Kto idzie do nieba i dlaczego?
Rozdział 14
Kto idzie do nieba i dlaczego?
1. Jak niejeden człowiek odpowiada na pytanie: Kto idzie do nieba i dlaczego?
NIEJEDEN CZŁOWIEK mówi: „Wszyscy dobrzy ludzie idą do nieba”. Gdy go zapytać, dlaczego oni idą do nieba, pada odpowiedź: „Żeby być z Bogiem” albo: „W nagrodę za to, że byli dobrymi ludźmi”. A czego uczy Biblia?
2, 3. (a) Dlaczego możemy być pewni, że niektórzy ludzie pójdą do nieba? (b) Jakie pytanie wymaga odpowiedzi?
2 Biblia mówi wyraźnie, że Jezus został wskrzeszony z martwych i że poszedł do nieba. Oznajmiono w niej również, że zostaną tam zabrani jeszcze inni ludzie. W nocy przed swą śmiercią Jezus powiedział do wiernych apostołów: „W domu Ojca mego jest wiele mieszkań. Gdyby było inaczej, byłbym wam to powiedział, ponieważ idę tam przygotować wam miejsce. A gdy tam pójdę i przygotuję wam miejsce, przyjdę znowu i przyjmę was do swego domu, żebyście też byli tam, gdzie ja jestem” (Jana 14:1-3).
3 Jezus jednoznacznie oznajmił tu apostołom, że zostaną zabrani do nieba i będą tam razem z nim. Apostoł Paweł często wspominał o tej cudownej nadziei pierwszym chrześcijanom. Na przykład napisał: „Co do nas, to mamy obywatelstwo w niebiosach, skąd też z utęsknieniem oczekujemy zbawcy, Pana Jezusa Chrystusa” (Filipian 3:20, 21; Rzymian 6:5; 2 Koryntian 5:1, 2). Na podstawie takich obietnic miliony ludzi uchwyciły się nadziei, że będą żyć w niebie. Ale czy wszyscy dobrzy ludzie idą do nieba?
CZY WSZYSCY DOBRZY LUDZIE IDĄ DO NIEBA?
4, 5. Co dowodzi, że Dawid i Hiob nie poszli do nieba?
4 Wkrótce po zmartwychwstaniu Jezusa apostoł Piotr powiedział do zgromadzonych Żydów: „Godzi się mówić (...) o głowie rodu, Dawidzie, że umarł i został pogrzebany, a jego grobowiec jest pośród nas aż po dzień dzisiejszy. Dawid w rzeczywistości nie wstąpił do niebios” (Dzieje Apostolskie 2:29, 34). Tak więc Dawid, chociaż był dobrym człowiekiem, nie poszedł do nieba. A co należałoby powiedzieć o sprawiedliwym Hiobie?
5 Gdy Hiob bardzo cierpiał, modlił się do Boga: „Obyś mnie schował w Szeolu [grobie], trzymał mnie w ukryciu, dopóki się nie odwróci Twój gniew, wyznaczył mi granicę czasu i sobie o mnie przypomniał!” Hiob spodziewał się, że po śmierci będzie nieświadomy leżał w grobie. Wiedział, że nie pójdzie do nieba. Żywił jednak nadzieję, bo przecież powiedział: „Jeżeli umiera krzepki mężczyzna, czy może znowu żyć? Przez wszystkie dni swojej przymusowej służby [wyznaczonego czasu przebywania w grobie] będę czekać, aż nadejdzie moje uwolnienie. Zawołasz, a ja Ci odpowiem” (Hioba 14:13-15).
6, 7. (a) Co świadczy o tym, że nie poszedł do nieba nikt, kto umarł przed Chrystusem? (b) Co się stanie z wszystkimi wiernymi, którzy umarli przed Chrystusem?
6 Jan, który ochrzcił Jezusa, również był dobrym człowiekiem, a jednak Jezus rzekł: „Ten, kto jest mniejszy w królestwie niebios, jest większy niż on” (Mateusza 11:11). Powiedział tak dlatego, że Jan Chrzciciel nie poszedł do nieba. Podczas swego pobytu na ziemi, a więc ponad 4000 lat po buncie Adama i Ewy, Jezus oświadczył: „Żaden człowiek nie wstąpił do nieba, tylko ten, który z nieba zstąpił, Syn człowieczy” (Jana 3:13).
