„UWAŻAŁAM, że Jehowa nigdy mi w pełni nie przebaczy i że do końca życia będę musiała dźwigać ten ciężar” — napisała pewna chrześcijanka o swoich błędach z przeszłości. Wyrzuty sumienia rzeczywiście są ciężkim brzemieniem. Ale Biblia niesie pocieszenie, które może złagodzić ból skruszonych grzeszników. Zastanówmy się nad słowami Dawida z Psalmu 103:8-14.

Dawid wiedział, że „Jehowa jest miłosierny” i „nie będzie zawsze wytykał winy” (wersety 8-10). Gdy widzi podstawy, by okazać miłosierdzie, robi to niezwykle chętnie. Aby zilustrować wielkość miłosierdzia Jehowy — jednego z aspektów Jego lojalnej miłości — Dawid posłużył się trzema wymownymi porównaniami.

„Jak niebiosa są wyższe niż ziemia, tak góruje jego lojalna życzliwość wobec tych, którzy się go boją” (werset 11). Kiedy nocą spoglądamy w niebo, nie potrafimy nawet objąć umysłem odległości dzielącej Ziemię od gwiazd. To porównanie uświadamia nam potęgę miłosierdzia Jehowy. Jest On miłosierny wobec „tych, którzy się go boją” — którzy jak to ujął pewien teolog, mają „pokorny, szczery szacunek dla Jego władzy”.

„Jak daleko jest wschód słońca od jego zachodu, tak daleko odsunął od nas nasze występki” (werset 12). Wschód z zachodem to miejsca najbardziej od siebie odległe, które nigdy się nie zetkną. Według jednego z biblistów omawiane wyrażenie znaczy „tak daleko, jak to możliwe; tak daleko, jak tylko sięga wyobraźnia”. A zatem ze słów Dawida dowiadujemy się, że gdy Bóg przebacza, ‛odsuwa’ od nas grzechy tak daleko, jak tylko możemy sobie wyobrazić.

„Jak ojciec okazuje miłosierdzie swoim synom, tak Jehowa okazał miłosierdzie tym, którzy się go boją” (werset 13). Dawid miał dzieci, więc dobrze rozumiał ojcowskie uczucia. Kochający ojciec jest pełen współczucia, zwłaszcza kiedy dziecko cierpi. Podobnie nasz niebiański Ojciec okazuje miłosierdzie swym ziemskim dzieciom, szczególnie gdy mają serca ‛skruszone i zdruzgotane’ z powodu swych grzechów (Psalm 51:17).

Następnie Dawid zwraca uwagę na to, co skłania Jehowę do miłosiernego traktowania niedoskonałych ludzi. Zapewnia: „On dobrze wie, jak jesteśmy ukształtowani, pamiętając, żeśmy prochem” (werset 14). Jehowa nigdy nie zapomina, że ‛jesteśmy prochem’ — że mamy słabości i ograniczenia. Uwzględnia naszą grzeszną naturę, dlatego jest „gotów przebaczać”, oczywiście jeśli zdobywamy się na szczerą skruchę (Psalm 86:5).

Czy słowa Dawida o miłosierdziu Jehowy poruszają twoje serce? Gdy zacytowana na wstępie chrześcijanka przyjrzała się temu, co Biblia mówi o Bożej gotowości do wybaczania, wyznała: „Wreszcie zaczynam rozumieć, że naprawdę mogę zbliżyć się do Jehowy. Czuję, jakby zdjęto ze mnie ogromny ciężar” *. Czy nie chciałbyś dowiedzieć się czegoś więcej o Bożym miłosierdziu i o tym, jak możesz z niego skorzystać? Być może ty także uwolnisz się od przygniatającego cię brzemienia.

Fragment Biblii do przeczytania w sierpniu:

▪ Psalmy 87-118

[Przypis]

[Napis na stronie 13]

„Wreszcie zaczynam rozumieć, że naprawdę mogę zbliżyć się do Jehowy. Czuję, jakby zdjęto ze mnie ogromny ciężar”