Przejdź do zawartości

Przejdź do spisu treści

Czy o tym wiedziałeś?

Czy o tym wiedziałeś?

Do czego nawiązał apostoł Paweł, gdy pisał o „pochodzie tryumfalnym”?

Paweł napisał, że Bóg „wiedzie nas w pochodzie tryumfalnym wespół z Chrystusem i przez nas sprawia, iż woń wiedzy o nim jest wyczuwalna na każdym miejscu! Albowiem dla Boga jesteśmy miłą wonią Chrystusową wśród tych, którzy dostępują wybawienia, i wśród tych, którzy giną; dla tych ostatnich — wonią wypływającą ze śmierci ku śmierci, a dla tamtych poprzednich — wonią wypływającą z życia ku życiu” (2 Koryntian 2:14-16).

Apostoł nawiązał do rzymskiej tradycji urządzania uroczystych pochodów mających uhonorować wodza, który pokonał wrogów imperium. Wystawiano na pokaz łupy i wiedziono jeńców, a także prowadzono byki na ofiarę. Zgromadzone tłumy wiwatowały na cześć zwycięzcy i jego armii. Na zakończenie pochodu zwierzęta składano w ofierze i wielu jeńców zabijano.

Według pewnej encyklopedii wyrażenie „‚miła woń Chrystusowa’ — która jednym zapowiadała życie, a drugim śmierć — to prawdopodobnie nawiązanie do praktykowanego przez Rzymian zwyczaju palenia kadzidła wzdłuż drogi, którą podążał pochód; zapach ten dla zwycięzców oznaczał tryumf, a jeńcom zapowiadał rychłą egzekucję” * (The International Standard Bible Encyclopedia).

Czym były „wyżyny” często wspominane w Pismach Hebrajskich?

Tuż przed wejściem Izraelitów do Ziemi Obiecanej Jehowa nakazał im usunąć wszystkie miejsca kultu Kananejczyków. Powiedział: „Zniszczycie wszystkie ich kamienne figury, a wszystkie ich posągi lane z metalu macie zniszczyć i wszystkie ich święte wyżyny macie unicestwić” (Liczb 33:52). Te ośrodki religii fałszywej znajdowały się albo pod gołym niebem na szczytach wzgórz, albo na podwyższeniach zbudowanych pod drzewami bądź w miastach (1 Królów 14:23; 2 Królów 17:29; Ezechiela 6:3). Umieszczano tam ołtarze, święte słupy i pale, wizerunki, kadzielnie oraz inne przedmioty kultu.

Zanim zbudowano świątynię w Jerozolimie, Izraelici oddawali cześć Jehowie w uznawanych przez Niego miejscach, które Biblia nazywa „wyżynami”. Na przykład prorok Samuel składał ofiary na „wyżynie” w pewnym mieście w ziemi Cuf (1 Samuela 9:11-14). Gdy jednak istniała już świątynia, wielu królów wiernych Jehowie starało się oczyścić kraj z „wyżyn” (2 Królów 21:3; 23:5-8, 15-20; 2 Kronik 17:1, 6).

[Przypis]

^ ak. 5 Duchowe znaczenie przykładu użytego przez Pawła objaśniono w Strażnicy z 15 listopada 1990 roku na stronie 27.

[Ilustracja na stronie 23]

Fragment płaskorzeźby przedstawiającej rzymski pochód tryumfalny, II wiek n.e.

[Prawa własności]

Zdjęcie wykonane dzięki uprzejmości British Museum

[Ilustracja na stronie 23]

Pozostałości świętych słupów, Gezer