7 A zatem według wypowiedzi samego Jezusa przez całe 4000 lat dziejów ludzkości aż do jego czasów ani jeden człowiek nie poszedł do nieba. Dawid, Hiob i Jan Chrzciciel będą wskrzeszeni do życia na ziemi. Prawdę mówiąc, wszyscy wierni mężczyźni i kobiety, którzy zmarli przed śmiercią Jezusa, mieli nadzieję na ponowne życie na ziemi, a nie w niebie. Zostaną wskrzeszeni, aby się znaleźć w gronie ziemskich poddanych Królestwa Bożego (Psalm 72:7, 8; Dzieje Apostolskie 17:31).
DLACZEGO NIEKTÓRZY WIERNI IDĄ DO NIEBA
8. Odpowiedzi na jakie pytania mają istotne znaczenie i dlaczego?
8 Dlaczego Jezus poszedł do nieba? Jakie zadanie ma tam do spełnienia? Odpowiedzi na te pytania mają istotne znaczenie, ponieważ ci, którzy idą do nieba, będą brać udział w tym, co robi Jezus. Właśnie po to tam idą.
9, 10. Kto jeszcze, według Księgi Daniela, będzie oprócz Chrystusa panować w rządzie Bożym?
9 Z poprzednich rozdziałów dowiedzieliśmy się, że Jezus będzie panował nad rajską nową ziemią jako król niebiańskiego rządu Bożego. Na długo przedtem, zanim przyszedł na ziemię, w biblijnej Księdze Daniela przepowiedziano, że „synowi człowieczemu” „dano panowanie”. „Synem człowieczym” jest Jezus Chrystus (Marka 14:41, 62). Daniel mówi dalej: „Panowanie jego jest panowaniem po czas niezmierzony, które nie przeminie, a jego królestwo nie będzie doprowadzone do upadku” (Daniela 7:13, 14).
10 Warto jednak zaznaczyć, że z Księgi Daniela nie wynika, jakoby „syn człowieczy” miał panować sam. Biblia mówi: „A królestwo i panowanie (...) dano ludowi świętych Najwyższego. Ich królestwo jest królestwem po czas niezmierzony” (Daniela 7:27). Z wyrazów „lud” oraz „ich królestwo” wynika, że w rządzie Bożym razem z Chrystusem będą panować jeszcze inni.
11. Co dowodzi, że pierwsi naśladowcy Chrystusa będą panować razem z nim?
11 Podczas ostatniego wieczoru spędzonego z 11 wiernymi apostołami Jezus oznajmił im, że będą razem z nim władcami w Królestwie Bożym. Powiedział: „Wy wytrwaliście przy mnie w moich próbach; i ja zawieram z wami przymierze, tak jak mój Ojciec zawarł ze mną przymierze, co do królestwa” (Łukasza 22:28, 29). Później włączeni zostali do tego przymierza, czyli porozumienia co do Królestwa, apostoł Paweł i Tymoteusz. Dlatego Paweł napisał do Tymoteusza: „Jeśli dalej będziemy trwali, będziemy też razem królować” (2 Tymoteusza 2:12). Poza tym apostoł Jan napisał o tych, którzy będą „królować nad ziemią” razem z Jezusem Chrystusem (Objawienie 5:9, 10; 20:6).
12. Co w związku z „nasieniem” Abrahama wyjawia, że Chrystus będzie miał współwładców?
12 A zatem ci, którzy idą do nieba, mają tam służyć w charakterze współwładców Chrystusa w niebiańskim rządzie Bożym. Chociaż Jezus jest głównym „nasieniem” obietnicy, to jednak Bóg wybiera też innych z rodzaju ludzkiego, żeby panowali w Królestwie razem z Jezusem. W ten sposób stają się częścią „nasienia”, bo Biblia mówi: „Jeśli należycie do Chrystusa, to jesteście rzeczywiście nasieniem Abrahama, dziedzicami w stosunku do obietnicy” (Galatów 3:16, 29; Jakuba 2:5).
ILU IDZIE DO NIEBA?
13. (a) Dlaczego małe dzieci nie idą do nieba? (b) Jak Jezus opisał liczbę tych, którzy otrzymują Królestwo?
