„DLA człowieka nie ma większego ciężaru niż świadomość, że nikomu na nim nie zależy i nikt go nie rozumie” *. Czy podpisałbyś się pod tymi słowami? Czy miałeś kiedyś wrażenie, że nikt się tobą nie przejmuje, nikt nie rozumie, co przechodzisz, a tym bardziej co czujesz? Jeśli tak, to nabierz otuchy: Jehowa tak bardzo troszczy się o swoich sług, że zwraca uwagę na wszystko, co się dzieje w ich życiu. Upewniają nas o tym wypowiedzi króla Dawida utrwalone w Psalmie 139.

Dawid, głęboko przekonany, że Bóg się nim interesuje, powiedział: „Jehowo, przebadałeś mnie na wskroś i mnie znasz” (werset 1). Występuje tu ciekawe sformułowanie. Hebrajski czasownik oddany zwrotem „przebadać na wskroś” może się odnosić na przykład do poszukiwania rudy (Hioba 28:3, Biblia warszawska), zbadania jakiegoś terenu (Sędziów 18:2) lub przeprowadzenia śledztwa (Powtórzonego Prawa 13:14). Jehowa zna nas naprawdę dobrze — jakby zajrzał do każdego zakamarka naszego wnętrza. Sposób, w jaki Dawid zwraca się do Boga, potwierdza, że Stwórca osobiście interesuje się swymi czcicielami. Bada ich na wskroś i poznaje każdego indywidualnie.

Rozwijając dalej ten wątek, Dawid mówi: „Tyś poznał moje siadanie i moje wstawanie. Tyś z daleka rozważył moją myśl” (werset 2). W pewnym sensie Jehowa jest daleko, bo przebywa w niebie. A jednak dobrze wie, kiedy ‛siadamy’ — być może po długim dniu — i kiedy ‛wstajemy’ rano, by zająć się codziennymi sprawami. Zna też nasze myśli, pragnienia i pobudki. Czy taka baczna opieka ciążyła Dawidowi? Skądże, wręcz o nią prosił (wersety 23 i 24). Dlaczego?

Otóż Dawid rozumiał, że Jehowa przypatruje się swoim sługom ze szlachetnych pobudek. Oznajmił: „Odmierzyłeś moje wędrowanie i moje leżenie, zapoznałeś się też ze wszystkimi mymi drogami” (werset 3). Każdego dnia Jehowa widzi ‛wszystkie nasze drogi’ — zarówno błędy, jak i dobre uczynki. Na czym się koncentruje: na naszych złych czy dobrych stronach? Hebrajski wyraz przetłumaczony tu na „odmierzyć” może oznaczać też „przesiewać” lub „odwiewać”, co nasuwa myśl o rolniku, który odwiewa plewy, a pozostawia ziarno. Z kolei hebrajski odpowiednik czasownika „zapoznać się” może być również oddany jako „cenić”. Kiedy więc Jehowa analizuje słowa i czyny swoich sług, skupia się na tym, co dobre. Dlaczego? Ponieważ bardzo sobie ceni wysiłki tych, którzy zabiegają o Jego uznanie.

Psalm 139 uczy nas, że Jehowa szczerze się o nas troszczy. Bada nas i obserwuje, jak sobie radzimy w codziennym życiu. Doskonale wie, z jakimi problemami się zmagamy, co nas niepokoi i trapi. Czy nie warto służyć takiemu troskliwemu Bogu? Możesz być pewien, że On nigdy ‛nie zapomni o twojej pracy oraz o miłości, którą okazałeś Jego imieniu’ (Hebrajczyków 6:10).

Fragment Biblii do przeczytania we wrześniu:

▪ Psalmy 119-150

[Przypis]