‛Nadeszła godzina sądu’

OBJAWIENIE, ostatnia księga biblijna, opisuje anioła, który leci środkiem nieba i ma „wiecznotrwałą dobrą nowinę do oznajmienia jako radosną wieść”. Donośnym głosem woła: „Boga się bójcie i dajcie mu chwałę, ponieważ nadeszła godzina jego sądu” (Objawienie 14:6, 7). Owa ‛godzina sądu’ obejmuje ogłaszanie i wykonanie wyroku Bożego. Godzina to stosunkowo krótki odcinek czasu. ‛Godzina sądu Bożego’ będzie punktem kulminacyjnym „dni ostatnich”, w których obecnie żyjemy (2 Tymoteusza 3:1).

Zapowiedź nadejścia ‛godziny sądu’ jest dobrą nowiną dla każdego, kto miłuje prawość. W tym czasie Bóg uwolni bowiem swych sług od brutalnego, bezlitosnego systemu rzeczy, w którym doznają mnóstwa cierpień.

Zanim jednak owa ‛godzina sądu’ przyniesie zagładę obecnemu znikczemniałemu systemowi, rozlega się wezwanie: „Boga się bójcie i dajcie mu chwałę”. Czy tak właśnie robisz? Bać się Boga to znacznie więcej, niż wierzyć w Jego istnienie (Mateusza 7:21-23; Jakuba 2:19, 20). Stosowna bojaźń przed Bogiem oznacza odnoszenie się do Niego ze czcią i szacunkiem. Pobudza do zerwania ze złym postępowaniem (Przysłów 8:13). Pomaga miłować dobro i nienawidzić zła (Amosa 5:14, 15). Kto oddaje chwałę Bogu, ten uważnie wsłuchuje się w Jego głos. Nie pozwala, by inne zajęcia odwiodły go od regularnego czytania Słowa Bożego, Biblii. Zawsze i bezgranicznie ufa Bogu (Psalm 62:8; Przysłów 3:5, 6). Uznaje Go za Stwórcę nieba i ziemi, za Władcę Wszechświata, któremu dobrowolnie podporządkowuje swe życie. Jeśli dojdziesz do wniosku, że powinieneś coś zmienić w tym zakresie, zrób to bez chwili zwłoki.

Zapowiedziany przez anioła okres wykonania wyroku jest także zwany „dniem Jehowy”. Taki „dzień” nastał w 607 roku p.n.e. dla starożytnej Jerozolimy, której mieszkańcy nie słuchali ostrzeżeń Jehowy, ogłaszanych przez Jego proroków. Sądzili, że „dzień Jehowy” jest kwestią dalekiej przyszłości, przez co narażali się na ogromne niebezpieczeństwo. Jehowa ostrzegał, iż Jego „dzień” jest „bliski (...) i ogromnie się śpieszy” (Sofoniasza 1:14). Inny „dzień Jehowy” nadszedł w 539 roku p.n.e. dla starożytnego Babilonu (Izajasza 13:1, 6). Mieszkańcy tego miasta ufali jego warownym murom i swym bogom, toteż zlekceważyli ostrzeżenia proroków Jehowy. Tymczasem Medowie i Persowie zdobyli Babilon w ciągu jednej nocy.

Jakie wydarzenia są przed nami? Zbliża się jeszcze jeden „dzień Jehowy”, tym razem o znacznie większym zasięgu (2 Piotra 3:11-14). Bóg ogłosił już swój wyrok na „Babilon Wielki”. W Księdze Objawienia 14:8 anioł obwieszcza: „Upadła metropolia Babilon Wielki”. To już się stało. Babilon Wielki nie może dłużej ograniczać działalności czcicieli Jehowy. Obnażone zostało jego zepsucie i popieranie wojen. Zbliża się ostateczna zagłada tej symbolicznej metropolii. Dlatego ludzie na całej ziemi powinni dać posłuch wezwaniu zawartemu w Biblii: „Wyjdźcie z niej, (...) jeżeli nie chcecie mieć z nią udziału w jej grzechach i jeżeli nie chcecie otrzymać części jej plag. Bo grzechy jej narosły aż do nieba i Bóg przywołał na pamięć jej niesprawiedliwe uczynki” (Objawienie 18:4, 5).

Czym jest Babilon Wielki? Jest to ogólnoziemski system religijny, który łudząco przypomina starożytny Babilon (Objawienie, rozdziały 17 i 18). Rozważmy kilka podobieństw:

• Kapłani starożytnego Babilonu byli mocno uwikłani w politykę. To samo można powiedzieć o większości współczesnych religii.

 • Kapłani babilońscy popierali wojny prowadzone przez ich państwo. Duchowni dzisiejszych religii często jako pierwsi błogosławią żołnierzy wyruszających na wojny toczone przez ich kraj.