13 Ponieważ ci, którzy idą do nieba, mają panować nad ziemią, więc rzecz jasna muszą to być wypróbowani i doświadczeni naśladowcy Chrystusa. A zatem niemowlęta i dzieci, które przecież nie mogły być dokładnie sprawdzone podczas wieloletniej służby chrześcijańskiej, nie są przyjmowane do nieba (Mateusza 16:24). Niemniej jeśli takie dzieci umrą, mogą być wskrzeszone do życia na ziemi (Jana 5:28, 29). Tak więc ogólna liczba tych, którzy idą do nieba, będzie stosunkowo mała w porównaniu z wieloma, którzy dostąpią życia na ziemi pod panowaniem Królestwa. Jezus powiedział do swoich uczniów: „Nie bój się, mała trzódko, ponieważ Ojciec wasz uznał za słuszne dać wam królestwo” (Łukasza 12:32).
14. Ile osób wchodzi w skład „małej trzódki”, która idzie do nieba?
14 Jak mała będzie ta klasa władców Królestwa? Czy będą do niej należeć tylko apostołowie i inni pierwsi naśladowcy Jezusa? Nie, Biblia mówi, że w skład „małej trzódki” wejdzie więcej osób. W Objawieniu 14:1, 3 czytamy: „I spojrzałem, a oto Baranek [Jezus Chrystus] stał na [niebiańskiej] górze Syjon, a z nim sto czterdzieści cztery tysiące (...) tych, którzy zostali wykupieni [czyli zabrani] z ziemi”. Zwróć uwagę na to, że na niebiańskiej górze Syjon widać obok Baranka, Jezusa Chrystusa, tylko 144 000 osób (Hebrajczyków 12:22). A zatem Biblia wyjawia, że nie wszyscy dobrzy ludzie idą do nieba, tylko 144 000 wypróbowanych i wiernych, którzy tam będą panować razem z Chrystusem.
DLACZEGO WYBRANI SPOŚRÓD MIESZKAŃCÓW ZIEMI?
15. Dlaczego Bóg wybiera władców Królestwa spośród ludzi?
15 Ale dlaczego Bóg wybiera tych władców spośród ludzi? Dlaczego razem z Chrystusem nie mają panować aniołowie? Otóż tu na ziemi zakwestionowano prawo Jehowy do panowania. Tutaj można było wypróbować ludzi, czy pomimo sprzeciwu Diabła pozostaną wierni Bogu. To tutaj Jezus, gdy był wystawiony na próbę, dowiódł całkowitej lojalności wobec Boga i dał życie na okup za ludzkość. Właśnie dlatego Jehowa postanowił wziąć z ziemi „małą trzódkę” ludzi, żeby byli razem z Jego Synem w Królestwie niebiańskim. Są to ci, którzy swą wiernością wobec Boga udowodnili, że oskarżenia Szatana, jakoby ludzie służyli Bogu jedynie z samolubnych pobudek, są bezpodstawne. A zatem Jehowa słusznie posługuje się tymi ludźmi ku swej chwale (Efezjan 1:9-12).
16. Dlaczego możemy być wdzięczni za to, że władcy Królestwa żyli na ziemi?
16 Pomyśl też o tym, jak wspaniałe będzie życie pod panowaniem ludzi, którzy dowiedli na ziemi wierności wobec Boga, a w niejednym wypadku nawet złożyli w ofierze życie na rzecz Królestwa (Objawienie 12:10, 11; 20:4). Aniołowie nie byli wystawieni na takie wypróbowanie. Nie znają też z własnego doświadczenia ludzkich problemów. Nie rozumieliby więc w pełni, co to znaczy być grzesznym człowiekiem i mieć takie trudności, z jakimi musimy się borykać my, ludzie. Natomiast należący do 144 000 będą to rozumieć, ponieważ sami tego doświadczyli. Niektórzy musieli się uporać z bardzo grzesznymi zwyczajami i dobrze wiedzą, jakie to może być trudne (1 Koryntian 6:9-11). Będą więc mogli traktować swych ziemskich poddanych z pełnym zrozumieniem (Hebrajczyków 2:17, 18).
