TEMAT Z OKŁADKI | O CZYM MÓWI BIBLIA?
Skąd się tu wzięliśmy?
Pierwsza księga biblijna, Księga Rodzaju, wyjaśnia w kilku słowach powstanie wszechświata: „Na początku Bóg stworzył niebiosa i ziemię” (Rodzaju 1:1). Bóg stworzył też rośliny i zwierzęta, a następnie pierwszych ludzi, Adama i Ewę. W odróżnieniu od zwierząt potrafili oni do pewnego stopnia odzwierciedlać Boże przymioty. Otrzymali między innymi wolną wolę. Dlatego ponosili odpowiedzialność za swoje czyny. Dzięki posłusznemu trzymaniu się pouczeń od Boga mogli uczestniczyć w spełnianiu Jego zamierzenia — dać początek globalnej rodzinie ludzkiej, cieszącej się pokojem i doskonałym, bezkresnym życiem na ziemi.
Pewien anioł wyzyskał jednak sposobność, by wykorzystać ludzi do swoich samolubnych celów. W rezultacie stał się Szatanem, czyli „przeciwnikiem”. Posługując się wężem, zwiódł Ewę. Wmówił jej, że bez Bożego przewodnictwa na pewno będzie jej lepiej. Adam i Ewa przyłączyli się do Szatana i zerwali więź łączącą ich ze Stwórcą. Wskutek tej błędnej decyzji utracili możliwość życia wiecznego i przekazali wszystkim swoim potomkom grzech i niedoskonałość, a w konsekwencji śmierć.
Bóg bezzwłocznie oznajmił, że zamierza naprawić tę sytuację i utorować potomkom Adama drogę do niekończącego się życia. Zapowiedział pojawienie się jakiegoś „potomstwa” — kogoś szczególnego, kto ostatecznie rozprawi się z Szatanem i odwróci wszystkie skutki cierpień, jakie ściągnęli na ludzkość Szatan, Adam i Ewa (Rodzaju 3:15). Co to za „potomstwo”? Miał to pokazać czas.
Szatan nie ustawał w wysiłkach, żeby nie dopuścić do realizacji Bożego zamierzenia. Na ziemi gwałtownie plenił się grzech i występek. Żeby unicestwić niegodziwych ludzi, Bóg postanowił sprowadzić potop. Pewnemu prawemu człowiekowi, Noemu, polecił zbudować arkę — ogromną pływającą skrzynię. Zapewnił w niej ocalenie zarówno Noemu z rodziną, jak i zwierzętom, które nakazał umieścić w arce.
Gdy od rozpoczęcia potopu minął rok, ocaleni ludzie wyszli z arki na oczyszczoną ziemię. Ale obiecane „potomstwo” miało się pojawić dopiero w przyszłości.
(Na podstawie Księgi Rodzaju, rozdziałów od 1 do 11, Listu Judy 6, 14, 15, Księgi Objawienia 12:9).