„Uczeń nie przewyższa swego nauczyciela, lecz każdy, kto jest doskonale wyuczony, będzie jak jego nauczyciel” (ŁUKASZA 6:40).

NIEKTÓRZY rodzice nie czują się na siłach, by uczyć dzieci o Bogu. Sądzą, że nie mają odpowiedniego wykształcenia albo zbyt mało na ten temat wiedzą. Dlatego są skłonni przerzucać ten ważny obowiązek na kogoś z rodziny lub na duchownego.

Ale kto tak naprawdę najlepiej się nadaje do wpajania dzieciom wierzeń oraz zasad moralnych? Zobaczmy, co w tej sprawie ma do powiedzenia Biblia, i porównajmy to z ustaleniami specjalistów.

Rola ojca

Co radzi Biblia: „Ojcowie, nie pobudzajcie do gniewu swoich dzieci, lecz wychowujcie je w karności i w pouczeniach pochodzących od Pana” (Efezjan 6:4, Popowski).

Co twierdzą specjaliści: W roku 2009 opublikowano pracę omawiającą korzyści, jakie dają ojcom mocno ugruntowane przekonania religijne. Napisano w niej: „Zaangażowanie w działalność społeczności religijnej może pomóc mężczyźnie lepiej wywiązywać się z roli ojca. Religia nie tylko uczy, jak pokierować swoim życiem, ale też zapewnia  jednostce wsparcie i stanowi pewien rodzaj kontroli społecznej” (Richard J. Petts, Fathers’ Religious Involvement and Early Childhood Behavior).

Czy rady biblijne zachęcające ojców, by aktywnie uczestniczyli w wychowywaniu i pouczaniu dzieci, są wciąż aktualne? (Przysłów 4:1; Kolosan 3:21; Hebrajczyków 12:9). Uniwersytet Stanu Floryda w roku 2009 opublikował wyniki badań ukazujące wpływ ojców na potomstwo. Stwierdzono, że gdy ojcowie angażowali się w wychowanie dzieci, te łatwiej zdobywały się na empatię i miały mniej problemów z poczuciem własnej wartości. Chłopcy byli grzeczniejsi, a dziewczynki odznaczały się większą odpornością psychiczną. Tak więc rady biblijne nic nie straciły na aktualności.

Rola matki

Co radzi Biblia: „Nie porzucaj prawa swej matki” (Przysłów 1:8).

Co twierdzą specjaliści: W roku 2006 w pewnym podręczniku z zakresu psychologii dziecięcej podano: „Bezpośredni kontakt rodzic-dziecko wygląda w wielu krajach podobnie — matki spędzają z małymi dziećmi średnio od 65 do 80 procent czasu więcej niż ojcowie” (Handbook of Child Psychology). Oznacza to, że wypowiedzi i zachowania matki mają olbrzymi wpływ na rozwój dziecka.

Gdy matka i ojciec wspólnie uczą dzieci prawdy o Bogu, ofiarowują im coś niezmiernie cennego. Przede wszystkim pomagają im nawiązać przyjaźń z niebiańskim Ojcem — przyjaźń, która może pozytywnie oddziaływać na całe ich życie. Poza tym dzieci na przykładzie rodziców uczą się, jak małżonkowie powinni współpracować przy realizacji ważnych celów (Kolosan 3:18-20). Matka i ojciec muszą pamiętać, że chociaż mogą korzystać ze wsparcia innych, to pouczanie dzieci o Bogu i Jego wymaganiach dotyczących życia rodzinnego jest obowiązkiem rodziców.

Ale jak uczyć dzieci? Jakie metody najlepiej się sprawdzają?