„Gdy władzę sprawuje niegodziwy, lud wzdycha” — mówi Biblia (Przysłów 29:2).

Historia zna wielu bezwzględnych dyktatorów, którzy na swój naród sprowadzali niewyobrażalne udręki. Oczywiście nie można tak powiedzieć o każdym rządzącym. Niektórzy szczerze chcą pomóc mieszkańcom swojego kraju. Ale osoby na wysokich stanowiskach często przekonują się, że ich starania przekreśla obecna w tych kręgach rywalizacja i walka o władzę. Zdarza się też, że zaczynają ze szkodą dla innych wykorzystywać swoją pozycję dla własnych celów. Były amerykański sekretarz stanu Henry Kissinger oświadczył: „Historia jest opowieścią o wysiłkach, które spełzły na niczym, i o niespełnionych aspiracjach”.

W Biblii czytamy: „Do męża, który idzie, nie należy nawet kierowanie swym krokiem” (Jeremiasza 10:23). Niedoskonały człowiek nie posiada dostatecznej mądrości ani zdolności przewidywania, żeby zawsze pomyślnie układać swoje sprawy. A skoro nie potrafi ‛pokierować własnym krokiem’, to jak ma kierować całym narodem? Czy dostrzegamy już, dlaczego rządzący nie są w stanie wyeliminować cierpień, a nawet jeszcze ich przysparzają?

Jezus oświadczył: „Po tym wszyscy poznają, że jesteście moimi uczniami, jeśli będzie wśród was miłość” (Jana 13:35).

Miłość i jedność głoszą przywódcy wszystkich wyznań. Prawda jest jednak taka, że nie potrafią oni nauczyć wiernych miłości na tyle silnej, by dało się zlikwidować uprzedzenia. Religie nie tylko nie pomagają krzewić miłości, ale często rozniecają fanatyzm i przyczyniają się do sporów i podziałów między poszczególnymi ludźmi lub grupami narodowościowymi. W podsumowaniu do jednej ze swych książek teolog Hans Küng napisał: „Najostrzejsze i najokrutniejsze konflikty polityczne to te, które podkolorowała, zainspirowała lub usankcjonowała religia” (Christentum und Weltreligionen).

Poza tym duchowni wielu religii otwarcie akceptują seks przedmałżeński i pozamałżeński  oraz homoseksualizm. Nic dziwnego, że nasila się plaga chorób, aborcji, niechcianych ciąż, rozbitych małżeństw i rodzin, a to z kolei prowadzi do niewysłowionych cierpień.

„Każdy jest doświadczany, gdy go pociąga i nęci jego własne pragnienie. Potem pragnienie, gdy stanie się płodne, rodzi grzech” (Jakuba 1:14, 15).

Z powodu odziedziczonej niedoskonałości wszyscy mamy skłonność do popełniania błędów. Musimy też toczyć ze sobą walkę, żeby nie ‛spełniać zachcianek ciała’ (Efezjan 2:3). Walka ta bywa szczególnie trudna, gdy oprócz niewłaściwego pragnienia pojawia się też okazja do jego zaspokojenia. Jeśli mu ulegniemy, skutki mogą być tragiczne.

Autor Phiroz Mehta napisał w swojej książce: „Mnóstwo cierpień sprowadzamy na siebie sami — przez własne żądze, przez gorączkową pogoń za przyjemnościami i brak umiaru, przez swoją chciwość i ambicję” (The Heart of Religion). Alkohol, narkotyki, hazard, seks czy podobne pokusy zrujnowały życie już niejednemu „szanowanemu obywatelowi”, a jego rodzinie, przyjaciołom i dalszemu otoczeniu przysporzyły wielu zgryzot. Zważywszy na niedoskonałą naturę ludzką, nie sposób zaprzeczyć biblijnej wypowiedzi: „Wiemy, że całe stworzenie cierpi straszne udręki” (Rzymian 8:22, Biblia poznańska).

Biblia wyjawia, że „bogiem tego systemu rzeczy” jest Szatan i że ma on wsparcie potężnych złych duchów, czyli demonów (2 Koryntian 4:4; Objawienie 12:9).

Wzorem Szatana demony nie szczędzą starań, żeby zwodzić i kontrolować ludzi. Zwrócił na to uwagę apostoł Paweł, pisząc: „Zmagamy się nie z krwią i ciałem, ale z rządami, z władzami, ze światowymi władcami tej ciemności, z zastępem niegodziwych duchów w miejscach niebiańskich” (Efezjan 6:12).

Chociaż demony rozkoszują się nękaniem ludzi, mają ważniejszy cel: chcą odciągnąć ich od Jehowy, Boga Najwyższego (Psalm 83:18). Posługują się pewnymi narzędziami, takimi jak astrologia, magia, czary czy wróżbiarstwo. Za ich pomocą oszukują i kontrolują ludzi. Właśnie dlatego Jehowa ostrzega nas przed takimi niebezpiecznymi praktykami, a wszystkim, którzy przeciwstawiają się Szatanowi i demonom, proponuje ochronę (Jakuba 4:7).

Jakieś dwa tysiące lat temu w Biblii podano następujące proroctwo: „Wiedz, iż w dniach ostatnich nastaną krytyczne czasy trudne do zniesienia”.

Dalej wyjaśniono, dlaczego te czasy miały być takie trudne. Powiedziano: „Ludzie będą rozmiłowani w samych sobie, rozmiłowani w pieniądzach, zarozumiali, wyniośli, (...) wyzuci z naturalnego uczucia, nieskłonni do jakiejkolwiek ugody, oszczercy, nie panujący nad sobą, zajadli, nie miłujący dobroci, zdrajcy, nieprzejednani, nadęci pychą, miłujący bardziej rozkosze niż miłujący Boga”. Bez wątpienia więc jedną z podstawowych przyczyn dzisiejszych cierpień jest to, że żyjemy w „dniach ostatnich” (2 Tymoteusza 3:1-4).

Czy po rozważeniu powyższych czynników nie widzimy wyraźnie, dlaczego ludzie nie potrafią położyć kresu cierpieniom, nawet gdy mają jak najlepsze intencje? W takim razie gdzie szukać pomocy? Musimy się zwrócić do naszego Stwórcy, który obiecał, że ‛zniweczy dzieła Diabła’ i jego popleczników (1 Jana 3:8). Kolejny artykuł wyjaśni, w jaki sposób Bóg usunie wszystkie przyczyny cierpień.