KRÓTKO rzecz ujmując, tak. On sam mówi o osobach, które darzy uznaniem: „Przebaczę ich przewinienie, a ich grzechu już więcej nie wspomnę [„nie będę już pamiętał ich grzechów”, Biblia Warszawsko-Praska]” (Jeremiasza 31:34). A zatem kiedy Bóg Jehowa przebacza skruszonym grzesznikom, nie pamięta ich grzechów. Ale czy to naprawdę oznacza, że Stwórca bezkresnego wszechświata nie potrafi sobie przypomnieć występków, które odpuścił? Pewna wypowiedź z Księgi Ezechiela pomaga zrozumieć, w jakim sensie Bóg przebacza i zapomina. Przeczytaj Ezechiela 18:19-22.

Za pośrednictwem proroka Ezechiela Jehowa ogłosił wyrok na niewierną Judę. Naród jako całość przestał Go wielbić i napełnił kraj przemocą. Jehowa zapowiedział, że stolica Judy, Jerozolima, zostanie zburzona przez Babilończyków. Jednak ten wyrok zawierał również orędzie nadziei. Każdy człowiek miał wybór; każdy ponosił osobistą odpowiedzialność za swoje postępowanie (wersety 19, 20).

A jeśli ktoś porzucił zło i zaczął czynić to, co dobre? Jehowa zapewnił: „Gdyby niegodziwy zawrócił od wszystkich swych grzechów, które popełniał, i przestrzegał wszystkich moich ustaw oraz czynił zadość sprawiedliwości i prawości, na pewno będzie żył. Nie umrze” (werset 21). Jehowa był ‛gotów przebaczyć’ grzesznikowi, który zawrócił ze złej drogi i okazał szczerą skruchę (Psalm 86:5).

Ale co z popełnionymi przez niego grzechami? „Żadnych występków, których się dopuścił, nie będzie się przywoływać na pamięć przeciwko niemu” — wyjaśnił Jehowa (werset 22). Zwróćmy uwagę, że występki skruszonego grzesznika nie miały być ‛przywoływane na pamięć przeciwko niemu’. Co się kryje za tą wypowiedzią?

Używane w Biblii hebrajskie słowo tłumaczone na „pamiętać; przywoływać na pamięć; wspominać” nie odnosi się tylko do przypominania sobie przeszłości. W pewnym słowniku na temat tego wyrazu napisano: „W rzeczywistości (...) często nawiązuje [on] do działania i pojawia się w połączeniu z czasownikami wyrażającymi czynność”. A zatem „pamiętać” może oznaczać „podejmować działanie”. Kiedy więc Jehowa obiecuje skruszonemu grzesznikowi, że jego występki nie będą ‛przywoływane na pamięć przeciwko niemu’, w gruncie rzeczy mówi, że w przyszłości nie wykorzysta tych przewinień przeciwko niemu — nie będzie mu ich wytykać ani go za nie karać *.

Słowa z Księgi Ezechiela 18:21, 22 w poruszający sposób ukazują głębię Bożego przebaczenia. Gdy Jehowa wybacza nam grzechy, już nigdy do nich nie wraca. Jak mówi Biblia, ‛rzuca je za siebie’ (Izajasza 38:17). Niejako wymazuje je z rejestru (Dzieje 3:19).

Ponieważ jesteśmy niedoskonali, potrzebujemy Bożego miłosierdzia. Przecież ciągle popełniamy grzechy (Rzymian 3:23). Ale Jehowa chce, byśmy wiedzieli, że jeśli zdobędziemy się na szczerą skruchę, On nam chętnie przebaczy. A kiedy przebaczy, to również zapomni — w tym sensie, że nie będzie wracał do sprawy, by wytknąć nam błędy albo nas za nie ukarać. Cóż za pokrzepiająca świadomość! Czy miłosierdzie Boga nie pobudza cię, żeby jeszcze bardziej się do Niego zbliżyć?

Fragment Biblii do przeczytania w lipcu:

▪ Ezechiela 6-20

[Przypis]