Kim byli przybysze, którzy przynieśli dary małemu Jezusowi?

▪ Zgodnie z Ewangelią według Mateusza Jezus otrzymał dary od przybyszów ze wschodu, którzy twierdzili, że zobaczyli gwiazdę nowo narodzonego króla. W greckim tekście tej Ewangelii zostali oni nazwani mágoi, co znaczy „magowie” (Mateusza 2:1; zobacz przypis w Biblii poznańskiej). Czy wiemy coś o ludziach określanych tym mianem?

Najwcześniejszych miarodajnych informacji o magach dostarcza nam grecki historyk Herodot, żyjący w V wieku p.n.e. Przedstawia ich jako członków perskiej klasy kapłańskiej, zajmującej się astrologią, tłumaczeniem snów i rzucaniem zaklęć. W czasach Herodota Persowie praktykowali zaratusztrianizm. Stąd też magowie, o których wspominał, byli prawdopodobnie kapłanami zaratusztriańskimi. W pewnej encyklopedii powiedziano: „W świecie hellenistycznym ogólniej rozumiany termin mágos odnosił się do kogoś, kto dysponował wiedzą o zjawiskach nadnaturalnych, miał nadprzyrodzone zdolności i niekiedy parał się magią” (The International Standard Bible Encyclopedia).

Wczesnochrześcijańscy komentatorzy Biblii, tacy jak Justyn Męczennik, Orygenes i Tertulian, opisywali przybyszów, którzy odwiedzili Jezusa, jako astrologów. Tertulian napisał: „Znamy wzajemne powiązanie magii i astrologii. Czytający z gwiazd byli pierwszymi (...), którzy przynieśli Mu [Jezusowi] ‚dary’” (De idolatria). Dlatego w wielu przekładach Biblii słowo mágoi przetłumaczono na „astrolodzy”.

Dlaczego Mateusz przypisał słowa z Księgi Zachariasza prorokowi Jeremiaszowi?

▪ Ewangelista Mateusz tak skomentował to, co zrobiono z pieniędzmi, które Judasz otrzymał za zdradzenie Jezusa: „Wtedy się spełniło, co zostało powiedziane przez proroka Jeremiasza, mówiącego: ‚I wzięli trzydzieści srebrników, cenę człowieka wycenionego, (...) i dali je za pole garncarza’” (Mateusza 27:9, 10). Jednak proroctwo o 30 srebrnikach znajdujemy nie w Księdze Jeremiasza, lecz Zachariasza (Zachariasza 11:12, 13).

Wydaje się, że proroctwo Jeremiasza (nie Izajasza, jak w dzisiejszych Bibliach) umieszczano czasem na początku zbioru ksiąg biblijnych, określanego mianem „Proroków” (Mateusza 22:40). Kiedy więc Mateusz wspomniał o „Jeremiaszu”, miał na myśli właśnie cały ten zbiór, nazywany od pierwszej księgi. A w jego skład wchodziła również Księga Zachariasza.

Podobnie Jezus użył określenia „Psalmy” w odniesieniu do zbioru ksiąg znanych również jako „Pisma”. Gdy powiedział, że musi się spełnić wszystko, co o nim napisano „w Prawie Mojżeszowym i u Proroków, i w Psalmach”, chodziło mu o proroctwa zawarte w całych Pismach Hebrajskich (Łukasza 24:44).