RZYMSKI namiestnik Poncjusz Piłat zadał to pytanie na przesłuchaniu, podczas którego ważyły się losy Jezusa *. A przecież wiedział, z jakich pochodzi on stron (Łukasza 23:6, 7). Dobrze też wiedział, że nie ma do czynienia ze zwykłym człowiekiem. Czy faktycznie interesował się rzeczywistym pochodzeniem Jezusa? Czy był gotów uznać prawdę i zgodnie z nią postępować? Jezus nie odpowiedział na jego pytanie. Szybko wyszło na jaw, że dla tego pogańskiego władcy ważniejsza jest kariera niż prawda i sprawiedliwość (Mateusza 27:11-26).

Na szczęście każdy, kto szczerze pragnie poznać pochodzenie Jezusa Chrystusa, ma taką możliwość. Wystarczy sięgnąć do Biblii.

Jezus przyszedł na świat w skromnych warunkach w judejskim Betlejem. Według dzisiejszej rachuby czasu stało się to wczesną jesienią w 2 roku p.n.e. W tym okresie Cezar August zarządził spis ludności. Dlatego Józef ze swą żoną, Marią, będącą w zaawansowanej ciąży, musiał udać się do swej rodzinnej miejscowości — właśnie do Betlejem. Z powodu tłoku nie mogli znaleźć noclegu, więc zatrzymali się w stajni. Tam Maria urodziła syna i położyła go w żłobie (Łukasza 2:1-7).

Na miejsce narodzin Jezusa Biblia wskazywała już setki lat wcześniej. Prorok Micheasz napisał: „Ty, Betlejem Efrata *, zbyt małe, by się znaleźć między tysiącami Judy, z ciebie mi wyjdzie ten, który ma zostać władcą w Izraelu” (Micheasza 5:2). Betlejem najwidoczniej było tak małe, że nawet nie wymieniono go wśród miast należących do Judy. Jednak ta niewielka miejscowość dostąpiła niezwykłego zaszczytu — to w niej urodził się obiecany Mesjasz, czyli Chrystus (Mateusza 2:3-6; Jana 7:40-42).

Rodzina Jezusa przez krótki czas przebywała w Egipcie, a potem osiedliła się w Nazarecie w prowincji Galilea, jakieś 100 kilometrów na północ od Jerozolimy. Jezus miał wtedy niecałe trzy lata. W tej malowniczej okolicy stykał się z rolnikami, pasterzami i rybakami. Dorastał w dużej rodzinie, która prawdopodobnie żyła bardzo skromnie (Mateusza 13:55, 56).

Wieki wcześniej Biblia mówiła, że Mesjasz będzie „Nazarejczykiem”. Ewangelista  Mateusz napisał, że rodzina Jezusa zamieszkała „w mieście zwanym Nazaret, żeby się spełniło, co zostało powiedziane przez proroków: ‚Będzie zwany Nazarejczykiem’” (Mateusza 2:19-23). Określenie „Nazarejczyk” przypuszczalnie ma związek z hebrajskim słowem tłumaczonym na „latorośl”. Wiele wskazuje na to, iż Mateusz nawiązał do proroctwa Izajasza, w którym Mesjasz został nazwany „latoroślą” z korzeni Jessego. Oznaczało to, że Mesjasz miał być potomkiem Jessego, ojca króla Dawida (Izajasza 11:1). I Jezus rzeczywiście wywodził się z tej linii rodowej (Mateusza 1:6, 16; Łukasza 3:23, 31, 32).

Biblia uczy, że zanim Jezus urodził się w stajni w Betlejem, żył już na długo przedtem. Cytowany wcześniej prorok Micheasz napisał o nim: „Pochodzenie jego od czasów zamierzchłych, od dni czasu niezmierzonego” (Micheasza 5:2). Przed przyjściem na ziemię Jezus był stworzeniem duchowym, pierworodnym Synem Bożym, który przebywał w niebie. Sam o sobie powiedział: „Zstąpiłem z nieba” (Jana 6:38; 8:23). Jak do tego doszło?

Jehowa * Bóg za pośrednictwem ducha świętego dokonał cudu — przeniósł życie swego niebiańskiego Syna do łona żydowskiej dziewicy Marii, tak by mógł się on urodzić jako doskonały człowiek. Dla wszechmocnego Boga nie było to trudne. Anioł wyjaśnił Marii: „U Boga żadne oznajmienie nie będzie niemożliwe” (Łukasza 1:30-35, 37).

Z Biblii możemy się dowiedzieć o Jezusie znacznie więcej niż tylko to, skąd pochodził. Cztery Ewangelie — według Mateusza, Marka, Łukasza i Jana — opowiadają również o tym, jak żył.