DLACZEGO NIEKTÓRZY W TO WĄTPIĄ: Według niedawnych badań w samej naszej galaktyce znajduje się co najmniej 100 miliardów planet. Biorąc pod uwagę bezmiar wszechświata, wielu się zastanawia: „Dlaczego wszechmocny Stwórca miałby się przyglądać temu, co zwykli ludzie robią na jakiejś maleńkiej planecie?”.

CZEGO UCZY SŁOWO BOŻE: Bóg nie ograniczył się do tego, żeby po prostu dać nam Biblię, a potem zostawić nas własnemu losowi. Otwarcie zapewnia: „Udzielę ci rad, mając oko zwrócone na ciebie” (Psalm 32:8).

Rozważmy, co przydarzyło się Hagar, Egipcjance żyjącej 2000 lat p.n.e. Pogardzała ona swą panią, Saraj. Ta z kolei ją upokarzała, więc Hagar uciekła na pustkowie. Czy Bóg przestał się interesować Hagar, ponieważ popełniła błąd? W relacji biblijnej czytamy: „Znalazł ją anioł Jehowy”. Anioł ten pocieszył ją słowami: „Jehowa (...) usłyszał twoją udrękę”. Wtedy ona nazwała Jehowę „Bogiem widzenia” (Rodzaju 16:4-13).

„Bóg widzenia” przygląda się również tobie. Zilustrujmy to przykładem: Kochająca matka poświęca szczególną uwagę swym małym dzieciom — im dziecko jest młodsze, tym więcej takiej rodzicielskiej uwagi potrzebuje. Podobnie Bóg czuwa nad nami zwłaszcza wtedy, gdy wydaje się, że niewiele znaczymy i jesteśmy bezradni. Jehowa zapewnia: „Mieszkam na wysokości i na miejscu świętym, a także ze zdruzgotanym i uniżonym w duchu, by ożywić ducha maluczkich i ożywić serce zdruzgotanych” (Izajasza 57:15).

Mimo to możesz się zastanawiać: „Jak Bóg mnie postrzega? Czy ocenia mnie powierzchownie, czy raczej wnika głębiej i rozumie, jaki naprawdę jestem?”.