ZBÓR BOŻY
17. Do czego się odnosi słowo „zbór”?
17 Biblia mówi, że Chrystus jest głową zboru Bożego i że członkowie tego zboru są poddani Jezusowi (Efezjan 5:23, 24). A zatem słowo „kościół” czy też „zbór Boży” nie odnosi się do jakiegoś budynku, tylko do grupy chrześcijan (1 Koryntian 15:9). Obecnie mówi się nieraz o zborze chrześcijan, z którym utrzymujemy kontakt. Podobnie czytamy w Biblii o „zborze Laodycejczyków”, a w liście apostoła Pawła do Filemona o „zborze, który jest w jego domu” (Kolosan 4:16; Filemona 2).
18. (a) Kto stanowi „zbór Boga żywego”? (b) Jakimi jeszcze innymi nazwami jest ten zbór określany w Biblii?
18 Kiedy jednak Biblia mówi o „zborze Boga żywego”, odnosi się to do określonej grupy naśladowców Chrystusa (1 Tymoteusza 3:15). Nazywa go także „zborem pierworodnych, którzy zostali zapisani w niebiosach” (Hebrajczyków 12:23). A zatem ten „zbór Boży” składa się ze wszystkich chrześcijan na ziemi, którzy mają nadzieję na życie w niebie. Ogółem 144 000 osób będzie w końcu stanowić „zbór Boży”. Obecnie żyją na ziemi jeszcze tylko nieliczni z nich, czyli ostatek. Chrześcijanie, którzy się spodziewają, że będą żyć wiecznie na ziemi, oczekują od członków tego „zboru Boga żywego” kierownictwa duchowego. Biblia określa ten zbór złożony ze 144 000 członków jeszcze takimi nazwami, jak „oblubienica, małżonka Baranka”, „ciało Chrystusowe”, „świątynia Boża”, „Izrael Boży” i „Nowe Jeruzalem” (Objawienie 21:9; Efezjan 4:12; 1 Koryntian 3:17; Galatów 6:16; Objawienie 21:2).
NOWOŚĆ W ZAMIERZENIU BOŻYM
19. Jaką nowość Bóg wprowadził w celu urzeczywistnienia swego pierwotnego zamierzenia co do ziemi?
19 Jehowa Bóg nie zmienił swego zamierzenia co do ziemi i mieszkających na niej ludzi, gdy Adam popchnął ludzkość na drogę grzechu i śmierci. Gdyby tak postąpił, oznaczałoby to, że nie był w stanie urzeczywistnić swego pierwotnego zamierzenia. Jego zamierzeniem od samego początku był ogólnoziemski raj zamieszkany przez szczęśliwych, zdrowych ludzi, i to zamierzenie nadal jest aktualne. Jedyną wprowadzoną przez Boga nowością było postanowienie co do nowego rządu, który by urzeczywistnił to zamierzenie. Jak już wiemy, Jego Syn Jezus Chrystus jest naczelnym władcą w tym rządzie, a spośród ludzi ma być wzięte 144 000 osób, które by razem z nim rządziły w niebie (Objawienie 7:4).
20. (a) Kto stanowi „nowe niebiosa” i „nową ziemię”? (b) Czego się wymaga od ludzi, którzy mają być cząstką „nowej ziemi”?
20 Ci władcy w niebie mają stanowić „nowe niebiosa” nowego systemu Bożego. Oczywiście, jeśli mają być tacy sprawiedliwi władcy nad ziemią, to muszą też być ludzie, nad którymi będą panować. Biblia nazywa ich „nową ziemią” (2 Piotra 3:13; Objawienie 21:1-4). Należeć będą do nich między innymi Hiob, Dawid i Jan Chrzciciel — ogółem biorąc, wszyscy wierni ludzie, którzy żyli przed przyjściem Jezusa na ziemię. Ale w skład „nowej ziemi” wejdzie jeszcze wielu innych, włącznie z tymi, którzy przeżyją koniec tego złego systemu rzeczy. Czy będziesz jednym z nich? Czy chciałbyś być poddanym rządu Bożego? Jeśli tak, to musisz spełniać pewne wymagania.
[Pytania do studium]
[Ilustracje na stronie 121]
Czy ci dobrzy ludzie poszli do nieba?
Król Dawid
Hiob
Jan Chrzciciel
[Ilustracja na stronie 122]
Ostatniego wieczora spędzonego z apostołami Jezus powiedział, że będą panować z nim w Królestwie jego Ojca