• Wierzenia i zwyczaje starożytnego Babilonu były przesycone niemoralnością. Obecnie przywódcy religijni odsuwają na bok biblijne mierniki moralne, wskutek czego duchowni i laicy bez żenady dopuszczają się niemoralnych postępków. Warto dodać, że Babilon Wielki wysługuje się światu i jego systemom politycznym, dlatego w Księdze Objawienia został przedstawiony jako nierządnica.

• Biblia podaje też, że Babilon Wielki żyje „w bezwstydnym zbytku”. W starożytnym Babilonie świątynie były w posiadaniu ogromnych majątków ziemskich, a kapłani uprawiali handel na rozległą skalę. Również Babilon Wielki dysponuje olbrzymim majątkiem, na który składają się nie tylko miejsca kultu, lecz także duże przedsiębiorstwa. Przez swe nauki i święta pomnaża własne bogactwa i pozwala się bogacić systemowi handlowemu.

• W starożytnym Babilonie tak jak dzisiaj posługiwano się licznymi przedmiotami kultu, uprawiano czary i wróżbiarstwo. Śmierć uważano za pomost do życia w innym świecie. Babilon był pełen świątyń i kaplic poświęconych rozmaitym bogom, lecz jego mieszkańcy przeciwstawiali się czcicielom Jehowy. Te same wierzenia i zwyczaje są praktykowane w Babilonie Wielkim.

W czasach starożytnych Jehowa posłużył się potężnymi, wojowniczymi państwami, żeby ukarać tych, którzy uporczywie lekceważyli Jego samego i Jego wolę. Na przykład Samaria została zdobyta w 740 roku p.n.e. przez Asyryjczyków, Jerozolimę zaś zburzyli w 607 roku p.n.e. Babilończycy, a w roku 70 n.e. Rzymianie. Z kolei w 539 roku p.n.e. sam Babilon został podbity przez Medów i Persów. Biblia zapowiada, że w naszych czasach władcy polityczni niczym dzika bestia zaatakują „nierządnicę”, obnażą ją, odsłaniając jej prawdziwą naturę, po czym całkowicie ją spustoszą (Objawienie 17:16).

Czy władcy tego świata naprawdę się na to zdobędą? Biblia mówi, że ‛Bóg włoży to do ich serc’ (Objawienie 17:17). Zagłada Babilonu Wielkiego nastąpi nagle i niespodziewanie, będzie zaskakującym, raptownym wstrząsem.

Co robić? Odpowiedz sobie na pytanie: Czy nie należę do organizacji religijnej skalanej naukami i zwyczajami typowymi dla Babilonu Wielkiego? Jeśli tak nie jest, to postaw sobie jeszcze inne pytanie: Czy nie przejawiam ducha panującego w Babilonie Wielkim? Co to za duch? Jego oznaką jest akceptacja swobody obyczajowej, miłowanie dóbr materialnych i przyjemności bardziej niż Boga lub rozmyślne lekceważenie Słowa Jehowy (nawet w stosunkowo drobnych sprawach). Starannie się zastanów, zanim udzielisz odpowiedzi.

Kto chce się cieszyć uznaniem Jehowy, ten koniecznie musi dowodzić, że naprawdę nie należy do Babilonu Wielkiego. Muszą o tym świadczyć zarówno czyny, jak i pragnienia serca. Nie ma chwili do stracenia. Biblia ostrzega, że zagłada przyjdzie nagle, mówi bowiem: „Babilon, wielka metropolia, zostanie z rozmachem zrzucona i już nigdy nie będzie znaleziona” (Objawienie 18:21).

 Ale to nie wszystko. W kolejnej odsłonie owej ‛godziny sądu’ Jehowa Bóg dokona rozrachunku z całym światowym systemem politycznym, z jego władcami i ze wszystkimi, którzy ignorują jedyny prawowity rząd nad ziemią — niebiańskie Królestwo Boże podlegające Jezusowi Chrystusowi (Objawienie 13:1, 2; 19:19-21). Prorocza wizja opisana w Księdze Daniela 2:20-45 przedstawia władców politycznych, począwszy od starożytnego Babilonu, jako olbrzymi posąg sporządzony ze złota, srebra, miedzi, żelaza i gliny. O naszych czasach mówi: „Bóg nieba ustanowi królestwo, które nigdy nie zostanie obrócone wniwecz”. W ‛godzinie sądu’ Bożego Królestwo to „zmiażdży (...) wszystkie owe królestwa [utworzone przez ludzi] i położy im kres, lecz samo będzie trwać po czasy niezmierzone” (Daniela 2:44).

Biblia ostrzega wyznawców religii prawdziwej, żeby nie miłowali „tego, co na świecie”, czyli stylu życia propagowanego przez świat oddalony od prawdziwego Boga (1 Jana 2:15-17). Czy twe decyzje i czyny potwierdzają, że zdecydowanie opowiadasz się po stronie Królestwa Bożego? Czy naprawdę dajesz mu pierwszeństwo w swoim życiu? (Mateusza 6:33; Jana 17:16, 17).

