

Skończy się przestępczość i niesprawiedliwość. W Słowie Bożym znajdujemy następującą obietnicę: „Prostolinijni (...) będą przebywać na ziemi i nienaganni będą na  niej pozostawieni. Niegodziwi zaś zostaną z ziemi wytraceni, a postępujący zdradziecko zostaną z niej wyrwani” (Przysłów 2:21, 22) *.

2 Kiedy przyjdzie koniec?

Jehowa Bóg ‛wyznaczył czas’, kiedy zamierza położyć kres wszelkiej niegodziwości i zaprowadzić na całej ziemi rządy swego Królestwa (Marka 13:33). Jednak z Biblii wyraźnie wynika, że ludzie nie są w stanie obliczyć tej daty. Jezus oznajmił: „O dniu owym i godzinie nie wie nikt — ani aniołowie niebios, ani Syn, tylko sam Ojciec” (Mateusza 24:36). Niemniej Jezus i jego uczniowie podali, jakie zdarzenia będą się rozgrywać na ziemi tuż przed wyznaczonym końcem. Wszystkie one miały wystąpić jednocześnie na całym świecie.

Problemy polityczne, ekologiczne i społeczne miały przybrać niespotykane rozmiary. Gdy uczniowie dopytywali o koniec, Jezus zapowiedział: „Powstanie (...) naród przeciw narodowi i królestwo przeciw królestwu, będą trzęsienia ziemi w jednym miejscu po drugim, będą niedobory żywności. Jest to początek dręczących boleści” (Marka 13:8). Z kolei apostoł Paweł napisał: „W dniach ostatnich nastaną krytyczne czasy trudne do zniesienia. Albowiem ludzie będą rozmiłowani w samych sobie, rozmiłowani w pieniądzach, zarozumiali, wyniośli, bluźniercy, nieposłuszni rodzicom, niewdzięczni, nielojalni, wyzuci z naturalnego uczucia, nieskłonni do jakiejkolwiek ugody, oszczercy, nie panujący nad sobą, zajadli, nie miłujący dobroci, zdrajcy, nieprzejednani, nadęci pychą, miłujący bardziej rozkosze niż miłujący Boga” (2 Tymoteusza 3:1-5).

Działalność kaznodziejska miała być prowadzona na skalę ogólnoświatową, i to w wielu językach. Jezus oznajmił: „Ta dobra nowina o królestwie będzie głoszona po całej zamieszkanej ziemi na świadectwo wszystkim narodom; a potem nadejdzie koniec” (Mateusza 24:14).

3 Co nas czeka po końcu?

Biblia nie mówi, że wszyscy dobrzy ludzie zostaną stąd zabrani do życia wiecznego w niebie. Jezus uczył, że Bóg zrealizuje swoje pierwotne zamierzenie co do ludzkości. Powiedział: „Szczęśliwi łagodnie usposobieni, gdyż oni odziedziczą ziemię” (Mateusza 5:5; 6:9, 10). Osobom, które umrą przed nadejściem końca, Biblia daje nadzieję na przyszłe zmartwychwstanie (Hioba 14:14, 15; Jana 5:28, 29).

Jezus będzie panował z nieba jako Władca Królestwa Bożego. Prorok Daniel napisał: „Patrzyłem w wizjach nocnych, a oto z obłokami niebios nadchodził ktoś podobny do syna człowieczego [zmartwychwstały Jezus]; i uzyskał dostęp do Istniejącego od Dni Pradawnych [do Jehowy Boga], i przyprowadzono go tuż przed Niego. I dano mu [Jezusowi] panowanie i dostojeństwo oraz królestwo, aby jemu służyły wszystkie ludy, grupy narodowościowe i języki. Panowanie jego to panowanie po czas niezmierzony, które nie przeminie, a jego królestwo nie będzie obrócone wniwecz” (Daniela 7:13, 14; Łukasza 1:31, 32; Jana 3:13-16).

Poddani Królestwa Bożego będą się cieszyć doskonałym zdrowiem, bezpieczeństwem i życiem wiecznym. „Pobudują domy i będą w nich mieszkać” — czytamy w proroctwie Izajasza. „Zasadzą winnice i będą spożywać ich owoce. Nie będą budować, aby ktoś inny mieszkał; nie będą sadzić,  aby ktoś inny jadł” (Izajasza 65:21-23). Do tych samych czasów nawiązał apostoł Jan, pisząc: „Oto namiot Boga jest z ludźmi i On będzie przebywać z nimi, a oni będą jego ludami. I będzie z nimi sam Bóg. I otrze z ich oczu wszelką łzę, i śmierci już nie będzie ani żałości, ani krzyku, ani bólu już nie będzie. To, co poprzednie, przeminęło” (Objawienie 21:3, 4).

4 Co zrobić, by przeżyć koniec?

Apostoł Piotr ostrzegł, że niektórzy żyjący w czasach końca będą kpić, gdy usłyszą, że Bóg zaingeruje w sprawy ludzi i położy kres złu na ziemi (2 Piotra 3:3, 4). Zachęcił, by mimo to podjąć konkretne działania.

Wyciągnij lekcję z historii. Piotr zwrócił uwagę, że Bóg „nie powstrzymał się od ukarania starożytnego świata, lecz Noego, głosiciela prawości, ocalił z siedmiorgiem innych, gdy sprowadził potop na świat ludzi bezbożnych” (2 Piotra 2:5). Nawiązując do wspomnianych szyderców, Piotr wyjaśnił: „Zgodnie ze swym życzeniem przeoczają fakt, iż od dawna były niebiosa oraz ziemia spoiście wystająca z wody i pośród wody za sprawą Bożego słowa; i przez te rzeczy ówczesny świat uległ zagładzie, gdy został zatopiony wodą. Lecz za sprawą tego  samego słowa teraźniejsze niebiosa i ziemia * są odłożone dla ognia oraz zachowane na dzień sądu i zagłady ludzi bezbożnych” (2 Piotra 3:5-7).

Przestrzegaj Bożych norm moralnych. Apostoł Piotr podkreślił, że kto pragnie przeżyć koniec, ten powinien trwać w „świętych postępkach i czynach zbożnego oddania” (2 Piotra 3:11). Zauważmy, że Piotr wymienił „święte postępki” oraz „czyny zbożnego oddania”. Nie wystarczy więc twierdzić, że jest się osobą wierzącą. Nic też nie dadzą próby uporządkowania stosunków z Bogiem w ostatniej chwili.

A jakie postępowanie podoba się Bogu? Dlaczego nie miałbyś skonfrontować swoich poglądów z tym, czego uczy Biblia? Skorzystaj z pomocy Świadków Jehowy. Z przyjemnością pokażą ci w twojej Biblii odpowiedzi na pytania, które zadasz. Dzięki zdobytej wiedzy będziesz bez lęku patrzeć w przyszłość, mimo że wokół nie brakuje powodów do niepokoju.

[Przypisy]

[Napis na stronie 7]

Zagłada czeka nie ziemię, lecz ludzi, którzy ją rujnują