[Ramka na stronie 14]

Kiedy nadejdzie koniec?

„Syn Człowieczy przyjdzie o godzinie, której się nie domyślacie” (Mateusza 24:44).

„Stale czuwajcie, gdyż nie znacie ani dnia, ani godziny” (Mateusza 25:13).

„Nie opóźni się” (Habakuka 2:3).

[Ramka na stronie 14]

Co by to zmieniło, gdybyś znał datę?

Gdybyś wiedział, że nieodwołalne wyroki Boże na pewno nie zostaną wykonane w ciągu kilku najbliższych lat, czy to zmieniłoby twój styl życia? A jeśli spodziewałeś się, że koniec tego starego systemu nastąpi znacznie wcześniej, czy z tego względu zwolniłeś tempo w służbie dla Jehowy? (Hebrajczyków 10:36-38).

Dzięki temu, że nie podano dokładnej daty, możemy pokazać, iż służymy Bogu z czystych pobudek. Kto zna Jehowę, ten wie, że On bada stan serc, toteż nagły przypływ gorliwości w ostatniej chwili nie zrobi na Nim większego wrażenia (Jeremiasza 17:10; Hebrajczyków 4:13).

Jeżeli ktoś naprawdę kocha Jehowę, zawsze daje Mu pierwszeństwo w swym życiu. Prawdziwi chrześcijanie tak jak inni ludzie pracują zarobkowo. Jednakże nie zabiegają o to, żeby się wzbogacić. Są zadowoleni, jeśli mogą zaspokoić podstawowe potrzeby i jeszcze udzielić komuś wsparcia (Efezjan 4:28; 1 Tymoteusza 6:7-12). Lubią zdrową rozrywkę i chętnie odrywają się od codzienności, żeby zregenerować siły, lecz nie ulegają w tych sprawach owczemu pędowi (Marka 6:31; Rzymian 12:2). Wzorem Jezusa Chrystusa znajdują przyjemność w wykonywaniu woli Bożej (Psalm 37:4; 40:8).

Prawdziwi chrześcijanie chcą żyć i służyć Jehowie przez całą wieczność. Ta wspaniała perspektywa nie staje się mniej cudowna tylko dlatego, że na niektóre błogosławieństwa muszą czekać nieco dłużej, niż się może spodziewali.

 [Ramka i ilustracja na stronie 15]

Kwestia sporna co do zwierzchnictwa

Chcąc pojąć, dlaczego Bóg dopuszcza tyle cierpień, trzeba zrozumieć pewną kwestię sporną dotyczącą zwierzchnictwa.

Nasz Stwórca, Jehowa, ma słuszne prawo do panowania nad ziemią i jej mieszkańcami. Biblia jednak wyjaśnia, że u zarania dziejów ludzkich Jego zwierzchnia władza została zakwestionowana. Szatan Diabeł wysunął twierdzenie, że Jehowa jest zbyt wymagający, że okłamał naszych prarodziców, gdy wyjaśniał im konsekwencje łamania praw Bożych i obrania niezależności, i że byłoby dla nich lepiej, gdyby rządzili się sami, nie oglądając się na Boga (Rodzaju, rozdziały 2 i 3).

Gdyby Bóg niezwłocznie zgładził buntowników, dałby tym dowód swej mocy, ale nie rozstrzygnąłby podniesionych kwestii. Dlatego zamiast od razu ich unicestwić, Jehowa pozwolił, by wszystkie Jego rozumne stworzenia mogły się przekonać, do czego prowadzi bunt. Co prawda dopuścił przez to cierpienia, ale też umożliwił nam pojawienie się na świecie.

Prócz tego Jehowa, nie bacząc na ogromną cenę, poczynił w swej miłości kroki, dzięki którym ludzie okazujący Mu posłuszeństwo i wierzący w ofiarę okupu złożoną przez Jego Syna będą mogli zostać uwolnieni od grzechu i jego następstw i dostąpić życia w raju. Gdyby okazało się to konieczne, Bóg w tym celu wskrzesi ich z martwych.

Pozostawiając czas na rozstrzygnięcie tych kwestii spornych, Bóg dał też swym sługom sposobność wykazania, że potrafią odwzajemnić Jego miłość i dowieść swej lojalności w każdych okolicznościach. Rozstrzygnięcie kwestii spornej co do Bożego zwierzchnictwa i pokrewnej kwestii dotyczącej lojalności człowieka wobec Boga ma ogromne znaczenie dla poszanowania prawa w całym wszechświecie. A bez tego nigdy nie udałoby się osiągnąć prawdziwego pokoju. *

[Przypis]

[Ilustracja]

Światowy system polityczny przestanie istnieć